Archive - Jul 29, 2008

نفوس مرده

مش فرمان، پدر یونس سالها بیمار و گوشه رختخواب افتاده بود. اصلاً حرف نمی زد. در سکوت زل زده بود به نقطه ای در دیوار مقابل . فقط زنش خیر النساء که او هم حال خوشی نداشت، هر روز چندین بار به دقت نگاهش میکرد، گوئی میخواست با نگاه درون شوهرش را بکاود و علت ناخوشیش را کشف کند. برایش باورکردنی نبود که مش فرمان توت فروش معروف میدان تجریش این طور از رمق بیفتد. یادش می آمد آن وقتها که شوهرش جوان بود طبق های بزرگ توت را بر روی سر میگذاشت و از باغ های توت گلاب دره و شهرستانک تا بساطش می آورد. عین اسب مزرعه سالم بود و اصلاً خستگی نمیشناخت. خواب و آرام نداشت. تابستان ها توت و گردو و بستنی و زمستانها هم لبو باقالی می فروخت. تنها مشکل مش فرمان این بود که صدای خوبی نداشت و این نقص در جائی که هر کسی باید محصولش را با صدای خوش داد میزد، ایراد بزرگی بود.>>>

لیوان خون

لیوان خون بر سر صبحانه ی آقا هر روز به همراه نان و کره و پنیر و مخلفات دیگر آماده است . هر روز ساعت شش و نیم صبح برادر بزرگ از خواب بیدار می شود دستی به سر و شانه اش می کشد . برادر کوچک به آرامی صورتش را می شوید تا خماری صبح ذهن آشفته اش را به یغما نبرد! رنگ خون امروز با دیروز و با فردا همیشه فرق خواهد داشت .سالهای دور فقط چای بود و تکه ای نان و پنیر ولی حالا اوضاع به کلی فرق کرده .لیوان های پر از آب میوه تاثیر خودش را از دست داده و خون تازه شجاعت شروع روز را به برادر بزرگ عطا می کند بی هیچ واهمه و دل واپسی !>>>

Dog freedom is asking too much

I can shut the dog I can not shut up the akhond >>>

Shabnam Rezaei on Persian Culture

I wanted to provide with some links from my friend and Persian cultural guru Shabnam Rezaei. >>>

I am NOT I-Ranian!

I-ran or Iran? >>>