M. Saadat Noury

Dear Mr Ebi Amirhosseini

Thank you for your visit and for your great contribution on the Chain of Poems about Fools, Idiots, etc.

Dear SAM

Thank you for your beautiful poem; please accept this in return:

Wordsworth's The Idiot Boy

Dear DR FARHANGI,if you need more let me know...!!

  مولوی

----

 لیلی و مجنون به فاقه آه حسرت می‌خورند

خسرو و شیرین به عشرت جام راوق می‌زند

شمس تبریز ایستاده مست در دستش کمان

 تیر زهرآلود را بر جان احمق می‌زند

 ====================================

همیشه کشتی احمق غریق طوفان‌ست 

که زشت صنعت و مبغوض گوهر و رسواست

اگر چه بحر کرم موج می‌زند هر سو

به حکم عدل خبیثات مر خبیثین راست

 ====================

 در این حیرت بسی بینی در این راه

ز کشتی و ز دریابار فارغ

به یاد بحر مست از وهم کشتی

نشسته احمقی بسیار فارغ

صنما چو من کم آید به کمی و جان سپاری

که ز رشک دل کبابم و به اشک چون سحابم

به سحر تویی صبوحم به سفر تویی فتوحم

به بدل تویی بهشتم به عمل تویی ثوابم

تو چو بوبک ربابی به ستیزه تن زدستی

من خسته از ستیزت به نفیر چون ربابم

تو نه آن شکرجوابی که جواب من نیایی

مگر احمقم گرفتی که سکوت شد جوابم

==================================

انوری 

ای پسر بردهٔ قلندر گیر

پرده از روی کارها برگیر

کفر و اسلام کار کس نکند

آشیان زین دو شاخ برتر گیر

این دو معشوقهٔ دو قوم شدست

تو برو مذهب سه دیگر گیر

پای دربند آن و این چه کنی

خودسری باش و کار از سر گیر

رهبران تو رهزنان تواند

کم این مشتی احمق خر گیر

پیش کین رهبران رهت بزنند

راه بتخانهای آزر گیر

===================

وگر تو گویی نطقست مر مرا گویم

که این حدیث هم از احمقی و کم‌دانیست

اگر به نطق همی حرف و صوت را خواهی

زنخ مزن نه قیاسیست این نه برهانیست

 =======================

حکیم ابوالمجدود بن آدم سنایی  

یک دم خوش باش تا چه خواهی کرد

این زهد مزور مزیق را

یک ره به دو باده دست کوته کن

این عقل دراز قد احمق را 

==============

 شیخ محمود شبستری 

مر آن نادان احمق او و من گفت 

=============================

عطار

ازو عیسی عجب ماند و چنین گفت

که من بیزار گشتم از چنین جفت

ببین این احمقان بیخبر را

که می‌خواهند دنیا یکدگر را

===========

احمقی نژاد هم قبوله؟

در بیابان خیابانها بودم
که یکی آمد ، گفت:
فصل سنگین خطرناکی است
...

شب که از پله ی میخانه به پایین رفتم
و در آن سردابه
در اسارت های
مه و دود و عرق تلخ، برادرهایم را
دیدم
که ز دریا و ماهی ها
جنگل و عشق و مسیح و نور
و نسیمی ساده، به اندوه سخن می گفتند
زن وحشت زده ای جیغ کشید:
فصل سنگین خطرناکی ست
...

من ز عشاق بی پاسخ
که نسلشان سوی فنا می رفت
من ز شاعرهای افیونی
من ز روشنفکران مأبون،
جانیان بی خواب
جیب برهای خیابان اسلامبول
طول و عرض همه ی تاریخ
وز نشیب و ز فراز جغرافی
و جهت های موافق
و مخالف پرسیدم
...

قلب را روی زمین سیه انداخته بودیم که شخصی گفت:
فصل سنگین خطرناکی ست
گربه ها حتی می گفتند
موش ها حتی می گفتند
و سگان زوزه کشان می گفتند
....

خلق! ای خلق شهید!
اسکلتهای طلا رقصیدند
در تمام میدان ها
جشن احمق ها بود
و تمام قوادان
از شما دعوت می کردند
که بیایید و بنوشید و بخوابید و ببینید براه
چوبه دار و دیار تابوت

رضا براهنی

Dear Ladan

Thank you for your nice comment; please accept this in return:

The Fool: By Lord Buddha

Long is the night to one who is awake.
Long is ten miles to one who is tired.
Long is the cycle of birth and death
to the fool who does not know the true path.
If a traveller does not meet with one who is better or equal,
let one firmly travel alone;
there is no companionship with a fool.

Please read more on the Fool

Dear Dr Nouri

Though it is not a complete list of poems on idiots, fools, etc., your selection is great. Thank you for the post.