M. Saadat Noury

AO jaan

You dont have a problem, and don't ever allow anyone make you think you have. You are just a different type of person to the old school thought and behaviour. Best friendly advice is to keep off blogs that you cannot relate to. 

حل معمای جهانشاه

درحقیقت حل معما را ملا نصرالدین قرنها پیش دریافت. اوبهرفرمی که سوار خرش میشد عده ای بودند که فرم دیگری را پیشنهاد کرده وتوافق سرشان نمیشد.

حالامیتوا نیم بگوییم

جهانشاه جاوید هرکاری که کرد

نیابد توافق زما فرد فرد

khodee 

قومی شده گم در راه دین

قومی شده گم در راه دین
قومی دیگر اندر خم راه یقین

قومی هم اندر خم رسوایی و فیلم
چیزی که فراوان است قوم

آن که انداخت سگ و گربه را به جان هم
که کند وق سگی‌ و اوه گربه

سگ و گربه نبود از قوم کیان و خیار
تارنما بود محل تاخت و تاز و عرب و تازی‌ و پارسی‌  

Everything is sacred

AO and about maddahi,

I had a bit of a pause before I posted the verse below but it came to me so spontaneously that I felt it would be undoing a good thing if I did not post it just because I did not like Maddahi.

It is true that there are a huge number of Maddahs that get a hefty sum just to write about the virtues of the Rahbar, they would rough up some dissidents if need be too :).   

Maddahi (could) have an element of dishonest praise for personal gain.   I do believe that this blog is meant in the best (and lightest) of intentions. 

ای شراب قرمز در

ای شراب قرمز در پاریس و بتاریخ نوامبر و سنه دو هزارو یازده میلادی
چه خوب گفتی: همان مردمی که دور از میهنند

AO

...

سر سلسله امرا را كردگار احد، امر و عمر سرمد دهاد. دعا گو شرابِ  قرمز.
 

..همان مردمی که دور از میهنند

خاموش،در باتلاقِ  مرگ و شیونند

بعد از خدا تو باشی‌ امیدِ  ما

روزِ  ما،شبِ  ما،چشم و چراغِ  ما

له طول عمر كطول المطر سواء له الدرهم، و كه المدر دهد مرد را كام دل كردگار همه عمر آسوده و كامكار دل آرا همه كار و كردار او ملك در سما مادح كار او طول الله عمره و دمره حاسده، هلك اعدانه، اعطه ماله، اصلح احواله و اسعد اولاده مدام السماء.

پاریس،نوامبر ،سنه دو هزارو یازدهِ  میلادی .

Dear Mr. Noury

Good point.  And if you noticed, out of respect for you, and after AI's comments, I deleted one my "controversial" comment.  I hope you realize that I mean no disrespect to you personally.  You seem to be a respectful, intelligent person.  My problem is with the general state of our culture, and the fact that we have lost a great deal of potential chasing shadows for centuries.  

برای خانم آناهید حجتی ، تماشا گر ناشناس و همه ایرانیان

درود و سپاس بر همه ی شما و شاید
We're in a giant car heading towards a brick wall and everyones arguing over where they're going to sit: David Suzuki

AI- I'm simply stating my opinion on a free forum and in a free

country.  Just like you're free to state yours.  Another bad Iranian habit is people worship, and this seems to be a bit of worshipping JJ.  What's the purpose of this silly excercise?

And you are correct.  I am not an arteest!  Can't even draw a straight line to be honest with you.  I do read a lot though.  Not poetry, but mainly other classic literature.  However, I do it mainly at night, when I'm done with my work.  I don't make it the focal point of my existence. 

Anywhoooo, Ostaad has responded to me in the past.  I think that he even wrote a poem in response to my criticism of a poet that he featured.  Poem in response to critique of a poet...Ha! :-) 

One more note to AO

The value of a blog is not as it is featured or not!

Oh Anonymous Observer

We think you meant that, "This is very chaaploosi". It is not. You do not know anything about the art, and the art of communication! We are just surprised why Ostaad is so quiet about your comments on poetry?  

.

.

My contribution for the day-Since there was an honorable mention

میازار موری که دانه کش است

که جان دارد و جان شیرین خوش است

همان مردمی که شعر گویند همی

 تو ، ای مرد فرزانه ی روزگار
که آورده ای تار نمایی به بار

که نامش نهادی به ایرانیان
همان مردمی که به دانش نشان

همان مردمی که شعر گویند همی
و یا فکر کرده آدمی هستند همی

چو گفتا آن ناشناس شاهدِ بسیار نویس
مردمی نه کاشف فقط آشنا با بهنویس

Dear Roozbeh_Gilani

درود و سپاس و شاید

هرچه هست از قامت ناساز و نا موزون ماست

فرامرز گرامی

درود و سپاس و شاید
سوار بنز نو ، سر وسینه زنند و گریبان درند

چنانچه خواجه فرمود:

هرچه هست از قامت نا ساز بی اندام ماست

 ورنه تشریف تو بر بالای کَس کوتاه نیست

همان مردم بیکار مگس پران!

همان مردمی که درغرب مگس می پراندن همی
نا آگه ز ایران زمین، نداشتن  هیچ درد و غمی

بیخبر ز دنیا  چپ و راست کامنت دهند
سوار بنز نو سر وسینه خود گریان درند

بسی اشک ریزند برای سپاه و بسیج
زچوب دلرنجند و خواهند جایش هویج

خدا یا تو  گنجی  ده به جهانشاه جلیل
که ممالک بسیارند و  وقت خیلی قلیل

درود و سپاس است بر مردمان

همه ی ایرانیان ، انگلوفیل ، شیرین بانو ، مهربان ، اسفند آشنا : درود و سپاس

درود و سپاس است بر مردمان
که گفتند اشعار نغز و روان

چرا

چرا این مدیحه سرایان کم اند
که شاید فتادند اندر کمند!!!

من آنم که نامم بود پهلوان

من آنم که نامم بود پهلوان

ز کیش سهراب و یار و غار

کنم انجمن ز دین و زمان

ز آزادی فغان کنم گوش فلک کرر

چنانش بکوبم به گرز گران

که آزادی من دانم و فاضل دیگر

سوغات فرنگ است آزادی ای‌ ایرانیان

جهان گشایم ز شیلی تا ایسلند

جهانشاه بودم ولی‌ نه جاوید شاه 

Everything is sacred

.....

* 

همان مردم تازه

همان مردم تازه ای چون بهار

گهی خوش مرام و گهی بی بخار

ببخشید به علت ضرورت شعری اینجور از آب در اومد...

دو بیتی

  جهان عرصهٔ کارزار تو 

شه و شیخ بر سر خوان تو 

همه جمله گویند مدح شاه جهان 

که جاوید و پاینده باد آن قهرمان 

همان مردمی که آگاه نیست

همان مردمی که  آگاه نیست
ز سبز و سفید و ز سرخ
و تفسیر یک پرچمی در میان .....