گل یخ

گل یخ
by Shoja
19-Feb-2008
 

 

آمدم

با تنی زخمی

از قمه های نزده

از زنجیرهای

فرود نیامده بر شانه هایم،

و سینه ای که

از داغ کربلا سُرخ نبود.

گذشتم

پای آبله از هفت خوان ِ جدائی

از لحظه های تردید

تحقیر، نامردمی.....

ایستادم

پای بر یخ تازه بسته غربت

کاشتم

نهال گل یخ در غربت

با گرمای خُرده آتشی

پنهان، در خاکستر ِ قلبم،

ارمغان ِ آتشکدۀ مُغان.

.....

به باغ من بیا

برایم نهال سیب گلاب بیاور

دلم برای عطرش،

تنگ است.


Share/Save/Bookmark

Recently by ShojaCommentsDate
Golshifteh
3
Jan 22, 2012
It concerns me
3
Mar 16, 2011
گزارش تصویری مدرسه‌ای در ده کالو
-
Jan 06, 2009
more from Shoja
 
default

This is such a beautiful

by Sepidehriahi (not verified) on

This is such a beautiful poem. Great job Shoja jaan!


default

From Tehran

by From Tehran (not verified) on

گل یخ درددلی بسیار تأثیرگذار و روان و، البته تلخ، است. تلخ‌تر آن که هیچ کس را پا و همت سرزدن به باغ‌های اینچنین گل یخ نیست. مال خودت است، بیخ ریشت خودت بند می‌ماند و هر چند وقت یکبار ناغافل راهت را گم می‌کنی، گذارت به آن می‌افتد، مدتی در آن می‌نشینی و دوباره به مسیر اصلی بازمی‌گردی. به نظر من آنچه در غربت آدم را فرسوده می‌کند این است که نمی‌توانی به زمین و زمان فحش بدهی؛ ناآسودگی درونت را با آسایش عمومی‌ای که در اطرافت جاری است، تنافری است آشتی‌ناپذیر. در تهران از هرچیز (حتی و به‌خصوص آنچه درون مغز و دل خودت جاری است) دلخور باشی، فحش را می‌کشی به «اینا» و دلت خالی می‌شود! همین! باقی آسمانی است همرنگ سطح خاکستری درون جمجمه‌ات که همه‌جا بر فراز ذهنت گسترده است و با تو به هر دیاری سفر می‌کند.


default

This is so beautiful.

by Matiora (not verified) on

This is so beautiful.


default

From Sweden

by Kaveh's Father (not verified) on

......
Sotoore sheretan man va Tahere ra ba khod be doorane gozashteh bord. Majarahaye farareman az Iran va kooha va darrehai ra keh be hamrahe pesare koochake 2 maheyeman (Kaveh) beine Iran va turkieh poshte sar gozashtim, hamye in khaterat hamchon tasviri ashkar ba sherat barayeman bazgoo shod.
....


default

From Canada

by Farhang (not verified) on

How long has it been since you last seen the home of sib-e-golab, or breath in yas-e-emin-ol-soltan or bahar narenj in the midnight breez ?
The bad news is that you have to have a time machine to get to your dreams. Both you and the home have changed a lot.
The good news is that in our age we have room for compromise.

Last march in Tehran my mom told me to get fresh Sangak for Telit-e-abgoosht, and i think you can understand how i wished to stay longer in the line listening to the rushing stream of Mostofi street in Yousef-abad, watching the Shaater motions, not bothered by the light rain and pecking at the bread chips on the sand removal desk.
But, within this very short scene looking at others in the line would make you sad and remind you of the bitter changes.

There is little left from the good old dreams, the compromise is to see as much of the little pieces and understand the changes.

As you can see your poem did realy carried me away to sib-e-golab, thanks.


sara2

Shoja jan, powerful imagery

by sara2 on

Shoja jan, powerful imagery & a beautiful poem.

Sara


default

Dear Shoja, Very nicely put

by A.Najafi (not verified) on

Dear Shoja,

Very nicely put & very inspiring about way to live here ..... The most truthful I can attest to cause ... I can most certainly congratulate you on this wonder quote of inspiration. Keep up the good work you inspire a lot of Iranian in abroad .....

Fekr mikonam ke darde dele khayly az iranihaye kharej az Iran, che darmorede aghayede mazhabi va che zendegi dar ghorbat, ra be in ghashangi tosif kardi ...


Jahanshah Javid

Beautiful

by Jahanshah Javid on

I specially like your opening lines ... "seeneh-ee keh az daagh e karbala sorkh nabood"... reflecting the feelings of many who do not share strong religious sentiments and were driven away by it.