Souri

Thanks Holly jan, my last poem for tonight, give me a "T" again

که در آن دولت خاموشیهاست

pas man ham raftam keh bekhabam, lol

Moshiri

چه جای ماه
که حتی شعاع فانوسی
درین سیاهی جاوید کورسو نزند
به جز طنین قدمهای گزمه سرمست
صدای پای کسی
سکوت مرتعش شهر را نمی شکند
به هیچ کوی و گذر
صدای خنده مستانه ای نمی پیچد
کجا رها کنم این بار غم که بر دوش است ؟
چراغ میکده آفتاب خاموش است

Mehman raft bekhabeh? so I give the "MIM", now a "che"

من در ایینه رخ خود دیدم
و به تو حق دادم
آه می بینم ، می بینم
تو به اندازه ی تنهایی من خوشبختی
من به اندازه ی زیبایی تو غمگینم
چه امید عبثی
من چه دارم که تو را در خور ؟
هیچ
من چه دارم که سزاوار تو ؟
هیچ
تو همه هستی من ، هستی من
تو همه زندگی من هستی
تو چه داری ؟
همه چیز
تو چه کم داری ؟ هیچ

حمید
مصدق

salam be Mehman aziz, lotan "Mim" bedeh

هر چند که در کوی تو مسکین و فقیریم
رخشنده و بخشنده چو خورشید منیریم
خاریم و طربناک تر از باد بهاریم
خاکیم و دلاویز تر از بوی عبیریم

از نعره مستانه ما چرخ پر آواست
جوشنده چو بحریم و خروشنده چو شیریم
از ساغر خونین شفق باده ننوشیم
وز سفره رنگین فلک لقمه نگیریم

بر خاطر ما گرد ملالی ننشیند
ایینه صبحیم و غباری نپذیریم
ما چشمه نوریم بتابیم و بخندیم
ما زنده عشقیم نمردیم و نمیریم

رهی
معیری »

اینم دال

در ایران  بیامد چنان آگهی

که بردند از باغ سرو سهی

که  شاه و سپهدار لشکر همه

اسیرند و چوپان برفت از رمه

ب. مهمان

ازدواج کیکاوس و سودابه

thank you Holly jan, next person please give a "D"

می توان
بر درختی تهی از بار ، زدن پیوندی
می توان در دل این مزرعه ی خشک و تهی بذری ریخت
می توان
از میان فاصله ها را برداشت
"دل من با دل تو
هر دو بیزار از این فاصله هاست “
قصه ی شیرینی ست
کودک چشم من از قصه ی تو می خوابد
قصه ی نغز تو از غصه تهی ست
باز هم قصه بگو
تا به آرامش دل
سر به دامان تو بگذارم و در خواب روم

گل به گل ، سنگ به سنگ این دشت
یادگاران تو اند
رفته ای اینک و هر سبزه و سنگ
در تمام در و دشت
سوکواران تو اند
در دلم آرزوی آمدنت می میرد
رفته ای اینک ، اما ایا
باز برمی گردی ؟
چه تمنای محالی دارم
خنده ام می گیرد

حمید
مصدق

Shamloo (...again and then I'm out for a few)

من فکر می کنم
هرگز نبوده قلب من
این گونه
گرم و سرخ:

احساس می کنم
در بدترین دقایق این شام مرگزای
چندین هزار چشمه خورشید
در دلم
می جوشد از یقین؛
احساس می کنم
در هر کنار و گوشه این شوره زار یاس
چندین هزار جنگل شاداب
ناگهان
می روید از زمین.
***
آه ای یقین گمشده، ای ماهی گریز
در برکه های اینه لغزیده تو به تو!
من آبگیر صافیم، اینک! به سحر عشق؛
از برکه های اینه راهی به من بجو!
***
من فکر می کنم
هرگز نبوده
دست من
این سان بزرگ و شاد:
احساس می کنم
در چشم من
به آبشر اشک سرخگون
خورشید بی غروب سرودی کشد نفس؛

احساس می کنم
در هر رگم
به تپش قلب من
کنون
بیدار باش قافله ئی می زند جرس.
***
آمد شبی برهنه ام از در
چو روح آب
در سینه اش دو ماهی و در دستش اینه
گیسوی خیس او خزه بو، چون خزه به هم.

