Javad Yassari

  به به، میس

به به، میس هالی خوش امدید، خسته نباشید. قدم رنجه کردید.

روحی چو باد سرد

روحی چو باد سرد خزان، در به در مراست
تا او چو جام با لب بیگانه آشناست
همچون سبو، دو دست ز حسرت به سر مراست
گوهر فشاند دیده و تقوای من خرید
تر دامنی ز وسوسه ی چشم تر مراست
گوهر فروش شهر به چیزی نمی خرد
اشکی که پروریده به خون جگر مراست
آگه نشد ز آتش پنهان من کسی
حسرت به خودنمایی ی ِ شمع و شرر مراست
من صبح کاذبم، ندرخشیده می روم
بر چهره نابگاه ز پیری اثر مراست
چون ابر سرخْ روی ز خورشید شامگاه
پاینده نیست چهره ی گلگون، اگر مراست
این چشم خونفشان مگرم آگهی دهد
ورنه کجا زحال دل خود خبر مراست؟
سیمین! شبابْ رهگذری نغمه ساز بود
هر دم به گوش، زمزمه اش دورتر مراست...

باشه ، تا ٤٠٠ خوبه ....نازی جان، ایا لوس انجلس هم سر میزنی یا نه؟

سلام هالی جان!

هی هی! خسته نباشی! من هم دارم غش می کنم چون از صبح خیلی زود رفته بودم بیرون از شهر دنبال یک قصهء بسیار جالب! وقتی راجع بهش بنویسم خیلی کیف می کنید (امیدوارم). چه آهنگ قشنگی هالی جان. ممنونم!

Salam Bacheha

Dar che haleed? Man keh daram pass miram! 

Inam vasseyeh shoma

باز از عراقی

دل در گره زلف تو بستیم دگر بار
در دام سر زلف تو شستیم دگر بار
از نرگس مخمور تو مخمور بماندیم
وز جام می لعل تو مستیم دگر بار
از بادهء عشق تو یکی جرعه چشیدیم
صد توبه به یک جرعه شکستیم دگر بار

حالا ر بده! نظرت چیه تا 400 بریم و باقیش باشه فردا شب؟

    در پای تو

در پای تو آن شاید
کز شوق سر اندازد
من مرغک مسکین را
هرگز سر وصلت نیست
در قلّه ی این معنی
سیمرغ پر اندازد
در عشق گمان بستم
کآرامش جان باشد
با عقل بگو اینک
طرحی دگر اندازد

میم از عراقی

مورچه جان، انشاءالله وقتی راجع به علی صدر نوشتم بخوانی تا ببینی که چه مرد ارزشمندیه و چقدر برای ایران و ایرانی ها و زبان فارسی زحمت کشیده. آدم بسیار منحصر به فردیه. بزودی در این سینما!

مرا درد تو درمان می نماید
غم تو مرهم جان می نماید
مرا، کز جام عشقت مست باشم
وصال و هجر یکسان می نماید
چو من تن در بلای عشق دادم
همه دشوارم آسان می نماید

این هم یک ترانهء فولکلوریک ایرانی دیگر که بچه های سان دیه گو می خونن:

    یک روز از

یک روز از در آمد و بنشست و بوسه خواست.
آن بوسه جوی شوخ - که با یاد او خوشم -
اینک گذشته عمری و می جویمش، کجاست؟
با او در آرزوی وفا آشنا شدم؛
اما وفا نکرد و دل از من برید و رفت.
آن آفتاب عشق - که یادش به خیر باد -
یک شامگه ز گوشه ی بامم پرید و رفت.
او رفت و دل به دلبرکان ِ ‌دگر سپرد،
تنها منم که دل به دگر کس نبسته ام.
گشت زمان از آن همه بی تابیم نکاست،
گویی هنوز بر سر آتش نشسته ام.

نازی جان، بله مادرم خیلی به صدای سیمین غانم گوش میکرد، صدای خیلی قشنگ و پر توانی داره. ولی یه غم ته صداش هست.
بنظر خیلی با کلاس بود.

مرسی واسه مارگاریتا...

نه، نازی جون با کارهای اقای صدر اشنایی ندارم.

