Arts and Literature

حکم هیلا

خورشید
پشتِ شیر مانده
در نمی‌آید
تاریك است خانه نیما
ابری یا نیمه
پیدا نیست كسی راست هم نمی‌گوید
>>>

All Atheists Are Muslims

A few years, before Zahra Noorbakhsh moved to the New York stage, her grandma didn’t want to shake hands with me. At the time, Zahra was an undergrad literature major at Berkeley and may have thought it was about time her conservative Muslim grandmother met her real-life friends. After so many years in the U.S., I had forgotten that when you greet a chadored Iranian woman of grandma’s generation, proper etiquette is to look down at your feet as you say your salaam. Then if it turns out she’s not ultra-conservative, she’ll let you know>>>

Vincent and Franz

The ones who know where I was born
Don’t believe a word of mine.
Iran has no foreigners
Let alone two in your side of town.
>>>

مرگ خلیفه

مرگِ خویش‌ از یاد‌ برده‌ بود خلیفه
بر الگوی خداش‌ كه می‌گفتند
نه زاده‌است و نه می‌میرد و نه می‌زاید.
عرشی ساخته‌ بودند برایش‌ و او
سختا‌سخت در رتق‌و‌فتقِ امور
بی خطا، بی اشتباه، بر الگوی عصمت و طهارت >>>

تسلیم

زانو زدم
در پیش پایش
　　　　 خسته
بی‌آنکه تا راهی‌دور رفته باشم >>>

لطفا جایزه را بدهید به رابین هود

دوستان اینطور بگویم که عشق به اینجا نیاورید. اگر آوردید هم از بقچه در نیاورید تا سریک فرصت مناسب. به هیچ کاری نمی آید. انگار بخواهید هزاری سبز با عکس امام (ره) را بدهید و ماست بگیرید. البته اینجا خرده بانک هایی هستند که عشق را برایتان خرد می کنند. آنوقت می توانید به راحتی با آن ماست تهیه کنی>>>

Rock Star

So I tried to stand
on the old soap box

but my charm is wrapped
in an unfamiliar package
>>>

نگذاریم غم غالب شود

این روز‌ها نه تنها ایران در مخمصه نوعی مدیریت غیر انسانی و حکومت قرون وسطایی گیر افتاده و با نابسامانی و ناهنجاری دست به گریبان است، بلکه در سراسر کره خاکی نکاتی را می‌توان برشمرد که خوشبین‌ترین افراد را نیز به واکنش‌های یاس‌آلود سوق می‌دهد. واکنش‌های اعتراض‌آمیز ما پاسخی منطقی به بحرانی است که به عنوان شهروندان ایرانی با آن روبه‌رو هستیم. با این همه این روحیه اعتراض در سوی دیگر خود، جلوه‌های مثبت زندگی را نیز به رخ آدم‌ها می‌کشاند>>>

کودکان شورشی جزیره

نگاهم را به سمت اسب ابلق پیر انداختم. با اشتیاق به سمتم آمد. کمی خم شد تا سوارش بشوم. دلم یهو به هم ریخت. انتظار این مهربانی را نداشتم. رگبار باران شروع شد. قایقی از دور دست با بادبان پارچه ای به سمت جزیره می آمد. در حالی که با احتیاط سوار اسب می شدم گریه ام گرفت. به هیچ عنوان نخواستم با ذهنم کلنجار بروم که دلیل اشک ریختم چیست. ولی در ذهن ناپیدای گم شده ی این روزهایم دلیلش را می دانستم>>>

The Gardener

Look at her
From the bedroom window.
With her slender fingers
She creates beautiful colors
Out of the dark earth>>>

Time that once was

Moments of the past pass in a moment, as lifetime of memories. A picture of me in one spot of past moments scans quickly showing a joyful kid. Irrelevant now, just a memory of past that now is what was and not what if. Nothing in time is cherished when present, because present is future goals. Past remains a powerful scent capturing a room of desired what if. This travel has an end unless past remains, where arriving to a destination reminds of times of when there was once>>>

They Shake the Desert Sands

The reed played its final notes of lingering peace. The turquoise twilight turned to deep purple, and a silvery white moon looked as though it was coming down from the sky to the earth. The twinkling lights, the stars, were set inside the dark sky like rich glitter on the chalice of a king. The desert sands glinted under the faint wind that had wings. Desert roses closed their blossoms, and the tales of the Zagros Mountains took me back to my roots, to the changing times of history, to the epic desert>>>

Simple Truth

As you see the flower
You say "wow" and sit
Near the terracotta pot
And stare at new petals
Like a humming bird >>>

Varda Bebar

...>>>

Comedy of Errors

Seeing Shahrokh Moshkinghalam on stage dressed up as Zohreh, the Goddess of Love, evokes an eerie sense mystery. We think of honeyed speech and gazelle like body movements as female, but the actor in Moshkinghalam knows better. He drapes the goddess’ glamour wear over his masculine flat chest and judiciously sidesteps trying to imitate a woman’s voice pitch. With reddish curls tumbling from his head down to his waist, he appears as a mesmerizing, and oddly beautiful, not-quite-human entity>>>