Javad Yassari

"D"

یک جام شراب صد دل و دین ارزد...یک جرعه می مملکت چین ارزد

جز باده لعل نیست در روی زمین...تلخی‌ که هزار جان شیرین ارزد

Mehman sheitoun

Ma raftim vaseh shoma vav avordim, hala maro mifresti dobareh donbale "Y"?? mikhay yek kam sabr konam, balkeh tasmimet dobareh avaz shod :O))

"Vav" for Mehman

و چه پیوند صمیمیتها
که به آسانی یک رشته گسست
چه امیدی ، چه امید ؟
چه نهالی که نشاندم من و بی بر گردید
دل من می سوزد
که قناریها را پر بستند
و کبوترها را
آه کبوترها را
و چه امید عظیمی به عبث انجامید

H. Mosadegh

من نه مشکوکم و غایب ! جفاکار !

من نه مشکوکم و غایب    تو عتابم کردی !

وندر این ظلمت شب   خانه خرابم کردی  !

به نویس مونا خانم!

به نویست بنویسد سخن دوست ولی

به نویست ننویسد ز جفا کاری  او !

"M" for Mehman

من به چشمان خیال انگیزت معتادم
و دراین راه تباه
عاقبت هستی خود را دادم
آه سرگشتگی ام در پی آن گوهر مقصود چرا
در پی گمشده ی خود به کجا بشتابم ؟

H. Mosadegh

i'll be right back ...

there is sth wrong with behnevis...

جور بتان!

یا رب از شور بتان مست شدم   

 ورنه از جلوهء تو هست شدم

این چه هستی است  که از جور بتان در رنجم  

 وین چه مستی است که از درک تو محروم شدم؟

مجنون (مهمان)

"Z" for you and please give me a "Y"

ز آتش گرمی و دم سردی از آب
خیال انگیزی از شبهای مهتاب
گرانسنگی ز لعل کوهساری
سبکروحی ز مرغان بهاری

R. Moayeri.....and if only you knew the whole poem, OMG

"Z" lotfan :)

تا چشیدم جرعه ای  از جام می ...در دلم مهر مدام افتاد باز

من چه از سودای خوبان سوختم ... پس عراقی‌ از چه خام افتاد باز؟

"N"

نه دمسازی که با وی راز بگویم
نه یاری تا غم دل باز گویم
درین محفل چون من حسرت کشی نیست
بسوز سینه من آتشی نیست

Rahi Moayeri

"N" ~ Come back later Ms.Kaviani :)

شعله فکن در قفس‌ای اه آتشین...دست طبیعت گل سرخ مرا مچین

" Y" for Mona khanom (Nazy baz shloghesh kard o raft O))

یک نفس بگشای
جنگل ِ انبوه ِ مژگان ِ سیاهت را
تا بلغزد بر بلور ِ برکه ی چشم ِ کبود ِ تو
پیکر ِ مهتابگون ِ دختری کز دور
با نگاه ِ خویش می جوید
بوسه ی شیرین ِ روزی آفتابی را

saayeh

لطفا شین و من رفتم تا وقتی برسم منزل!

یارب آن نو گل خندان که سپردی بمنش
می سپارم بتو از چشم حسود چمنش

سوری جان

و بعضی وقتها هم می توانی شوخ طبعی حافظ را خیلی خوب ببینی. مثلا در این شعر:
ببرد از من قرار و طاقت و هوش
بتی شیرین لبی سیمین بناگوش
نگاری چابکی شنگی کله دار
ظریفی مهوشی ترکی قباپوش
زتاب آتش سودای عشقش
بسان دیگ دایم میزنم جوش
چو پیراهن شوم آسوده خاطر
گرش همچون قبا گیرم در آغوش
اگر پوسیده گردد استخوانم
نگرد مهرش از جانم فراموش
دل و دینم دل و دینم ببردست
برو دوشش برو دوشش برو دوش
دوای تو دوای توست حافظ
لب نوشش لب نوشش لب نوش

"Y"

درویش گر قدوم مسافر طلب کند...اکنون تویی‌ مسافر سبحان خوش آمدی

بله نازی خانم

خواجه میفرماید:

در نظر بازی ما بیخبران حیرانند

من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند

Hello, hello!

