Javad Yassari

man be shoma chi dadeh boudam mageh? lol :-)

مرا آزردی و گفتم که خواهم رفت از کویت
بلی رفتم ولی هر جا که رفتم دربدر رفتم
به پایت ریختم اشکی و رفتم در گذر از من
ازین ره بر نمی گردم که چون شمع سحر رفتم

بفرما سوری جان،

تو بودی اول و آخر تو باشی‌
تو به کن آخرم از اولینم.
چو تو پنهان شوی از اهل کفرم،
چو تو پیدا شوی از اهل دینم.
بجز چیزی که دادی من چه دارم؟
چه میجویی ز جیب استینم؟

Sheen baraye shoma

شب آمد و دل تنگم هوای خانه گرفت
دوباره گریه ی بی طاقتم بهانه گرفت
شکیب درد خموشانه ام دوباره شکست
دوباره خرمن خاکسترم زبانه گرفت
نشاط زمزمه زاری شد و به شعر نشست
صدای خنده فغان گشت و در ترانه گرفت

بله سوری جان، خیلی‌ زیبا بود!

من همان به که از او نیک نگه دارم دل

که بد و نیک ندیدست و ندارد نگهش

بوی شیر از لب همچون شکرش می‌‌آید

گرچه خون میچکد از شیوه چشم سیهش

چارده ساله بتی چابک و شیرین دارم

که به جان حلقه به گوش است مه چاردهش

Another tekrari "T" but a beautiful one!

تو کوته دستی ام می خواستی ورنه من مسکین
به راه عشق اگر از پا در افتادم به سر رفتم
نیامد دامن وصلت به دستم هر چه کوشیدم
ز کویت عاقبت با دامنی خون جگر رفتم
حریفان هر یک آوردند از سودای خود سودی
زیان آورده من بودم که دنبال هنر رفتم
ندانستم که تو کی آمدی ای دوست کی رفتی
به من تا مژده آوردند من از خود به در رفتم

T souri jaan

یا رب چه غمزه کرد صراحی که خون خم

  با نغمه های غلغلش اندر گلو ببست   

        
دانا چو دید بازی این چرخ حقه باز            

  هنگامه باز چید و در گفتگو ببست

مطرب چه نغمه ساخت که در پرده سماع    

  بر اهل وجد و حال در های و هو ببست 

vav and please give a "Ye"

وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی
تا با تو بگویم غم شب های جدایی
بزم تو مرا می طلبد ، آمدم ای جان
من عودم و از سوختنم نیست رهایی
تا در قفس بال و پر خویش اسیرست
بیگانه ی پرواز بود مرغ هوایی

salam be hamegi, please a "T"

ا ی عشق همه بهانه از توست
من خامشم این ترانه از توست
آن بانگ بلند صبحگاهی
وین زمزمه ی شبانه از توست
من اندُه خویش را ندانم
این گریه ی بی بهانه از توست
ای آتش جان پاکبازان
در خرمن من زبانه از توست
افسون شده ی تو را زبان نیست
ور هست همه فسانه از توست
کشتی مرا چه بیم دریا ؟
توفان ز تو و کرانه از توست

حاج آقا قاطی‌ شد، سلام صوری جان

من الف شما را میدم، شما ش به من

از رسوم شرع و حکمت با هزاران اختلاف

نکته‌ای هرگز نشد فوت از دل دانای تو

آب حیوانش ز منقار بلاغت میچکد

طوطی‌ خوش لهجه یعنی‌ کلک شکرخای تو

Redwine aziz

Thank you for coming here and I love that old saying. Nice beit...stay well dear.

م....

میکند سلسله‌ی زلف تو دیوانه مرا

میکشد نرگس مست تو به میخانه مرا

متحیر شده‌ام تا غم عشقت ناگاه

از کجا یافت در این گوشه‌ی ویرانه مرا

هوس در بناگوش تو دارد دل من

قطره‌ی اشک از آنست چو دردانه مرا

دولتی یابم اگر در نظر شمع رخت

کشته و سوخته یابند چو پروانه مرا

درد سر میدهد این واعظ و میپندارد

کالتفاتست بدان بیهده افسانه مرا

چاره آنست که دیوانگیی پیش آرم

تا فراموش کند واعظ فرزانه مرا

از می مهر تو تا مست شدم همچو عبید

نیست دیگر هوس ساغر و پیمانه مرا

عبید زاکانی

Ebi aka Haaji

ایراندخت جان،

من اطلس را چک کردم، وضعش درست بود. تو هم که آرام رو چک کردی و امیدوارم آب از آب تکان نخورده باشد. خوب بود یکی‌ هم از مرکز دیده بانی‌ میکرد که وضعیت رو از حالت قرمز و زرد برای چند سالی‌ بیرون بیاریم!

