Javad Yassari

For you all

//www.youtube.com/watch?v=5oXsjdVaRrM&feature...

Thank you Ameerah

 میگن یه کفتار بی پدر و مادری داشت از فرط دل درد سقط میشد، رفت پیش حکیم جنگل برای چاره جویی، حکیم گفت برو یک تپه پیدا کن که بهش نریده باشی و از خاک اون تپه بمال به دلت تا خوب بشی!
کفتار گفت....... ای حکیم اگر علاج من این باشه که دیگه هیچی.......من مردنی ام!

حالا حکایت این رییس  جمهور «دو سر قاف » ماست! 

این ولدالزّزّزّزّزّزّنا تپّه نریده باقی نگذاشته !

اینم از آخرین شاهکارش...........

//www.youtube.com/watch?v=om7BIAuX1RM&feature...

لعنت به اون روزی که این ولد الزنا بدنیا اومد.

Dedication

To demonstrate my personal unwavering support for President Mahmoud Ahmadinejad (f/k/a Mahmoud Sibourjian) in the upcoming (s)election, I dedicate this song to him.  I have always wanted to tell him what this song so eloquently expresses. :-). 

//www.youtube.com/watch?v=cySmUjQB05I

Mr Yassari

I sent you a joke about this, check your emails please.

y'all

Supreme Leader My Ass
Actually, when I said "mobarezeh" I didn't exactly mean physical mobarezeh, but you are probably right too. Countering brutality will most likely require brutality back.

Shazdeh
Mokhlesim! :-)

Hamvatan
I agree wih you that there is cheating in the votations, as for example the following video shows,
but I don't believe it is as widespread as you say. I think these guys actually need the election figures for various purposes and even if only for that, they'll try to keep the deviation as little as possible.

رای کیلوی چند؟

هموطنان, دوستان و مزدورها عزیز.
بگذارید خیال همتون را راحت کنم در ایران هیچ انتخاباتی صورت نمی گیرد. همه این داد و قالها, حرفهایی مثلا کاندیدها همش ساختگی و برای سرگرم کردن مردم هست که خیال کنند واقعا خبری هست.شخصا کسی را آشنا شدم که در ربطه به موضوع انتخابات تعریف کرد که ایشان و عده جوان سپاهی مسول جمع آوری رائها بودن و بعد جمع آوری صندوق های رای آنها را بجای اینکه برای محل شمردن رای بروند سر از جای دیگری آوردن که آنجا صندوق های رای عوض شدند ایشان جوان خامی بودن و تعجب کرده بود که چرا اینکار انجام دادن, ماموری که آنجا بود بهش گفت.خفه شو و صندوقها ببر محل شمارش. و بعد از چند روز بعد برای آن جوان پرونده سازی شد گویا کسانی این جریان را تعریف کرده و آنها ایشان را ریپورت داده بودند.بعد از چند تهدید تلفنی به خانواده و خودش تصمیم گرفت از ایران فرار کند.وقتی به خارج رسید خبردار شد که در تحت تعقیب هست و گفت در ایران توی رایها فقط فحش و آدامس جویده لای کاغذها بوده. حالا خیالتان راحت شد؟ رای رای کیلوی چند؟

آقا پرهام عزیز

اینجا، ما ایرانیان عزیز معمولاً مشغول پاره کردن ماتحت یکدیگر هستیم و تا کسی‌ چیزی بنویسد، بخصوص اگر بهتر از افکار و الفاظ ما باشد، به او چهار چنگولی حمله ور میشویم.

به این تقریر، جناب عالی که به هر دو زبان فارسی‌ و انگلیسی‌ کاملا مسلطی، فکری باز و سیمایی دلپذیر داری، تاکنون بارها مورد حملات بیرحمانه عجوزگان و عفریته‌ها قرار گرفته ای.

خلاصه ش اینکه، خسته نباشی‌! من یکی‌ نوکر پدرتم و خیلی‌ ارادت دارم! دست مریزاد و خدا یاورت!