این هم دال از سیمین بهبهانی

دیشب، ای بهتر زگل، در عالم خوابم شکفتی
شاخ نیلوفر شدی در چشم پر آبم شکفتی
ای گل وصل! از تو عطرآگین نشد آغوش گرمم
گرچه بشکفتی ولی در عالم خوابم شکفتی

مورچه جان، نمیدانم با مرکز فرهنگی ایرانی سان دیه گو آشنایی داری یا نه. من دارم روی یک چیزی برای ایرانین دات کام راجع به آقای صدر کار می کنم. به این ویدیو نگاه کن و ببین چقدر این بچه ها نازن و چقدر این آقای صدر بیچاره زحمت کشیده! خیلی خیلی زیباست.

مورچه جان،

یک عدد مارگریتای دبش بسیار خنک و گوارا همین الان برایت میریزم (از پارچ مربوطه). قابل شما را ندارد:

//midlifeslices.files.wordpress.com/2009/08/m...

  با یار

با یار زشت منظر، یاری روا نبود
«از سینه ی ستبر و قد ِ‌سرو و روی نغز
«در او یکی از این همه خوبی به جا نبود
«این داستان کهن شد و این قصه ناپسند؛
«باید که ترک عشق غم آلود او کنی.
«باید ز همگنان ِ ‌فراوان این دیار
«همراز و همدم دگری جست و جو کنی...»
ای دوستان! حکایت خود مختصر کنید
کمتر سخن ز همدم و همراز آورید-
زیبا به شهر من همه ارزانی ی ِ شما:
زشت مرا، که رفت، به من باز آورید!

 نوشه جان، نازی جون من
  شراب دوست ندارم.. مارگاریتا داری؟

مورچه جان

نه بابا، این خودش اصل استراحت کردنه! مورچه جان، من چند وقت پیش این کلیپ را پیدا کردم و خیلی باهاش کیف کردم. این آهنگ سیمین غانم را یادت می آد؟ اسمش پرنده است. البته هیچکس نمیتونه به توان صدای سیمین غانم نزدیک بشه، اما این گروه خیلی به اصل آهنگ وفادار هستند و خوب اجرا می کنند. اصل ترانه هم اینجاست: //www.youtube.com/watch?v=s513xGlH3r8

این ت از عراقی برای مورچه جان

حالا اول بفرمایید یک کم از این پنیر پپرجک من و یک گیلاس مرلو نوش جان کنید و حالا یک ی دبش بده!

تا ز خوبی دل ز من بربوده ای
کمترک بر جان من بخشوده ای
تا مرا برخویش عاشق کرده ای
روی خوب خود به من ننموده ای

  نازی جان اگه

نازی جان اگه میخوای کمی استراحت کنی، یعنی نیم ساعت ، برو  بیا... من منتظرت میشم.

موزیک ترکمن.

از سیمین بهبهانی

در خاطر از آن چشم سیاه تو ندارم
 ای رفته ز دل ، راست بگو !‌ بهر چه امشب
 با خاطره ها آمده ای باز به سویم؟
گر آمده ای از پی آن دلبر دلخواه
من او نیم او مرده و من سایه ی اویم
من او نیم آخر دل من سرد و سیاه است
 او در دل سودازده از عشق شرر داشت
او در همه جا با همه کس در همه احوال
سودای تو را ای بت بی مهر !‌ به سر داشت

بسیار زیبا مورچه جان!

کیف کردم! ببخشید، من تمام روز از شهر بیرون بودم و تازه آمدم و خرید های منزل را جا به جا می کردم. خوب حالا من هم میم میدهم از سیمین بهبهانی:

مگر، ای بهتر از جان! امشب از ما بهتری دیدی
که رخ تابیدی و در ما به چشم دیگری دیدی؟
ز اشک من چه می دانی گرانیهای دردم را؟
ز توفان شبنمی دیدی، ز دریا گوهری دیدی
به یاد آور که می خواهم بمیرم اندر آغوشت
در آغوش سحر در آسمان گر اختری دیدی

  ســیــمــا

ســیــمــا بــیــنــا،  دستان و رقص بنفشه صیاد

  از حسین

از حسین پناهی بود، نازی جان

مهتاب صفت بر گل شبنم زده می خفت
بر من منگر ، تاب نگاه تو ندارم
 آن کس که تو می خواهیش از من به خدا مرد
 او در تن من بود و ، ندانم که به ناگاه
 چون دید و چها کرد و کجا رفت و چرا مرد
من گور ویم ، گور ویم ، بر تن گرمش
افسردگی و سردی ی کافور نهادم
او مرده و در سینه ی من ،‌ این دل بی مهر
سنگی ست که من بر سر آن گور نهادم

سیمین بهبهانی

میم بده!