مجمع خوبی‌ و لطف است عذار چو مهش

لیکنش مهر و وفا نیست خدایا بدهش

دلبرم شاهد و طفلست و به بازی روزی

بکشد زارم و در شرع نباشد گنهش

...

يادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند
طلب عشق زهر بي سروپايي نكنيم

مرسی‌ جناب یساری

روز شما خوش، با اجازتون ما یک سری به اقیانوس آرام بزنیم ببینیم هنوز سر جا شه یا نه ؛-)
زین خوش رقم که بر گل رخسار می‌کشی
خط بر صحیفه گل و گلزار می‌کشی
اشک حرم نشین نهانخانه مرا
زان سوی هفت پرده به بازار می‌کشی
IRANdokht

به به چه فال خوبی!

منم که دیده بدیدار دوست کردم باز

چه شکر گویمت ای کار ساز بنده نواز

نیازمند بلاگو رخ از غبار مشوی

که کیمیای مرادست خاک کوی نیاز

سلام ژاله جان روز خوبی‌ داشته باشی

آقای یساری عزیز
فال گرفتم و یکی‌ از اشعار مورد علاقه من آمد
دیدار شد میسر و بوس و کنار هم
از بخت شکر دارم و از روزگار هم
زاهد برو که طالع اگر طالع من است
جامم به دست باشد و زلف نگار هم

IRANdokht

یک سلام و یک شعر و یک خداحافظ

دیگران را تلخ میاید شراب جور عشق

ما ز دست دوست میگیریم و شکر میشود

دل ز جان برگیر و در برگیر یار مهربان

گر بدین مقدارت این دولت میسر میشود

سلام بر بانو ایراندخت!

این شعر وصف حال شما و سوری خانم است و فکر می کنم تکراری باشد اما می نویسم که بدانید از شما ممنونم!

مرید پیر مغانم زمن مرنج ای شیخ

چرا که وعده تو کردی و او بجا آورد

 این هم یکی دیگر که اگر اولی تکراری بود، کارم درست بشود!

مدعی خواست که آید بتماشاگه راز

دست غیب آمد و بر سینهء نامحرم زد

سلام و صبح بخیر دوستان

مونا عزیزم منهم عید رضوان را به شما و همه دوستان بهائئ تبریک میگم

در خرابات مغان گر گذر افتد بازم
حاصل خرقه و سجاده روان دربازم

حلقه توبه گر امروز چو زهاد زنم
خازن میکده فردا نکند در بازم

ور چو پروانه دهد دست فراغ بالی
جز بدان عارض شمعی نبود پروازم

صحبت حور نخواهم که بود عین قصور
با خیال تو اگر با دگری پردازم

سر سودای تو در سینه بماندی پنهان
چشم تردامن اگر فاش نگردی رازم

مرغ سان از قفس خاک هوایی گشتم
به هوایی که مگر صید کند شهبازم

همچو چنگ ار به کناری ندهی کام دلم
از لب خویش چو نی یک نفسی بنوازم

ماجرای دل خون گشته نگویم با کس
زان که جز تیغ غمت نیست کسی دمسازم

گر به هر موی سری بر تن حافظ باشد
همچو زلفت همه را در قدمت اندازم

IRANdokht

سلام مونا خانم!

با بهترین تهنیت ها به مناسبت جشن رضوان برای شما و سایر دوستان بهائی

کنون که در چمن آمد گل از عدم بوجود

بنفشه در قدم او نهاد سر بسجود

بنوش جام صبوحی بنالهء دف و چنگ

ببوس غبغب ساقی بنغمهء نی و عود

"K" lotf konid

سلام دوباره سوری خانوم مهربان...