من بانگ بر گشیدم از آستان یاس:
(( - آه ای یقین یافته، بازت نمی نهم! ))

"T" and please give a "Mim"

تو آفتاب روشن امیدی
بر جانم ای فروغ سعادتبخش
دیر است این زمان که تو تابیدی
دیر آمدی و دامنم از کف رفت
دیر آمدی و غرق گنه گشتم
از تند باد ذلت و بدنامی
افسردم و چو شمع تبه گشتم

فروغ
فرخزاد »

Shamloo (and it's ok Anahid jan)

 میان ماندن و رفتن

میان ماندن و رفتن حکایتی کردیم

که آشکارا در پردهٔ کنایت رفت

مجال ما همه این تنگمایه بود و، دریغ

که مایه خود همه در وجه این حکایت رفت

Sorry Holly jan for ghalatgeeri, من هم غلط کردم

Sorry Holly jan for ghalatgeeri, من هم غلط کردم

I should have written it nicer, I guess.

هنوز یادم هست:
چهار سالم بود,
که با نوازش سیمرغ,
به خواب می رفتم.
به بانگ شیههُ رخش
ز خواب می جستم
چه مایه شوق به دیدارِ موی زالم بود!
به خواب و بیداری
لب از حکایت «رستم» فرو نمی بستم

باز هم از شعر «خروشِ فردوسی» از زنده یاد «فریدون مشیری»

.

.

"H" from Saayeh, and please give me a "N"

هر چه به گرد خویشتن می نگرم درین چمن
اینه ی ضمیر من جز تو نمی دهد نشان
ای گل بوستان سرا از پس پرده ها در آ
بوی تو می کشد مرا وقت سحر به بوستان

ای که نهان نشسته ای باغ درون هسته ای
هسته فروشکسته ای کاین همه باغ شد روان
مست نیاز من شدی ، پرده ی ناز پس زدی
از دل خود بر آمدی ، آمدن تو شد جهان

Az Asnahid Tarsidam!

Baba man faghat dabestan raftam Iran. Alan inja daram kheyli bi godar beh aab mizanam. Tarssidam baz azam ghalat begireh :P

Befarmayeed 'Dal' as Aghaye Esmaeel Khoyee my favorite :P

دور و بیرون از دسترسهرچه تلاش ،
همچنان گرم گریز
توسن تیز تک روی به جاوید گریزنده آینده .
نیز
همچنان سرد درنگ
جاودان اکنون دلگیر دلتنگ :
با همان خامشی روی به خاموشی ،
و همان اندوه و افسوس فزاینده .

من و پرواز نگاه .
من و آه .

Thank you Holly jan, pas koo sheret? Baba don't give up guys

دیدی ای دل که غم عشق دگربار چـه کرد
چون بـشد دلـبر و با یار وفادار چـه کرد
آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخـت
آه از آن مست که با مردم هشیار چـه کرد

اشـک من رنگ شفق یافت ز بی‌مهری یار
طالـع بی‌شفقت بین که در این کار چه کرد
برقی از مـنزل لیلی بدرخـشید سـحر
وه کـه با خرمن مجنون دل افگار چـه کرد

ساقیا جام می‌ام ده کـه نـگارنده غیب
نیسـت معـلوم که در پرده اسرار چه کرد

:This is my favorite beit

آن کـه پرنـقـش زد این دایره مینایی
کـس ندانست که در گردش پرگار چه کرد

فکر عشق آتش غم در دل حافظ زد و سوخت
یار دیرینـه بـبینید کـه با یار چـه کرد

HAFEZ

TOBEH!

