Arts and Literature

Az Khaaneh Taa Goor

...>>>

شهید بوتو

یکی نبود به بینظیر بوتو بگه تو هم از این فرح خانوم خودمون یاد بگیر. الان سی ساله آزگار توی آمریکا و اروپا پرسه میزنه، کیفشو میکنه، کنسرت میره، به این موزه پول میده، از اون یکی خرید میکنه، عشق میکنه، روسری هم سرش نمیکنه! هرچند سال یکبار هم یکدونه ازون نطقهای چیزم به طاقی غم انگیز میکنه، که آدم دلش کباب میشه که چطور زنی با داشتن میلیارد، میلیارد دلار پول نقد، باز میتونه صداشو اونجور گه مرغی کنه>>>

دريغ است ايران بماند به جای!

دريغ است ايران بماند به جای
خوش ايرانِ ويران ز سر تا به پای!
خوش آن لحظه ی خوب بمباردمان
که آتش ببارد ز بام جهان
خوش آن دم که در گرد و خاک اتم
ز نقشه شود کلّه ی گربه گم
پس آنگه رسد نوبت دست و پا
که گردند از پيکر او جدا
چو بی دست و پا گردد و نيز سر
در آريم از او قلوه، معده، جگر
>>>

تولدت مبارک

این چند خط را برای تو، پدر عزیزم، بهرام بیضایی و به پاس تلاشهای خستگی ناپذیرت در عرصه ی فرهنگ و هنر کشورم ایران می نویسم . می دانم که بسیار خسته ای و بسیار رنجدیده و می دانم که زخمهای بسیار بر روح و روان داری از سوی آنها که گمان می کنند آمده اند تا برای ابد بمانند، اما نمی دانند که ضدیت با جریان رونده و شونده ی فرهنگ ایران امری است گذرا و آنچه می ماند، فکر است و اندیشه و نیروی خلاقه ی انسانی که خود خالق است. نیز بسیاری در لباس دوست و دوستدار که پنهانی و از سر تنگ نظری زخم می زنند، گاه از سر بخل و گاه از سر خودشیرینی برای این و یا آن دستگاه قدرت.>>>

Encounter

Once again, it was he the same pervert who followed me the moment I fell asleep. It’s hard to believe but it’s true. The minute I fall asleep, I have to run for my life. He’d never caught up with me yet because when I run out of breath and seconds before he reaches me, I trip and hit my head on a curb or run into traffic light pole on the street corner and wake up in sweat. I’m living a rerun episode of the same nightmare over and again. Last time as I was escaping from this maniac I said to myself, “I can’t go on like this, I can’t run forever especially in my sleep. The main purpose of sleep is to rest not to run! A rapist or a murderer he might be, I will face him.”

>>>

My Tameless Trickster

with bouncing steps and smell of wild
she walks on the streets cornered
by tickle for trembling rapture
halts in the middle of a side show
half ogre, half angel, fully androgynous
dressed in psychedelic red and blue
baggy suit with big buttons
she laughs like a hyena

>>>

Elena

When you are writing a series it is fatal to stop. If it takes too long between episodes readers, even the most avid fans, tend to lose track of the story. When you take as long as I have this time they lose interest completely. So it is with a very humble amount of hope of recovering my readers’ interest that I am writing this piece. The only thing I have going for me is that I write in a genre in which the plot and coherence of a story matters little. What matters is how well the writing conveys sex. Basically if the reader is turned on by what I write I have succeeded. So I will give you a Christmas episode from a while back that I have wanted to share for a long time and now that I am free from the linear confines of diary writing I will indulge you.>>>

