Musings of a former chicken

سوپر لحافدوز

مردم ایران خمینی را بعنوان یک سوپر لحافدوز تصور میکردند که لحاف پوسیده آنها را با لحافی از پَر قو عوض خواهد کرد. اما غافل از آن بودند که مشکلشان از درون لحاف است و نه از لحاف. بالنتیجه ارباب و رعیت (مستکبر و مستضعف) در زیر لحاف جابجا شدند و طاغوتی دیگر بر فرق لحاف نشست. و انقلابی هم که بنا بود دوایی باشد در درمان مشکل طبقاتی دعوایی شد بین مستکبرین تازه به دوران رسیده و مستضعفین همیشه مستضعف. به عبارت دیگر دعوا بر سر لحاف ملا نصرالدین باقی ماند. و آنطور بود و اینطور است وهمینطور خواهد ماند. نامهایی چون فرج الله و عین الله هم چون همیشه نه از برای اولی فرجی در عقل و شعور به ارمغان میاورد و نه از برای دومی بصیرت و بینایی خدایی. همین.

...

درست می‌گوئید.......خواستم بگویم خاک بر سر حمالش، که دیدم از لحاظ
دیالکتیکی مردم شاید حرف در آورند......خیلی‌ جالبست که از زمان رفسنجانی
به اینطرف، تمامی شاخصه‌های طاغوتی از قبیل ظاهر‌پرستی‌، تملق‌گویی و
چاپلوسی‌طلبی، مال‌مردم خوری، ارتشا و پارتی‌بازی رشد نجومی داشته
است....او را بی‌جهت اکبر‌شاه نمینامیدند....به همین دلیل است که خالصانه
اعتقاد داریم بازگشت به ارزشهای اصیل انقلاب شکوهمند ۵۷، و تداوم راهبردهای
موسوی که میتوان او را یکی‌ از بارز‌ترین نخست‌وزیران کار‌آمد تاریخ ایران
دانست، تنها راه رهایی از مسیر دهشتناک کنونی در سراشیب رشد فاصله‌های
طبقاتیست...