با وجود اختلافاتی که ممکن است بین ایرانیان در سراسر جهان در خصوص Emblem منقش در روی پرچم ایران وجود داشته باشد، با اینحال گمان میرود که در مورد رنگ های موجود در پرچم بین همه نوعی وحدت نظر وجود دارد، یعنی رنگهای قرمز، سفید و سبز را میتوان رنگهای ملی بر شمرد. هدف این نوشتار این نیست که در خصوص اسپکت رشیو Aspect Ratio (نسبت طول به عرض)، جنس پارچه هایی که باید به شکلی استاندارد پرچم از آنها درست شود و یا حتی ترتیب چیدن رنگها (از بالا به پائین و یا از راست به چپ) قلمفرسائی کند که مثنوی هفتاد من کاغذ شود. به نظر میرسد که به هر حال بر روی سه رنگ مدتهاست بین ایرانیها اتفاق نظر بوده است.
این روزها در بهار عربی (و یا هر اسم دیگری که شما می نامید) پرچم های ملی نمود خیزش های مردمی شده اند. بنابراین بد نیست به قول قدیمی ها اندکی در این خصوص تدقیق و رنگ های ملی خود را ریاضی تر بررسی کنیم. در قانون اساسی مشروطیت نمایندگان به قدری عجله داشتند که حتی ترتیب قرار گرفتن رنگها بر روی پرچم را یادشان رفته بود بنویسند! و فقط به ذکر سه رنگ اصلی در پرچم ملی اکتفاء کردند. همین تسامح باعث گردید تا قاضی محمد رئیس دولت جمهوری کردستان در سال 1946 پرچم کردستان را رنگ های پرچم ملی ایران گرفت و جای رنگ های سبز و قرمز را عوض کرد یعنی قرمز بالا و سبز پائین. همین الان هم پرچم اقلیم کردستان همین است.
قاضی محمد در جریان محاکمه خود در پاسخ به دادگاه که چرا پرچم مستقلی را برگزیده، استدلال کرد که چون در قانون اساسی ایران رسماً محل رنگ ها مشخص نشده و فقط به تعریف کیفی سه رنگ بسنده شده بود وی پرچم ایران را آن طوری که خودش خواسته، استفاده کرده. البته این استدلال مانع از اعدام وی نشد. همین الان هم برخی (نه همه) جنبه های فنی طراحی پرچم ملی مسکوت مانده است. بگذریم. هدف تقریر و تبیین این نکته است که در مورد خصوصیات رنگهای ملی بحث کنیم. یعنی اینکه سرخ، سفید و سبز یعنی چی؟
طبق استانداردها، رنگ قرمز دارای طول موجی بین 620 تا 750 نانومتر است. رنگ سبز طول موج هایی بین 495 تا 570 نانو متر را می پوشاند و رنگ سفید مجموعه ای از بقیه (همه رنگ های طیفی که انسان قادر به مشاهده آنهاست) رنگهاست. به عبارت دیگر صدها و بلکه هزاران نوع رنگ سبز و قرمز و سفید وجود دارند و عناوین " سفید و قرمز و سبز " مفاهیمی عام هستند که هر کس به سلیقه خود و به شکلی کیفی میتواند برداشت مستقلش را داشته باشد.
Your browser may not support display of this image. Your browser may not support display of this image.
چشم انسان طیفی را که می بیند عبارتند از قرمز، نارنجی، زرد، سبز، آبی، نیلی و بنفش که طول موج هایی بین 380 نانو متر تا 750 نانو متر را پوشش میدهد.