Parham,

100% bandeh ba shoma movafegham. There is no need for further discussions. Voting means supporting this regime and more propagandas from this criminal IR. The only thing is that even if no one or a few dirty rishoo go and vote, these monsters going to lie and multiply it by millions. Unfortunately, as you said the only thing that will work is the use of force because that is what the mullahs understand (you got to be more powerful than them). What I mean is the eradication of all of them for good and forever from the face of the earth. That’s fine call me crazy but that is the fact. We all must be glad that this monsters “mullahs and ayatollahs” came to power and show the people of Iran and earth who they really are all about and when they get eradicated no one will miss them. I pry God when this happen I am still alive and witness. Sorry to be so harsh I just needed to say this ke delam kami khonak besheh.

Supreme Leader My Ass

Mesterr Yasari

واقعیت اینه که این حکومت نه با رای دادن میره نه با رای ندادن. در هر دو مورد مبارزه کردن لازم داره که اینجور که بوش میاد خانمها آقایونی که هی‌ لفظا همدیگرو پاره پوره می‌کنن هیچکدام جرات اون یکیشو ندران. پس بحث بی‌ فایده است.

بعدش هم که میفرمایین رای ندادن از مشروعیت این حکومت کم نمی‌کنه. من کاملا مخالفم. اگر اینطور نبود رهبر هر دفعه نمی‌آمد به تعداد آرا اشاره کنه و بدینوسیله بر مشروعیت جمهوری اسلامی تاکید.

ضمنا هم میفرمایید رهبر از رای ندادن خوشحال می‌شه. باز هم مخالفم. اینها برای چونه زنی‌ در سطح بین‌المللی به این جور ارقام احتیاج دارند. و الا میدانند که طرف مقابل جدیشون نمیگیره.

و اضافه کنم خوشحالم که اینطور که بوش میاد این دفعه مردم بیشتر خونشون میشینن. امیدوارم اینطور بشه.

دستكاري سرود اي ايران براي تبليغ انتخاباتي احمدي نژاد

بعد از تغيير سرود اي يار دبستاني اينبار نوبت سرود اي ايران رسيد

//www.youtube.com/watch?v=om7BIAuX1RM&feature...

آقا مجید عزیز

دوست خوب و مهربان:

سئوال شما همان نکته ای است که باعث می شود خیلی ها رای ندهند.  اما این باعث شادمانی آقای خامنه ای میشود.  او دلش می خواهد هیچکس رای ندهد تا او بتواند بدون دردسر در این پست مملکت هم عزیز کرده های خود را بدون دردسر بگمارد.  می بینید که دارد چه زوری می زند تا مردم را وادار کند به احمدی نژاد رای بدهند؟  این سخنرانی اخیرش بار سومی بوده است که علنا و بر خلاف  نص صریح قانون اساسی ایران ایشان از یک کاندیدای خاص حمایت میکند.  امروز صبح می خواندم که کروبی و موسوی به صداو سیما اعتراض کرده اند که اخبار فعالیت های انتخاباتی سایر نامزد ها را یک سویه و به نفع احمدی نژاد گزارش می کند. 

آقا مجید، شما فکر می کنید هیچ کاره اید؟  فکر می کنید کاری از دست شما بر نمی آید؟  من این فکر را نمی کنم.  من فکر می کنم من یک رای دارم که خیلی با ارزش است و همه دنبالش هستند!  مخصوصا این رهبر!  من آن را به کاندیدای رهبری نمیدهم اما حتما به کس دیگری می دهم که یک چوب خط بر ضد کاندیدای رهبر بزنم.  به همین سادگی.  آقا مجید از دوم خرداد 1376 تا امروز، ملت ایران خیلی تفاوت کرده، خیلی رشد کرده، و این رشد رو به فزون است. 

وقت آن است که آنها که سی سال است فکر می کنند با رای ندادن منشاء تغییر و یا کمبود مشروعیت رژیم میشوند بنشینند حساب و کتاب بکنند تا ببینند نتیجهء قهر کردنشان چه بوده و به چه دستاوردی نایل شده اند.  من فکر می کنم آنها که رای داده اند حسابشان روشن است، خوب یا بد، کم یا زیاد، زشت یا زیبا ملت ایران تاثیر رای خود را روی اقتصاد، روی اجتماع، و روی روحیه و سلامتی خود و خانواده اش می بیند و از این می آموزد.  درست است اتمام این درس و این تحصیل کفاف عمر ما را ممکن است ندهد، اما ملت ایران در این روند رشد می کند و یاد می گیرد و اشتباهات گذشته اش را کمتر تکرار می کند.

