Archive - Sep 6, 2008 - Article

Salve Barack Caesar!

Barack Obama’s acceptance speech on August 28 as presidential candidate of his party has been described from inspirational to transformational plus in several other laudatory terms; certainly by those in his party and so-called independents as well. The speech had carefully crafted content, almost as comprehensive as that which Christ delivered at the Mount, and one would be on the mark saying the speech was eloquently delivered, with as much or more finesse than that usually exhibited by televangelist preachers throughout this God-blessed America, and probably with far more believable zeal. This speech, timely delivered on the anniversary of Martin Luther King’s memorable “I have a dream” speech of 45 years ago, capped perfectly a four-day convention in which unity and change were the two themes>>>

In black and white

The two major American political forces, the Democratic and the Republican parties, have two types of images, a subconscious (or maybe unconscious) one, and another, an attempted one! The subconscious one for the Democratic Party is the party of Socialists and Liberals, who can rarely ally, unless (as usually is the case) in the face of a serious political or other 'calamity'. And the subconscious image of the Republican Party is the party of white Christians! White Christians, whether die-heart ones or moderate ones, can usually get along much better, though their absolute numbers are usually smaller than Socialists and Liberals put together. >>>

مشت نمونه خروار

در طول سالهای گذشته یکی از مشکلاتی که اپوزیسیون جمهوری اسلامی در ثبت و مستند کردن جنایات انجام گرفته از سوی مقامات رژیم با آن روبرو بوده، همنامی جنایتکاران است. تعدادی از این جنایتکاران دارای نام خانوادگی یکسان هستند و گاه افراد زندانی و یا کسانی که در مورد زندان‌ها می‌نویسند به علت مشابهت نام خانوادگی جنایتکاران، اشتباهاتی را مرتکب می‌شوند. از آن‌جایی که به دلایل گوناگون در فرهنگ غالب ما ایرانیان پذیرش مسئولیت اشتباه جایی ندارد، بسیاری از افراد و گروه‌ها پس از پی بردن به اشتباهشان نیز همچنان روی صحت آن پافشاری کرده و کوششی برای تصحیح آن به کار نمی‌برند. بسیاری از گروه‌ها و کوشندگان سیاسی با علم و آگاهی نسبت به اشتباهاتی که از سوی همراهان و یا هم‌خطان سیاسی‌شان انجام گرفته همچنان به اطلاعات غلط آن‌ها اشاره کرده و زمینه‌ی رشد و تکثیر این اشتباهات را فراهم می‌کنند. >>>

در ستايش بتکده ها!

«قائل شدن بوجود خدايان» نوعی روش ابتدائی علمی انسان اوليه برای تبيين جهان و تغييرات آن بوده است و او، با نسبت دادن خصوصيات خويش به عناصر طبيعت، به آنها جان و هويت می بخشيده تا حرکاتشان را درک و هضم کرده آنها را بصورتی معنی دار ببيند. آنگاه، وقتی عناصر طبيعت بصورت خدايان قاهر اما واجد صفاتی انسانی در آمدند آنگاه می توان با آنها به گفتگو، مذاکره و معامله نشست. با قربانی کردن آنچه برای ما عزيز است ـ حتی فرزند و همسر ـ آنها را خشنود ساخت، در نذر و نياز را گشود، دعاهای مختلفی را که دل اين قدرتمندان را نرم کنند آفريد و مشاغلی را بوجود آورد که برای آن تحصيل و تخصص ضرورت می يابد و متخصصان فن دلبری از خدايان در شولای جادوگران قبايل و رمال ها و دعانويسان بکار رفع مشکلات مردم بپردازند. اما چگونه شد که در ميان آن همه خدائی که هر جمعيتی برای خود تصور کرده بود يک باره يک خدا گردنکشی کرده و بقيه را از ميان برداشته و خود بجای همهء آنها نشسته است؟>>>

The Ambush of Mehrnoush

On the anniversary of your death
what should I call you, a gone guerrilla? The first female
Fedayee gun-downed to death in an ambush? A girl
in strife who left life for something better?
I simply remember you as mild-mannered Mehroush
my friend and classmate at Tehran U's Medical school
where we shared a corpse to dissect in the third year
and laughed our hearts out calling it Akbar Agha! >>>