Souri

Wow!! Very beautiful

Great, meaningful and timely poem.

I also loved the picture that you chose. Powerful poem!

Thank you dear Orang. 

Here I am, something special with Zat

پیری

ضمیرم ر ا زپیری فرجی نیست

در خانه دلی منتظرم نیست

از فکر زمان چاره ئی نیست

امروز امید را  حماسه إی نیست

گذرم را  دگر غباری نیست

 ای یارهیاهو   راپناهی نیست

راهم شعر بی انتهائی بیش نیست

 اورنگJan 2010

//iranian.com/main/blog/orang-gholikhani-135

Not easy to find a "Zaat".....Orang jan kojaee? :)

ضرب نبض شهر بود
دنگ دنگ زنگ او بلند
بازویش دراز
همچو بازوان میترای دیرباز
دیرباز دور یاز
تا فرودتر فرود
تا فراز تر فراز
سالهای سال
گرم کار خویش بود
ما چه حرفها که می زدیم
او چه قصه ها که می سرود
ساعت بزرگ شهر ما
هان بگوی
کاروان لحظه ها
تا کجا رسیده است ؟
رهنورد خسته گام
با دیار آِنا رسیده است ؟
تیک و تک - تیک و تک
هر کرانه جاودان دوان
رهنورد چیره گام ما
با سرود کاروان روان
ساعت بزرگ شهر ما
هان بگوی
در کجاست آفتاب
اینک ، این دم ، این زمان؟
در کجا طلوع ؟
در کجا غروب ؟

...........

...............

 مهدی
اخوان ثالث

The last one for tonight... we will start with Zaat tomorro

صبحدم مرغ چمن با گل نو خاسته گفت

ناز کَم کن که درین باغ بسی‌ چون تو شکفت

گل بخندید که از راست نرنجیم ولی‌

هیچ عاشق سخنِ سخت به معشوق نگفت

گر طمع داری از آن جام مرصع می‌‌ لعل

ای بَسا دُر که به نوک مژه ات باید سُفت

تا ابد بوی محبت به مشامش نرسد

هر که خاکِ در میخانه برخساره نرُفت

در گلستان ارَم دوش چو از لطف هوا

زلف سنبل به نسیم سحری می‌‌آشفت

گفتم‌ای مسند جم جام جهان بینت کو؟

گفت افسوس که آن دولت بیدار بخفت

سخنِ عشق نه آنست که آید به زبان

ساقیا می‌‌ ده و کوتاه کن این گفت و شنفت

اشک حافظ خرَد و صبر به دریا انداخت

چکند سوزِ غم عشق نیارست نهفت

*****************

سر زمین سرد ما گردد بزودی لاله زار

می رود ضحاک و هر کس در رکابش بوده است

 مهر و امید و عدالت ، باز گردد بر قرار

From: Daneshjoo

One of my favorite from Hafez

صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌‌آورد

دل شوریده ما را به بو در کار می‌‌آورد

من آن شکل صنوبر را ز باغ دیده برکندم

که هر گل کز غمش بشکفت، محنت بر می‌‌آورد

فروغ ماه می‌‌دیدم ز باغ قصر او روشن

که رو از شرم آن خورشید در دیوار می‌‌آورد

ز بیم غارت عشقش دل پر خون رها کردم

ولی‌ می‌ریخت خون و ره بدان هنجار می‌‌آورد

بقول مطرب و ساقی برون رفتم گَه و بیگاه

کَزان راه گران قاصد خبر دشوار می‌‌آورد

سراسر بخشش جانان طریق لطف و احسان بود

اگر تسبیح میفرمود اگر زنّار می‌‌آورد

عفا اللّه چین ابرویش اگر چه ناتوانم کرد

به عشوه هم پیامی بر سر بیمار می‌‌آورد

عجب میداشتم دیشب ز حافظ جام و پیمانه

ولی‌ منعش نمیکردم که صوفی وار می‌‌آورد :)

***************************

سر زمین سرد ما گردد بزودی لاله زار

می رود ضحاک و هر کس در رکابش بوده است

 مهر و امید و عدالت ، باز گردد بر قرار

From: Daneshjoo

Thanks dear friends for your contribution

Orang jon: That one was one of your melancholic poems :)  very nice!