جواد جان..............

« برای من مهم است که وقتی 22 میلیون نفر رفتند و به خاتمی رای دادند (در برابر 7 میلیون رای ناطق نوری)، علی خامنه ای تا سه روز نتوانست از تخت پایین بیاید چون برای اولین بار عظمت مخالفت ملت ایران با نظریاتش را به خوبی چشید، اما نه در تظاهرات و درگیری و رودررویی خیابانی، بلکه با مشروعترین ابزاری که اهمیت وتاثیرش غیر قابل انکار بود. »

هموطن و دوست بسیار عزیزم جواد جان..............

نتیجهء اون ٢٢ میلیون رأی اعتماد مردم بجان آمده از خودسری و بیعدالتی چی بود؟

خاتمی از اون رأی اعتماد چه بهره ای برد و چی رو عوض کرد؟

خامنه ای از اون تودهنی چی آموخت؟

جواب؟  بزرگترین تو دهنی به اون ٢٢ میلیون امیدوار.................مایهء خفّت و سرشکستگی ای بنام احمدی نژاد!

Mr. Yassari

Dear brother;

In another word, what you are saying is that since we do not have a better choice, we must choose between the worse and the worst.  The key is actually making that CHOICE.  I hear you!  It is sort of like what mash Ghasem used to say, that in Hell, there are dragons so heinous that you have to take refuge to Maareh Ghaashiyeh from them!!!   According to your reasoning, Musavi today, apparently is our Maareh Ghaashiyeh.   Given the fact that, more or less, I believe today we all do actually live in HELL, no matter where we are on this big blue planet of ours, I seriously cannot argue with you that much.   Having said that, making that choice for me is an extremely difficult task.   

Too Late

"Aberooyeh mellat" rikhteh shod a long time ago...

پرینس عزیز

آخ که دلم برایت خون شد و غصه ام شد. دوست من، گرچه اندازه و ابعاد غم و خاطرات تو بسیار بزرگتر از مال من است، اما بدان که همهء ما هرکدام به نوعی از حکومت آقایان بر ایران زخمی دیده ایم.  بعضی ها عزیزی از دست داده اند یا حبس کشیده اند. بیشتر ما خیلی از این سالها را که ایران در انزوا بوده به شرم و خفت و بیچارگی غربت گذرانده ایم. 

پرینس عزیز، شاید آنچه می گویم باعث بازگشت آنهمه که شما از دست داده اید نشود، اما شاید بعضی وقتها لازم باشد که از زندگی کوتاه و شخصی خودمان خود را جدا کنیم و به وقایع سه دههء اخیر در ارتباط با کل تاریخ بشری نگاه کنیم.  آنوقت می بینیم که 30 سال چیزی نیست.  30 سال همهء عمر خیلی ها بوده و هست و مقدار زیادی از عمر ما نیز هست اما در مقایسه با وقایع تاریخی که صدها سال طول کشیده اند چیزی نیست.  اگر قایل باشیم که ملت ایران در گذار تاریخ است و آنچه را که می بایست دارد یاد می گیرد، چه رای مادر شما و رای هم نسلی های ما به جمهوری اسلامی و چه هر آنچه بعد از آن کرده ایم و خواهیم کرد، قدم های میلیمتریکی هستند که یک ملت برای گذشت از گذشته ای تاریک و پر از جهل به آینده ای روشن و پر از دانایی باید طی کند.  قضیهء دیکتاتوری در ایران یک قضیهء 30 ساله نیست دوست من.  این ماجرا دهه ها و قرن هاست که ادامه دارد.  نمی توان توقع داشت که در زمانی کوتاه ملت ایران همگی با هم به شعور و کمالی برسند که بتوانند به آسانی و در آرامش به حق مسلم خود که نه انرژی هسته ای، بلکه آزادی و دموکراسی است، برسند.

