GULF

می گویم:- " شاخابه...."

- : "خلیج چرا نه؟  مرد!"

                                 سخن می ربایدم از زبان

                                                              حریف،

                                                                       به تلخی.

" خلیجی که در امتزاج  ِ دو لفظ

                                       پیوند معنوی اش ناگسستنی است؛

بیگانه نامی

             عام

که با گزینش ِ همنشینی

                           خاص

تداعی مرزی آشنا می شود...."

- "چی؟!"

          می گویمش

                       با شیطنتی شادمانه در هجای پرسش.

- :" خلیج فارس"،

                    می فرمایدم رفیق.

می خندم؛  می خندم ازصمیم ِ جایی در جانم

تنم به ترنم می آید از آهنگ ترکیب ِ این دو کلام

و به خود می گویم این بار که:

به راستی در لغت نامه ی ذهنم ز دیر باز

این

    یکی واژه " فارس" نیست مگر

که "خلیج" را اعتبار بخشیده در جغرافیای خاک؟

و می دانم من

            - صد البته - که

                               جز این نیست،

گیرم که "شاخابه"

                    خود از کلام ِ اصیل ِ پارسی است.

                    ****                    جهانگیر صداقت فر

                                               تیبوران 13 سپتامبر  2009