حالا سوال این است که رنگ های ملی ایران با وجود آنکه تعریف کیفی شده اند ولی دقیقاً کدامند و مترادف با چه طول موجی می باشند؟ همانگونه که مرسوم است انواع مختلفی از رنگ قرمز وجود دارد. از قرمز تند و سیر تا قرمز روشن که تا حدودی به نارنجی میزند. سبز هم از سبز روشن کاهوئی تا سبز تیره لجنی وجود دارد. ممکن است این سئوال به ذهن خواننده متبادر شود که تا حالا که رنگ های پرچم ملی به طور دقیق تعریف نشده اند چه مشکلی داشتیم که بخواهیم آنها را به صورتی کاملاً ریاضی تعریف و به اصطلاح بارکود دارش کنیم. به اطلاع میرساند که اغلب کشورها و سازمان های بین المللی رنگ های موجود در پرچم خود را دقیقاً استاندارد کرده اند. به عنوان مثال به این آدرس مراجعه بفرمائید.
تا روشن شود که هر سه رنگ موجود در پرچم آمریکا یعنی سفید، آبی و قرمز به دقت و با استفاده از پنج سامانه مختلف فیزیکی و نورسنجی خیلی دقیق تعریف شده اند. البته این استاندارد ها منافاتی با هم ندارند و به هم قابل تبدیل هستند. مثلاً اگر در سامانه sRGB تعاریف رنگهای فوق را بدانیم میتوانیم مقادیر آنها را در سیستم های دیگر رنگ سنجی هم محاسبه کنیم. این موضوع در موارد دیگر هم قابل تعقیب و پژوهش است. یعنی آبی پرچم سازمان ملل متحد در وب سایتش تعریف شده و آبی سیر پرچم اتحادیه اروپا هم به نحوی تعریف شده تا خواننده دچار سوء تفاهم نشده و بتواند مفهوم آن را به صورتی کاملاً کمی و نه کیفی درک کند.
برای جلوگیری از اطاله کلام خوانندگانی را که مایلند در این خصوص بیشتر بدانند ارجاع میدهم به ماشین های جستجو در اینترنت. نتیجه ای که من از بررسی های شتاب زده ام گرفتم عبارت است از سبز با طول موج 5/532 نانو متر و 685 نانو متر برای رنگ قرمز در پرچم ملی ایران. البته این نتایج نهایتاً باید توسط آزمایشگاه های مستقلی تایید شوند. نکته جالب اینکه رنگ سفید پرچم ملی ایران دقیقاً مثل رنگ سفید پرچم آمریکاست. البته این ادعا هم نیاز به بررسی های بیشتری دارد.
غرض از همه این صغری کبری چیدنها می خواستم این نکته را عرض کنم که هم اکنون با داشتن نعمت اینترنت ایرانیهای سراسر جهان می توانند در استاتدارد کردن رنگ های ملی کمک کنند. پیشنهاد های بنده به شرح زیر هستند تا نظر خوانندگان محترم چی باشد. کاملاً مطمئنم که ایرانیهای زیادی در سراسر جهان زندگی می کنند که به آزمایشگاه های معتبر رنگ سنجی دسترسی دارند و می توانند در اینجا کمک موثری بکنند.
احتمالاً این موضوع به قدری مهم است که طراحی سایت ویژه ای را می طلبد که در آن تخصص های گوناگون بتوانند با هم همکاری کرده و این پروژه را به انجام برسانند. شاید بتوان اسمش را Iranflag.ir و یا irannationalcolors.com و یا هر چیز دیگری که اکثریت بپسندند، گذاشت. شاید نام دوم بهتر باشد چون فقط به رنگها می پردازد و بس.
می توان برای هر کدام از رنگ های ملی مصداقی در ایران یافت که اکثر ایرانیها بر سر آنها توافق داشته باشند. به عنوان مثال می توان گلبرگ های لاله های واژگون (اشگ مریم) واقع در استان چهار محال بختیاری را به عنوان مرجع رنگ قرمز ملی در نظر گرفت. عمر این گل ها در سال فقط یک ماه از اواخر فروردین تا اواخر اردیبهشت است. حالا سئوال اینجاست که اگر رنگ سرخ گلبرگ های آن به عنوان رنگ سرخ ملی انتخاب شود دقیقاً کدامیک از آنها (دشت لاله های واژگون 3600 هکتار است) و در چه زمانی در نظر گرفته شوند؟ رنگ این گلها در طول یک ماه تغییرات محسوسی دارد و از قرمز روشن تا تیره در نوسان است. البته همانگونه که معروض افتاد، پیشنهاد بنده ممکن است به مذاق برخی خوش نیاید و سوژه های بهتری را مایل باشند معرفی کنند.