من از اینکه کسی عکس مرا در صف رای بگیرد نمیترسم.  از اینکه آخوندها رای مرا به عنوان برهان مشروعیت خویش استفاده کنند نمی ترسم.  من از این می ترسم که بگویم تنها کاری که می توانستم بکنم را نکرده ام.  من طرفدار خشونت نیستم پرینس عزیز.  من اهل فکر و قلم و عشقم.  با این اوصاف، تنها کاری را که برای ملت ایرانم می توانم بکنم، انجام میدهم.  اگر ایجاد امکان بحث و گفتگو کاری است که من می توانم انجام بدهم، یا اگر با دادن رای به رقبای نامزد فرمایشی بتوانم صدای اعتراض خود را به گوش آقایان برسانم، این کار را خواهم کرد.  بعد از تمام این حرفها، برای من مهم نیست سی ان ان چه بگوید و چه نشان بدهد.  برای من مهم است که وقتی 22 میلیون نفر رفتند و به خاتمی رای دادند (در برابر 7 میلیون رای ناطق نوری)، علی خامنه ای تا سه روز نتوانست از تخت پایین بیاید چون برای اولین بار عظمت مخالفت ملت ایران با نظریاتش را به خوبی چشید، اما نه در تظاهرات و درگیری و رودررویی خیابانی، بلکه با مشروعترین ابزاری که اهمیت وتاثیرش غیر قابل انکار بود.

آقایان ممکن است انواع و اقسام چاخان ها را برای باقی دنیا بکنند، اما پیش خود نیک می دانند که این رای ها، فراتر از داغ کردن تنور انتخابات، مرتبا توسط ملت ایران  برای ثبت رای اعتراض آنها استفاده شده و میشود.  آیا میدانید اینهمه دم و دستگاههای عریض و طویل امنیتی جمهوری اسلامی فقط برای این درست شده اند که صدای اعتراض ملت را خفه کنند؟  اگر به جواب آن سئوال فکرکنیم آنوقت متوجه اهمیت نقش رای دادن در ایران خواهیم شد.  به هر حال از ورود ملت ایران به جایگاه روشنایی و دموکراسی هنوز دوریم امابه نظر حقیر تمامی این قدمهای میلیمتریک برای رسیدن به آن مقصد لازم است.  ملت ایران آن ملت 30 سال پیش نیست پرینس عزیز.  باور کن یاد گرفته است.  باورکن رشد کرده است و می داند و می فهمد.  برای رسیدن به روشنایی زمان لازم است.

Mr. Yasari

With all the hatred and anger that I have towards the Antihuman regime of IRI, geda Ali mofangi and his monkey, I'd have to say that I understand and respect your opinion. Seems to me that your heart is in the right place, unlike the IRI dogs who, well, do nothing but barking nonsense!!

I was just a child then, but I remeber when, during the revolution, my brother and sisters trying to convince my mother to go and vote for the Islamic republic. After  alot of passionate debates, my mother said; "fine I will go and vote, but I hope I will not see the day that I whish my arm was broken and had not voted".  Well, after having three kids tortured in prison and my sister shot in the head in Adel Abad prison (what an ironic name!!) at the age of 23, when she was the top medical student, that day came.

Now, I am faced with the same dilemma as my mother over 30 years ago. Knowing that the opinion of the people means absolutely crap to these inhuman monsters, and knowing that no matter who you vote for, the one that Geda Ali mofangi and other lowlife leaders decide will come to power, wouldn't I be another yet another baazeecheh in their hands again? Wouldn't they use the action of me voting as the support for this regime? If they show me on T.V. standing in line to vote and use that clip to send to CNN and other places as a show of support for this criminal regime, how can people in other parts of the world know that I am actually trying to protest, as you say? All it shows is that people are voting for these criminals. A bargaining chip that IRI can use and abuse to show that people in Iran are supporting them. Something that  is far, far, far, from any truth. Haven't I then betrayed my dead sister, my country, freedom, justice, or any humane value for that matter?

dear Mr Yassari

I really liked your reasoning. Honestly and truly, believe me (no chaaplusi ;-))

I think you maybe right. Overall I liked your argumentation. Since my early youth, I have always been for "voting" and I had always voted in the country where I was living. By principle, I do vote in the country where I do pay the taxes.

Now, I got a double feeling as to the voting matter in Iran. All in in all, I boycot all and any kind of "boycotting vote". When we have a right to make a decision for ourselves, we have to take it.

You are right in this matter. Agree.

