Archive - Feb 6, 2008 - Article

The hell with Valentine's Day

I believe in all seriousness that Valentine’s Day is a complete and utter sham masquerading as the alpha and omega of lovers' days. Rather than a day of heart-fluttering and butterflies, for many it is one of gut wrenching disappointment and the utmost dejection. Those not strong enough to resist the ineluctable desire for conformity and anonymity become pariahs even by their own evaluation. And if that wasn't bad enough the Übermenschen and Überfrauen amongst us who choose to rebel against the wave of mediocrity poised to engulf and eviscerate us at any moment, are pretty much assured marginalization and to be ostracised by society’s sheep as heartless, selfish misogynists and misanthropes respectively>>>

جمهوری اسلامی یک حکومت مدرن و غیرارتجاعی است

مقاله دکتر اسماعیل نوریعلا "آتش ارتجاع" را خواندم که غیر مستقیم ( یا شاید هم مستقیم، خدا می داند) در جواب صحبت های جنجالی اکبر گنجی در دانشگاه تورنتو نوشته شده بود. بعد از خواندن مقاله احساس کردم که اکبر گنجی در این نوشته مظلوم واقع شده است. گر چه مطمئنم آقای گنجی نیازی به امثال من برای دفاع از خود ندارند، اما پررویی را به حد تمام رساندم و تصمیم گرفتم روبروی این دو استاد بزرگ بایستم و حرف بزنم. پس اساسا نوشته من جواب به صحبت های نوریعلا نیست که من در حد جواب دادن به او نیستم، بلکه دفاع از گنجی یا "پوپر ایران" است. >>>

Both terrorists

All trilateral parts of conflicts, Hamas, Hezbollah, and Zionism, reject constantly peaceful solutions. All of them believe that Palestine is a consecrated land for their future generations and only so it must exist until Judgement Day. If all of them are at the height of their radicalism, they will gender an eternally vicious spiral of war and violence. The two antagonistic poles have different charges and sacred altars. Neither Zionism’s sacred expansionism nor Islamism’s God’s state can guarantee peace and co-existence in this region>>>

عمو سیروس

عمو سیروس همکلاسی دایی ها بود ولی درسش که تموم شده بود با یکی از همکلاسی هاش عروسی کرده بود و رفته بود شمال یک باغچه خریده بود تو یک مدرسه درس می داد سبزی می کاشت و مرغ و خروس و بوقلمون نگه می داشت
بابا می گفت چه آدم لطیفی
دایی جون بزرگه می گفت عجب خری
دایی جون کوچیکه هیچی نمی گفت
>>>

The human league

There you are, sideways
as you've never been before,
in front of the window, white
and bare in this lush decor.
You're half smiling, half surprised
at the irony of your fate,
not sure anymore of waiting
for a sign full of wonder.

>>>