Dear Faramarz: Thanks for having shared you memories of your great teacher with us. There are only a few persons who touch our hearts and mark our lives forever.I thank Mr Sarkhosh too, because if it was not for his wonderful teaching, we couldn't enjoy your great talent and nice input today!

The 11th Grade Literature Class

Thanks for your kind words, Souri

Mohandes Mostafa Sarkhosh was our 11th grade literature professor at Alborz High School in Tehran. He was educated as an agricultural engineer but poetry and literature were his passion. He was probably among the most popular teachers in our high school

I learned a lot from him. He taught us about reading between the lines and the double meanings that are common in our literature. After reading a poem from Hafez or Molavi, he would give us the literal meaning as well as the true one

He was not a fan of the government at the time and always had a few zingers that he delivered with such cleverness. When the government forced schools to teach a class about Shah’s “White Revolution”, he mocked it in the following way

انقلاب نكرديم
عن قلاب كرديم

Towards the end of each class, he would just stand by some of the benches and engage the smarter students in deep discussions about literature and social issues. Somewhere along the way, I picked up some of his humor and cynicism. My only regret is that I did not spend enough time in the class to listen to him and learn more. I was more into throwing chalk and the eraser at my classmates when he was looking the other way

May He Rest in Peace

چگونه

صورت رنگ پریده تو
 

چگونه  جای ماه  را میگیرد
 

انگشتان باریک تو
 

چگونه روح  مرا میشکافند
 

چشمان سیاه تو

چگونه شب را  روشن میکنند  

خال بی غم تو
 

چگونه در افق آینده را میابد
 

گیس آشفته تو
 

چگونه نفس را   میبرد
 

احساس بوی تو
 

چگونه مرا آرام میبخشد
 

چگونه چگونه چگونه.....
 

اورنگ
 Novembre 2008

//iranian.com/main/blog/orang-gholikhani-49

Framarz jon

This one is so great, you must blog it! It is very timely and accurate, I truly enjoyed.

Who was this Mr Sarkhosh? He was very knowledgeable and talented. What school have you been studying ? Wasn't it Hashtoudy? We had a certain Mr Sarkhosh there but he was a mathematic teacher :)

كه دزدند و گويند دزدى مكن

شبى در دهى دزدى آمد فرود
ز چوپان ده گوسپند ى ربود

كشانيد و آورد ش اندر سراى
چو شد روز سر كرد از تن جداى

به شاخى بن ِ پا ى ِ او كرد بند
هم اندر زمان از تنش پوست كند

تن ِ پيلوارش پراكنده كرد
يكى سينى از گوشت آ كنده كرد

از آن گربه ى خانه آگاه شد
بدزديد دانگى و در راه شد

تبهكار را چشم بر وى فتاد
زبان را به دشنام و نفرين گشاد

ز خشم ِ درون چهره پر تاب كرد
بر و سنگى از كينه پرتاب كرد

بد انسان كه بيچاره را سر شكست
بهر سو روان شد بكردار ِ مست

سر انجام از دست آن زشت نام
كشانيد خود را به بالاى ِ بام

بر آورد بانگ از دل ِ دردناك
بدو گفت اى دزد ِ بيشرم و باك

بدانگى كه دزد يدم از خوان ِ تو
تو گو يى بر آمد ز تن جان ِ تو

چه خاكى كند بر سر آن مستمند
كزو خود ربودى يكى گوسپند

اگر بد بود خود چرا كرده اى
اگر نيست بد از چه آزرده اى

فرو رفته در كژى و كاستى
كجا رنجد از كار ِ نا راستى

بدانگى اگر باشد اين كيفرم
كه با سنگ بايد شكستن سرم

چه باشد ترا كيفر اى نابكار
بدين داورى كز تو آمد ببار

ندانى چه ابيد به كارت كنند
سزاوارى ار سنگسارت كنند

مرا با كسانيست رو ى سخن
كه دزدند و گويند دزدى مكن

بدزدند صد دانگ وگر نيم دانگ
بدزدد كسى خود بر آراند بانگ

همه كار ِشان كژى و كاستيست
سخنهايشان يكسر از راستيست

استاد سر خوش

Thank you dear Daneshjoo

You are very kind, I'm glad you are not mad at me :)

The last poem is very romantic and and beautiful (as always)

صدای گرم تو در گوش من خوش آهنگست

Daneshjoo

 صدای گرم تو در گوش من خوش آهنگست

بیا عزیز دلم بی تو من دلم تنگست

تمام درد گریزان شود چو پیش منی

بیا که در سر و جان و دلم همه جنگ است

******************

سوری خانم عزیز:

میدانم که گاهی مشکل نرم افزار موجب جابجایی جمله ها می شود.