Javad and Jaleh

I can't say I completely disagree with either of you. There is still a part of my brain that is capable of saying yeah, yeah, yeah, to all kinds of nokteh and bahs. But, increasingly, a much bigger part of my brain -- the part that goes beyond brain and is more like my being -- finds this whole spectacle so revolting that the bahs-o goftegoo part of my brain turns into a little mickey mouse.

I guess it's good that this doesn't happen to everybody! But I do think there is something to be said for more and more of people reaching a point of saying: ENOUGH of this bullshit.

سوری خانم عزیز

البته با شما موافقم که تعیین کنندهء واقعی این انتخابات ملت ایران هستند.  اما تبلیغات شبانه روزی بعضی از گروههای خارج از کشور که متاسفانه اثرات آن چه در ایران و چه در خارج از ایران تبعات متعدد دارد باعث می شود به عنوان یک ایرانی که فقط به واسطهء عشق به ایران از دور دستی بر آتش دارم، ابراز نظر را وظیفهء خود بدانم. 

سوری خانم عزیز، هیچ می دانستید که حکام ایران ظرف سه دههء گذشته چقدر از جمهوری بودن جمهوری اسلامی ابراز ناراحتی و انزجار کرده اند؟

میدانستید که گروهی از آنها به صورت فعال چندین بار سعی کرده است که نام حکومت را از "جمهوری اسلامی" به "حکومت عدل اسلامی" تغییر دهد؟

میدانید چرا؟  چون قدرت رای مردم برای همین سیستم درب و داغون و چشم تنگ هم باعث وحشت و ترس آنهاست.  برای همین هم وقتی ایرانیها رای نمیدهند آقایان خوشحال تر هستند.  چون با وجود تمام تمهیدات و بعضا تقلبات گسترده، باز هم نمی توانند آنچه را به مردم داده اند، یعنی حق رای را، از آنها پس بگیرند.

راه مقابله با حکومتی که ملت را آزار می دهد و به زندگی خصوصی آنها دخالت می کنند و حقوق شهروندی آنها را نادیده می گیرد نه جنگ مسلحانه و نه بی تفاوتی است.  راه مقابله با آنها استفاده از ابزاری است که در اختیار شهروندان قرار گرفته است.  وقتی فعالیت احزاب تعطیل است، وقتی گردهمایی افراد غیر قانونی است، وقتی کوچکترین انتقادی با سخت ترین مجازات ها و حتی حبس و اعدام روبرو میشود، ملت ایران انتخاب های زیادی ندارند تا مخالفت خود را با تفکرات بسته و تصمیم های خطرناک رهبران حکومت نشان دهند.  رای دادن در انتخابات مخصوصا در 12 سال گذشته اهرم ابراز نظر و ابراز مخالفت ملت ایران با سیاست های سردمداران آن شده است.  در این چارچوب، هر که می تواند رای بدهد باید رای بدهد، چه در ایران و چه در خارج از ایران.

مشاعره هم به چشم!  انشاءالله به زودی!  دیشب می خواستم یک دعوت دیگر بفرستم اما فکر کردم شاید در مجال محدود این حقیر، این موضوع در این برهه از اهمیت بیشتری برخوردار باشد.  در زمانی که این یادداشت را می نوشتم، چای شما را هم خوردم و خیلی هم ممنون!

Mr Yassari besiar aziz

Hala enghad asabani nashid, biaeen yek chaee ba hamdigeh benoushim va yek Moshereh jadid rah bendazim.

My very dear friend. I, personally (and this is only about myself) prefer to let the people of my country decide for themselves. You know why?

Because I really trust them. I trust their jugdment much more than my owns, because as you said yourself, they are now the second and/or third generation of this new regime and they surely know better what they have to expect and what they have to deal with.

I would love to be considered a real responsible compatriot, but honestly I think this is not fair, that I take part in the decision making of the people who will be there for whole their  lives, while I, will be in the other part of the globe, whole my life.

Maybe I'm wrong.

