POETRY

خورشید کجا و رخ آن شوخ دل افروز
کان روز تجلی کند اما تو شب و روز
رخسار تو چون ماه ولی ماه ندارد
در کنج لبش مشک تر و دانه جانسوز

******

یاقوت کجا و لب چون غنچه رنگین
یاقوت کجا میدهدم بوسه شیرین؟
لب های تو چون غنچه، ولی غنچه ندارد
طعم لب شیرین تو در لحظه تمکین

******

نرگس بکجا و نگه مست تو زیبا
کان مست و دو صد مست بر آن واله و شیدا
چشمان تو بادام و ولی کس نشنیده است
بادام سیه مست، چنین جاذب و گیرا

******

آغوش تو چون بستر آرام پر قو
اما پر قو کی بود اینسان گل خوشبو
هر چند که گل نکهت آغوش تو دارد
اما نبود لذت آغوش تو در او

******

از زلف بلند تو دلم بند کمند است
بر تک تک هر رشته دلم سلسله بند است
کوتاه بود قصه ما در خم این زلف
هر چند مرا غصه این قصه بلند است

******

محراب کجا و خم ابروی تو بی دین
محراب کجا بوده چنین راهزن دین
آبروی تو چون قوس کمان و چه کمانی است
آرام دل "شاهد" بیچاره مسکین

م.س شاهد