برای رنگ سفید می توان رنگ برف های نقطه مشخصی از سلسله جبال البرز و یا زاگرس، دنا، سهند، سبلان و.... هر کوه و دشت دیگری در ایران که خوانندگان می گویند در زمان معینی (رنگ برف از نقطه ای به نقطه دیگر و با بالا آمدن آفتاب تغییر می یابد) در نظر گرفت. سلسله جبال البرز چون در اسطوره ها و داستانهای حماسی ما جایگاه ویژه ای دارد شاید گزینه مناسبتری باشد.
برای رنگ سبز رنگ پر سبز پرنده " سبز قبا" و به قول انگلیسی ها Roller را میتوان پیشنهاد نمود. البته در این مورد هم باید دقیقاً تعریف کرد کدام سبز قبل در کدام نقطه ایران و در چه سنی و چه روز و چه ساعتی. نکته مهم در خصوص رنگ سبز پرهای سبز قبا اینکه وی مهاجر است. شاید اگر رنگ سبز پرچم اینگونه تعریف شود سهمی هم ایرانیهای مهاجر در سراسر جهان از این نظر داشته باشند.
مرحله بعدی کار وقتی است که به هر ترفندی موفق شدیم برای شیدهای ملی مصداق هایی در جهان عینی بیابیم. سوال این است که این نمونه ها را چگونه برای نورسنجی و یا به قول فرنگی ها کالریمتری به آزمایشگاه ببریم؟ اینجاست که فرد و یا افرادی باید جانفشانی کرده و با دوربین هایی که دارای وفاداری Fidelity بالا هستند تصاویر سوژه را ثبت (ضبط) کنند. چون هر وسیله ثبات تا حدودی تصاویر سوژه ها را دچار اعوجاج می کنند بنابراین در این مرحله سپردن کار به اشخاص و یا موسسات متخصص و مورد اعتماد بسیار ضروری است.
مرحله آخر در حقیقت آسان ترین بخش کار است. به محض اینکه نمونه ها به آزمایشکاه رسیدند درمدت کمی، اندازه دقیق فرکانس و یا طول موج های مرتبط با آنها را می توان تهیه کرد. در آن صورت همه این اطلاعات در سایتی که در اول عرض کردم میتوان قرار داد.
البته پیشنهاد عملی تری هم وجود دارد. کمتر جائی را در ایران می توان سراغ گرفت که معادن سنگ نداشته باشد. می توان از سنگ های معدنی سبز و قرمز و سفید برای استاندارد کردن رنگ های پرچم ملی کمک گرفت. اینکار میتواند مزیت عمده ای هم داشته باشد و آن نوعی انعکاس خاک ایران در پرچم ملی است. میتوان بعد از تعیین نمونه های مورد توافق اکثریت، آنها را مستقیماً به آزمایشگاه فرستاد تا در سامانه رنگ سنجی معینی تعیین رنگ شوند و بعد از این به عنوان رنگ های معیار ملی بر گزیده شوند. همه اینها قابل بحث هستند. تا نظر اکثریت چه باشد.
