Archive - Jul 13, 2009 - Article

How to lose friends

How does the Ahmadinejad-Khamenei alliance intend to rule Iran like this? Judging by its paranoid rhetoric about “foreign plots”, which in itself adds insult to injury to millions of Iranians, a siege mentality has already developed at the top - and siege they may well face. What the regime is doing to its own people, the “children of the revolution”, is essentially political and economic suicide in the long term. According to the International Monetary Fund, over 150,000 qualified Iranians emigrate from Iran each year, the highest brain in the world. The commitment of ordinary Iranians in science, art, business and academia has been a pillar of the Islamic Republic>>>

كدام دیوار را بشكنیم

شكی نیست كه در آینده و در صورت ادامه و دور گرفتن حركت اعتراضی تمامی این حصار فروخواهد ریخت و جنبش حاضر، اگر عمرش به دنیا باشد، به كلی شكل دیگری خواهد گرفت. آنچه وضعیت فعلی را به این آیندهٌ فرضی پیوند می­دهد اراده و همت ماست. باید ببینیم كدام بخش آن ضعیف تر است تا نیرو را رویش متمركز كنیم. وگرنه چیزی كه محرز است، ماندن در چارچوب فعلی كار یعنی درجا زدن و شكست. در شرایط فعلی رهبری حاضر و آماده نداریم كه جای این اسلامگرایان بازیافت شده را بگیرد. طرح استراتژی هم كاری نیست كه بتواند به صورت دستجعی شكل بگیرد و از دل تظاهرات مردمی به نحو خودجوش بیرون بیاید. تاكتیك البته می­تواند در نقطه ای طرح و به كار گرفته شود و به محض نشان دادن كارآیی به سرعت در همه جا شیوع بیابد ولی این را باید بر عهدهٌ كسانی گذاشت كه در میدان حاضرند و به مجال موجود عملیاتی آگاهند>>>

Shout or tweet

When the struggle for democracy recharged itself in Iran a few weeks ago, after 30 years of repression, many Iranians living abroad flew to their computer screens to get a taste of what was going on inside. The bloody murder of Neda Agha-Soltan, the vast protests on the streets and in the towns, and the assault of the Basij militia upon students were suddenly visible to the rest of the world, and all credit is due to mini amateur phone lenses documenting the crisis. Mobile platforms have already influenced the aftermath of the presidential election and may have forever changed the tide of Iranian politics. But still, the government isn’t standing idly by>>>

Nine Theses

It saddens me and millions of my compatriots within and without Iran to admit that the regime will likely live to see another day. Yet it’s important to resist defeatism at this point. A moment of respite should compel us to reflect on the successes and failures of uprising in order to draw lessons for the future. Here are some of the conclusions I’m drawing in the form of nine theses: 1. The recent uprising in Iran initially occured in response to what was, in effect, a coup carried out by the most extreme elements of the Iranian regime>>>

برای زنم پاسپورت صادر میکنید؟

جلوی گیشه‌ای که یک شیشه‌ی نه فقط ضد گلوله، بلکه ضد تانک بود، قرار گرفت. اونور شیشه یک نفر ایستاده بود و به فاصله کمی از او شخص دیگری پشت میزی نشسته بود. در اولین نگاه متوجه شد که هردوی آنها، اگر خطی عمودی روی صورتشان، از پیشانی تا چانه کشیده شود، بخش سمت راست با چپ صورتشان با هم  قرینه نیستند. در یک کلام، مناسب برای تحقیقات در بخش «مطالعات علمی رشد و چگونگی عدم تکامل انسانی».
"سلام."
"سلامون علیکم."
"آقا میخواستم برای زنم پاسپورت ایرانی بگیرم. میخوایم با هم بریم ایران."
"مگه زنت پاسپورت ایرانی نداره؟ پناهنده شده و پاسپورتش و پاره کرده؟ یا عضو سازمان... یا گروه... هست؟"
"نخیر قربان، زنم خارجیه."

>>>