Multiple Personality Disorder

دو شب پیش طبق معمول داشتم آخرین بلاگ ها را در ایرانیان.کام  می خواندم که این بلاگ را دیدم و تصویر بالا را، که یک تصویر فتوشآپی ست (برای دیدن تصویر اصلی اینجا را کلیک کنید).

اگر چه من خودم در گذشته چندین عکس فتوشآپ کرده ام ولی آن موقع که این عکس را دیدم به من رخ نداد که ممکن است این یک عکس جعلی باشد.  من احمق شدم، گول خوردم.  من این ویژگی را به این دلیل می دانم که روزمره  مبتذل ترین صدا ها، تصاویر، و اعمال ممکنه از درون رژیم بیرون می آید.  وقتی رژیم از بالای بامها به طور الله بختی به مردم در سطح  خیابان  شلیک می کند، با خودرو از روی بدن انسانها عقب جلو می رود، مردم را از جرثقیل حلق آویز می کند،  بخش بزرگی از مردم ایران را خائن، مرتد، کثیف، نجس، خس و خاشاک، منافق، و محارب میخواند، و وقتی رژیم طرفدارهای خود را با پرداخت مزد و جیره و با اتوبوس به این شهر و آن شهر می فرستد تا به طرفداریش تظاهرات کنند، و وقتی که خبر می رسد که رهبر جمهوری اسلامی از شنیدن جوکهای مبتذل لذت می برد؛ خیلی راحت انسانهای ساده دل تصویر بالا را می بینند و باور می کنند، چرا که ما همه چیز از رژیم دیده ایم و این یکی هم بعید بنظر نمی رسد.  اگر به عکس واقعی توجه کنید می بینید که بر روی پلاکارد نوشته شده است که «مقام معظم رهبری: انقلاب اسلامی ملت، دولت، و کشور ایران را مستقل کرد.»  این جمله با شعر جعلی روی پلاکارد فرقی نمی کند، هر دو مبتذل هستند.  اگر ملت ایران زیر سلطهء جمهوری اسلامی مستقل بود می توانست حرفش را به راحتی بزند.  اگر دولت ایران مستقل بود می توانست بدون تقلب و بدون دست نشاندهء ولی فقیه بودن روی کار بیاید.  اگر کشور ایران مستقل بود مزدوران فلسطینی و لبنانی مردم ایران را مورد ضرب و شتم و کشتار قرار نمی دادند.

بعد از دیدن عکس بالا شروع به نوشتن یک شعر از دهان زنی که پلاکارد را که در دست گرفته و در تظاهرات طرفدار رژیمی شرکت کرده نوشتم.  اگر این شعر حاوی زبان مبتذل است به این دلیل است که ماهیت این رژیم مبتذل است. این نوع کلام به نظر خیلی ها توهین آمیز است، ولی توهین واقعی آن است که کسی سخن بگوید و دیگری با او با خشونت رفتار کند. توهین واقعی آن است که کسی کاریکاتوری‌ بکشد، شعری بگوید، حرفی بزند، آوازی بخواند، کتابی بنویسد، فیلمی بسازد، و یا عکس خمینی را پاره کند و به حکم یک فتوا به شلاق و مرگ محکوم شود و روزی هم یک حیوان متعصبی پیدا شود و آن فتوا را به اجراء در آورد.

چند ساعت بعد از آنکه شعرم را نوشتم و پست کردم کشف کردم که عکس فتوشآپ است، و چون من این شعر را به خاطر یک عکس جعلی ننوشته بودم آن را دیلیت کردم.  من این شعر را دو باره در زیر پست می کنم چون به این نتیجه رسیده ام که این رژیم مبتذل است، چه هر عکسی از رژیم واقعی باشد یا جعلی.

سکس با رهبر

این سینه ها از مرمرن
هدیهء من به رهبرن

هر شب باهام حال بکنه
اُجاقمو روشن کنه
مرمرمو ناز بکنه
بلوزمو باز بکنه
کشورمو شاد بکنه
تا میتونه  آباد کنه

این چشم من مثل عسل
وصل، وصل، صدا تا وصل

این لپ من مثل هلو
هی بخوره کیلو کیلو

با شونه هام حال بکنه
یه خورده احوال بکنه

این شکمم نرم و قشنگ
تیر در کنین فشنگ فشنگ

این نافِ من غلغلییه
دور و ورش گُلگُلیه
این نافِ من سهم فقی
هی بکنه شب به شبی

این رونِ من شهوتیه
حلقوم الراحتیه، راحتیه

لیس میزنم غش بکنه
تا میتونه شق بکنه

با خاصره ام بازی کنه
چوچولمو راضی کنه 

این کونِ من طاقچه ای یه
رهبر باهاش لاس بزنه
تا میتونه واش بکنه
هر چی میخواد بوش بکنه
تا می تون توش بکنه

این کُس من مثل تره
توش بکنه مثل سگه
تا می تونه توش بکنه
هیزمو آتش کنه

این کُس من ثواب می خواد
رهبر با سواد می خواد

تا دم صبح جماع کنه
کار منو تمام کنه

امریکا
٣١ دسامبر ٢٠٠٩