Mona Jan, it would be my honor to watch you guys! I will participate any chance I get.

Multiple: Welcome back! That was a very funny memory! Aziz dordooneh boodi?

I had a pet duck in Kelardasht when I was a kid, and one time in the middle of eating fesenjoon with my family, I was told that that was my duck in the khoresht! I have never liked fesenjoon since!

Take it easy you guys!

n.

Mona jan

This is a blog, even if it is a Moshaereh. Everybody is welcome.

Plus your contribution is so much needed, ejaazeh maa ham daste shomast. You are the winner, my dea!

Just to mention that I won't stay here for long. I have things to do, but I'll come and go often. Hope Nazy jan will stay for a longer time with you.

مرسی سوری جان! حالا باز میم بده!

خیلی شعر پر احساسی را "خارج از دستور" برای ما نوشتی!

ببخشید من سر کار هستم و چند لحظه ای آمده بودم مشاعره ای بکنم و بروم!

این ت شما:

تا کی اندر دام وصل آرم تذروی خوش خرام
در کمینم و انتظار وقت فرصت می کنم

(این خواجه حافظ شیراز هم فقط شاعر و حافظ و خواجه نبوده. به نظر من خیلی هم شیطون بوده!)

Nice blog

Thank you.

May I join you doostan ...

Mona ;)

"mim" for nazy khanoum

من انده خویش را ندانم
این گریه ی بی بهانه از توست
ای آتش جان پکبازان
در خرمن من زبانه از توست
افسون شده ی تو را زبان نیست
ور هست همه فسانه از توست
کشتی مرا چه بیم دریا ؟
توفان ز تو و کرانه از توست
گر باده دهی و گرنه ، غم نیست
مست از تو ، شرابخانه از توست

Saayeh

This one is really "kharej az dastour"

سلام ای تنها بهونه واسه ی نفس
کشیدن
هنوزم پر می کشه دل برای به تو رسیدن
واسه ی جواب نامت می دونم که خیلی دیره
بذا به حساب غربت نکنه دلت بگیره
عزیزم بگو ببینمکه چه رنگه روزگارت
خیلی دوست دارم تو مهتاب بشینم یه شب کنارت
سر تو مهربونی بذاری به روی شونم
تو فقط واسم دعا کن آخه دنبال بهونم
حالم رو اگه بپرسی خوبه تعریفی نداره
چون بلاتکلیفه عاشق آخه تکلیفی نداره
نکنه ازم برنجی تشنه ام تشنه ی بارون
چه قدر از دریا ما دوریم بیگناهیم هر دو تامون
بد جوری به هم می ریزه من و گاهی اتفاقی
تو اگه نباشی از من نمی مونه چیزی باقی
می دونی که دست من نیست بازیای سرنوشته
رو قشنگا خط کشیده زشتا رو برام نوشته
باز که ابری شد نگاهت بغضتم واسم عزیزه
اما اشکات رو نگه دار نذار اینجوری بریزه
من هنوز چیزی نگفتم که تو طاقتت تموم شد
باقیش و بگم می بینی گریه هات کلی حروم شد
حال من خیلی عجیبه دوست دارم پیشم بشینی
من نگاهت بکنم تو تو چشام عشق رو ببینی
یادته من و تو داشتیم ساده زندگی می کردیم
از همین چشمه ی شفاف رفع تشنگی می کردیم
یه دفه یه مهمون اومد عقلم رو یه جوری دزدید
دل تو به روش نیاورد از همون دقیقه فهمید
اولش فکر نمی کردم که دلم رو برده باشه
یا دلم گول چشای روشنش رو خورده باشه
اما نه گذشت و دیدم دل من دیوونه تر شد
به تو گفتم و دلت از قصه ی من با خبر شد
اولش گفتم یه حسه یا یه احترام ساده
اما بعد دیدم که عشقه آخه اندازش زیاده
تو بازم طاقت آوردی مث پونه ها تو پاییز
سرنوشت تو سفیده ماجرای من غم انگیزه
بد جوری دیوونتم من فکر نکن این اعترافه
همیشه نبودن تو کرده این دل و کلافه
می دونم فرقی نداره واست عاشق بودن من
می دونم واست یکی شد بودن و نبودن من
می دونم دوسم نداری مث روزای گذشته
من خودم خوندم تو چشمات یه کسی این رو نوشته
اما روح من یه دریاست پره از موج و تلاطم
ساحلش تویی و موجاش خنجرای حرف مردم
آخ چه لذتی داره ناز چشماتو کشیدن
رفتن یه راه دشوار واسه هرگز نرسیدن
من که آسمون نبودم اما عشق تو یه ماهه
سرزنش نکن دلم رو به خدا اون بی گناهه
تو که چشمای قشنگت خونه ی صد تا ستاره س
تو که لبخند طلاییت واسه من عمر دوباره س
بیا و مثل گذشته جز به من به همه شک کن
من بدون تو می میرم بیا و بهم کمک کن

