Javad Yassari

سلام خانم کاویانی ...

دوست را زیر باران باید دید...عشق را زیر باران باید جست.

باشه آزاده جان. منا جان دال

هین سخن تازه بگو تا دوجهان تازه شود
وارهد از حد جهان، بی حد و اندازه شود

Welcome back Nazy jaan. Me, You, Mona: order of participation

 
دیده ام خیره به ره ماند و نداد
نامه ای تا دل من شاد کند
خود ندانم چه خطایی کردم
که ز من رشته الفت بگسست
در دلش جایی اگر بود مرا
پس چرا دیده ز دیدارم بست
هر کجا مینگرم باز هم اوست
که به چشمان ترم خیره شده
درد عشقست که با حسرت و سوز
بر دل پر شررم چیره شده

خانم آزاد ...من برای شما صبر می‌‌کنم.

.

سلام منا جان

دل در کف بیداد تو جز داد ندارد
ای داد که کس همچو تو بیداد ندارد

ت

کودکان کلیج هست و مرا
نان خشک از برای خوردن نیست
(پروین اعتصامی)

که چشمانش گام

که چشمانش گام مرا روشن می‌کند...که دستانش تردید مرا می‌‌شکند

میم

در حلقهء آن مستان، در میمنه بنشستم
صد جام بنوشیدم، صد گونه بجوشیدم

تا فرصتی دیگر شب بر همگی خوش.

متشکرم سوری جان،
خوشحالم که دوست  داشتید.

مورچهً فرنگی

Ke, please!

دور از ما در نشیب راه
در غبار شوم مهتابی که میلغزد
سرد و سنگین بر فراز شاخه های تاک
سوی یکدیگر به نرمی پیش می رانند
شب به روی جاده نمناک
در سکوت خاک عطر آگین
نا شکیبا گه به یکدیگر می آویزند
سایه های  ما ...
همچو گلهایی که مستند از شراب شبنم دوشین
گویی آنها در گریز تلخشان از ما
نغمه هایی را که ما هرگز نمی خوانیم
نغمه هایی را که ما با خشم
در سکوت سینه میرانیم
زیر لب با شوق میخوانند
لیک دور از سایه ها
بی خبر از قصه دلبستگی هاشان
از جداییها و از پیوستگی هاشان
جسمهای خسته ما در رکود خویش
زندگی را شکل میبخشند
شب به روی جاده نمناک

ای مرغ سحر عشق

ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز ... کان سوخته را جان شد و آواز نیامد

این مدعیان در طلبش بی‌ خبرانند... کان را که خبر شد خبری باز نیامد

  مانی به

مانی به انتظار که از بام آسمان
 پاشند بر تو پولک و نقل ستاره ها
آنگه ، من از دیار خود ایم به دیدنت
تا صبح را سلام دهیم از مناره ها

N. Nadarpour

مورچهً فرنگی

Meem, please!

یکدیگر را سیر میکردیم
با بهار باغهای دور
می نشستم خسته در بستر
خیره در چشمان رویا ها
زورق اندیشه ام آرام
میگذشت از مرز دنیا ها
روزها رفتند و من دیگر
خود نمیدانم کدامینم
آن مغرور سر سخت مغرورم
یا من مغلوب دیرینم ؟
بگذرم گر از سر پیمان
میکشد این غم دگر بارم
می نشینم شاید او آید
عاقبت روزی به دیدارم

Forugh

(Tonight, it's Forugh's turn) 

هر کسی‌ با شمع

هر کسی‌ با شمع رخسارت به وجهی عشق باخت...زین میان پروانه را در اضطراب انداختی

Besiar Ziba

Mourcheh jaan

Very beautiful choices. I was about asking you the name of the poet. Thanks for reminding us.

  مهتاب شبهای

مهتاب شبهای منی تو این دیار بی كسی
اینو میدونم عزیزم یه روز به دادم میرسی
مدیون اشكای منی اگه فراموشم كنی
بری به سوی دیگری با غم هم آغوشم كنی
دل عاشقم بزار فدای این عشق بشه

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

دوستان،
 بیشتر اشعار امشب را از دفترچه اشعار بیژن ترقی
تقدیم میکنم

مورچهً فرنگی

Give us "meem", dear M.F.

