POETRY

نگاهت مست و چشمانت خمار است
نمیدانم خدایا این چه کار است
به بادامی چنین زیبا و طناز
دو مغز تلخ و شیرین شاهکار است

تنت گلبرگ یاس ماه خرداد
دلت در سینه چون سنگ است و پولاد
لبت چون شهد و گفتارت هلاهل
بنازم خالق این جمع الا اضداد

نه هشیارم نه مستم این چه حال است
یکی‌ گوید که این حال ملال است
بدل سودای عشق یار دارم
سخن در باب دیگر قیل و قال است

به یک سر آن همه سوداست او را
نشد روزی به ابرویش خم آید
به سر سودای عشق او مرا بس
به این سودا هزاران سر کم آید

دلم چون شیشه عقلم سنگ و تیشه
جدال این دو را دارم همیشه
ولی این دل مثال پیل مست است
که فائق میشود بر شیر بیشه

محمود سراجی م س شاهد
www.mahmoudseraji.com