POETRY

وضعیت غریبی ست

از چهار به پنج

از پنج به نا امنی کامل پناه می بریم

دارد دوباره جهان از دستم می رود

بر دهان روزنامه ها ماسک چسبانیده اند

و مردم از ترس خوک ها لبخندشان را قورت داده اند

تنها من از دست دستهای خالی

من و مردی که پا و

زیر لب آرامی سیگارش را می کشد

در خاک فرو می رویم

من هوای تو را همیشه محکم نگه داشته بودم

دور از تضاهرات خوک ها

ترکش و عطر عزیز سرب

و منقار پرندگان تب دار

وضعیت غریبی ست

دارم فرو می روم

با ظرف های نشسته حرف می زنم

نامت را برایشان تکرار می کنم

برای خانه تنها

خانه تنهاست

من و خانه

ما هرسه  تنهاییم

و به سختی نفس می کشیم

در خاک فرو می رویم

به زودی

ما همگی ازچشم ها

دست ها

عکس ها محو می شویم

وضعیت غریبی بود