قهرمانان

آقا این واقعاً چیز عجیبی است، از آن روزی که ما پا را توی این آمریکا گذاشتیم، از هر پنج مرد ایرانی که ملاقات کردیم، دوتاشون ادعا داشتند که در ایران قهرمان شنا بوده واز دست شاهپورغلامرضا (ع) یا فلان تیمسار مدال قهرمانی گرفته اند! قول میدهم برای شما هم یکی دوبار این اتفاق افتاده باشد. آدم از تعداد قهرمانان گمنام آن مملکت مبهوت میشود! اولین سئوالی که پیش میاید آنستکه چرا اصولاً ارتش در کار شنا و ورزش دخالت میکرد، و اگر خیلی عرضه داشت زیر کون خودش را باید بیل میزد، که تحت توجهات ملوکانه کار مملکت به اینجا نکشد؟ غلط عرض میکنم؟>>>

The wild soul

Ever since her tragic death in a car accident in 1967, Forough Farrokhzad has been drawing thousands of visitors to the Zahir-al-Doleh cemetery in Tehran. They come to lay flowers, recite poetry and light candles on the grave of the poet who has become an inspiration to women not only in Iran, but wherever women’s rights are severely curtailed. If she had survived her car crash, the poet would have celebrated her 72nd birthday this year. Forough Farrokhzad was one of those poets for whom Poetry (with a capital P) was not solely about the "writing" of "poems" or versification, but about living life to the full without compromise or equivocation>>>

اسرار و احتیاجات

با شنوندۀ ارجمند بعدی گفتگویی خواهیم داشت. رادبو مرز پر گهر، بفرمایید.
الو با من هستین؟
بله خانم بفرمایید.
سلام آقای دکتر. ممنون از وقتی که به من دادین.
خواهش میکنم بفرمایید.
آقای دکتر من یه مشکلی با پسر شیش ماهم دارم.
بله بله.
بله آقای دکتر. تا یکی دو ماه اول خوب شیر میخورد. ولی بعد از اون شروع کرد بازی درآوردن.
خودتون بهش شیر میدین؟ >>>

My land

My land
is that lady who searched
from the moment the sun woke up
until the moon took over
for twenty years or more
every prison in my nation
to find
her executed husband.

>>>

Confessions of a Secret Agent

When I first began "blogging" here (or more accurately, "threading") about two months ago, I had to defend my right to speak, because I was not an Iranian. It was hard, and sometimes painful, to hold my ground. But I knew I had finally arrived when I began to be accused of being a secret agent of various governments and organizations. I was “in”, I was accepted, I was one of the family. I met this victory with an odd mixture of satisfaction, frustration, and occasional despair. Recently these accusations have been popping up left and right, and I mean literally left and right, because I am now apparently both a Hezbolaahi and a Zionist agent

>>>

جوانی از دست رفته یک استاد

جوان بدون جوانی داستان دومینیک متئی (تیم راس) استاد پیر رشته زبان شناسی است که بر اثر برخورد با صاعقه به طور عجیبی جوانی خود را باز می یابد. این حادثه عجیب او را مورد توجه دانشمندان نازی قرار می دهد و او را ناچار به تغییر هویت و تبعید می کند. در راه فرار با لورا (الکساندر ماریا لارا) عشق دوران جوانی خود روبرو می شود و در کنار او موفق می شود که روی تحقیق نیمه تمام خود درباره شروع زبان های بشری کار کند. اما وقتی تحقیق او زندگی لورا را به خطر می اندازد، ناچار می شود که میان تحقیقی که حاصل عمرش است و عشق بزرگ زندگیش یکی را انتخاب کند. >>>

We die every day

...>>>

The Birthnight

Let's rejoice friends; it is Night of Birth

Rebirth of the Sun, to the face of Earth.

It is longest night, all around the year

That has good news, for you to hear:

"Herald to the world, the light is reborn,

Long domain of night, has again been torn.

>>>

شب سنگسار، شب يلدا

پس آنگاه، گريست
مرغی پريد.

گرمای پستان هايت، می شد تفسير نياز ساده ی كودكی شود به حيات.
و مردی به زنده ماندن.
وقتی كه زندگی را با آفتابه يی، در مستراح های عمومی می شويند.

پس آنگاه، در چال ِ گونه هايش گم شد. در بی انتها. تا بی انتها.
از بی انتها.
آه ! تو فراموش شده ای.
فراموش شده ای تو، آه ! >>>