 از توجه شما سپاسگزارم. 

Dear Daneshjoo

I'm sorry it lookslike I mess up with you original poem.

But this is not my fault. Each time I want to post something in Farsi, the first line of your poem get deleted! Sometimes I do delete the 3rd line for the rhyme.

Please forgive me for this technical problem. It is not intentional.

چندان که تو کاستی ، فزودم من

صد ره به رخ تو در گشودم من
بر تو دل خویش را نمودم من
جان مایه ی آن امید لرزان را
چندان که تو کاستی ، فزودم من

می سوختم و مرا نمی دیدی
امروز نگاه کن که دودم من
تا من بودم نیامدی ، افسوس !
وانگه که تو آمدی ، نبودم من

Sayeh

**********************

سر زمین سرد ما گردد بزودی لاله زار

می رود ضحاک و هر کس در رکابش بوده است

 مهر و امید و عدالت ، باز گردد بر قرار

From: Daneshjoo

"Saad" from Saayeh agian

صبا به لرزش تن سیم تار را مانی
به بوی نافه سر زلف یار را مانی
به گوش یار رسان شرح بی قراری دل
به زلف او که دل بی قرار را مانی

در انتظار سحر چون من ای فلک همه چشم
بمان که مردم چشم انتظار را مانی
سری به سخره ی زانوی غم بزن ای اشک
که در سکوت شبم آبشار را مانی

به پای شمع مه از اشک اختران ای چرخ
کنار عاشق شب زنده دار را مانی
ز سیل اشک من ای خواب من ندیده هنوز
چه بستری تو که دریا کنار را مانی

گذشتی ای مه ناسازگار زودگذر
که روزهای خوش روزگار را مانی
مناز این همه ای مدعی به صحبت یار
که پیش آن گل نورسته خار را مانی

امان نمی دهی ای سوز غم به ساز دلم
بیا که گریه ی بی اختیار را مانی
غزال من تو به افسون فسانه در همه شهر
ترانه ی غزل شهریار را مانی

نوید نامه ات ای سرو سایه پرور من
بگو بیا که نسیم بهار را مانی

**************************

سر زمین سرد ما گردد بزودی لاله زار

می رود ضحاک و هر کس در رکابش بوده است

 مهر و امید و عدالت ، باز گردد بر قرار

From: Daneshjoo

اگر دل داشتم می بردی از من

شکفتی چون گل و پژمردی از من
خزانم دیدی و آزردی از من
بد آوردی ، وگرنه با چنین ناز
اگر دل داشتم می بردی از من

Sayeh

****************

سر زمین سرد ما گردد بزودی لاله زار

 مهر و امید و عدالت ، باز گردد بر قرار

From: Daneshjoo

Thank you Daneshjoo, now az Hamid Mosadegh

شیشه ی پنجره را باران شست
از دل من اما
چه کسی نقش تو را خواهد شست ؟

آسمان سربی رنگ
من درون قفس سرد اتاقم دلتنگ
می پرد مرغ نگاهم تا دور
وای ، باران
باران ؛
پر مرغان نگاهم را شست

خواب رؤیای فراموشیهاست
خواب را دریابم
که در آن دولت خاموشیهاست
من شکوفایی گلهای امیدم را در رؤیاها می بینم
و ندایی که به من می گوید :
”گر چه شب تاریک است
دل قوی دار ، سحر نزدیک است “
دل من در دل شب
خواب پروانه شدن می بیند
مهر صبحدمان داس به دست
خرمن خواب مرا می چیند

**********************

سر زمین سرد ما گردد بزودی لاله زار

 مهر و امید و عدالت ، باز گردد بر قرار

From: Daneshjoo

خاطرات با تو بودن، پیش چشمم جا گرفت

Daneshjoo

شب شرابی خوردم و مستی مرا در بر گرفت

خاطرات با تو بودن، پیش چشمم جا گرفت

وعده ها، دیدارها، گل بوسه های گرم و شاد....

