درحسرت ُهرم آفتاب


Share/Save/Bookmark

درحسرت  ُهرم آفتاب
by Jahangir Sedaghatfar
08-Oct-2009
 

وسردمان بود ما،

                     در عنفوان بلوغ.

تب ِ داغی دربطن تن داشتیم و

 لرزش موجی بر جدار جان؛

و در انبوه ِ ازدحام ِ شهر شلوغ

ما

  مدام

       سردمان بود.

 

هراسیده و مضطرب،

سرگشته گانی بودیم در دلتای ِ انجماد ِ یخ:

زورق ِ تقدیر

               لنگر ِ سنگین به گِـل نشسته،

و در آغاز فصل سفر

                          سخت خسته،

                                         دلشکسته.

 

در بامدادن ِ بهار

                   کسوف نحسی

نورزای ِ فردامان را پرده ی ِ ظلمت کشیده بود

و رنگ فلق

             در آفاق آرزو

                            به سیه فامی ِ داغ ِ لاله می گرایید؛

وجیغ جغدی

              از آوار خاطره هایی پرغرور

در حفره های سامعه مان سرود یاس می سرود.

 

ما، جوشش فواره های خون در ورید،

و اشتیاق آبشاران عشق

                            درسراچه ی سینه داشتیم

و ذهنمان در آسمان ِ سپیده،

                               ـ هرچند  ُسربی و سرد ـ

با پرواز باد

                   درفرازهای امید به اهتزاز بود...

بذری سترون اما،  پنداری

بر شخم دشت ِ شورآب خورده می کاشتیم

راهی به جلگه ی سیراب ِ سرشاری نداشتیم.

 

ما بچه های سراب

                      ـ با کمند آرمانهامان بلند ـ

در کمین ِ مرغ توفان بودیم.

در چله ی تابستانی فراز آمده اما

                                        درسر آغاز فرودین،

ما،

  ضمیرمان سرد ـ چاله هایی را می مانست

که هیچ جهنمی حتا

                       شراری از آتش اش رابر زمهریر جانمان روا نمی داشت؛

ما خود

          درخود

                ازعفونت سرخوردگی، لاجرم آب شدیم

در حسرتای هرم آفتاب سوختیم،

                                       کباب شدیم.

قربانی خشم انقلاب شدیم.

 

جهانگیر صداقت فر

کنت فیلد ـ اول اکتبر2009


Share/Save/Bookmark

Recently by Jahangir SedaghatfarCommentsDate
Oh, how I wish
1
Nov 18, 2012
شراره‌ی کبریتِ بهانه
-
Nov 02, 2012
نقش آفرین
3
Sep 29, 2012
more from Jahangir Sedaghatfar
 
default

What is the meaning

by Aladin on

Aladin

در حفره های سامعه مان سرود یاس می سرود.


Jahanshah Javid

Story of the revolution

by Jahanshah Javid on

... the sorry revolution

بذری سترون اما، پنداری
بر شخم دشت ِ شورآب خورده می کاشتیم

Powerful poem. Thank you