پنج مرحله ای که عرض کردم شاید به نظر خیلی ساده بیاید ولی با توجه به روحیه ما ایرانیها، مطمئنم که سالها طول خواهد کشید تا مثل سایر ملل جهان رنگ های ملی خود را مطابق استانداردهای پذیرفته شده جهانی، تعیین و معرفی نمائیم. آن روز خیلی هم دور نیست. تعیین رنگ های پرچم فعلی ایران تا حدود زیادی مرهون تلاش های میرزا تقی خان امیر کبیر است و این روزها که مصادف است با 160 مین سال مرگ وی (مقتول به تاریخ 20 دیماه سال 1230 هجری شمسی)، شاید استاندارد کردن رنگ های ملی ایران به نحویی که مورد توافق اکثریت باشد، نوعی گرامیداشت و زنده کردن یاد این بزرگمرد و تثبیت تصمیمی باشد که وی سالها قبل گرفته است.
Recently by cyrous moradi | Comments | Date |
---|---|---|
به صندوق رای ایمان آوریم | 3 | Nov 04, 2012 |
چه باید کرد؟ | 9 | Oct 02, 2012 |
سازش تاریخی | 2 | Sep 03, 2012 |
Person | About | Day |
---|---|---|
نسرین ستوده: زندانی روز | Dec 04 | |
Saeed Malekpour: Prisoner of the day | Lawyer says death sentence suspended | Dec 03 |
Majid Tavakoli: Prisoner of the day | Iterview with mother | Dec 02 |
احسان نراقی: جامعه شناس و نویسنده ۱۳۰۵-۱۳۹۱ | Dec 02 | |
Nasrin Sotoudeh: Prisoner of the day | 46 days on hunger strike | Dec 01 |
Nasrin Sotoudeh: Graffiti | In Barcelona | Nov 30 |
گوهر عشقی: مادر ستار بهشتی | Nov 30 | |
Abdollah Momeni: Prisoner of the day | Activist denied leave and family visits for 1.5 years | Nov 30 |
محمد کلالی: یکی از حمله کنندگان به سفارت ایران در برلین | Nov 29 | |
Habibollah Golparipour: Prisoner of the day | Kurdish Activist on Death Row | Nov 28 |
بیرق الوان ممالک محروسه ایران
cyrous moradiMon Feb 06, 2012 09:03 AM PST
تاکنون بیش از هشتصد نفر این مطلب را خوانده اند. از همه آنها متشکرم. شش کامنت هم گذاشته شده . ااز همه آنهایی که بانی این امر خیر بودند ممنونم. ظاهراً باز هم حاشیه پر رنگتر از متن شده . اینکه مبدع رنگهای پرچم ملی چه کسی و کسانی بودند مقوله ای است تاریخی و به قول یکی از خوانندگان که کامنت گذاشته لازمه اش کار پژوهشی تاریخی است که در اینجا مورد نظرما نیست. هدف به قولی اقتراح و یا کسب نظر هم وطنان در خصوص موضوعی است که به طور کاملاً استثنائی ایرانیها در باره اش اتفاق نظر دارند. به نظر شما مصداق عینی رنگ های پرچم ملی ایران چی و یا چه ها می توانند باشند. نکته جالب اینکه هیچکس در این خصوص اظهار نظری نکرده است. قبلاً هم وقتی با دوستان تحصیل کرده این موضوع را مطرح می ساختم و شواهدی ازدیگر کشورها و نهاد ها ارائه میدادم که چگونه رنگ های پرچم ملی خود را استاندارد کرده اندٰ طوری به من نگاه میکردند که " ای بابا دلت خوشه ها !! " و یا جمله ای با این مضمون : " خوب که چی ؟ ! چی را میخواهای ثابت کنی " و یا " پول توشه و یا نه ؟ "
حالا که این نکته را گفتم یاد یک سنت ایرانی افتادم که احتمالاً کمتر کسی به آن توجه کرده است. معمولاً در شروع نهار و شام تعداد معدودی از مهمانان راجع به غذاها اظهار نظر میکنند ( حالا تعریف و یا انتقاد ) سایر مهمانان این را واجب کفائی دانسته و دیگر حرفی نمیزنند. حالا نوشته های ما است. معمولاً چند نفر اولی که مطالب را میخوانند در باره اش کامنت می گذارند و بقیه اصلاً به این موضوع اهمیتی نمی دهند. به عنوان مثال من مطلبی در اینجا دارم که مال چند سال پیش است و هنوز خوانده میشود. خوانندگان جدید اصلاً در باره اش اظهار نظر نمی کنند. سایر مطالبی هم که ارائه شده اند همین سرنوشت را دارند. در اینجا مجال آن نیست که به علت اینکار بپردازیم. شاید بتوان گفت که ما هنوز از نوشتن واهمه داریم و میترسیم حتی با اسم مستعار هم نوشته ها روزی بر ضدمان استفاده شود !!