چه شعر قشنگی بود مورچه جان! از کی بود؟

تو هم روزی اگر پرسی ز حالم
لب بامت ز حال دل بنالم
وگر پروا کنم بر من نگیری
که میترسم زنی سنگی ببالم!

فریدون مشیری

بله، بله!

من از مینا جان عبور کردم و مشغول دست افشانی و پایکوبی کاملا شخصی با موسیقی کردی هستم!

    ما زنده

ما زنده ایم چون بیداریم
ما زنده ایم چون می خوابیم
 و رستگار و سعادتمندیم
زیرا هنوز بر گستره ویرانه های وجودمان پانشینی
برای گنجشک عشق باقی گذاشته ایم
خوشبختیم زیرا هنوز صبح هامان آذین ملکوتی بانگ خروس هاست
سرو ها مبلغین بی منت سر سبزی اند
 و شقایق ها پیام آوران ایه های سرخ عطر و آتش
برگچه های پیاز ترانه های طراوتند
و فکر من
واقعا فکر کن که چه هولناک می شد اگر از میان آواها
بانگ خروس رابر می داشتند
و همین طور ریگ ها
 و ماه
 و منظومه ها
 ما نیز باید دوست بداریم ... آری باید
زیرا دوست داشتن خال با روح ماست

    به به،

به به، نازی جون این خانوم خیلی خرامان میرقصید. منم باهاش یه کمی تمرین کردم. دستتون درد نکنه.

مورچه جان

این دوست من خانم روژانه که این ترانه را با گروه شمس اجرا کرده. همیشه منو سر حال میاره. موسیقی کردستان واقعا شورانگیزه.

مورچه جان

مورچه جان، هم شعرت و هم موسیقی خیلی خوب بود، آفرین!

یاد ناورد آن نگار بی وفا
از من بیچاره، تا افتاده ام
دست من نگرفت روزی از کرم
تا زدست او ز پا افتاده ام
ننگ می دارد ز درویشی من
چون کنم؟ چون بینوا افتاده ام

  سلام بر شما

سلام بر شما نازی جان، خسته نباشی.

 شکوفه های سفید کوچک نشسته است
 رفتم و وارت دیدم چل ورات
چل وار کهنت وبردس بهارت
 پشت دیوار لحظه ها همیشه کسی می نالد
و این بار زنی بهیاد سالهای دور
 سالهی گمم
 سالهایی که در کدورت گذشت
 پیر و فراموش گشته اند
 می نالد کودکی اش را
 دیروز را
 دیروز در غبار را
 او کوچک بود و شاد
 با پیراهنی به رنگ گلهای وحشی

خوب، آمدم!

این هم سمعیه و هم بصریه! ببخشید که ذوق ادبی نداره، اما تا دلت بخواد ذوق جور دیگه داره! اسمش مینا خانمه.

سلام سوری جان!

بابا ما رو دق مرگ کردی! هنوز شاگرد اول نشدی برگردی؟! این ترانهء همایون شجریان خیلی خیلی قشنگه. واقعا صداش آسمانیه. حالا دیگه روم نمیشه بگم دارم دنبال یک موسیقی قرناک می گردم که سر حال بیام! الان بر می گردم.

مورچه!

سلام و صد سلام دوست من! روز من خیلی طولانی بوده و موسیقی ات خیلی چسبید! بذار یه چیز خوب برات پیدا کنم! حالا یه شین بده تا من برگردم.

تماشا می کند هر دم دلم در باغ رخسارش
به کام دل همی نوشد می لعل شکر بارش
دلی دارم، مسلمانان، چو زلف یار سودایی
همه در بند آن باشد که گردد گرد رخسارش

Salam be shoma, shab khoubi dashteh bashid, ta farda

فرنگیس

به یاد شادروان ،عماد رام