History

Let there be Education!

The canvas upon which history is painted; the mirror in which one reflects upon the past; the stones on which marks of civilisation are engraved; and the books in which truths are told; all speak of the glory of ancient Persia. The splendour of her past reflects the beauty and elegance with which she has adorned herself in rearing such seers, poets and literary giants as Sa’di, Hafez, Khayyam, Mawlana and more. Surely a civilisation that prided itself with raising such poets and philosophers who touched the entire world with their insight, thoughts and literary prowess, would not have flourished without education. Education is the force behind advancement and the fuel to intellectual empowerment>>>

انتخاب در بیابان

در سال ۱۱۴۸ قمری نادرشاه کلیهٔ حکمرانان و کدخدایان ایران را در دشت مغان جمع کرد (بالغ بر ۲۰٬۰۰۰ نفر). او در شورای دشت مغان اعلام کرد که وظایف خود را انجام داده و تصمیم به‌استراحت و کناره‌گیری از کارها دارد. بزرگان کشور که می‌دانستند او باطناً مایل به سلطنت است، وی را به سلطنت پذیرفتند. بدین ترتیب شاه عباس سوم صفوی از شاهی برکنار شده و حکومت سلسلهٔ افشار با پادشاهی نادر آغاز شد. نادر اندکی بعد در ۱۱۴۸ ه.ق. تاجگذاری نمود. شاعری به نام قوام الدین، ماده تاریخ تاجگذاری وی را «الخیر فی ماوقع» سرود که بر روی سکه‌های دوره افشاریه نیز منقوش گردید. >>>

Was the Shah delusional?

I had compiled this article just before the death of my father Nosratollah Amini and now in his memory and on the occasion of 29th of Ordibehesht (18th of May), Mohammad Mosaddeq’s birthday, I am posting it. My father was an honest, kind and caring human being who was not just the attorney to Mosaddeq, but to many others, including Gholam Reza Takhti and Shamshiri. May his memory live in the hearts and minds of those who knew him. The following are excerpts from the Shah’s last book translated from the original French by Teresa Waugh and published in Great Britain by Michael Joseph Ltd in 1980. As I was reading this interesting text, I came across these few passages>>>

چرا غارنشينی بايد چيز بدی باشد؟

اخيرا" خبری ديدم در مورد دهکده ميمند در کرمان که گويا بخاطر وجود گنج يابان، در خطر قرار دارد (خطری که تقريبا" هر دهکده و منطقه ای در ايران را تهديد می کند). نويسنده مطلب برای تشخص دادن به ميمند، گفته بود که دهکده 12 هزارسال آثار سکونت دارد و مردم آن به دين «مهری» پايبند هستند که قبل از «ظهور» زرتشت در ايران وجود داشته، و حالا بعد از حضور اسلام در ايران، ساکننانش به غارها پناه برده اند که از شر اعراب در امان بمانند و حالا جمهوری اسلامی، که در ذهن دوستان حمله دوم اعراب است، سعی در تخريب دهکده از طريق تشويق غارت گران و «مسلمان» کردن مردم مهرپرست آن دارد. بعد هم ادعا کرده اند که زبان مردم ميمند به دليل زندگی در غارها «دستنخورده» مانده و کلمات «ساسانی» در آن موجود است. فکر نکنم لازم باشد که کسی تخصصی در تاريخ يا زبان شناسی ايران داشته باشد که بتواند مشکلات موجود در اين «گزارش» را ببيند و تاسف بخورد >>>

مانی

این ترم درس جدیدی بنام "مذهب و جامعه" برای دانشجویان مبتدی رشته جامعه شناسی گفتم و این بهانه ای شد که بار دیگر در مورد الهیات شُرور مطالعه کنم. توجیه بیعدالتیهای مشهود در عالم را در الهیات مسیحی "تئودسی" میگویند. کلام ادیان ابراهیمی پاسخهای جالبی به این مسأله داده است که صورت ساده یکی از آنها را در کتاب خواندنی "عدل الهی" اثر مرحوم مرتضی مطهری میتوان سراغ کرد. ریاضی دان و متألّه مسیحی لایب نیتس در بحث مفصلی ادعا میکند که خطا بر قلم صنع نرفته است واگر نارسائی در عالم میبینیم اشکال از قامت ناساز بی اندام ماده است و نه تشریف زیبای خلقت خداوند. بعبارت دیگر ِاشکال از آفرینش نیست بلکه این نقص ذاتی ماده است که قابلیت پذیرش خیرمحض الهی را ندارد. پس شرور عدمی اند یعنی خدا فقط خیر و نیکی آفریده و جنس همه بدیها از نیستی است، همانطور که ظلمت نبود نور و مرگ نبود زندگی است>>>

