Manoucher Avaznia

ابی جان

گفتند به جهان همنفسی اولی تر

از حضرت عشق نیست کسی اولی تر

باید که برم سجده به جای قدمش

چون آن نبود خار و خسی اولی تر

منوچهر جان

چون وصل نیامد به کسی اولی تر

بی همنفسی هر نفسی اولی تر

چون نیست به وصل او رسیدن ممکن

در هجر گریختن بسی اولی تر

 عطار

Ebi aka Haaji

ابی جان

تاریک شدست همه جهانم چو شدی

خورشید جهانِ روشنایی بازآ

بگرفت مرا سخت دل از خویِ ریا

ای رسته ز خصلت ریایی بازآ

چون دولت جمشیدیِ تو رفت ز دست

بر خیز و براین در به گدایی بازآ

نایت اگر از نوحه گری افتاده است

جانم به ره نغمه سرایی بازآ

چهری که ترا عمر شد اندر غم دوست

در محفل یاران خدایی بازآ

مورچه عزیز

سپاس از لطف شما

برای چهری عزیز...

آه ، تاکی ز سفر باز نیایی ، بازآ

اشتیاق تو مرا سوخت کجایی، بازآ

شده نزدیک که هجران تو، مارا بکشد

گرهمان بر سرخونریزی مایی ، بازآ

کرده‌ای عهد که بازآیی و ما را بکشی

وقت آنست که لطفی بنمایی، بازآ

رفتی و باز نمی‌آیی و من بی تو به جان

جان من اینهمه بی رحم چرایی، بازآ

وحشی از جرم همین کز سر آن کو رفتی

گرچه مستوجب صد گونه جفایی، بازآ

Ebi aka Haaji

شراب سرخ گرامی؛

تو با جمال جمیلی که می نمایی خوش

زمان ترک خامه رسید؛ دگر هنر نمی خواهم

چنانکه چون تو همایی چو سایه اندازد

دگر ز کرکس و سایش به سرنمی خواهم

سوری جان؛

مفهوم عشق متقابل انسان و خدا بارها در مثنوی به تفصیل بیان شده است.

سپاس

moorche jan: sad afarin!!

All the beautiful poems here, of Manouchehr, Redwine and yours, from Bahmani....made me craving for a Moshaereh blog again!!

I'd already asked for a new Moshaereh blog, waiting Mr Yassari's decision. You rock girl, thank you.

اقای شراب سرخ!

 مرسی که یادی از شاعرگرامی محمد علی بهمنی کردید. این شعر او را سالهات بر روی جلد یکی از دفترچه هایم دارم :

نگاه مي کني و من زشوق مي ميرم
شبانه هاي مرا مي شود سحر باشي

و مي شود که از اين نيز خوبتر باشي
تداوم من و دريا و آسمان با تو

هميشگي ست ، - اگر هم تو رهگذر باشي
نيازمند توام مثل زخم لب بسته

خوشاتر آنکه تو گهگاه نيشتر باشي
غروب و سوختن ابر و من تماشايي ست
 
ولي مباد تو اينگونه شعله ور باشي
ببين چه دلخوشي ساده اي : همينم بس
 
که ياد من - به هر اندازه مختصر باشي
چقدر دفتر کم رنگ و روح مي گيرد

تو در حواشي اين متن هم اگر باشي
دوباره جذبه به پرواز مي دهد شعرم

کبوتران مرا گر تو بال و پر باشي
نگاه مي کني و من زشوق مي ميرم
هميشه بهر من اي چشم خوش خبر باشي

من عاشق خطري با توام - خوشا آنروز
که بي دريغ تو هم عاشق خطر باشي

مورچهء فرنگی

اقای عوض نیا عزیز؛

بیت بیت این شعر منو برد:
 به اون دیاری که بوی تنش ، از عطر گل اقاقیساست
توی چشای  ادماش ... پر از یرنگی و صفاست.

به شما و کارهایتان بسیار افتخار میکنم، پایدار باشید.

مورچهء فرنگی

...

سكوت من از فرياد دل نباشد! تقديم به عاشقين واقعي.

هم از تو هيچ درين رهگذر نمي خواهم
و هم حضور تو را مختصر نمي خواهم

تو كه از من و پنهان من خبر داري
كسي كه نيست زمن بي خبر نمي خواهم

به اندازه يه غزل عاشقانه با من باش
من اينو مي خواهم و از اين بيشتر نمي خواهم

beautiful!

آتش صد شور می توفد به کنه جان ما

ما بدو مشغول و او دیوانه اندر عشق ما

Manouchehr jaan, khosh be haalet   (-: