Travel

Sunday in Copenhagen

Copenhagen always had a special place in my imagination. It was the first city I saw in the Western world. My visit was brief; several hours between flights gave us an opportunity just to see Tivoli and the City Hall square. That was decades ago. Going there for the second time this summer, I found myself looking for more than what I remembered. My observations were framed by curiosity about several Danish phenomena. What accounts for the Danes’ reputation as the happiest people in the world? Why are they at the epicenter of the bunker mentality against immigration? What happens to a country when it is no longer an empire? What could a nation of five and a half million contribute to global civilization which is also shaped by others with vastly larger populations and resources?>>>

فرار مغزها

راستش نمیخواهم سرتان را درد بیاورم ولی همینقدر عرض کنم که بعد از خدمت نظام وظیفه، به کون ما بستند که شما در گروه سپاهیان دانش ممتاز قرار گرفته اید. البته دستشان درد نکند و ما شکایتی نداریم. ولیکن، شخص بنده هرگاه لغت "ممتاز" بگوشم میرسید، بیشترآن آجیل فروش معروف را بخاطر میاوردم و یا نان خامه ای ممتاز را و فی الواقع تعبیر "سپاهی ممتاز"، قدری ثقیل مینمود و نوش دارویی بود بعد از مرگ سهراب. گرسنگی کشیدیم، با عقرب، رتیل، کک وساس و پشه و ژاندارم دست و پنجه نرم کردیم، پنجاه شاگرد را در دهکده ای دور افتاده درس دادیم، در ساختن حمّام هم شرکت کردیم و مخصوصأ آنکه نگذاشتیم برخی از اهالی دهات مجاور، آجرهای کلات ناصری را به یغما ببرند. چند ماه بعد از اتمام خدمت، بلیط هواییمای باربری نظامی را که از تهران به آمریکا پرواز میکرد، تهیه نمودم، که اگر خاطرتان باشد، افراد غیر نظامی نیزدر صورتی که هواپیما خالی به آمریکا میرفت،>>>