دید ا ر آ شـنا
امشب ز کوی عشق دهیـم آواز
ا بیا ت خوا جه حا فظ دا نا را
وانگه که شرطه با د برآید با ز
دید ا ر آ شـنا ست یقین مارا
ای آمده ، ز شهر گل ا بر یشم
دل نزد ما ست ، کشور شیدا را
جانانه ای به عطر گل ا بر یشم
در ما هوای تست ، سرا پا را
دلبند_ روی_ خوب_ توییم و آن
چشم_ سیا ه و قا مت_ رعنا را
سوی تو بوسه ایم ، چو گلباران
بر آن، لب و یکا یک اعضا را
گو آ سما ن متا ب ، شبا نه ماه
برق نگاه تست ، که دنیا را
گر توده ابر تیره رسد نا گاه
تابان کنی تو راه به فردا را
وانگه که شرطه با د برآید با ز
دید ا ر آ شـنا ست یقین مارا
امشب ز کو ی عشق ، دهیـم آواز
در ما هوای تست ، سرا پا را
منوچهر سعا دت نوری
ای آن که حرف_ دل ، ز تو شد آغاز
عشق _ترا ست دل ، به نگهبانی
چشمان _ تو ، نشانه ی صد ابراز
زان گوهر _ نیاز ، که تابانی
هر چرخش_ کرشمه ی تو ، طناز
گویی که رقص_ گل به گلستانی
تنها تویی به وا دی_ دل ، د مسا ز
محراب_ عشق و معبد_ ایما نی
با قامت_ چو شهره به سرو ناز
تو آن قیامتی ، که نه پایانی
آغوش_د لبرا نه ی تو ، اعجا ز
یعنی به کا ر دل ، سر و سا ما نی
آ یا شود ، که رخ به نما ئی با ز
خواهی ، یکی د و بوسه ی پنهانی
یا بوسه ها ، بسان دعا ها و یک نماز
خواهی فتد ، بر آن تن_ عریانی
ای آ نکه حرف_ د ل ، ز تو شد آغاز
تو آ ن قیا متی ، که نه پا یا نی
بیتا
ما بیقر ا ر_ یک رخ _ بیتا یی / ا و د لبری سرآ مد_ زیبا یی
جا نا نه ا ی به قا مت رعنا یی / فر زا نه ا ی ز سا حت والا یی
گل غنچه ای در ا وج شکوفا یی / وعطری چنا ن نها یت گیرا یی
ما چون جنون یک دل شید ا یی / اوصد فسون و عشوه و ا یما یی
بر چشم_ او، پیا م_ تمنایی / در لحن_ او، فصا حت و شیوایی
سیمین بری یگا نه به د نیا یی / ا فسونگری ز گونه ی رویا یی
ا وهمچنا ن به وعده ی فرد ا یی / ما خسته ا ز غبا ر شکیبا یی
ا و د لبری سرآ مد_ زیبا یی / ما چون جنون یک د ل شید ا یی
منوچهر سعا دت نوری
گل ا بریشم
ای که چون پرنیا ن ، گل ا بریشم
ای که ا یما ن و مسلک و کیش ام
د ین و آ یین و د ل فد ا ی تو شد
درفراق تو بی خود از خویش ام
جام_ هستی ز عشق تو ، نوشین
هرچه غیرازتو شد دگر، نیش ام
عشق تو ، آشیان_ جان سوزاند
مرهمی شو تو ، بر دل_ ریش ام
ای که همچون ا لهه ی نا هید
رنج و محنت ، زدائی از پیش ام
در حریرین پگاه صبح پرند
سهمی از بوسه کن کمابیش ام
ای که درتر مه های هر پندار
روز و شب ، جزتو من نیاندیش ام
منوچهر سعا دت نوری
آوریل ۱۹۶۷
بسا ن گل
گل_"آ سوری" خا ک بلو ر بود / و نا م ا و بسا ن گل ، " فلور" بود
همه در آرزوی یک نگاه اش/ دوچشم آبی اش صد " کوه نور" بود
زعطرآ کنده بود هر سوی را ه ا ش/ کمند_ ز لف ا و پژ وا ک بور بود
بسا ، دلبسته ی رخسا ر ما ه اش/ و ا و ، بی ا عتنا بر صد کرور بود
و یا پیوسته بر خیل_ سپاه اش/ و ا و، فر ما ند ه ی بزم و سرور بود
هزاران جان فد ا در پیشگا ه اش/ که ز یبا و ز سر تا پا ، غرور بود
کمند_ ز لف ا و پژ وا ک بور بود/ گل_ "آ سوری" خا ک بلو ر بود
منوچهر سعا دت نوری
دسامبر ۲۰۰۷
در کوچه باغ ز ند گا نی
به د و را ن خوش و شا د جوا نی/ مرا دوشیز ه ای شد یا ر جا نی
