Archive - Jun 15, 2009 - Article

Khamenei's Coup

Large-scale manipulation of Friday's presidential election in Iran was to be expected, but few could have predicted that Iran's supreme leader, Ayatollah Ali Khamenei, had a military coup in mind. By declaring incumbent Mahmoud Ahmadinejad the winner, Khamenei conveyed a clear message to the West: Iran is digging in on its nuclear program, its support to Lebanese Hezbollah and Palestinian Hamas, and its defiant regional policies. In the streets of Tehran and other major cities, riot police, members of the Islamic Revolutionary Guard Corps and Basij militias are battling reformist demonstrators who are protesting the results. The government has cut Internet connections and cellphone service and jammed foreign satellite TV and radio broadcasts>>>

Crushed Hopes

The actual results of the 2009 presidential elections in Iran may never be known factually. But the actual tallies of the votes cast may have never had anything to do with anything in the first place. This does not mean that, in the aftermath of the announcement of the election results, the outrage displayed on the streets by the supporters of the reformist candidate Mir-Hossein Mousavi, America's favorite horse in the race, does not indicate real hurt. Those Americans who, to this day, are still bitter about the non-election of Al Gore in the 2000 debacle, can get an idea of the Iranians' sense of betrayal if they take their outrage at the clearly stolen outcome in 2000 and intensify it by a factor of ... oh, about a million>>>

خاطرات اکبر شاه

در ایران جنجالی برپاست. مکتوب ها و مرقومه های متعددی رد و بدل شده و نقل است که در بلاد دیگر شب نامه هایی در این خصوص بر منازل مردم افکنده می شود. من که الان نزدیک به هفتاد سال است در کالبد اکبر حلول کرده ام، ایشان را تا این حد مضطرب و پریشان ندیده بودم. سایت ها و روزنامه ها و شبکه های تلویزیونی اجانب موضوع را بیش از حد بزرگ کرده و روغن داغش را زیاد می کنند. من که در این مدت اکبر را به خوبی شناخته ام ، گمانم ایشان در فکر لوس کردن خویش و تعزیز مجددش در پیش مقامات رده بالای کشور است. البته در غیر اهل بودن اولادش هم که هیچ جای تردید نیست. چرا راه دور برویم طبق اسنادی که شما همین الان به راحتی می توانید در اینترنت پیدا کنید، فرزند ناخلف من یعنی جهانگیر شاه، با انگلیسی ها در آمیخت و نرد غلامی باخت>>>

شکست توهم

اصلاحات به معنای نوعی کمک رسانی به حکومت اسلامی پدیده ی تازه ای نیست. از فردای بنیانگذاری این حکومت عده ای از درون و بیرون حکومت به این نوع از کمک رسانی رو آوردند. در این میانه عده ای ضمن حفظ بیضه اسلام و حکومت اسلامی به دنبال ایجاد تغییر اتی سطحی و "سوپاپ اطمینانی" در حکومت بودند , که نمونه اند مهندس بازرگان و نهضت آزادی در یک سو و حزب توده در سوی دیگر. اگر بازرگان و نهضت آزادی و امثالهم با اعتفاد به اسلام جرات نزدیک شدن به بنیاد های فساد را نداشتند و می خواستند کار تغییر را از اضافه کردن کلمه "دموکراتیک" به جمهوری اسلامی آغاز کنند , توده ای ها با هالو پنداشتن آیت الله خمینی تلاش داشتند خط امام را به راه رشد غیر سرمایه داری بکشانند ودر نقش "کارمندان" حکومت اسلامی اصلاحات مورد نظر را بوجود آورند. اما دیدیم آیت الله خمینی چگونه بتدریج و حسابگرانه – و جنایتکارانه – به سراغ این دست از اصلاح طلبان کمک رسان رفت>>>

Let there be Education!

The canvas upon which history is painted; the mirror in which one reflects upon the past; the stones on which marks of civilisation are engraved; and the books in which truths are told; all speak of the glory of ancient Persia. The splendour of her past reflects the beauty and elegance with which she has adorned herself in rearing such seers, poets and literary giants as Sa’di, Hafez, Khayyam, Mawlana and more. Surely a civilisation that prided itself with raising such poets and philosophers who touched the entire world with their insight, thoughts and literary prowess, would not have flourished without education. Education is the force behind advancement and the fuel to intellectual empowerment>>>