اگر شراب خوری جرعه‌ای فشان بر خاک

از آن گناه که نفعی رسد به غیر چه باک

سلام به مونای زیبا تر از گل

از دیدن شما اینجا خیلی‌ خیلی‌ خوش حال شدم

جشن رضوان به شما مبارک

این هم یک شعر زیبا از حافظ گرامی، فقط برای گل روی شما

عزم دیدار تو دارد جان بر لـب آمده
بازگردد یا برآید چیسـت فرمان شـما
کـس بـه دور نرگست طرفی نبسـت از عافیت
بـه کـه نفروشـند مسـتوری به مستان شما
بـخـت خواب آلود ما بیدار خواهد شد مـگر
زان کـه زد بر دیده آبی روی رخـشان شـما
با صـبا هـمراه بفرسـت از رخت گلدستـه‌ای
بو کـه بویی بشـنویم از خاک بسـتان شـما

"عین" لطف کنید ؛)

سلام بر آقای یساری و همگی دوستان ...

در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع           
شب نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع
روز و شب خوابم نمی‌آید به چشم غم پرست               
بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع
رشته صبرم به مقراض غمت ببریده شد               
همچنان در آتش مهر تو سوزانم چو شمع

شب خوش بانو ایراندخت و نفر بعدی لطفا دال مرحمت فرمایید.

مرا برندی و عشق آن فضول عیب کند

که اعتراض بر اسرار علم غیب کند

کمال سحر محبت بین نه نقض گناه

که هر که بی هنر افتد نظر بعیب کند

آقای یساری عزیز

با اجازتون دیگه من مرخص میشم. خیلی‌ ممنون از بابت شعر‌های بسیار
زیبایی‌ که نوشتید. شبتون خوش و فردای روشنی برای شما دوست عزیز آرزو
می‌کنم.

IRANdokht

بسیار زیبا و از بیخوابی بگیم

دیشب به سیل اشک ره خواب می‌زدم
نقشی به یاد خط تو بر آب می‌زدم

ابروی یار در نظر و خرقه سوخته
جامی به یاد گوشه محراب می‌زدم

هر مرغ فکر کز سر شاخ سخن بجست
بازش ز طره تو به مضراب می‌زدم

روی نگار در نظرم جلوه می‌نمود
وز دور بوسه بر رخ مهتاب می‌زدم

چشمم به روی ساقی و گوشم به قول چنگ
فالی به چشم و گوش در این باب می‌زدم

نقش خیال روی تو تا وقت صبحدم
بر کارگاه دیده بی‌خواب می‌زدم

ساقی به صوت این غزلم کاسه می‌گرفت
می‌گفتم این سرود و می ناب می‌زدم

خوش بود وقت حافظ و فال مراد و کام
بر نام عمر و دولت احباب می‌زدم

IRANdokht

احسنت!

 و دلم نیامد فقط یک بیت این جواهر را بنویسم!

مسلمانان مرا وقتی دلی بود

که با وی گفتمی گر مشکلی بود

بگردابی چو می افتادم از غم

بتدبیرش امید ساحلی بود

دلی همدرد و یاری مصلحت بین

که استظهار هر اهل دلی بود

ز من ضایع شد اندر کوی جانان

چه دامن گیر یارب منزلی بود

هنر بی عیب حرمان نیست لیکن

زمن محروم تر کی سائلی بود

برین جان پریشان رحمت آرید

که وقتی کاردانی کاملی بود

مرا تا عشق تعلیم سخن کرد

حدیثم نکتهء هر محفلی بود

مگو دیگر که حافظ نکته دانست

که ما دیدیم و محکم جاهلی بود

پس بیا سوته دلان ... :-)

دوش بیماری چشم تو ببرد از دستم
لیکن از لطف لبت صورت جان می‌بستم
عشق من با خط مشکین تو امروزی نیست
دیرگاه است کز این جام هلالی مستم

IRANdokht

بله، همینطور است!

زلف هندوی تو گفتم که دگر ره نزند

سالها رفت و بدان سیرت و سانست که بود

حافظا باز نما قصهء خونابهء چشم

که برین چشم همان آب روانست که بود

آقای یساری عزیز

درست میفرمایید، شعر زیبای شما تکراری نبود
شما هم که مثل من بیخوابی امشب

درآ که در دل خسته توان درآید باز
بیا که در تن مرده روان درآید باز
بیا که فرقت تو چشم من چنان در بست
که فتح باب وصالت مگر گشاید باز

IRANdokht