Mash Ghasem

مجله‌ی کوچک

ای دریغ! ای دریغ
که فقر
چه به‌آسانی احتضارِ فضیلت است
به هنگامی که
تو را
از بودن و ماندن
گزیر نیست.

----------------------------

مجله‌ی کوچک

به عباس جوانمرد

۱

آه، تو می‌دانی
می‌دانی که مرا
سرِ بازگفتنِ بسیاری حرف‌هاست.

هنگامی که کودکان
در پسِ دیوارِ باغ
با سکه‌های فرسوده
بازی‌ کهنه‌ی زندگی را
آماده می‌شوند.

می‌دانی
تو می‌دانی
که مرا
سرِ بازگفتنِ کدامین سخن است
از کدامین درد.

۲

دوره‌های مجله‌ی کوچک ــ
کارنامه‌ی بردگی
با جلدِ زرکوبش...

ای دریغ! ای دریغ
که فقر
چه به‌آسانی احتضارِ فضیلت است
به هنگامی که
تو را
از بودن و ماندن
گزیر نیست.

ماندن
ــ آری! ــ
و اندوهِ خویشتن را
شامگاهان
به چاهساری متروک
درسپردن،
فریادِ دردِ خود را
در نعره‌ی توفان
رها کردن،
و زاریِ جانِ بی‌قرار را
با هیاهوی باران
درآمیختن.

ماندن
آری
ماندن
و به تماشا نشستن
آری
به تماشا نشستن
دروغ را
که عمر
چه شاهانه می‌گذارد
به شهری که
ریا را
پنهان نمی‌کنند
و صداقتِ همشهریان
تنها
در همین است.

۳

به هنگامی که همجنس‌باز و قصاب
بر سرِ تقسیمِ لاشه
خنجر به گلوی یکدیگر نهادند
من جنازه‌ی خود را بر دوش داشتم
و خسته و نومید
گورستانی می‌جُستم.

کارنامه‌ی من
«کارنامه‌ی بردگی»
بود:
دوره‌های مجله‌ی کوچک
با جلدِ زرکوبش!

□

دریغا که فقر
ممنوع ماندن است
از توانایی‌ها
به هیأتِ محکومیتی؛ ــ
ورنه، حدیثِ به هر گامی
ستاره‌ها را
درنوشتن.

ورنه حدیث شادی و
از کهکشان‌ها
برگذشتن،
لبخنده و
از جرقه‌ی هر دندان
آفتابی زادن.

۴

صبحِ پاییزی
دررسیده بود
با بوی گرسنگی
در رهگذرها
و مجله‌ی کوچک
در دست‌ها
با جلدِ طلاکوبش.

لوطی و قصاب
بر سرِ واپسین کفاره‌ی مُردنِ خلق
دست‌وگریبان بودند و
مرا
به خفّتِ از خویش
تابِ نظر کردن در آیینه نبود:
احساس می‌کردم که هر دینار
نه مزدِ شرافتمندانه‌ی کار،
که به رشوت
لقمه‌یی‌ست گلوگیر
تا فریاد برنیارم
از رنجی که می‌برم
از دردی که می‌کشم

۵

ماندن به‌ناگزیر و
به ناگزیری
به تماشا نشستن
که روتاتیف‌ها
چگونه
بزرگ‌ترینِ دروغ‌ها را
به لقمه‌هایی بس کوچک
مبدل می‌کنند.

و دَم فروبستن ــ آری ــ
به هنگامی که سکوت
تنها
نشانه‌ی قبول است و رضایت.

دریغا که فقر
چه به‌آسانی
احتضارِ فضیلت است
به هنگامی که تو را
از بودن و ماندن
چاره نیست؛
بودن و ماندن
و رضا و پذیرش.

۶

در پسِ دیوارِ باغ
کودکان
با سکه‌های کهنه‌بِسوده
بازیِ زندگی را
آماده می‌شوند...

آه، تو می‌دانی
می‌دانی که مرا
سرِ بازگفتنِ کدامین سخن است
از کدامین درد.

Your blog on Emran Salahi

Mash Ghasem, your blog on Emran Salahi was removed because it was a copy-paste from another site.

It was explained in your previous blog that future copy-paste material, content from other sites, without a significant contribution by you, would be removed.

Again, we wish to keep the blogs reserved primarily for fresh, new material, rather than text copy-pasted from other sources. Otherwise, other bloggers would be encouraged do the same and the site would be filled with unoriginal material.

Thank you for your understanding

بن بست ایرانی

تاريخ نگارش :
 
آذر ۱٣٨۱
میرزاآقا عسگری(مانی)

بن بست ایرانی

به رجاله های ایرانی!

