Who killed Mughniyah?

Imad Mughniyah, one of the world’s foremost terrorists, was reportedly killed late Tuesday night February 12, 2008 Damascus time. No one has yet claimed responsibility. In this article, we discuss who might have eliminated Mughniyah. We look at motives, capabilities, and a history of similar actions. We see seven possibilities: 1- Israeli government; 2- Syrian government; 3- U.S. government; 4- the fundamentalist regime ruling Iran; 5- professional assassin; 6- Mughniyah’s rivals inside the Hezbollah; and 7- Mughniyah faked his death>>>

The Spider Killings (2)

The body stunk to the point that several of the police officers had turned the same greenish shade as its decomposing skin. A smell more putrid than decaying garbage, yet with an underlying sickly sweetness that reminded Ramin of rotting flowers in unchanged vase water. As he approached, he could see that flies had already made their nests into the woman’s eyes, nostrils, ears and god knows what other orifices. The insidious insects had even found their way inside the mouth, eating away at its corners as they speedily lay their eggs, so that it looked as if the corpse was beckoning Ramin with a grotesque smile>>>

زنی که دو بار اعدام شد

کتاب خانم وزیر تالیف منصوره پیر نیا آخرین شاهکار در بدنام کردن یکی از خوش نامترین زنان آزادی خواه، روشنفکر، دانشمند و مبارز ایرانی است که نامش در تاریخ اجتماعی نه تنها زن ایرانی، بلکه در جهان نیز می درخشد. شیوه محاکمه و اعدام این زن لکه ننگی است جاویدان بر پیشانی حکومت اسلامی. خانم فرخ رو پارسای را تنها به این دلیل که هرگز حاضر نشد در جلسات دادگاه یا حتی به هنگام اعدام چادر بسر کند در یک گونی بزرگ نهاده، سر گونی را محکم گره زدند و او را به دار آویختند. این واقعه ننگین البته در پرونده عدالت اسلامی ابدی است. آیندگان اگر هیچ چیز از کمالات و مبارزات آزادی خواهانه بانو فرخ رو پارسا که من و ما شاهد آن بوده ایم نخوانند و ندانند فاجعه اعدام او یادشان نمی رود و چه بسا زیر تاثیر این رویداد به دنبال شناخت حقایق تاریخی که او و پشت سر او ما ساختیم برود.>>>

حکومت بدون شريعت

دکتر سروش و همگنانش هرگز نخواهند توانست بدون توسل به سکولاريسم (آن هم نه تنها در معنای جدا کردن مسجد و کليسا از دولت، که در معنای جدا کردن دين و مذهب و شريعت از حکومت) تحولی بنيادين در زندگی مذهبی مردم ما ايجاد کنند و جريانی همچون پروتستانتيزم را در داخل باورمندی های امامی ايجاد نمايند. اين وظيفه بر عهدهء خود روحانيون (همچون لوتر و کالون در غرب و شيخ احمد احسائی و سيد محمدعلی باب در ايران) گذاشته شده است، هرچند که اين تجربه ها نيز چندان بدون خونريزی متحقق نشده اند. به عبارت ديگر، در مسير نوانديشی دينی، دينکارانی همچون مجتهد شبستری يا محسن کديور می توانند بسا بيشتر از دکتر سروش و دکتر عليرضا علوی تبار مؤثر و مفيد باشند.>>>

Intellectual shield

"Targeting Iran" is a collection of three interviews conducted by Alternative Radio founder David Barsamian with the Iranian scholars Ervand Abrahamian and Nahid Mozaffari, and Barsamian's most frequent interlocutor over the years, Noam Chomsky. It is a valuable book in that it covers, in less than 200 pages, many of the essential questions regarding the geopolitics of the Islamic Republic and the ominous specter of a U.S. military attack on Iran>>>

Save Persian

Today, our superseded Persian language still continues to be Arabo-Islamic (Farsi). Farsi is a hollow name; it does not fully represent our national identity or adapt to our future. Our culture along with our crippled Farsi is now constitutionally forced to take a further Arabo-Islamic allure, a project called “The Cultural Revolution”, planned since 1980 by the Mullahs’ regime. The long-term objective of The Cultural Revolution is to root out any aspect of non-Islamic identity from the society by introducing a greater portion of Arabo-islamisation in our culture and language. It is to promote the existing “Farsi” into a pure Arabo-Islamic language. >>>

فرهنگ شخصی : ت

توت : میوه سفید خوشمزه و شیرین وضریف که تحمل مسافرت به خارج از ایران را ندارد

تفاهم : همدیگر را فهمیدن در اروپا و امریکا معمول است ولی تحمل مسافرت به ایران را ندارد

تفنگ : نوعی سلاح آتشی که امریکای ها آزادند با آن جان همدیگر را بگیرن >>>

چه چيزی ديکتاتورهای عرب را واقعاً می ترساند

اوايل انقلاب اسلامی که حرف از آزادی و صدور انقلاب بود همه سران عرب به وحشت افتاده بودند. بيش از هرچيز ديگر از اين واهمه داشتند که با صدور انقلاب، مردم کشورشان شروع به مطرح کردن خواسته هايی بکنند. بخواهند که از زير يوغ سران فاسد و دست نشانده شان بيرون آيند. اين موضوع به چند دليل تحقق پيدا نکرد. اولاً اين حکومت ها آنقدر جانی و قصی القلب هستند که از کشتار، شکنجه و حبس هزاران هزار شهروند مملکت خودشان ابايی ندارند. خودشان را مالکين اصلی سرزمين می دانند و مردم را به صورت گروهی برده می بينند که بايستی هميشه در حالت فقر کامل نگه داشته شوند تا به فکر موضوعاتی نيافتند که برای رژيم خطرناک است. چون تا زمانيکه گرسنه و محروم باشند، صدايشان در نمی آيد. ملت عرب هم به اين سيرت بردگی عادت کرده اند و به زندگی تحقيرآميزشان ادامه می دهند.>>>

The Monster

... this isolation from society,
this fast beat in the ear,
and the lonely violence
of sex and games and TV.
Meanwhile,
under the bright spot light,
the monster licks its gun
then joyfully begins to flee. >>>

And the winner is... Democracy!

On the occasion of Valentine's Day, a day dedicated to verbalizing love for the object of affection, how about a story of a love in full bloom. No not another mushy personal story nor a vignette of one, rather a nonfictional snippet of an affair of the heart. It is the story of a dynamic love that as it ages it is rejuvenated, giddiness of love is reinforced by wisdom of thought, maturity brings youthful strength, intensity of passion begets clarity, and the more tender it becomes as time passes. It is the story of such potent desire that eventually it overcomes customs, deeply cherished religious beliefs and doctrines >>>

Neocons on the run

During the last year, especially since the U.S. decided to join the European dialogue with Iran on its nuclear program, and almost at the same time gave the signal to Iraq’s government to invite Iran to a tripartite discussion over Iraq’s security and finally the appearance of the National Intelligence Estimate (NIE) report admitting that Iran had suspended its (non-existent) nuclear weapons program in Fall 2003, all in all made the overall atmosphere hostile for the political habitat of the U.S. and the European neo-conservatives. Therefore, this group of reactionary politicians had to either migrate or return to hibernation>>>