ای بابا غلط کردم آناهید جان. دیگه تکرار نمیشه. اینهم اسامی:

دیروز

چون دو واژه به یک معنی‌

شاعر: شفیعی کدکنی

شعر: دو خط

دوباره آفتاب خواهد دمید

دوباره ابها جاری خواهد شد

شاعر: میمنت میرصادقی

شعر: دوباره

We are only three for now

Unfortunately, we are not very numerous now.

And I am the own who always mess up with timing of the poems.

I know I'm always hool, lol

but as I already said, you don't have to worry now, because I don't have time to post poems, just enjoying your beautiful contrribution.

Please dear friends, take your time.  Your posts are really great and I enjoy reading them.

aziz, yek daal digeh :o)) 'til 'later!

Monda jan, actually hool shodam

This time, I inserted only a short part of poem so I can be first in line to give "dal"!

برایتان «دال» آورم

درونِ جنگلِ آتش , شکفته می دیدم
دلم در آتش بود !

از شعر «خروشِ فردوسی» از مشیری

Anahid that was one lovely piece of Moshiri

hol nasho azizam..take your time:o) I have until 3:30 then gotta bolt!

salam be rooye maahetoon...DAAL dobaareh

1

شعری در سوگ احمد شاملو
شعرم نصیب غم شد
و بر آستانه 
باد پیراهن ترا
دیگر به بازی نخواهد گرفت 
تنها، زوزه تنهایی به گوش خواهد آمد
از پشت درهای بسته.
خاک، به عریانی ات آغوش می گشاید
- باشکوه و غمناک –
و فراموشی 
در پیراهن سیاه 
طعنه ایست 
که از سعی حقیقت می گریزد.
تماشای تو در زندگی مکرر می شود
و واژه های عزادار را
دستی به سرایش 
رقم نخواهد زد
-که مرگ 
عاقبت 
بر واژگان آزاد تو نیز 
رقم خورد-
دیدن تو در شعر
مکرر می شود.

طیبه تیموری نیا
 

You ladies got my T too, oh no!!

this was going to be my "T"

تب و تابی ست درموسیقیِ آب
کجا پنهان شده ست این روحِ بی تاب؟
فرازش , شوقِ هستی , شورِ پرواز
فرودش , غم ,سکوتش مرگ و مرداب

از شعر «سبکباران ساحلها» سرودهٌ «فریدون مشیری»

You ladies are so fast.  I have to speed up.

inham "T" from Frough for 2 ziba rouy ;)

تا داغ و پر تپش نشود قلبم
از شعله نگاه پریشانش
می بندم این دو چشم پر آتش را
تا بگذرم ز وادی رسوایی
تا قلب خامشم نکشد فریاد
رو می کنم به خلوت  و تنهایی
ای رهروان خسته چه می جویید
در این غروب سرد ز احوالش

but don't count on me tonight, I'm very busy

I had my "Dal" all planned Monda jan, Give me time to find T

Any way I was going to use this one for «دال»

دورگردون گر دو روزی بر مراد ما نگشت
دائمأ یکسان نباشد حال دوران غم مخور
هان مشو نومید چون واقف نه از سرّ غیب
باشد اندر پرده بازیهای پنهان غم مخور

but don't get confused, now we have to bring T.

Not gilty ;)

Anahid jan,

You are absolutely right and I understand your point.

I tried to mention the name of the poet each in every post. The last poems I've posted, were all from Sayeh and I always mentioned it.

Some of the other poems, I know them:

HollyUSA
Thu Oct 15, 2009 10:05 PM PDT

Is from Nima: Mahtab

Mr Lakani's poem was from Frough, Mr Yassri's were from Molana and Hamid Mosadegh.

There are only two poems from Holly jan, that I don't know the poet.

but, shoma be bozorgvarie khodetoun bebakhshid :)

Next month I will launch another Moshaereh blog, which will be more complete and I ask all the friend to participate, more seriously.

