Archive - Jul 21, 2009 - Article

In Their Own Words

After nearly a month of international focus on the civil unrest in Iran following the June 12 presidential elections, the G8 summit in Italy brought renewed global attention to Iran's nuclear program; the summit's leaders promised to reassess international outreach to Iran at the September G20 meeting in Pittsburgh. The following statements from U.S., European, and Israeli government officials on the status of Iran's nuclear program highlight the differing interpretations of Iran's nuclear deadline>>>

Revolution in my living room

The burst of publicity on the Iranian people’s peaceful freedom fighting has proven to be not always so peaceful through our television and laptop screens. In my house, such broadcasts are particularly poignant. YouTube videos are playing throughout the house, surrounding my parents and me with the sounds and struggles of the Iranian people’s bittersweet cries. We’re also surrounding ourselves with the sounds of loving and creative solidarity events like poetry readings and musical collaborations from all across the globe. Sometimes it feels like it’s all right here in my living room, right here in America>>>

سراشیبی بدون بازگشت

آقای هاشمی که عمری است با توسل به حیله گری و قساوت، نظام و مرکزیت خود را در آن حفظ کرده است، با سرمستی ناشی از سی سال بر اریکه قدرت نشینی، قادر نیست که به این مسئله ی اساسی معترف شود که این مرتبه، این مردمند که تصمیم خواهند گرفت و به هیچ چیزی کمتر از برقراری عدالت و استقرار دموکراسی در ایران رضایت نخواهند داد. ولو او و دیگر سران نظام هم نخواهند که مانند شاه اعتراف کنند که ((صدای انقلاب ملت را شنیده اند))، این انقلاب آغاز شده است. خیزش جاری مردم فقط یک ((بحران)) گذرا نیست که با به مشهد رفتن آقای هاشمی و تجدید ((بیعت)) با علمای طرفدارش برطرف شود. آنچه در ایران در جریان است، یک انقلاب قوی مسالمت آمیز برای احیای غرور ملی پایمال شده ایرانیان است>>>

شایسته تر نبود؟

تا آنجا که من خبر دارم و خوانده ام، آقای محسن مخملباف در این چند هفته، دوبار به پارلمان اروپا دعوت شده، بار اول به همراهی خانم ساتراپی و بار دوم به احتمالی تنها. در این هر دوبار، آقای محسن مخملباف نه از ایده ها و آرمان های من در مورد ایران حرفی زد، که چنین قراری هم نبوده است، و نه به اعتقاد من از این فرصت بسیار مناسبی که به دست آورد، استفاده ی کافی کرد تا در مورد اوضاع اخیر در ایران، به وسعت تظاهرات بی باکانه و تحسین برانگیز مردم در خیابان های تهران و شهرهای دیگر ایران، و به وسعت هزینه ای که مردم برای این شهامت خود پرداخته اند، روشنگری کرده باشد. از جمله ی این کمبودها، یکی هم استفاده ی خانم ساتراپی از یک سند جعلی علیه حکومت اسلامی در پارلمان اروپا بود>>>

خاكِ پدران است كه دستِ دگران است

اى خشمِ به جان تاخته، توفانِ شرر شو
اى بغضِ گل انداخته، فريادِ خطر شو
اى روىِ برافروخته, خود پرچمِ ره باش
اى مشتِ برافراخته, افراخته ترشو
اى حافظِ جانِ وطن، از خانه برون آى
از خانه برون چيست كه از خويش به در شو >>>