Javad Yassari

مناجان

مشتاب بدین درگه کاین خانه ی شداد است

مگرای بدین خانه کاین خانه ی بیداد است

"h"

تا كي غم اين خورم كه دارم يا نه

وين عمر به خوشدلي گذارم يا نه

پركن قدح باده كه معلومم نيست

كاين دم كه فرو برم برآرم يا نه ...

نازی جان؛

در طریقت هر پیش سالک آید خیر اوست

در صراط مستقیم ایدل کسی گمراه نیست

حافظ

سلام دوستان

در میان من و معشوق همینست حجاب...وقت آنست که این پرده بیکسو فکنم

Can anybody tell me who's poem is this?

از درد دلم، بجز تو كى با خبر است؟
يا با من ديوانه كه در بام و در است؟
طغيان درون را به كه بتوانـــم گفت؟
فرياد نهان را به دل كى اثر است؟

منوچهر جان از فروغی بسطامی، حالا لطفا دال

یک طایفه را بهر مکافات سرشتند
یک سلسله را بهر ملاقات گزیدند
یک فرقه به عشرت در کاشانه گشودند
یک زمره به حسرت سر انگشت گزیدند

نازی جان درود بر تو

یا فروغ روی یاران را ببین

یا که ترک دیدن دلدار گوی

باسلام بر منوچهر عزیز و شعری از ایرج میرزا، لطفا ی بدهید

دست بردار از دلم ای شاه
که تو این ملک را گدا کردی

منای جوانروز دلیر

یار دارد سر صید دل حافظ یاران

شاهبازی به شکار مگسی می آید.

روز خوبی‌ دوستان داشته باشید...

در دایره قسمت ما نقطه پرگاریم... لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی~?

جناب یساری عزیز

می خور که ز دل کثرت و قلت ببرد
و اندیشه هفتاد و دو ملت ببرد
پرهیز مکن ز کیمیایی که از او
یک جرعه خوری هزار علت ببرد
خیام

سلام بر بانو ایراندخت. لطفا میم مرحمت بفرمایید.

می خور که عاشقی نه به کسبست و اختیار

این موهبت رسید ز میراث فطرتم

من کز وطن سفر نگزیدم بعمر خویش

در عشق یددن تو هواخواه غربتم

ایرج خان اینم هه شما

هوسی است در سر من که سر بشر ندارم
من از این هوس چنانم که ز خود خبر ندارم
دو هزار ملک بخشد شه عشق هر زمانی
من از او بجز جمالش طمعی دگر ندارم

Hafez

دوش رفتم بدر میکده خواب الوده

خرقه تر دامن و سجاده شراب الوده

good night 

  درختان ، نادر نادرپور

 درختان ، سینه ها بر هم فشردند
نفس ها منجمد شد در گلوها
 گهی می تافت چشم یک ستاره
 گهی می بست چشم از جستجو ها
نسیم سرد و حزن آلود پاییز
 فرو می رفت در برگ درختان
 درخت از درد می نالید و می خواند
 به گوشم داستان تیره بختان
شب مهتابرو ، خاموش و محزون
 مکان در کوچه ی مهتابرو داشت
نم مهتاب ، با تاریکی خشک
نمی جوشید و با او گفتگو داشت
 فروغ ماه ، از لای درختان
 زمین و سایه ها را خال می کوفت
چو بر دیوارهای کوچه می تافت
 سیاهی می زدود و سایه می روفت
هوا از بسکه روشن بود و شفاف
نمی آسود ماه از رهنوردی
نمایان بود پرواز فرشته
 در اعماق سپهر لاجوردی
 صدایی از بهم ساییدن بال
 به گوشم می رسید از آسمان ها
 نسیم دلکشی از جنبش پر
 به بازی بود و با تن ها و جان ها
 هزاران تن از اشباح خیالی
در آن تاریکی شب می دویدند
 خروس نیمه شب کز دور می خواند
 صدایش را هراسان می شنیدند
به بام خانه ای در پیچ کوچه
شباهنگ پریشان می سرایید
چراغی در اتاق خانه می سوخت
ولی کم کم به خاموشی گرایید
شبح ، نزدیکتر آمد ، به در زد
 صدای در ، طنین در خانه انداخت
 به آهنگ صدا بیدار شد ماه
 نگاهی خیره بر دیوانه انداخت
هیاهو در سکوت خانه گم شد
ولی از آن ، صدایی بر نیامد
کسی از پشت در ، چیزی نپرسید
 سری هم از میانش درنیامد
شبح ، لختی توقف کرد و آنگاه
به در ، یکبار دیگر سخت تر زد
صدای پایی از دهلیز برخاست
 کسی از پشت در ، دستی به در زد
 شبح ، با چابکی از کوچه بگریخت
 سپس در پیچ تاریکش نهان شد
 سری از لای در ، در کوچه خم گشت
 نگاهش در سیاهی ها روان شد
 صدای کیست ؟ رعب انگیز و سنگین
 کسی را در سیاهی جستجو کرد
چو باد شوخ و بازیگوش خندید
 صدای بدگمان ، دنبال او کرد
درون کوچه ی خاموش ، تنها
 نسیم مهر ، برگ از شاخه می چید
چو مرد درگشا ، در را فروبست
صدای خنده ای در کوچه پیچید

مورچهً فرنگی

Dear M.F.