حالا !! خبر خوب اینکه : میتوان نرم افزاری تهیه کرد ( هزینه اش فکر نمیکنم زیاد بالا باشد) که همه پیشنهادهای رنگی به صورتی کاملاً اتوماتیک در آن خوانده شود. به این معنی که مثلاً اگر چند میلیون نفر درباره رنگ سبز پرچم ایران اظهار کنند این نرم افزار میانگین پیشنهاد های ارائه شده را سریعاً محاسبه و اعلام میکند. به عبارت دیگر همه رای دهندگان در تصمیم گرفته شده نقش خواهند داشت. این روند را میتوان به هر رنگی تسری داد. یعنی با کمترین هزینه و با مشارکت همه ایرانیانی که در سراسر جهان زندگی میکنند می توان رنگ های پرچم ملی ایران را تعیین کرد. باز هم سپاس از خوانندگان محترم
...
by Red Wine on Thu Feb 02, 2012 02:53 PM PSTدر همین فکر هستیم جیم دال جانِ عزیز ... تاریخِ ایران در این ۷۰-۸۰ سال بد جوری تحریف شده است،مقصر خودمانیم که اجازه دادیم هر فکل به گردن و هر سبیل درازی برایمان تاریخ نویسی کند.
همیشه سبز باشید.
Drop Green
by Doorbin on Thu Feb 02, 2012 12:02 PM PSTDoostan,
Please see my response (Bikhiale Sabz) to the recent post titled "Sabz."
Sepas!
....
by Jeesh Daram on Thu Feb 02, 2012 10:29 AM PSTجناب ردواین عزیز - من صد در صد با گفته های شما در مورد ذیل موافقم. بدلیل اینکه در سالهای اخیر در نوشته های هدایت نیز دست برده شده است و بسیاری از آنچه در اینترنت موجود است جمله هایی از مطالب او را تغییر داده اند و بنفع زمان حال. در واقع هدف من آن نبود که ثابت کنم نقش میرزا تقی خان در انتخاب پرچم حتمی بوده یا نه، بلکه هدف آنبود که نشان دهم چه آسان میشود مرجعی پیدا کرد برای یک ادعا. اثبات آن همانطور که شما فرمودید با آنهاست که دسترسی به اصل اسناد و مدارک تاریخی دارند. از راهنمایی شما سپاسگزارم. شما هرچه از تاریخ قاجار و نوشته نشده های آن برای عموم بنویسید ، خدمتی است گرانبها
...
by Red Wine on Thu Feb 02, 2012 05:49 AM PSTخِیرْ جیم دال جانِ عزیز،از این مَنابع خَروار خروار در پَستوهایِ زَنگ زده اینرتنِتی موجود است،خواستیم بدانیم نویسنده کیست،نامِ کتاب چیست،چه کسی آن را نَقل کرده است،از کدام دفترِ منشی باشی دَرز کرده است.
همانطور که مستحضر هستید،مملکتِ ما در زمینه شواهد و مدارکِ تاریخی بسیار فقیر و دست شکسته است،تا دلَت بخواهد کتاب موجود است اما بیشتر به صورتِ قصّه نقل میشوند تا یک سندِ رسمی و قابلِ منقول !