جناب

جناب یساری
سپاس از نوشته متین و بجا. این مقاله را حتما به اون سازمانهائی که سنگ بای کوت کردن انتخابات رو در جلد وطن پرستی سعی دارند به خورد ملت بدهند نشان داد تا صورت واقعی انها به انضمام سیرت واقعی این خونخوار آخوند-خامنئی بر ملا بشه.
با سپاس

-YT

ابر مرد عزیز، همانطور که قبلا هم گفتم:

 مردم هم موسوی را انتخاب کردند، بنده گله نخواهم داشت. هر چی‌ باشد، خاتمی فهمید که مردم ایران سیاست هسته‌ای احمدی نژاد را میخواهند، و به همین دلیل در مقابل موسوی کنار رفت

Dear Parisa, what I say will not

affect the result of the election ;-)

All I am saying is that unlike many in this site, I respect the collective wish of millions of Iranians, and I refuse to call them either sheep or blind to prefer "a theif or a murderer!"

I would mark this post, and will come here and admit that Parisa was such a visionary, and I have been completely wrong believing that most probably Ahmadinejad will get the majority votes, or else Mousavi will get it, AND they will get it by a LARGE voter turnout....IF the election proved me wrong. 

If the voter turnout turns out to be slim, I still would agree that the majority of Iranians do not believe in this system.

But, what would your conclusion be if a large majority of voters actually go and vote for either of these candidates, or WORSE, if Ahmadinejad wins by a large margin?

Javad Yassari

خانم پریسای نه عزیز

بنده از میر حسین موسوی دفاع نمی کنم.  از قضا من از بازنشستگی بیست سالهء ایشان ناراحتم و فکر می کنم کسی که بیست سال مشغول نقاشی بوده است و در سیاست دخالتی نداشته شاید نتواند سکان ادارهء ایران را در این زمان خطرناک به خوبی به عهده بگیرد.  کاندیداهای دیگری هم هستند که همانطور که در پیام زیر عرض کردم، هیچیک لیاقت ادارهء کشوری مثل ایران را ندارند و در یک انتخابات عادلانه و در یک سیستم مناسب، هیچیک از آنها قابل اعتناء نمی بودند.  اما حال که انتخابات ما محدود است، نمی باید از آن قهر کرد، چون این همان  چیزی است که سه دهه است روی آن حساب شده است و این محاسبات فقط وقتی به هم ریخته است که مردم رای اعتراض خود را برای کاندیدایی بجز آنچه رهبر در نظر داشته است در صندوق ریخته اند.  ملت ایران محمد خاتمی را نمیشناخت اما به او رای داد که دست آموز دیگر علی خامنه ای، علی اکبر ناطق نوری انتخاب نشود.  خاتمی چه خوب بود و چه بد، هیچکس نمی تواند اهمیت انتخاب او و اتفاقاتی که بعد از انتخاب او افتاد را نفی کند. 

بی تفاوتی بدترین کاری است که یک انسان مسئول می تواند انجام بدهد.  کسی که رای نمیدهد شمرده نمیشود. والسلام.

If I was living in Iran

I would surely vote, because I have been informed much better, about the Politics of my country. Now, I am not sure of my objectivity and do not want to jeopardize the vote of my own people while they are the ones who will have to take the direct consequences.

I didn't vote for France presidency's neither and now my voting right is confiscated by the French  Embassy! 

Jeez,  Next time, I will be more vigilant :-))

جواد آقای عزیز

همینقدر برایتان بگویم که من هم در مبارزات انتخاباتی احمدی نژاد ایران بودم، هم در بزرگترین تظاهرات ایران برای انرژی هسته‌ای شرکت کردم  و ساعت‌ها با افرادی که در تظاهرات بودند گپ زدیم و جاتون خالی‌ پشت احمدی نژاد حرف خوب مشترک زدیم، ، و هم برای تحقیقات خودم با تمام فامیل (بسیار پر زاد و ولد خودم)، تمام دوستان برادر‌هایم در ایران، تمام خدمه و فامیل آن‌ها که بیشتر در شهرستان‌ها بودند بطور شخصی‌ در باره اینکه به کی رای دادند و دلیل آن با صد‌ها ایرانی‌ از طبقات کاملا مختلف صحبت کردم. فکر کنم  نظر شخصی‌ من  در اینمورد  بیشتر با مردم ایران نزدیک باشد.