نگاه اش یک شهاب گرم و گیرا/ لب ا ش همچون شراب ارغوا نی
رخ ا ش زیبا و بی همتا به دنیا / تبسم ، شیوه ی ا و جا و د ا نی
تن ا ش گلبرگ صبح آ شنا یی/ دل ا ش دریای صا ف مهر با نی
سخن هایش فصیح و نغز و شیوا / که روحانه و جا نا نه معا نی
صد ا یش ، یک نوای عا شقا نه/ طنینی ، چون ند ا ی آ سما نی
و کا رش یک جها ن ا فسونگرانه/به عرش دلر با یی دلستا نی
و او یک چند، درهمسایگی بود/ که تا آمد جد ا یی ، نا گها نی
جوانی ، کوچه باغ ز ندگانی ست/ دریغا ، ای جوانی ، ای جوانی
منوچهر سعا د ت نوری
ژوییه ۱۹۹۹
نا م تا زه
د ر یک شرو ع نم نم با را نی / د ر یک شب نخست ز مستا نی
بودی توآن الهه ی افسون ها/ گویی چنان که جانی وجانانی
گرم سخن زقصه ی خوب عشق/ خواب از ميان پرید به آسانی
گشتم اسیر وسوسه های دل/ زان نکتهها که افتد وتو دانی
فرزانه عاشقی ز تو زایش یافت / یلدا شبی همایش طو لا نی
وقت سحرگهان به کنار تو / بودم به نام تازه وایما نی
نامی که یاد ویژه نشان دارد/ازیک وقو ع وحالت روحا نی
نامی که چون طلیعه ی یلدا شد/ مفهوم یک تولد نورا نی
نامی که ثبت د فتر عشاق است/ یعنی که شرح عشق وپریشانی
گوشم به سوی شهد کلا م تو/ تا نام تازه را به زبان رانی
مجنون عاشق ، آنکه نهادی نام/ زان شب ،هویتی شده بنیانی
ازیک وقو ع وحالت روحا نی/ د ر یک شرو ع نم نم با را نی
منوچهر سعا دت نوری
پریشا ن تو
تو می سا ز ی مرا ، آ خر ر و ا نه/ میا ن _ خلو ت _ جمع _ پر یشا ن
که تا بینی مرا در آ ن میا نه/ یقین د ا نی یکی با شم از ا یشا ن
منوچهر سعا دت نوری
بها نه
چرا هر لحظه دار ی ، یک بها نه / تو که بشکسته ا ی صد با ر پیما ن
و شا ید آ ن بها نه ، شد نشا نه / که بر ا ین عشق نبا ید برد ، ا یما ن
منوچهر سعا دت نوری
ا فسا نه ی عشق
د گر گو ن شد چرا ، ر سم زما نه/بسا عا شق كه بينی ، زا ر و گر يا ن
چرا فردا ی عشق ، شد یک فسا نه/كه هر عشقی بشد ، یکروزه پا يا ن
منوچهر سعادت نوری
گلبوسه
آ یا شود د و با ره ترا بینم / یک چند د ر کنا ر تو بنشینم
با یا د لحظه های خوش د یرین / گلبوسه از لبا ن تو برچینم
منوچهر سعادت نوری
جا ی تو خا لی
دیشب هوای بزم ،چه عا لی بود/ ما را در آ ن میا نه ،چه حا لی بود
اما از آ نچه ما ند ، میا ن جمع / یا د تو بود و جای تو خا لی بود
منوچهر سعادت نوری
ا گر
نبا شد د ر توان وا ژه هرگز / بد ا نگونه که می د ا نم تو هستی
اگردارد هزاران حرف، یک نقش/من آن تصویرمی سازم چو هستی
اگر با شد فراوان آ شیا نه / کجا با ید روم ، شا م و سحر گا ه
فقط سوی تو می گرد م روا نه / که با شی قا فله سا لار هر ر ا ه
اگر روزی شد م د لسرد و نا لا ن / گرفتا ر غم و ا ند وه جا نکا ه
کنا رتو بما نم شا د وخند ا ن/ چه امروز و چه فردا و چه هرگا ه
و با شم با تو تا آ ن خط پا یا ن / همه وقت و همه سا ل و همه ما ه
منوچهر سعا دت نوری
بر گرفته از مجموعه سرودههای زنجیرها
xxx
Recently by M. Saadat Noury | Comments | Date |
---|---|---|
برای نسرین ستوده : در زنجیری از سرودهها | 11 | Dec 01, 2012 |
ای دوست : در زنجیر اشاره | 1 | Dec 01, 2012 |
آفریدگار | 7 | Nov 04, 2012 |
Person | About | Day |
---|---|---|
