POETRY

می بینی که آهو می خرامد

ترا می نگرد وانگاه

با گامهای ترد و پرنده

از سر علف و گیاه و خار می جهد

می بینی که در محاصرۀ کوههایی

و ابرها بر تو چتر می بندند

و رود

رود بزرگ

می خروشد

از سرچشمه های برفی سردش

می بینی که پرندۀ کوچک

از آب شیرینش می نوشد

و می خواند شاد، شاد

آنسان که انگار در جهان

هرگز بدی نبوده است

می بینی و می گذری و جهانت را می پذیری

و شادمانی ات آن است

که این همه در تو برگردانی زیبا دارد

و بر صفحۀ ذهن و خاطرات تو می نشیند

و بر صفحۀ دفتر شعرت

نقش می بندد.

Salida, Colorado

7 August 2008

-----------------------------------

//www.alizarrin.com