M. Saadat Noury

دیوانه ی فرزانه

با سپاس و در پاسخ ، سروده ای از حافظ تقدیم حضور می شود

مکن از خواب بیدارم خدا را
که دارم خلوتی خوش با خیال اش
چرا حافظ چو می‌ترسیدی از هجر
نکردی شکر ایام وصال اش

راحت عمر مرا دادی به باد

درست می فرمایید استاد جان، راحتی و عاشقی با هم جور در نمی آید. با سپاس از این مجموعه زیبا.

دریغا عهد آسانی که مقدارش ندانستم
ندانی قدر وصل الا که درمانی به هجرانی

سعدی 

وصله ٔ ناجور

همه ی ایرانیان گرامی
با سپاس و در پاسخ وصله های شما ، سروده ای از عارف قزوینی  تقدیم می شود

همدم بیگانگان مباش و بپرهیز
عاقبت از جنس بد، ز وصله ٔ ناجور

شعر هزارتا وصله ی ناجور

نه كتيبه اي تراشيديم
و نه ستوني به زيرِ سقفِ  گذشته هايمان زديم
نه كشور گشايي كرديم
و نه به فكر زخم زبانِ غريبه ها بوديم
از سر هايمان مناره ميسازند و ما
به فكرِ "جدايي نادر از سيمينيم"
قهرمانان ما تكّه تكّه مي شوند و ما به فكر كادوي ولنتاينيم
"همتي" كو كه از پيچ و خم اين "دوران" گذر كنيم
ما بي هنرترين مردمان تاريخيم... شعر ی از : همت
//hamin.blogdoon.com/1390-01.aspx

وصله

تا که رختم به بر جامه بران خواهد بود
از پی وصله دو چشمم نگران خواهد بود.
نظام قاری

که شب وصال کوتاه و سخن دراز باشد

همه ی ایرانیان گرامی
با سپاس و در پاسخ ، سروده ای از سعدی تقدیم می شود

شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد
به کرشمه عنایت نگهی به سوی ما کن
که دعای دردمندان ز سر نیاز باشد
دگرش چو بازبینی غم دل مگوی سعدی
که شب وصال کوتاه و سخن دراز باشد
قدمی که برگرفتی به وفا و عهد یاران
اگر از بلا بترسی قدم مجاز باش باشد : سعدی

تمنای وصال

//www.youtube.com/watch?v=Sqlqb7F9eG8

بوی وصال

همه ی ایرانیان گرامی
با سپاس و در پاسخ ، سروده ای از سعدی تقدیم می شود
این باد بهار بوستان است
یا بوی وصال دوستان است؟
دل می‌برد این خط نگارین
گویی خط روی دلستان است ... : سعدی

عید وصال

انگلوفیل گرامی
 با سپاس و در پاسخ ، سروده ای از مولوی در زمینه ی وصال تقدیم حضور می شود

ای خواجه نمی‌بینی این روز قیامت را
این یوسف خوبی را این خوش قد و قامت را
ای شیخ نمی‌بینی این گوهر شیخی را
این شعشعه نو را این جاه و جلالت را
ای میر نمی‌بینی این مملکت جان را
این روضه دولت را این تخت و سعادت را
این خوشدل و خوش دامن دیوانه تویی یا من
درکش قدحی با من بگذار ملامت را
ای ماه که در گردش هرگز نشوی لاغر
انوار جلال تو بدریده ضلالت را
چون آب روان دیدی بگذار تیمم را
چون عید وصال آمد بگذار ریاضت را
مولوی

دولت وصل سعدی

من که در هیچ مقامی نزدم خیمه انس
پیش تو رخت بیفکندم و دل بنهادم
دانی از دولت وصلت چه طلب دارم هیچ
یاد تو مصلحت خویش ببرد از یادم

با اجازه جناب استاد نوری

یک قطعه شعر ناب از مولوی تقدیم می‌‌گردد

به روز مرگ چو تابوت من روان باشد

گمان مبر که مرا درد اين جهان باشد

براي من مگرياي و مگو دريغ دريغ

به دام ديو درفتي دريغ آن باشد

جنازم اگر چو بيني مگو فراق فراق

مرا وصال و ملاقات آن زمان باشد

مرا بگور سپردي مگو وداع وداع

که گور پرده جمعيت جنان باشد

فرو شدن چو بديدي بر آمدن بنگر

غروب شمس و قمر را چرا زيان باشد

کدام دانه فرو رفت در زمين که نرست

چرا به دانه اي آشنايت اين گمان باشد

ترا چنان بنماييد که من به خاک شدم

به زير پاي من اين هفت آسمان باشد

در حریم وصال

همه ی ایرانیان گرامی
با سپاس و در پاسخ ، سروده ای از حافظ تقدیم می شود

من آن نگین سلیمان به هیچ نستانم
که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد
روا مدار خدایا که در حریم وصال
رقیب محرم و حرمان نصیب من باشد ... : حافظ

شب وصال و وصله ی دل

ناقد ادبی آگاه و ارجمند

با سپاس و در پاسخ ، سروده ای از شهریار در زمینه ی شب وصال و وصله ی دل تقدیم حضور می شود

مه من هنوز عشقت دل من فکار دارد
تو یکی بپرس از این غم که به من چه کار دارد
نه بلای جان عاشق شب هجرتست تنها
که وصال هم بلای شب انتظار دارد
تو که از می جوانی همه سرخوشی چه دانی
که شراب ناامیدی چقدر خمار دارد
نه به خود گرفته خسرو پی آهوان ار من
که کمند زلف شیرین هوس شکار دارد
مژه سوزن رفو کن نخ او ز تار مو کن
که هنوز وصله دل دو سه بخیه کار دارد ... : شهریار
//ganjoor.net/shahriar/gozidegh/sh38/

تا کی به تمنای وصال تو یگانه

//www.youtube.com/watch?v=qgLHX4URJZE

امید وصال

لیک امید وصال تو نقش بر آب است

شاعر - پدرم