Thanks for your interest and support, dear.

een ham DAAL....Te lotfan

Am I missing something? Where are the poets' names?

I have not participated in Moshaereh for couple days and now I notice that many poems posted don't have poet's name or at laest i can't see it.  To  me, we should name the poets since part of this Moshaereh's appeal for me is to remember great Iranian poets and get familiar with their works.  Was there a decision made to not include poets' names or is it just some oversight?

Music

The band 'Axiom of Chice' has a deklameh of nima's 'Mahtab' as a prelude to this song. It is simply beautiful. Too bad I couldn't find the delklameh online.

//www.youtube.com/watch?v=Ywx2N6Qc9Q4

ro nemisheh nadide gereft م

می تراود مهتاب

میدرخشد شبتاب

نیست یکدم شکند خواب به چشم کس و لیک

غم این خفتهٔ چند

خواب در چشم ترم میشکند

نگران با من ایستاده صحر

صبح میخواهد از من

کز مبارک دم او آورم  این قوم به‌ جان باخته راا بلکه خبر

در جگر لیکن خاری

از ره این سفرم میشکند

نازک آرای تن ساق گلی‌

که به‌ جان دادمش آب

ای دریغا به برم میشکند

دستها میسایم

تا دری بگشایم

بر عبث میپایم

که به در کس آید

در و دیوار به هم ریخته شان

بر سرم میشکند

میتراود مهتاب

میدرخشد شبتاب

مانده پای آبله از راه دراز

بر دم دهکده مردی تنها

کوله بارش بر دوش

دست او بر در، میگوید با خود:

غم این خفتهٔ چند

خواب در چشم ترم میشکند

yek sher hamasi az Saayeh....shab khosh

من هزاران بار
تیرباران شده ام
و هزاران بار
دل زیبای مرا از دار آویخته اند
و هزاران بار
با شهیدان تمام تاریخ
خون جوشان مرا
به زمین ریخته اند
سرگذشت دل من
زندگی نامه انسان است
که لبش دوخته اند
زنده اش سوخته اند
و به دارش زده اند
آه ای بابک خرم دین
تو لومومبا را می دیدی
و لومومبا می دید
مرگ خونین مرا در بولیوی
راز سرسبزی حلاج این است
ریشه در خون شستن
باز از خون رستن
در ویتنام هزاران بار
زیر تیغ جلاد
زخم برداشته ام
وندر ‌آن آتش و خون
باز چون پرچم فتح
قامت افراشته ام
آه ای آزادی
دیرگاهی ست ک از اندونزی تاشیلی
خاک این دشت جگر سوخته با خون تو می آمیزد
دیرگاهی ست که از پیکر مجروح فلسطین شب و روز
خون فرو می ریزد
و هنوز از لبنان
دود برمیخیزد
سالها پیش مرا با کیوان کشتند
شاه هر روز مرا میکشت
و هنوز
دست شاهانه دراز است پی کشتن من
هم از آن دست پلید است که در خوزستان
در هویزه بستان سوسنگرد
این چنین در خون آغشته شدم
و همین امروز با مسلمان جوانی که خط پشت لبش
تازه سبزی می زد, کشته شدم
نه هراسی نیست
خون ما راه دراز بشریت را گلگون کرده ست
دست تاریخ ظفرنامه انسان را
زیب دیباچه خون کرده ست
آری از مرگ هراسی نیست
مرگ در میدان, این آرزوی هر مرد است
من دلم از دشمن کام شدن می سوزد
مرگ با دشنه دوست ؟
دوستان این درد است
نه هراسی نیست
پیش ما ساده ترین مسئله ای مرگ است
مرگ ما سهل تر از کندن یک برگ است
من به این باغ می اندیشم
که یکی پشت درش با تبری نیز کمین کرده ست
دوستان گوش کنید
مرگ من مرگ شماست
مگذارید شما را بکشند
مگذارید که من بار دگر
در شما کشته شوم