Archive - Oct 2, 2009 - Article

Balance of deterrence, or a catastrophe?

After several years of IAEA inspections, accusations of a clandestine production of nuclear arms, UN security council sanctions and even threats of preemptive strikes, Iran continues its nuclear program. The question remains whether the possibility of Iran joining the Middle East nuclear arms family would destabilize the region. Or would it stabilize the balance of deterrence and with that only empower Iran’s position without causing a security threat to Israel and the US interests in the region? This review essay focuses on these questions and provides a critical analysis on these issues>>>

Is democracy a relic of the past?

Liberal democracy has long since been pronounced dead by many, correctly or not. The reality in the post Soviet, post U.S. world entering BRIC (Br, In, China) and G-XX era is that there is little room for ideology or rights. Indeed if you look at the latest G-20 press release, it is a listing that has very little to do with ideology or rights issues. It stands out for its blandness, lack of creativity and any material substance for that matter. The only noticeable item is the one we did not need any G-20 show. That they will do their utmost (wink wink) to ensure global recovery is supported or continued>>>

چرا به جمهوری اسلامی میگوییم نه؟

برای اینکه خواهان آزادی بیان، آزادی پوشش و تمامی آزادی های فردی هستیم و این نظام بر اساس قوانین شرعی اش، ابتدایی ترین آزادی های انسانی ما را با زور و سرکوب از ما دریغ داشته. برای اینکه برای ساختن ایرانی آباد و ساختن آینده ای بهتر برای خود و فرزتدانمان محتاج آزادی مطبوعات، آزادی تجمع، آزادی احزاب وسازمانهای مستقل هستیم و این نظام در 30 سال گذشته، با نفی ابتدایی ترین آزادی های سیاسی باعث عقب ماندگی اجتماعی و اقتصادی کشورمان شده. >>>

پارک استقلال

من به عنوان یک تریاکی قدیمی و متعصب در اعتیاد خود، هرگز حاضر نیستم رفاهی را که در این شهر کویری جنوب شرقی ایران و نزدیک به مرزهای افغانستان دارم، با هیچ جای دیگری در دنیا عوض کنم. وقتی به دوستانم می گویم که من از دود و دم و آلودگی هوای تهران بدم می آید، اغلب به من می خندند و می گویند: تو که همیشه تو دودی، حالا چه فرقی می کند؟ یکی دو روزی هم دود تهران رابخور. البته من از صحبت با کسانی که واقعاً فواید کشیدن تریاک را درک نمی کنند و آن رابا دود اتومبیل و اتوبوس مقایسه می کنند، دیگر چه صنمی دارم و اتلاف وقت با این قشر، مثال انداختن جواهرات گرانبها در آب است و پیمودن بادیه جهالت با شتری چلاق و همراهی ناباب. >>>

Let’s not forget our beautiful brave children

Do you remember how one day
In trying to fly to the green meadows
Of love, liberty, and laughter,
To heal their wounded wings and broken souls,
To breathe the cool soothing air
Of peace and munificence,
And to wash their naked bodies
In the green seas of purity
They decided to break the walls of their cages? >>>