The Moon-Maker of Khorassan

"The Moon of Nakhshab" was the most famous creation of Hashim ibn Hakkim, the Veiled Prophet of Khorassan, known sometimes as Mah-sazanda (the moon maker). Twelve centuries after he set himself alight in his mountain fortress to evade capture, his name remains a potent symbol of political and religious excess. A deranged charismatic prophet, a seducer of men’s minds (and women’s bodies), the leader of a failed revolt against the Abbasids, an illusionist who bound thousands to his cause through trickery and false promises: few figures in Iranian History have exercised a stronger fascination over the western imagination than the celebrated Veiled Prophet of Khorassan, more commonly known by his epithet “Mokhanna” (the veiled one)>>>

احتمالات آینده

استمرار جمهوری اسلامی یکی از احتمالات آینده است. مذهب تشیع (پس از زبان فارسی) بارزترین وجه مشترک مردم ایران است. شکل حکومتی جمهوری نیز از لحاظ تاریخی بسیار پایدار می باشد. پس چه دلیلی برای عدم انطباق جمهوری اسلامی با شرایط ایران وجود دارد؟ اول آنکه، از جمهوریت تنها اسم و ظاهر آن موجود است و در حقیقت، رژیم کنونی یک استبداد بسته عقیدتی است. شکل استبدادی حکومت هم به عامه مردم خدمت نمیکند، بلکه آنان را خادم سیادت و سلطه خود می سازد. لاجرم با گذشت زمان، حاکمان مستبد بیشتر و پیشتر از نیازهای جامعه و واقعیات زندگی اجتماعی دور می شوند و در برابر مخدومین نافرمان، دست به سرکوب و آزار می زنند. دوم اینکه، اسلام و خرافات هزار ساله تشیع، اگر چه عاملی مهییج برای انقلاب و شورش بوده است، اما توانایی هدایت و راه گشایی در شرایط جهان مدرن را ندارد!>>>

Common humanity

In the fall of 2004, at a time when the American and European governments were threatening Iran with retribution over the nuclear program, the municipality of Tabriz unveiled a new statue of Howard Baskerville. It may seem unusual that in a country ruled by Shiite clerics, an American Christian missionary who came to Muslim lands would be honoured by of all things, a statue, which is a form of bodily representation that Islam traditionally considered idolatrous. Yet, the fact that Baskerville was an American, or a Christian, or a missionary, is not as important as the fact that he was a courageous and selfless individual who battled for the betterment of his fellow human beings>>>

نفت نامهٌ موحّدی

چند سالی از انتشار کتاب «خواب آشفتهٌ نفت، دکتر مصدق و نهضت ملی ایران» Vol 1 2 3 نوشتهٌ محمدعلی موحد میگذرد. آنچه بالاخره وادار به نوشتنم کرد ارجاع های بیموردی بود که دیدم چند جا به این کتاب داده شده است و نیز استفاده هایی توأم با سؤنیتی که برخی اشخاص از آن میکنند. از همهٌ اینها هم گذشته دیدم مدتهاست که نقد کتاب ننوشته ام و جا دارد که بعضی نقدها را که نسیه مانده است تأدیه کنم. یکی از مشکلاتی که در تاریخ نگاری و تحلیل تاریخی دوران مصدق وجود دارد این است که هنگام سنجش سیاستهای وی در درجهٌ اول به وجه نفتی آن و سیاست خارجی توجه میشود و بخش داخلی آن که اصلی بود و متوجه به تجدید حیات میراث مشروطیت در سایهٌ امری قرار میگیرد که در نهایت وسیله ای بود برای رسیدن به هدف داخلی نهضت ملی>>>