Good night!

    شب خوش

شب خوش ازاده عزیز،
ای سرو پای بسته به ازادگی مناز
ازاده من کز همه عالم بریده ام

مورچهً فرنگی

    نازی جان؛

نازی جان؛ با شما ٥٠ درصد موافق هستم و ان ٥٠ درصددیگر   گاهی وقتها این  دل نیست که راه سازی میکنه...
ادمها دلایل زیادی برای توجیح  کردن احساسات خود  دارنند. ولی گاهی اوقات کسانی به شما ابراز احساسات میکنند
 که برای شما بسیار غریب است و ازخود سوال میکنید که چطور ممکن است که خود شما ان حس را برای ان شخص ندارید.

مورچهً فرنگی

Ye for Nazy: Good night / Give me De M.F. Jaan

Noon: this refers to Jonah inside the fish

این هم آخرین من برای امشب از فروغ و لطفا ی بدهید

دیده ام سوی تو دیار تو و در کف تو
از تو دیگر نه پیامی، نه نشانی
نه به ره پرتو مهتاب امیدی
نه به دل سایه ای از راز نهانی

بسیار زیبا و برای من ا پروپو (ببخشید فرانسوی شد!) و شب بخیر دوستان عزیزم. شما را به خدا می سپارم تا فردا.

Meem for our dear Farangi Ant :-)

مرا ببخشید که این قدر فشرده ام

این تا تو روز.
به نام یک روشن
مثل خودم.
این تا تو را نداشت
وقتی که نه پاک می شوم.

نفر اول است مجموع خودم

الف Nazy jaan

آهنگ تند نبض تو را می شناختم
قلب شتابنک جهان در تو می تپید
من ، طعم تشنگی را در بوسه های تو
هر بار می چشیدم وسیراب می شدم
در آن شب سیاه زمستانی
بازوی آتشین توگرمای روز را
بر پشتم از دو سوی گره می زد
دست تو ، آفتاب بهاران بود
بر پشت سرد من

مورچهً فرنگی

Alef: Baba Mir-sadeqi

مردها از آتش گذشتند
از سایه‌ی زخم‌هاشان گذشتند
و از آتش به شب رسیدند
و از شب به من رسیدند
و تا غروب آفتاب رقصیدند.

Noon for Azadeh jaan

نازک ترین حریر نوازش را
بر پیکر برهنه ی من می بافت
روح تو در تمام تن من
 از رشته های موی
 تا ریشه های دل جریان داشت
من ، شمع واژگون سحر بودم
من در تو می چکیدم ، من آب می شدم
ای مهربان دور
کنون که بر دو سوی جهان ایستاده ایم
 ایا تو را به خواب توانم دید ؟
 یا در پگاه روشن بیداری
چون سایه در کنار تو خواهم خفت ؟
 ایا دوباره ، نام عزیزت را
در اوج لحظه های شگفت یگانگی
نجوا کنان به گوش تو خواهم گفت ؟
ای کاش در سیاهی آن شب که با تو رفت
 از بوی گیسوان تو می مردم
 کاش آن شب از کرانه ی آغوشت
یکسر به بیکرانی پرتاب می شدم

مورچهً فرنگی

الف بدهید لطفا

در دل هر ذره ترا در گهی است
تا نگشایی، بود آن در خفا

Daal: sorry I thought it was "dar sine-at.....LOL

Meem

مرا چگونه نوشتی؟

که کلمات این چنین در جرح و تعدیلند

مرسی مورچه جان، اما...

دروغه! دل به دل راه داره آنهم چه طور!

یادم می آید یک بندهء خدایی روزی به من یک کاغذ داد که روی آن یک شعر عاشقانهء ویکتورهوگو به فارسی ترجمه شده بود. نوشته بود (نقل به مضمون) که آنها که یکدیگر را دوست دارند و از هم جدا می شوند، با هم از راه دور حرف می زنند. آنها حرفهای عاشقانه شان را روی قطرات باران و روی گلبرگ گلها می نویسند و دیگری نیز آنها را همانطور می خواند.

البته این شعر عاشقانه برای من کار زیادی نکرد الا اینکه این خاطره را برای من درست کند که برای شما تعریف کنم مورچه جان! دل به دل راه دارد و حتی ویکتور هوگو هم آن را می دانست!

Noon