در مورد امنیت ایران، با عرض معذرت اصلا با شما موافق نیستم، و بر عکس، کاملا با این آقا موافقم، فقط  با آن ضافه کنم که سیاست احمدی‌نژاد در مورد گرفتن گروگان‌های انگلیسی که طبق عادت قدیمشان میخواستند مرز‌های آبی‌ ایران را دست کاری کنند، بسیار قابل ستایش بود. ایشان به محض اینکه یک قلدری بخواهد یا  حقوق ایرانی‌ را یا خاک ایران را به زور بگیرد، فورا از ترس جا نمیزنند و  برای همین خدمات  دوباره انتخاب خواهند شد.

//iranian.com/main/blog/aryansorna/our-struggle

دوستان عزیزم

با تشکر از نظریات شما، نکته ای که هم ژاله خانم و هم سوری خانم فرمودند البته نیازی به توضیح ندارد، اما جهت کمک به بحث خدمتتان عرض می کنم.

نامزدی میر حسین موسوی نه تنها با حمایت علی خامنه ای صورت نگرفته، بلکه با توجه به حمایت رهبر از محمود احمدی نژاد، این نامزدی بر خلاف میل ایشان بوده است.  همه می دانند که در زمانی که این دو در زمان جنگ با هم همکار بودند (علی خامنه ای رییس جمهور بود و میر حسین موسوی نخست وزیر) میر حسین موسوی حرفشنوی خاصی از خامنه ای نداشت. 

شاید برای کسانی که خارج از ایران زندگی می کنند، به نظر بیاید که سگ زرد برادر شغال است و هیچیک از این نامزد ها با نامزد دیگری فرق زیادی ندارند.  البته من برای نظرات همگی احترام بسیار زیادی قایلم.  اما فکر می کنم این هم ساده انگارانه و هم غیر مسئولانه باشد.  برای ملت ایران که داخل ایران زندگی می کنند، فرق می کند چه کسی رییس جمهور شود.  ملت ایران می توانند بگویند فرق زمان ریاست جمهوری رفسنجانی با دورهء خاتمی و با دورهء احمدی نژاد چیست.  ممکن است به نظر بعضی از ما بیاید که سردمداران حکومت ایران همگی یکی هستند و همه یک چیز می گویند.  واقعیت اما چیز دیگری است.  درست است که چند نامزدی که بالاخره از صافی چشم تنگ شورای نگهبان رد می شوند احتمالا هیچکدام بهترین نامزدهای این پست مهم نیستند و همگی مایل یا مجبور به مجیزگویی رهبر و دار و دسته اش هستند.  اما کسی که کل سازمان برنامه و بودجه و بازوی مشاورهء کابینه اش را تعطیل می کند و از اهل بیت و چاه جمکران برای تصمیم گیری در خصوص اقتصاد و سیاست خارجی استفاده می کند، قطعا با کسی که از متخصصین برای  اظهار نظر کارشناسی دعوت می نماید فرق دارد.  کسی که یک قاتل یا یک قاضی نا عادل را وزیر خود می کند با کسی که یک نویسنده را وزیر ارشاد می کند فرق دارد.  این تفاوت ها را ملت ایران حس می کنند.  کسی که در زمان ریاست جمهوریش جوانها را شلاق میزند و اعدام می کند و پایشان را در غل و زنجیر می کند و دور شهر می گرداند، با کسی که برای آنها کلاس درس می گذارد و به سازمانهای غیر وابستهء اجتماعی اجازهء ظهور و حضور می دهد فرق می کند و ملت ایران این را می بیند و می فهمد.

درست است.  برای کسانی که هنوز بعد از 30 سال به بر افتادن آخوند ها و رفتن آنها چشم دارند، شاید همهء اینها یک تردستی سیاسی و بی تفاوت باشد.  اما برای ملت ایران که اینک دارد نسل دوم و سوم پس از انقلاب را بزرگ می کند، تمام اینها تفاوت می کند.

I have no idea what you all are talking about!

Javad and Jaleh are both smart and respected members of this "community" -- though I think it is easier to have warmer feelings for Javad because of the lotf of his posts.

However...

One says vote for Mousavi ("anybody but Ahmadinejad" means Mousavi) which makes my jaw drop. The guy not only is the most shameless hypocrite there is but he will someday (hopefully soon) go on trial for crimes against humanity. Vote for him?! Are you mad?