دوریت آمد بیادم، هستیم آتش گرفت

Hi dears and thanks for your great contribution

شكست عهد من و گفت: هر چه بود گذشت
به گريه گفتمش: آري‌، ولي چه زود گذشت

بهار بود و تو بودي و عشق بود و اميد
بهار رفت و تو رفتي و هر چه بود گذشت

شبي به عمر گرم خوش گذشت آن شب بود
كه در كنار تو با نغمه و سرود گذشت

چه خاطرات خوشي در دلم به جاي گذاشت
شبي كه با تو مرا در كنار رود گذشت

گشود بس گره آن شب ز كار بسته‌ی ما
صبا چو از بر آن مشك سود گذشت

غمين مباش و مينديش از اين سفر كه ترا
اگر چه بر دل نازك غمي فزود، گذشت

Iraj Dehghan Malayeri

------------------------------

سر زمین سرد ما گردد بزودی لاله زار

 مهر و امید و عدالت ، باز گردد بر قرار

From: Daneshjoo

سیاه و سفید

شیپور فریاد بکش

سیاه وسفید ناله کنید

آری آری آری

دیدم حوری بهشتی

رسیده روی زمین

روحش سیاه یا سفید

خونش قرمز آتشین

ریشه اش از جهنم گرم

ماتم زده دردشت راز

پنبه میکند با آواز

آری آری آری

دیدم حوری بهشی

آمده در جهنم

بدنبال ریشه بدنبال وطن

بیائید جهنم را به آتش بکشیم

بهشت را به زاهدان بسپاریم

بانی رقص و طرب شویم

حامی بردگان شویم

همدرد بی ریشگان شویم

//iranian.com/main/blog/orang-gholikhani-27

جاهل

شاعری گفت

آن کس که نداند

ونداند که نداند

تا ابد در جهل بماند

دل من جاهل بود

از زندگی غافل بود

مثل همه عاقل بود

نمیدانست چرا میطپد

در چهار راه نعره میکشید

حریف میطلبید

مست بود از بهار زندگی

درپی یار قداره میکشید

تا خورد پشتش به خاک

آن بی کله بی باک

فهمید که میگرده زمین از جاذبه

دل میبره ومیگذاره خاطره

فهمید آنچه نمیدانست

شاعر نگفته بود

ولی جهل چقدر خوب بود

//iranian.com/main/blog/orang-gholikhani-20

Thank you so much dear Hajmin- You are a man of promise!

سردی دی می رود روزی و ، می آید بهار

سر زمین سرد ما گردد بزودی لاله زار

می رود ضحاک و هر کس در رکابش بوده است

 مهر و امید و عدالت ، باز گردد بر قرار

From: Daneshjoo

‫سلام به دوستان گرامی؛

شنيده‌ام سخني خوش كه پير كنعان گفت

فراق يار نه آن مي‌كند كه بتوان گفت

حديث هول قيامت كه گفت واعظ شهر

كنايتيست كه از روزگار هجران گفت

نشان يار سفركرده از كه پرسم باز

كه هر چه گفت بريد صبا پريشان گفت

فغان كه آن مه نامهربان مهرگسل

به ترك صحبت ياران خود چه آسان گفت

من و مقام رضا بعد از اين و شكر رقيب

كه دل به درد تو خو كرد و ترك درمان گفت

غم كهن به مي سالخورده دفع كنيد

كه تخم خوشدلي اين است پير دهقان گفت

گره به باد مزن گر چه بر مراد رود

كه اين سخن به مثل باد با سليمان گفت

به مهلتي كه سپهرت دهد ز راه مرو

تو را كه گفت كه اين زال ترك دستان گفت

مزن ز چون و چرا دم كه بنده مقبل

قبول كرد به جان هر سخن كه جانان گفت

كه گفت حافظ از انديشه تو آمد باز

من اين نگفته‌ام آن كس كه گفت بهتان گفت

OMG! you are right!!!

Dr Saadat Noury I am so sorry! Thanks God you are here watching on us!

Actually I'm very weak in Persian alphabet! You don't know how much I'm grateful to you.

I will ask Jahanshah to put this one before the "seen"

Do you have other poems starting with "Zh" please?

I will check for more.

Many thanks again.

BTW: I loved our poem, very sweet!

هنوز آشفته چشمان زیبای توام, برگرد!