تو هم پی فریب من نشسته ای
به چشم خویش دیدم آن شب ای خدا
که جام خود به جام دیگری زدی
چو فال حافظ آن میانه باز شد
 تو فال خود به نام دیگری زدی
برو ... برو ... به سوی او مرا چه غم
تو آفتابی ... او زمین ... من آسمان
بر او بتاب ز آنکه من نشسته ام

هر که با شاهد

هر که با شاهد گلروی به خلوت بنشست...نتواند ز سر راه ملامت بر خواست

 رنگ خزان دارد

 رنگ خزان دارد بهارم
وای از این بی حاصلی
فریاد از این عشقی كه من در سینه دارم

Merci Azadeh jaan, I know....

دل عاشقم بزار فدای این عشق بشه
بزار ا ین غصه برا عاشقها سرمشق بشه

مورچهً فرنگی

Give us Re, dear M.F.

در دامهای روشن چشمانم
 می خواند آن نهفته نامعلوم
در ضربه های نبض پریشانم
مغروق این جوانی معصوم
مغروق لحظه های فراموشی
مغروق این سلام نوازشبار

Forugh 

و ز آن دیدن که

و ز آن دیدن که حیرت حاصلش بود...دلش در چشم و چشمش در دلش بود

Give us "V" - Mona's turn. I love your name M.F. :-)

کمال عشق باشد این گذشتها
دل تو مال من، تن تو مال او
تو که مرا به پرده ها کشیده ای
چگونه ره نبرده ای به راز من ؟
گذشتم از تن تو زانکه در جهان
تنی نبود مقصد نیاز من
اگر بسویت این چنین دویده ام
به عشق عاشقم نه بر وصال تو
به ظلمت شبان بی فروغ من
خیال عشق خوشتر از خیال تو
کنون که در کنار او نشسته ای
تو و شراب و دولت وصال او
گذشته رفت و آن افسانه کهنه شد
تن تو ماند و عشق بی زوال او

Forugh  

خوشحالم که اسم شریف مورچه موجب لبخند میشه!

اگر تو ندانی خدای تو داند
كه از غمت آمد چه بر سر من
اگر تو نبودی برابر چشمم
خیال تو بوده برابر من

مورچهً فرنگی

.

.

Give us "A", Mourcheh Farangi :-)

از این مردم که تا شعرم شنیدند
به رویم چون گلی خوشبو شکفتند
ولی آن دم که در خلوت نشستند
مرا دیوانه ای بد نام گفتند
دل من ای دل دیوانه من
که می سوزی از این بیگانگی ها
مکن دیگر ز دست غیر فریاد
خدا را بس کن این دیوانگی ها

My intrusion "D"

در آن لحظه یکی میوه فروش دوره گرد بد صدا هم
دمادم میوه ی پوسیده اش را جار می زد باز
نمی دانم چرا ، شاید برای آنکه این دنیا بزرگ است
و دور است
و کور است
در آن لحظه که می پژمرد و می رفت

and alef too

آه ، دیگر ما
فاتحان گوژپشت و پیر را مانیم
بر به کشتیهای موج بادبان را از کف
دل به یاد بره های فرهی ، در دشت ایام تهی ، بسته
تیغهامان زنگخورده و کهنه و خسته
کوسهامان جاودان خاموش
تیرهامان بال بشکسته
ما
فاتحان شهرهای رفته بر بادیم

Akhavan Saales

For both of you :)

نه فراموشیم از ذکر تو خاموش نشاید...که در اندیشه اوصاف تو حیران بودم

~~~~

ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم ...ای بی‌ خبر ز لذت شرب مدام ما

الف لطف کنید :)

    مست عشق

مست عشق توام
بی تو چنگ دلم نغمه ای نسراید
از شكسته دلان نای خسته دلان نغمه كی به در آید.

مورچهً فرنگی

Give us Meem, please!

 
در سکوت لبم ناله پیچید
شعله شمع مستانه لرزید
چشم من از دل تیرگیها
قطره اشکی در آن چشمها دید
همچو طفلی پشیمان دویدم