سلام سوری جان.

ببخشید کامنت های ما با هم تلاقی کردند. با کمال میل عزیزم!

نفر بعدی لطفا میم

این هم پاسخ خودم به خودم!  یکی از زیبا ترین اشعار حافظ را کامل برایتان می نویسم تا وقتی آمدید کیف کنید!  بیت مورد نظر پررنگ تر شده است.

مژده’ وصل تو کو کز سر جان بر خیزم
طایر قدسم و از دام جهان برخیزم
به ولای تو که گر بنده’ خویشم خوانی
از سر خواجگی کون و مکان برخیزم
یارب از ابر هدایت برسان بارانی
پیشتر زانکه  چو گردی ز میان بر خیزم
بر سر تربت من با می و مطرب بنشین
تا به بویت ز لحد رقص کنان برخیزم
خیزو بالا بنما ای بت شیرین حرکات
کز سر جان و جهان دست فشان برخیزم
گرچه پیرم تو شبی تنگ در آغوشم کش
تا سحرگه ز کنار تو جوان برخیزم
روز مرگم نفسی مهلت دیدار بده
تا چو حافظ ز سر جان و جهان برخیزم

Salam Nazy jan

Before you open a new chapter of this thread, I'd like to post a very long poem I'd just read yesterday while I was searching for something appropriate to post in here. This is a poem from Maryam Heidarzadeh with the name "javaabe Name at". This start with a "C" and unfortunately "C" is so hard to find it in a list of poems for Moshaere,so I take the oportunity to post it here, with your  permission. Movafeghi?

ادبا کجا رفتند؟ ر بدهید....

از فرصت استفاده نموده، و با خودم مشاعره می نمایم!

دل در جهان مبند و بمنتی سئوال کن
از فیض جام و قصه’ جمشید کامگار

Yes, Souri Jan!

It is truly beautiful. Thank you for bringing poetry from different poets. You and Azadeh and Mourche have been great contributors of different poets' poetry on these threads. It's always a pleasure reading your offerings!

Goodnight.

Vaght-e khaab-e koodakaan ast!

Daal for Dear Souri ... by Nazem Hekmat

دختر بچه
اين منم كه در خانه هايتان را ميزنم
اين منم كه در خانه هايتان را يكي يكي ميزنم
مرا نميتوانيد ببينيد
مردگان به چشم ديده نميشوند....

از روزي كه در هيروشيما كشته شدم
ده سالي ميگذرد
ولي من هنوز هفت ساله هستم
كودكان مرده بزرگ نمي شوند

اول موهايم آتش گرفت
بعد چشمانم گر گرفت و سوخت
يك مشت خاكستر شدم
خاكسترهايم در هوا پراكنده شد...

از شما براي خودم چيزي نمي خواهم
كودكان مرده نمي توانند آب نبات بخورند...
اين منم كه در خانه هايتان را ميزنم
خاله ...عمو...فقط يك امضا ميخواهم
(امضا كنيد)‌
كه كودكان نبايد كشته شوند
(امضا كنيد)
كه كودكان بايد بتوانند آب نبات بخورند..........