شبی از پشت یک تنهایی نمناک و بارانی ترا با لهجه گلهای
نیلوفر صدا کردم
تمام شب برای با طراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم
پس ازیک جستجوی نقره ای در کوچه های آبی احساس
تو را از بین گلهایی که در تنهایی ام رویید با حسرت جدا کردم

و تو در پاسخ آبی ترین موج تمنای دلم گفتی
دلم حیران و سرگردان چشمانی است رویایی
و من تنها برای دیدن زیبایی آن چشم
تو را در دشتی از تنهایی و حسرت رها کردم
همین بود آخرین حرفت
و من بعد از عبور تلخ و غمگینت
حریم چشمهایم را بروی اشکی از جنس غروب ساکت و نارنجی خورشید وا کردم

نمی دانم  چرا رفتی
نمی دانم چرا شاید خطا کردم
و تو بی آن که فکر غربت چشمان من باشی
نمیدانم کجا تا کی برای چه
ولی رفتی و بعد از رفتنت باران چه معصومانه می بارید

و بعد از رفتنت یک قلب دریایی ترک برداشت
و بعد از رفتنت رسم نوازش در غمی خاکستری گم شد
و گنجشکی که هر روز از کنار پنجره با مهربانی دانه بر می داشت
تمام بال هایش غرق در اندوه غربت شد

و بعد از رفتن تو آسمان چشمهایم خیس باران بود
و بعد از رفتنت انگار کسی حس کرد من بی تو تمام هستی ام از دست خواهد
رفت
کسی حس کرد من بی تو هزاران بار در هر لحظه خواهم مرد
کسی فهمید تو نام مرا از یاد خواهی برد
و من با آنکه می دانم تو هرگز یاد من را با عرور نخواهی برد
هنوز آشفته چشمان زیبای توام,
برگرد!

ببین که سرنوشت انتظار من چه خواهد شد
و بعد از این همه طوفان و وهم و پرسش و تردید
کسی از پشت قاب پنجره آرام و زیبا گفت
تو هم در پاسخ این بی وفایی ها بگو در راه عشق و انتخاب آن خطا کردم!

و من در حالتی ما بین اشک و حسرت و تردید
کنار انتظاری که بدون پاسخ و سردست
و من در اوج پاییزی ترین ویرانی یک دل
میان غصه ای از جنس بغض کوچک یک ابر
نمی دانم چرا شاید به رسم و عادت پروانگی مان باز
برای شادی و خوشبختی باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم

مریم
حیدرزاده »

___________________________________

سر زمین سرد ما گردد بزودی لاله زار

می رود ضحاک و هر کس در رکابش بوده است

 مهر و امید و عدالت ، باز گردد بر قرار

From: Daneshjoo

حرف " ژ" را فراموش نکنیم

ژاله از نرگس فرو بارید و گل را آب داد

وز تگرگ روح پرور مالش عناب داد

چشم مست او که مژگان را به قتلم تیز کرد

خنجر زهرآب داده در کف قصاب داد

دوش بوی گل مرا از آشنایی یاد داد

جان گریبان پاره کرد وخویش را برباد داد

ترسم از پرده برون افتم چو گل کاین باد صبح

زان گلستانها که روزی با تو بودم یاد داد

Dear Souri

Daneshjoo

Dear Souri:

Thank you for your encouragement. Please do so.

Thank you so much dear Daneshoo

Where have you been? You were missed here.

I loved your poem. It is so great that I choose it as my signature (with your permission?) for a few days.

Thank you so much.

مهر و امید و عدالت ، باز گردد بر قرار

Daneshjoo

سردی دی می رود روزی و ، می آید بهار

سر زمین سرد ما گردد بزودی لاله زار

می رود ضحاک و ظلم و قتل و بیم

مهر و امید و عدالت ، باز گردد بر قرار 

سنگ روز سر شکستن گوهر است

سر به سنگی می زدم فریاد خوان
پاسخم آمد شکست استخوان
سنگ سنگین دل چه می داند که مرد
از چه سر بر سنگ می کوبد به درد

او همین سنگ است و از سرها سر است
سنگ روز سر شکستن گوهر است
تا چنین هنگامه ی سنگ است و سر
قیمت سنگ است از سر بیشتر

روزگارا از توام منت پذیر
گوهر ما را کم از سنگی مگیر
هر که با سنگی ز سویی تاخته ست
سایه هم لعل دلی انداخته ست

هوشنگ
ابتهاج »