Archive - Nov 4, 2012 - Article

آلترناتیوسازی یا انهدام اپوزیسیون

آیا هدف فراهم کردن مقدمات یک تحول دمکراتیک در داخل کشور است و تغییر نظام کنونی به یک نظام دمکراتیک که در آن حقوق شهروندی بدون کمترین تبعیض، اصل پذیرفته شده ی آن است و هیچ تاکیدی بر حقوق ویژه و فرصت های خاص به هر دلیلی برای هیچ بخشی از جامعه وجود نخواهد داشت، و یا صرفا هدف ما فروپاشی نظام کنونی قدرت و جایگزینی آن با یک وضعیت نامعلوم در آینده است؟>>>

وابستگی، استقلال، همبستگی‌

همه ما در بدو تولد "وابسته" هستیم. بدون سرپرستی مداوم بزرگتر ها، عمر نوزاد حتی به یک هفته نخواهد رسید. سیر تحول از آن وابستگی بچه گانه، تا رسیدن به "استقلال" دوره جوانی، یک حرکت تکاملی و لازمه حیات بارور است. اما جوان مستقل اگر متجاوز، زورگو و مردم آزار باشد؛ آیا قابل احترام است، یا لازم به تادیب و حبس؟>>>

به صندوق رای ایمان آوریم

البته و اضح و مبرهن است که زنده یاد سانتیاگو کاریلو مرد بزرگی بود. میتوان با اعتماد به صندوق های رای ره صد ساله را یک شبه پیمود. کشورهای دیگر هم هستند که قرنهاست است که از دیکتاتوری رنج میبرند، کافی است احزاب و شخصیت ها تصمیمات سختی گرفته و به نتایج صندوق های رای ایمان بیاورند>>>

ReOrienting Myself

In 1990, I auditioned for an acting program in New York and the very thoughtful and pragmatic teacher informed me that I would never be cast as a lead on the American stage. I would only be considered for domestic help parts or minor support roles. His reasons were my “ethnic” looks and my accent. The accent I could be coached out of but there was little I could do about my looks. His message, as I heard it was to basically give up on a career in professional theater in the US; his “American stage” had no room for someone like me>>>

Unexpectedly

Unexpectedly, sun is rising on your shoulders
As you come from a long road of battle
While the blood is flowing from our ears
With the bad news penetrating day by day in our soul
While sorrow caves in on our lips and our chest>>>

ترانه های فراق - ۴

در حضرت تو غرق گناهم ای دوست
روی سیه ام بود گواهم ای دوست

از موی سپید خود ندیدم ثمری
من ماندم و این روی سیاهم ای دوست >>>