نسرین ستوده: زندانی روز | Dec 04 | |
Saeed Malekpour: Prisoner of the day | Lawyer says death sentence suspended | Dec 03 |
Majid Tavakoli: Prisoner of the day | Iterview with mother | Dec 02 |
احسان نراقی: جامعه شناس و نویسنده ۱۳۰۵-۱۳۹۱ | Dec 02 | |
Nasrin Sotoudeh: Prisoner of the day | 46 days on hunger strike | Dec 01 |
Nasrin Sotoudeh: Graffiti | In Barcelona | Nov 30 |
گوهر عشقی: مادر ستار بهشتی | Nov 30 | |
Abdollah Momeni: Prisoner of the day | Activist denied leave and family visits for 1.5 years | Nov 30 |
محمد کلالی: یکی از حمله کنندگان به سفارت ایران در برلین | Nov 29 | |
Habibollah Golparipour: Prisoner of the day | Kurdish Activist on Death Row | Nov 28 |
بسیار زیبا و دلنشین است
BaharanWed Sep 15, 2010 03:08 PM PDT
دست مریزاد
دیدار آشنا از نگاه سعدی
M. Saadat NouryWed Sep 15, 2010 06:24 AM PDT
گر تو شکیب داری طاقت نماند ما را
باری به چشم احسان در حال ما نظر کن
کز خوان پادشاهان راحت بود گدا را
سلطان که خشم گیرد بر بندگان حضرت
حکمش رسد ولیکن حدی بود جفا را
من بی تو زندگانی خود را نمیپسندم
کاسایشی نباشد بی دوستان بقا را
چون تشنه جان سپردم آن گه چه سود دارد
آب از دو چشم دادن بر خاک من گیا را
حال نیازمندی در وصف مینیاید
آن گه که بازگردی گوییم ماجرا را
بازآ و جان شیرین از من ستان به خدمت
دیگر چه برگ باشد درویش بینوا را
یا رب تو آشنا را مهلت ده و سلامت
چندان که بازبیند دیدار آشنا را
نه ملک پادشا را در چشم خوبرویان
وقعیست ای برادر نه زهد پارسا را
ای کاش برفتادی برقع ز روی لیلی
تا مدعی نماندی مجنون مبتلا را
سعدی قلم به سختی رفتست و نیکبختی
پس هر چه پیشت آید گردن بنه قضا را xxx
غزلی بی تکلف
Homan Mohabadi EbrahimiWed Sep 15, 2010 04:56 AM PDT
این شد یک شعر حسابی. شعری که دل آدم را می لرزاند. و بسیار زیبا تر از بسیاری از غزلها. غزلی بی تکلف. پر شور، روان و سرشار از احساس. دم شما گرم!
Cathartic
by Ladan Farhangi on Wed Sep 15, 2010 04:35 AM PDTFull of emotions and beautiful words: Thank you for the post.
جه زیبا می سرایید
Rad LanjaniTue Sep 14, 2010 09:52 AM PDT
تصاویری که در این غزل از جان بر آمده داده اید آنقدر زنده و طبیعی است که می توان چشم ها را بست و خود را درلا به لای بیت های آن رها کرد
خنیای لری
Red WineTue Sep 14, 2010 09:44 AM PDT
ای دلم که چنینه، سیکو پر آه و خینه این دلم که چنینه، بببین پر از آه و خونه بیا، نرو! بی تو داره آوفتو عمرم می شینه بیا و نرو! بی تو داره آفتاب عمرم می نشینه
Very Lovely Poem
by goltermeh on Tue Sep 14, 2010 09:35 AM PDTThank you for the post.
با الهام از غزل حافظ
M. Saadat NouryTue Sep 14, 2010 06:36 AM PDT
دل میرود ز دستم صاحب دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا
کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز
باشد که بازبینیم دیدار آشنا را
ده روزه مهر گردون افسانه است و افسون
نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا
متن کامل