امروزه روز دیگر خلق الله هر مطلبی را قبول نمیکنند،قدیم این اِمکان بود که بگویی فلانی ۲۰،۰۰۰ نفر را یک شَبه کشت تا تا قبل از آنکه فلانی بیاید اصلاً جاده وجود نداشت،ابداً زندگی،رشد و نمو محلّی از ایران نداشت و ... تمامیِ کتابهایِ تاریخی که امروزه به عنوان مرجع استفاده میشوند باید از اول،ورق به ورق،سطر به سطر با مدارکِ واقعی باز نویسی شده و آن وقت در اختیارِ عموم قرار گیرد،به خصوص کتابهایِ تاریخیِ نبشته شده عهد پهلویِ اوّل و دوّم.وگرنه هر کسی قربانِ دایی جانش رفته و یک کتابی نبشته و خرمن خرمن دروغ در آن به چاپ رسانیده و عقلِ مردم را در هاوَنگ کوبیده و دیگر هیچ ! دیگر در این روزگار فعلی هیچ بهانهای نباید وجود داشته باشد،تمامیِ ابزارِ لازمه در دستانمان است،شرط است چند محقّق و چند کاتبِ حاذق.
آن مطلبی را که قبلاً در این تارنما به زبانِ انگلیسی نبشته بودید را خواندیم و لذّت بردیم،دستِ شما درد نکند.
مرحمتِ شما زیاد.
منبع: فرهنگسرا
Jeesh DaramWed Feb 01, 2012 07:28 PM PST
اميرکبير و پرچم ايران
ميرزا تقي خان اميرکبير، بزرگمرد تاريخ ايران، دلبستگي ويژه اي به نادرشاه داشت و به همين سبب بود که پيوسته به ناصرالدين شاه توصيه مي کرد شرح زندگي نادر را بخواند. اميرکبير همان رنگ هاي پرچم نادر را پذيرفت، اما دستور داد شکل پرچم مستطيل باشد ( بر خلاف شکل سه گوشه در عهد نادرشاه ) و سراسر زمينهً پرچم سفيد، با يک نوار سبز به عرض تقريبي 10 سانتي متر در گوشه بالائي و نواري سرخ رنگ به همان اندازه در قسمت پائين پرچم دوخته شود و نشان شير و خورشيد و شمشير در ميانه پرچم قرار گيرد، بدون آنکه تاجي بر بالاي خورشيد گذاشته شود. بدين ترتيب پرچم ايران تقريباٌ به شکل و فرم پرچم امروزي ايران درآمد.
انقلاب مشروطيت و پرچم ايران
با پيروزي جنبش مشروطه خواهي در ايران و گردن نهادن مظفرالدين شاه به تشکيل مجلس، نمايندگان مردم در مجلس هاي اول و دوم به کار تدوين قانون اساسي و متمم آن مي پردازند. در اصل پنجم متمم قانون اساسي آمده بود: " الوان رسمي بيرق ايران، سبز و سفيد و سرخ و علامت شير و خورشيد است"، کاملا مشخص است که نمايندگان در تصويب اين اصل شتابزده بوده اند. زيرا اشاره اي به ترتيب قرار گرفتن رنگها، افقي يا عمودي بودن آنها، و اين که شير و خورشيد بر کدام يک از رنگها قرار گيرد به ميان نيامده بود. همچنين دربارهً وجود يا عدم وجود شمشير يا جهت روي شير ذکري نشده بود. به نظر مي رسد بخشي از عجلهً نمايندگان به دليل وجود شماري روحاني در مجلس بوده که استفاده از تصوير را حرام مي دانستند. نمايندگان نوانديش در توجيه رنگهاي به کار رفته در پرچم به استدلالات ديني متوسل شدند، بدين ترتيب که مي گفتند رنگ سبز، رنگ دلخواه پيامبر اسلام و رنگ اين دين است، بنابراين پيشنهاد مي شود رنگ سبز در بالاي پرچم ملي ايران قرار گيرد. در مورد رنگ سفيد