چگونه به درد خویش خو کردم

چگونه به درد خویش  خو کردم
by Mahvash Shahegh
30-Mar-2011
 

در دفتر کارم نشسته بودم

ومشغول گپ زدن با همکاری

که ناگهان و بدون اطّلاع قبلی

به خانۀ وجودم پا گذاشت،

همچون کاردی به استخوانی

 

این مهمان ناخوانده

دردیست در آرنج چپم

که حدود بیست سال است

هر از گاه سری به من میزند.

دردیست سرِخود و یک دنده

که سرِتسلیم در مقابل هیچ

پزشک و داروئی فرو نمی آورد.

 

هرچه می خواهم به او بفهمانم

که میهمانیست نا خواسته،

ناخوانده و مزاحم

بروی خود نمی آورد.

 

انقدر می ماند تا خودش

خسته شود و ترک منزل کند

و من بهنگام اقامتش

یا باید وجودش را نا دیده بگیرم

یا به بودنش خو کنم.

 

ایکاش به من می گفت که کدامین

کار من بیش از همه او را می آزارد

و وادار به رفتن می کند

تا من همان کار را انجام دهم.

 

دریغا که خاموش است و

پر از رمز و راز.

 

مهوش شاهق
یکشنبه 27، 2011


Share/Save/Bookmark

more from Mahvash Shahegh
 
All-Iranians

...

by All-Iranians on

deleted


M. Saadat Noury

زین درد بیست ساله

M. Saadat Noury


Dear Drs Shahegh

May the PEACE of GOD rest with you as you KEEP your MIND stayed on HIM!


comments

Wow.  Really wow.  I love

by comments on

Wow.  Really wow.  I love when one talks about physical world rather than an imagination.  It's not difficult to imagine, but it's certainly difficult to propertly visualize.  I easily felt all the mechanisms behind that pain.  Actually, such a conversation with your pain makes it less a pain.


Anahid Hojjati

Mahvash jan, thanks for explanation

by Anahid Hojjati on

In that case, I hope you figure out what you do which causes it to go and not come back.


default

no metaphor

by Mahvash Shahegh on

Dear Anahid, thanks for your kind words. JJ is right. It is not about "love". It is not a metaphorical poem. It is an actual, physical pain;-((


Anahid Hojjati

Beautiful poem Mahvash jan, and is this about love?

by Anahid Hojjati on

Dear Mahvash, I liked your poem. I also read JJ's comment and I actually thought that pain is a metaphor here and the poem is about love but obviously a kind of love from old times that once a while  comes back but the poet really does not want it. Here you wrote:

ایکاش به من می گفت که کدامین

کار من بیش از همه او را می آزارد

و وادار به رفتن می کند

تا من همان کار را انجام دهم.

Is it possible you let me know if I am right or not.

 


Jahanshah Javid

Life

by Jahanshah Javid on

Excellent. And refreshing to read a poem in persian that's not about love or politics.