POETRY
حقیقت ای دوست
بازگشتنی ست به بی اغازی تو
به بی پایانی تو
به من گم شده که چشمهایم را در تو یافتم
و رفتنت منظره ام را برد
>>>
NON-VIOLENCE
کدام یک بیشتر متضمن دستیابی به دمکراسی است؟
هدف از مبارزه فقط جایگزین کردن دولتی با دولت دیگر، و یا جایگزین کردن شخصی و یا گروهی با شخص و یا گروه دیگر نیست. هدف دستیابی به یک نظام دمکراتیک است. با یک چنین چشم اندازی از هدف مبارزه است که بدنبال شکلی از مبارزه هستیم که با بکارگیری آن بتوان به مقصود که یک نظام دمکراتیک است دست یافت
>>>
FREEDOM
جوابی به انتقادها از مقاله من "هیچ چیز مهم تر از آزادی نیست"
دوستان چپ همه چیز را مادی می بینند و مردم را به دو دسته کارگر و بورژوا تقسیم می کنند، و همه مسائل را بر اساس نبرد بین این دو طبقه حل و فصل می کنند. دشمن مردم ایران "سرمایه داری" نیست بلکه "استبداد و دیکتاتوری به هر شکل آن " و "نبود آزادی" است. این استبداد است که اجازه اظهار نظر و نقد را می گیرد و به اقلیتی که قدرت را در دست دارند اجازه می دهد که هر گونه که مایلند سرمایه های کشوررا خرج کنند و راه پیشرفت و رقابت های سالم و آزاد را ببندند
>>>
BOOK
"Modernity, Sexuality, and Ideology in Iran"
by Kamran Talattof
A unique look at modernity as not only advances in industry and economy but also advances toward an open, intellectual discourse on sexuality. Exploring the life and times of Shahrzad, a dancer, actress, filmmaker, and poet, "Modernity, Sexuality, and Ideology in Iran" illuminates the country's struggle with modernity and the ideological, traditional, and religious resistance against it. Born in 1946, she performed in several theater productions, became an acclaimed film star in the 1970s
>>>
THE ARTIST
دیدن این فیلم عین خوردن یک بستنی دست ساز است
والنتین ما را با انتخابمان تنها میگذارد. دنیائی ناطق. بعد از دهه 1920 دیگر همه حراف شدند. کارگردان با کمک هنرپیشگان کاملاً مجربش این سئوال را برای همه مخاطبان سینما مطرح ساخته که مرز نو آوری های فنی و هنر کجاست. هر قدر کارگردانان بیشتر از تکنوژی های نوین استفاده بیشتری بکنند بهتر می توانند نقایص خلاقیت های خود را بپوشانند. شاید بتوان در فیلم های انیمیشن، هنرپیشه ای درست مثل جورج والنتین ساخت که حتی بهتر از وی برقصد
>>>
REVOLUTION
به خاطرهء خونین «نصرت دیوان بیگی»
by Ali Mirfetroos
در آستانهء 1357، «انقلاب اسلامی» هیچگاه برای من جذبه و جلوه ای نداشت چرا که تاریخ اجتماعی ایران به من می گفت: توفانی که فرا می رسد، از «صحاری عربستان» است و رنگ ِخون و جنون و تازیانه و تازیان دارد. بنابراین: باوجود رنج و شکنج های زندان های شاه، من در آستانهء انقلاب اسلامی با «رفقای قدیم» همدل و همراه نشدم، «تنها ماندم» و این «تنها ماندن» و پرهیز از افسون شدگی یا موج زدگی ِ «روشنفکران عوام» و «عوامان روشنفکر» -البتّه- طعنه و تمسخُر ِ«رفقای سابق» را بهمراه داشت
>>>
STOCKHOLM
you'd think this opposition meeting might hold a thimble of importance
Honestly, I don't know why I was surprised to see nothing much reported about the meeting of Iranian opposition "somewhere near Stockholm" last weekend. I should know better than to think that if in 33 God/Allah/Buddha forsaken years, we still haven't figured out if and how to oppose the child's play, no-brainer, Mother-of-all-opposables, why anyone would ever bother to report on a gathering of the top most 50 people in what you can only grudgingly call "The Iranian Opposition Groups"
>>>
MARRIAGE
Another take on Asghar Farhadi’s Oscar-nominated film
‘A Separation’ is both modern and feminist. Farhadi’s endearing characters however, are neither. The film is modern in the way it takes responsibility off the shoulders of family, community, society, government, and foreign or supernatural powers, and smacks it squarely on the forehead of the individual – a cultural coup d’état for Iranians. In ‘A Separation’, it is the individual who makes – or, can make – bad choices, and it is mostly the individual who pays for the choices made – victimhood is discounted
>>>
MEN & WOMEN
باید دست از خرده گرفتن مداوم به مردها بر میداشتم و سوزنی نیز به خودم و زنان اطرافم میزدم
by Somayeh Tirtash
غرق خواندن پستهای جدید در فیسبوک بودم که یکدفعه نام مسعود کیمیایی، کارگردان نام آشنای ایران، نگاهم را متوجه فیلمی به نام «محاکمه در خیابان» کرد. فیلم محصول سال ۱۳۸۷ بود و با جمله جالبی، معرفی شده بود: “دیدگاه مسعود کیمیایی، به مقوله ناموس و غیرت». به شدت کنجکاو شدم که فیلم را ببینم ومفهوم این دو کلمه را در ایران امروز که سالهاست از آن دورم مرور کنم
>>>
STORY
"It is not funny. It is dancing."
One year my mother and father took ballroom dancing classes. There was no one to watch me at home since my brother was away at college, so they would take me along. They never felt comfortable in America in a way like it was theirs. But they didn't have to call it theirs to be happy. Whatever happened, they knew there was one other person who knew exactly how they felt being away from Iran
>>>
POETRY
آن چراغی كه به مسجد بردی
حق اين خانه ويران خوردی
حاجيا ديگر از اين ساز مزن
پرده افتاده ازين راز، مزن
>>>
IRAN-U.S.
Washington and Tehran must find that right path together
by Hossein Mousavian
Obama's engagement policy has failed. In fact, they support Ayatollah Khamenei's assessment that the core goal of U.S. policy is regime change. The door to rapprochement is closing. To keep it from slamming shut, the United States should declare, without condition, that it does not seek regime change in Tehran. Beyond that, the recognition of several principles is essential to bettering U.S.-Iranian relations after more than 30 bad years
>>>
WAR
It isn't war they want but the illusion of control
by M.J. Rosenberg
These are strange times for those of us who follow the debate about a possible war with Iran. It is clear that the Israeli government and its neoconservative camp followers here in the United States are increasing pressure on President Obama to either attack Iran or let Israel do it (in which case, we would be forced to join in). But the idea of another Middle East war is so outlandish that it seems inconceivable it could actually occur
>>>