شهری در تصرف ويرانگران خودی

رامهرمز يکی از شهرستان های استان خوزستان و در شمال شرقی آن قرار دارد و، مثل بيشتر نقاط خوزستان، انباشته از آثار تاريخی است ـ به طوری که حدود 200 تا 250 تپه باستاني متعلق به دوره هاي ايلامي و هخامنشی در آن وجود دارد که اگر حکومتی دلسوز در آن سرزمين بکار مشغول بود می توانست با بيرون کشيدن اصولی و صحيح بناها و آثار خفته در دل آن ها و به نمايش گذاشتن شان برای گردشگران داخلی و خارجی، علاوه بر ايجاد کار و رفاه برای مردم آن منطقه درآمد سرشاری را نصيب کشور کند. اما، متأسفانه، چنين نيست و من در اين جا فقط چند مورد از اين گنجينه های ملی و بشری فقط اين شهر را که يا ويران شده و يا در حال ويرانی اند و چندين سال است که بوسيله گروهی موسوم به «حفاران غير مجاز!» بصورتی بی وقفه چپاول می شوند برايتان ذکر می کنم.>>>

Dark Ages

Probably one of the greatest lessons in the Shahnameh is when it warns us of the “enemy within”. One that resides in our own persona and nurtures a self destructive impulse when we lose self confidence, start lying to ourselves and thus break the old Zoroastrian Oath of “Pendar Neek, Goftareh Neek, va Kerdareh Neek” aka “Good Thoughts, Good Words and Good Deeds”. It is then when our soul becomes corrupt, our virtues dissolve into a potion of ignorance and True Pride is replaced by Arrogance ... Thus seems to be the dilemma facing Iran’s greatest hero Rostam in Hyperwerks and its creative team’s adaptation of the third book: Rostam: Battle with the Deevs. >>>

Who was who

"The title, Eminent Persians, is a borrowing that’s from a famous book in English called 'Eminent Victorians.' It’s by Lytton Strachey and it is a mini biography of Victorian figures – a dozen of them - and I had read the book. It’s a very wonderful book and I loved the title. And Eminent Persians simply had in my mind a better echo, and for a title one of the things you look for is an echo... I generally believe that 'Persian,' which was what we were called in all the Indo-European languages before that infamous decision of 1935 by Reza Shah to change it. It’s a much better way of referring to us. It has 2500 years of history behind it...">>>

Puzzle of Persia

During the post revolutionary period of 1979-82, after fighting and eliminating most of the internal opposition; ayatollah Khomeini and his allied clergies established their Islamist tyranny over the entire Iranian political, military, financial, judicial, and cultural affairs. Since then, a puzzling Persian theocracy has plagued the Middle Eastern politics and become a prime source of emulation and support for most militant Islamists. To consolidate their tyranny, lucrative industries, banks and major companies were confiscated and controlled by the Islamist instruments (Bonyads). The Iranian military was purged and then subjugated to the constant oversight and scrutiny of the Revolutionary Guards>>>

کدام زرتشت؟

فرارسيدن ششم فروردين، زادروز خيالی (تصوری، قراردادی اما بجا و مفيد و خجسته) ی زرتشت، يکی از شخصيت های افسانه ای شده و جهانگير ايرانزمين، فرصتی يگانه را برای پرداختن به برخی از نکات قابل بررسی فراهم می سازد که من نيز می خواهم مقالهء اين هفته ام را به چند نظر گذرا در همين زمينه اختصاص دهم؛ بی آنکه مدعی باشم «زرتشت شناس» ام و نيز بی آنکه قصدم طرح مسائل مربوط به نوانديشی های مذهبی باشد. پس، آنچه که مطرح می کنم صرفاً نگاهی است پديدارشناسانه و جامعه شناختی به آنچه که می توان «معمای زرتشت» خواند ـ «معما» بدان خاطر که دربارهء اين چهرهء تاريخی / افسانه ای که حدود 3500 سال پيش در خراسان بزرگ می زيسته (و من نيز با آنها که معتقدند «مزار شريف» در افغانستان آرامگاه اوست هم عقيده هستم) حرف ها و حديث های گوناگون و متضادی مطرح می شود.>>>