این ستاره   چو از شانه ام فروافتد،
سیمای سنگفرش که رخشان شود،
خدا، در تاریکی این بُن بست که بمیرد،
و عمارت سنت، در زلزله که فروریزد،
شیراز، با دهان حافظ سخن که بگوید،
و اصفهان، تیغه ی شکسته ی کاشی شود
در گلوی افعی های بی غزل صفوی،
و برجهای تهران، رؤیای گمشده ی دزدان شوند
من زیر بوسه های جوان بیدار می شوم.
آنگاه،
- که گاه دیر آید و گاه بناگاه -
تنها این شعر، داوری خواهد کرد،
همین شعر!
***
دیده ببند وجدان مفلوک من!
بخواب! ، تا نبینی بردگان ایرانی را در دبی
که خسته
رانها به روی هیولاها و پیکره های شنی می گشایند!
***
درگوشهایت موم فرو کن وجدان نیمه مرده !
مباد بشنوی که:
دل میهن را در تن تبعیدیان می پوسانند
شعرهایش را در یخبندان روسیه می سوزانند

گرده اش را در تهران با   آیات خونین منقوش می کنند.
***
ببند چشمانت را
مبادا ببینی پستانهای مام میهن را
که گاه در دمشق اش می مالند، بیگاه در خارطوم.
چه خسته ای نازک نارنجی من!
از واژه ی «سیاست» به بیزاری، کهیر می زنی
حتا از شعر من   به ترس، می گریزی.
در چهارراهها
آرام و رام زانو می زنی
شلاق می خوری،
و شاکری که می توانی بشماری!
***
حالا، آسوده باش!
نگاه نکن به این رستم بُزدل،
که با پاسپورت آلوده به تمثال نامیمون یک میمون،
با رخش خسته و موهای سپید به چاه شغاد می رود
درتهران سهراب، سرخوش نوشداروی هروئین است!
***
من هر روز
از کنار سایه هائی رد می شوم که مال کسی نیستند
وزوز آدمهائی مستعاری را می شنوم که
هیولای فروافتاده برمادرشان را نوازش می دهند.
باور کنید خانمها، آقایان!
شاعری را می بینم

***
وجدان سرفکنده!
در فرودگاه مهرآباد به آینه ننگر!
مباد تبعیدی مضحکی را ببینی
که با دو پاسپورت، دوصورت کپک زده و یک دل گندیده
پیاپی به پای تخت هیولاها می رود
و خبرمی کشد
علیه تبعیدیانی که نخواستند چون تو باشند!
***
بازهم
این ستاره که از شانه ام فروافتد
و سنگفرش که خونین شود
از شما یکی نام مرا خواهد دزدید
آنچنان که میهن مرا دزدیدید.
***
اما چه باک؟
آنگاه
که گاه، بگاه می آید و گاه بناگاه،
تنها این شعر میان ما داوری خواهد کرد
همین شعر!

M G jaan

You say the men, the Islamist who are running Iran are the real prostitutes? I respectfully disagree. Prostitute, for most parts, are forced by human-looking subhumans and desperation to resort to letting their body be used. In effect, these unfortunate people work and offer a service for the payments they receive. That is not the case with the mullahs who offer nothing but oppression and degradation to the people who provide them with everything. These mullahs have to offer something desirable/valuable before they could be elevated to the rank of prostitution.
Please continue championing the rights of women and all other victims of oppression.
Many thanks

برخی نظرات در مورد این فیلم : ۲

برخی نظرات در مورد این فیلم:اسلام پرورش دهنده قاتلین بالفطره است

نام:  

BG, thank you for nailing it in the head

These poor desperate women are not the real prostitutes. The real prostitutes are: their customers, their pimps, and the officials of Islamic Republic. All a bunch of leechs living off the blood of poor Iranian women.

Away with all blood sucking parasites.

Tragic

Thanks Mash Ghasem for shining the lights on this tragedy.

کلمات ناتوان

//www.roshangari.net/as/sitedata/201111070956...

//www.roshangari.net/as/sitedata/201111061837...

*

بسیار دردناک...و زجر آور... 

 آیا صیغه توانسته برای این زنان روسپی و حتی مردانی از این دست! کمی تغییر و آرامش را در شهر به وجود بیاره؟

حتی اگر شده برای یک نفر... 

مرسی 

MG

Thank you for highlighting the plight of these women and the negligence / crimes of the IRI.

مش قسم جان

مش قسم جان، از یک دست متحیرم که چطور کسی‌ به اسم دین میتونه دست به همچین جنایاتی بزنه. و در عین حال میبینیم که این رژیم کثیف آخوندی هر روز مترکب به قتل عام مردم مظلوم ایرانه.

Women are always victims

Generally speaking, women, the precious life-givers are often "thanked" by we, grateful men in the fashion reported by Nasim. Sad and shame on us who exploit them and just walk away. The plight of women is particularly horrific under the barbaric sharia-based laws of the Islamist mullahs. I hope that in near future the mullhas are sent packing and a just society see after the long-violated rights of women.

مش قاسم عزیز

اعتیاد، فحشا، بیکاری...

جنایت، جهل، ظلم اجتماعی، مذهبی‌، جنسی‌ و طبقاتی...

این‌ها هستند هدیه نظام ظلم و سرمایه داری، اونهم از نوع اسلامی فاشیستی، به ملت ایران.