M. Saadat Noury

THANK YOU ALL

WHO visited this thread. My thanks also go to Anahid Hojjati, Farah Rusta, Benross, All-Iranians, comrade, divaneh, Mostafa Ghanbri, MPD, Ebi Amirhosseini, R2-D2, Ladan Farhangi, Baharan, and Rad Lanjani for their nice comments and very interesting contributions.

Dear Dr Saadat Noury

 Thank you for your patriotic poem. 

دکتر سعادت نوری

تشکر

چند کلمه از "سنایی"، از شعرای عزیز ایران

  دریغاگویی از نااهلی روزگار

جهان پر درد می‌بینم دوا کو
دل خوبان عالم را وفا کو

ور از دوزخ همی ترسی شب و روز
دلت پر درد و رخ چون کهربا کو

خرد گر پیشوای عقل باشد
پس این واماندگان را پیشوا کو

سراسر جمله عالم پر ز عشقست
ولی عشق حقیقی با خدا کو

سراسر جمله عالم پر ز دردست
ولی دردی چو ایوب و دوا کو

سراسر جمله عالم پر ز تختست
ولی تخت سلیمان و هوا کو

سراسر جمله عالم پر ز پیکست
ولی پیکی چو عمر بادپا کو

سراسر جمله عالم پر ز مرکب
ولی مرکب چو دلدل خوش روا کو

سراسر کان گیتی پر ز مس شد
ز مس هم زر نیامد کیمیا کو

سنایی نام بتوان کرد خود را
ولیکن چون سناییشان سنا کو

دیوان اشعار - قصاید

(با تشکر از دوست عزیز، دکتر سعادت نوری)

جناب نوری

سپاس

Ebi aka Haaji

Beautiful

Thanks for the lovely poem Dr Saadat Noury. Evidently you bring out the poet in all your readers.

Without your permission I translated your poem

I hope you don't mind.  It's because I liked it.

//iranian.com/main/blog/multiple-personality-disorder/maziar-babak-and-sohrab-have-been-lost

Excelent

mg

دکتر نوری عزیز
دمتان گرم و روحتان سرشار

"راه بزم و رقص شادی بسته ‌شد
دلبر و جام شراب ناب را گم کرده ام"
وای بر قومی که دلبری ندارد و بهانه‌ای برای دست افشانی  و طرب.

Thanks for this beautiful poem

دلبر و جام شراب_ نا ب را گم کرده ام 

راه دریا را چرا گم کرده ام؟

من که با دریا تلاطم کرده ام

 راه دریا را چرا گم کرده ام؟

واژه های ناب را گم کرده ام

xx

ای دریغا، کاروان سالارم برفت

سر در گریبان، من قافله گم کرده ام

"Learning carries within itself certain dangers because out of necessity one has to learn from one's enemies."

×

شیر هست خورشید هست جایی نهفته بر زمین

جای آن را من در این آشفته جا گم کرده‌ام

در استقبال از استاد

سالیانی است که گویی خویش را گم کرده ام
هم زبان و هم که آئین هم کیش را گم کرده‌ام

چون بیاد آمدم قصه آن شهنشاه شمشیر زن  
این بدانستم که بخت خویش را گم کرده ام

Dear Ostaad Noury, what a fantastic poem, I loved it.

Dear Ostaad, I really liked your poem. So true and so skillfully written. Thanks. I just read it but I am going to read it again. It is one of those poems that one likes to read again and again.