The other whose love and respect for Ahmadinejad is for some reason absolute promotes him because she is absolutely sure that Ahmadinejad is the darling of "the people". Goodness gracious, what makes you speak with such absolute certainty? Do you think that maybe, just maybe, you are projecting your own ideas, just a teeny tiny bit, on "the people"?

I myself can't pretend this is a democracy and discuss the candidates as if they are legitimate choices. I mean, hell, I can't do that for American elections either. You guys sure have a lot more capacity for being game than I do.

ژاله خانم عزیز

با عرض سلام و تشکر از یادداشت شما ، یادآور می شوم که سیاست هسته ای ایران کوچکترین نقشی در انتخاب شدن محمود احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری چهار سال پیش نداشت.

ایشان هرگز کلمه ای راجع به قضیهء هسته ای درتبلیغات انتخابی خودشان نفرمودند.

کل کمپین انتخاباتی محمود احمدی نژاد در دور اول حول محور اقتصاد و تصحیح اشتباهات گذشته در خصوص دزدی های سران مملکت دور می زد.  به جز اعمال نظرها و بعضی تقلبات محلی، تنها چیزی که خیلی از مردم شوربخت و بیچارهء ایران را برای رای به این کاندیدا پای صندوق های رای برد، همانا "آوردن درآمد نفت پای سفره های مردم" بود.

مسئلهء اتمی، محو اسراییل از روی نقشه، و حمایت از مردم مظلوم فلسطین، و سایر مسایلی که ایشان اکنون مشغول بلبل زبانی در آن خصوص هستند، هیچکدام، تاکید می کنم هیچکدام، جزئی از شعارهای انتخاباتی ایشان نبود.  آنچه که بود، یعنی تصحیح اقتصاد و کمک به مردم و افشای دزدی ها و خاصه خرجی های رهبران نظام، هرگز عملی نشد و از همین روست که نامبرده  به عنوان محمود چاخان مزین شده است.    بگذریم که نه تنها دزدی های گذشته افشا و تصحیح نشدند، گونه های جدیدی از آن از طریق خود آقای احمدی نژاد و اطرافیانش اینک به لیست اضافه شده اند.  ایشان حتی علی کردان مسئول دزدی های صدا و سیما را می خواستند وزیر کابینهء خودشان بکنند که خوشبختانه با افشای مدرک جعلی دکترای آکسفورد ایشان قضیه خاتمه یافت.

ژاله خانم، محمود احمدی نژاد در میان فقیرترین اقشار ایران دیگر آبرویی برایش باقی نمانده است که بتواند با آن انتخاب شود.  حتی کیسه های سیب زمینی مجانی و سایر شعبده بازی های ایشان و دوستانشان نمی توانند بارقهء امیدی در قلب ملتی که گرسنه و بی امید است ایجاد کند.  درست است ملت ایران سربلند است و دوست ندارد کسی به آن زور بگوید و اگر کشوری خیال تجاوز و حمله به ایران را داشته باشد قطعا با مقاومت آنها روبرو خواهد شد، اما این ملت احمق نیست.  یادش می آید احمدی نژاد چه گفت.  فقط امیدوارم در خانه ننشینند و حتما بروند و رای بدهند . 

محمود احمدی نژاد کشور ایران را وارد پر مخاطره ترین دوران تاریخ معاصرش کرده است.  حتی در دورهء جنگ هشت ساله با عراق، ایران هرگز چنین در برابر عوامل متعدد خارجی آسیب پذیر نبوده است.  تمام این مشکلات ساخته و پرداختهء آقای خامنه ای و محمود احمدی نژاد بوده است و اگر یک تیر به طرف ایران شلیک شود و یک مو از سر مردم عزیز ایران کم شود، این دو به عنوان خائن در تاریخ ثبت خواهد شد.  بگذریم که حتی بدون شلیک یک تیر هم، زمان نشان خواهد داد که همهء دشمنان ایران آن طرف مرزهای آن زندگی نمی کردند.

علی ایحال و با ارادت کامل خدمت شما، از اینکه در انتخابات شرکت خواهید کرد خوشحالم.  من همیشه گفته ام اگر تمام افرادی که واجد شرایط رای باشند رای بدهند، همین سیستم مورد انتقاد خیلی ها می تواند موجب خیلی سورپریزها بشود، مانند آنچه در انتخابات دوم خرداد 1376 اتفاق افتاد.