Javad Yassari

Alef

ترسـم کـه صرفـه‌ای نبرد روز بازخواست
نان حـلال شیخ ز آب حرام ما
حافـظ ز دیده دانه اشکی هـمی‌فـشان
باشد کـه مرغ وصـل کـند قـصد دام ما
دریای اخـضر فـلـک و کشـتی هـلال
هسـتـند غرق نعـمـت حاجی قوام ما

Hafez

جواد عزیز

ناگه ز درم درآمد آن دلبر مست
جام می لعل نوش کرده بنشست
از دیدن و از گرفتن زلف چو شست
رویم همه چشم گشت و چشمم همه دست

مولوی

Dear Irandokht & Javad

Thank you :-)

از رابعه برای آزاده و ایراندخت عزیز

دعوت من بر تو آن شد کایزدت عاشق کناد

بریکی سنگین دل نامهربان، چون خویشتن

تا بدانی درد عشق و داغ مهر و غم خوری

تا به هجر اندر بپیچی و بدانی قدر من

welcome Azadeh jan- here's your N Javad jan

نقدها را بود آیا که عیاری گیرند
تا همه صومعه داران پی کاری گیرند
مصلحت دید من آن است که یاران همه کار
بگذارند و خم طره یاری گیرند

سلام بر آزادهء آزاد عزیز، زن ایرانی آزاده

تنت را دید گل گویی که در باغ

چو مستان جامه را بدرید بر تن

Meem, T please!

من اگر جسم تیره ای هستم

یا بلورم که نور بشکستم

جلوه ام از فروغ روی تو است

سایه ام در نماز سوی تو است

بزرگمهر وزیری

و حال خاطره ای دیگر! البته میم یادتان نرود!

یادش بخیر برادر بزرگترم حمید در دانشگاه پهلوی شیراز درس می خواند. گاهی گداری با او به شیراز می رفتم. یک روز بعد از ظهر، در میان مخالفت پدر و مادرمان، با ژیان درب و داغونش رو به شیراز راه افتادیم. در راه من با حمید حرف میزدم تا خوابش نبرد. آواز می خواندیم و جوک می گفتیم تا این راه طولانی طی شود. شوربختانه جایی دیگر نتوانستم و خوابم برد. ناگهان از خواب پریدم و دیدم ماشین ما در فاصله’ 20 سانتی متری یک کامیون بزرگ است و چیزی نمانده که برویم زیر کامیون! به برادرم نگاه کردم و دیدم که در خواب شیرینی است و دارد خرناس می کشد! فریاد بلندی زدم، حمید پاشو، تصادف! که در این لحظه حمید بیچاره بیدار شد و کشیده’ محکمی به گوش من نواخت و گفت: احمق بیشعور! از ترس زهره ترک شدم! من دیدم خوابم می آید کشیدم بغل جاده و پشت این کامیون پارک کردم!

Iraj khan

تا شمع تو افروخت پروانه شدم
با صبر ز دیدن تو بیگانه شدم
در روی تو بیقرار شد مردم چشم
یعنی که پری دیدم و دیوانه شدم

To mothers

دستم بگرفتو پا به پا برد تا شیوه راه رفتن اموخت

نوش

در عشق توام نصیحت و پند چه سود
زهراب چشیده‌ام مرا قند چه سود
گویند مرا که بند بر پاش نهید
دیوانه دلست پای در بند چه سود

و البته این جام شراب سفید به سلامتی ایراندخت و سوری عزیز

دی عزیزی گفت حافظ میخورد پنهان شراب
ای عزیز من نه عیب آن به که پنهانی بود

جواد عزیز

داستان دوستی و رفاقت شماو پسر خاله تون  خیلی بدلم نشست. این وبلاگ هم مثل مشاعره قبلی بسیار به موقع بود.

مرسی از این محبت و بزرگی شما

در سینه‌ی هر که ذره‌ای دل باشد
بی‌مهر تو زندگیش مشکل باشد
با زلف چو زنجیر گره بر گرهت
دیوانه کسی بود که عاقل باشد

قربان قدم دوستان، بانوان و آقایان! لطفا دال

آنچنان مهر توام در دل و جان جای گرفت
که اگر سر برود از دل و از جان نرود

aghaayoun

Please let first get to 1000 posts in that other blog. I want my reward from JJ. He sure must give the 1000th contributor a good gift!

خواجوی کرمانی...با سلام به شازده جان و آقا جواد عزیز

مگر حکایت طوفان چو اشک ما بینی

که ما ز چشم بیفکنده‌ایم طوفان را

بقصد جان من آن کس که میکشد شمشیر

نثار خنجر خون‌ریز او کنم جان را

Ebi aka Haaji

Ebi jaan takeh

این درها را باز کنید
من به دنبال فضایی می گردم
لب بامی
 سر کوهی دل صحرایی
که در آنجا نفسی تازه کنم

سلامٍ مشاعره رو زنونه مردونه کردین؟

دل دیوانه چه جائیست که باشد جایت

بر سر و چشمم اگر جای کنی جاست ترا

Ebi aka Haaji

خیلی‌ چاکریم جواد جون

وای زین گندم نمایان ، جو فروش

هر زمان خر مهره را با در برابر میکنند

سلام بر اسدالله میرزای عزیز، لطفا واو عنایت بفرمایید.

تاب بنفشه میدهد طره’ مشک سای تو
پرده’ غنچه میدرد خنده’ دلگشای تو

Thanks Javad jaan

نمیدانم دلم دیوانه‌ی کیست

 کجا آواره و در خانه‌ی کیست

 نمیدونم دل سر گشته‌ی مو

 اسیر نرگس مستانه‌ی کیست