نيز به اين حقيقت تاريخي استناد شد که رنگ سفيد رنگ مورد علاقهً زرتشتيان است، اقليت ديني که هزاران سال در ايران به صلح و صفا زندگي کرده اند و اين که سفيد نماد صلح، آشتي و پاکدامني است و لازم است در زير رنگ سبز قرار گيرد. در مورد رنگ سرخ نيز با اشاره به ارزش خون شهيد در اسلام، بويژه امام حسين و جان باختگان انقلاب مشروطيت به ضرورت پاسداشت خون شهيدان اشاره گرديد. وقتي نمايندگان روحاني با اين استدلالات مجباب شده بودند و زمينه مساعد شده بود، نوانديشان حاضر در مجلس سخن را به موضوع نشان شير و خورشيد کشاندند و اين موضوع را اين گونه توجيه کردند که انقلاب مشروطيت در مرداد (سال 1285 هجري شمسي 1906 ميلادي) به پيروزي رسيد يعني در برج اسد(شير). از سوي ديگر چون اکثر ايرانيان مسلمان شيعه و پيرو علي هستند و اسدالله از القاب حضرت علي است، بنابراين شير هم نشانهً مرداد است و هم نشانهً امام اول شيعيان در مورد خورشيد نيز چون انقلاب مشروطه در ميانهً ماه مرداد به پيروزي رسيد و خورشيد در اين ايام در اوج نيرومندي و گرماي خود است پيشنهاد مي کنيم خورشيد را نيز بر پشت شير سوار کنيم که اين شير و خورشيد هم نشانهً علي باشد هم نشانهً ماه مرداد و هم نشانهً چهاردهم مرداد يعني روز پيروزي مشروطه خواهان و البته وقتي شير را نشانهً پيشواي امام اول بدانيم لازم است شمشير ذوالفقار را نيز بدستش بدهيم. بدين ترتيب براي اولين بار پرچم ملي ايران به طور رسمي در قانون اساسي به عنوان نماد استقلال و حاکميت ملي مطرح شد. در سال 1336 منوچهر اقبال، نخست وزير وقت به پيشنهاد هياًتي از نمايندگان وزارت خانه هاي خارجه، آموزش و پرورش و جنگ طي بخش نامه اي ابعاد و جزئيات ديگر پرچم را مشخص کرد. بخش نامهً ديگري در سال 1337 در مورد تناسب طول و عرض پرچم صادر شد و طي آن مقرر گرديد طول پرچم اندکي بيش از يک برابر و نيم عرضس باشد.
پرچم بعد از انقلاب
در اصل هجدهم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران مصوب سال 1358 (1979 ميلادي) در مورد پرچم گفته شده است که پرچم جمهوري اسلامي از سه رنگ سبز، سفيد و سرخ تشکيل مي شود و نشانهً جمهوري اسلامي (تشکيل شده با حروف الله اکبر) در وسط آن قرار دارد.
//www.farhangsara.com/fflag.htm#7
منبع: فرهنگسرا
عقیده شخصی اینجانب در مورد رنگ پرچم کشورها:
//iranian.com/Opinion/2007/January/Green110/index.html
...
by Red Wine on Wed Feb 01, 2012 09:47 AM PST-پرچمِ ایران زمین بدونِ شیر و خورشید هیچ است و هیچ معنا ندارد.
-فراموش فرمودید مَنبعی بگذارید تا نشان دهد که میرزا تَقی خان نَقشی در آن پرچم داشته است.
و در آخر،اَمیر کبیر نامیدنِ ایشان به چه دَردی میخورَد ؟ مگر نمیدانستید که میرزا تقی خان اِعتقادی به عَناوین و اَلقاب نداشته است، آ میرزا این را موجبِ زیانِ اِجتماعی میدانسته است !
با سپاس از توّجهِ شما .