Maryam Raeesdana

شهلا، تو رفته ای و من به تو می اندیشم/

 نگاهت دربرابر چشمهایم زنده می ماند/

هرگاه عکس ترا می بینم/.

من به تو می اندیشم/

 به تپش های عاشقانه ی قلبت، /

عشقی که ترا به کام مرگ برد. /

معشوق تو اکنون کجاست؟/

شهلا، تو که رفتی، دوستم، منیرو گفت:/ـ

«مریم عشق دیگر تمام شد. کدام عشق؟»/

شهلا به من بگو، هنوز دوستش داری؟/

آنجاها که هستی، به این مرد هنوز فکر می کنی؟/

توی دادگاه، آن روزهای اول، یادم هست /

دوربین لب هایت را شکار کرد، وقتی از راه دور به ناصر گفتی:/ـ

 دوستت دارم. /

لامسب چه می کنی با ما؟ قاتل کیست؟ قاتل تو و آن زن دیگر؟/

تو در یادمان می مانی/

تا هر وقت خواستیم عاشق بشویم/

قلبمان بلرزد، /

نه لرز عشق؛ لرز ترس، لرز دروغ./

بلرزیم از فاجعه./

شهلا، /

این شعر هرگز پایان نمی گیرد، حتا اگر همین حالا روز قیامت بشود/

این شعر هرگز پایان نمی گیرد،/

پایان نمی گیرد تا آن هنگام که راز تو سر به مهر باقی باشد./

 هر صبح، تو، پشت پلک هایم می آیی/

به من می گویی: /

بلند شو خواهر، من آمده ام، مرا بنویس، مرا تکرار کن، من نمرده ام، نمی میرم. /

به من می گویی: /

«خواهر، این نامه را به او برسان، به او بگو من فقط ترا دوست داشتم، برایت جان دادم، ای مرد، قهرمان قصه ها./

شنیده ام پسرانت را آورده بودی پای دار تا مرگ معشوقه ات را ببینند/

باور نمی کنم، مردم می خواهند میانه مان را بهم زنند، تو دوستم داری، می دانم، می دانم./

تو نجوا کرده ای صدبار، /

وقتی دستان بزرگ مردانه ات مرا به آغوش می کشید، /

سر می کردی میان موهایم، و می گفتی: /ـ

شهلا، شهلای من، دوستت دارم، دوستت دارم. /

ای عاشق من عاشق من، ای که جان دادم برایت، ای مرد، جوانمرد، قهرمان، من هرگز نمی میرم./

ای عاشق من، یادت هست، می گفتی شهلا من « شه» هستم و تو «لا»؟/

آری عزیزم تو «شه» هستی و من «لا»/

لا شدم لال نمی شوم، زبانم لال/

من لا شدم، نیست نمی شوم، /

لا شوم، نابود نمی شوم، /

نه می شوم، نه می گویم، /

نه به تمام قاضی ها، قاضی القضات ها، /

که آی همه ی مردم، من شهلا جاهد، متولد ... عاشق مردی شدم از تبار قهرمانان،/

 یک زن بودم،/

 از سران و سلاطین نبودم، سر به دار شدم، جان به سر شدم./

بشنوید صدایم را. /

من از اعماق این گور سرد فریاد می زنم./

از یاد نبرید مرا، /

مجسمه ام را بسازید برای آیندگان، /

به فرزندان خود بگویید این است سرانجام عشق در این سرزمین،/

دار، دار، دار.»/