Javad Yassari

منا جان، سخت شد!

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشتهء خویش آمد و هنگام درو

لطفا واو بده!

ببخشید ولی‌ بازم "م" :))

نماز مست، شریعت روا نمی‌‌دارد

نماز من که پذیرد؟ که روز و شب مستم

به به منا جان!

ما مرد زهد و توبه و طامات نیستیم
با ما بجام بادهء صافی خطاب کن
کار صواب باده پرستیست حافظا
برخیز و عزم جزم بکار صواب کن

منا جان نون بده!

"M" again :)))

سلام خانم کاویانی

من خراباتیم و عاشق و دیوانه و مست
بیشتر زین چه حکایت بکند غمازم

سلام منا جان!

به به چه زیبا بود و چه خاطره انگیز!

ما عیب کس بمستی و رندی نمیکنیم
لعل بتان خوشست و می خوشگوار هم
ای دل بشارتی دهمت محتسب نماند
وز می جهان پرست و بت می گسار هم
خاطر بدست تفرقه دادن نه زیرکیست
مجموعه بخواه و صراحی بیار هم

"M"

شمع خود سوزی چو من در میان انجمن
گاهی اگر آهی کشد دل ها بسوزد
یک چنین آتش به جان مصلحت باشد همان
با عشق خود تنها شود تنها بسوزد
من یکی مجنون دیگر در پی لیلای خویشم
عاشق این شور و حال عشق بی پروای خویشم
تا به سویش ره سپارم سر ز مستی بر ندارم
من پریشان حال و دلخوش با همین دنیای خویشم

روزتان به خیر و شادی

مونا ؛)

//www.2mahal.com/g.htm?id=13698

با تشکر از ژاله و سوری عزیزم!

شراب تلخ میخواهم که مردافکن بود زورش
که تا یکدم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش

باز هم شین لطفا!

in ham yek sher (full, because I know Nazy loves this one)

از هم گریختیم
و آن نازنین پیاله دلخواه را دریغ
بر خاک ریختیم
جان من و تو تشنه پیوند مهر بود
دردا که جان تشنه خود را گداختیم
بس دردناک بود جدایی میان ما
از هم جدا شدیم و بدین درد ساختیم

دیدار ما که آن همه شوق و امید داشت
اینک نگاه کن که سراسر ملال گشت
و آن عشق نازنین که میان من و تو بود
دردا که چون جوانی ما پایمال گشت

با آن همه نیاز که من داشتم به تو
پرهیز عاشقانه من ناگزیر بود
من بارها به سوی تو بازآمدم ولی
هر بار دیر بود

اینک من و تو ایم دو تنهای بی نصیب
هر یک جدا گرفته ره سرنوشت خویش
سرگذشته در کشاکش طوفان روزگار
گم کرده همچو آدم و حوا بهشت خویش

سلام بر همگی‌

قبل از اینکه برم بیرون، این را بگم و برم.

علی‌ جان، شعر فارسی‌ که حرف ندارد. ولی‌ این سایت‌های مشاعره آقای یساری از نظر شعری چند جانبه عالیست. اول اینکه بیشتر شرکت کنندگان خودشان خیلی‌ از این شعر‌ها را فراموش کرده بودند و با خواندن آن‌ها در اینجا، و همچنین با نوشتن آن‌ها دوباره زیبایی‌ آن را مزه مزه میکنند. دیگر اینکه، چون اینها شعر‌های مورد علاقه چندین نفر است، طبعا مجموعه ای از زیبا‌ترین شعر‌های فارسی‌ است! اگر ملاحظه کنید، کیفیات شعر‌ها به همین دلیل همین طور بهتر میشود. این یکی از دلایل پر مشتری بودن این سایت است. آن‌ها که فکر مکنند این بازی‌  بی‌ معنی‌ است و ۱۰۰۰ کامنت مهم نیست، اشتباه میکنند! کیفیت شعر‌ها و حفظ گرمی‌ آن توسط آقای یساریست که آن را غنی می‌کند.

اینهم د برای نازی عزیزم:

در زاهدی شکستم به دعا نمود نفرین
که "برو که روزگارت همه بیقرار بادا!"
نه قرار ماند، نه دل، به دعای او ز یاری
که به خون ماست تشنه که خداش یار بادا!

روزت خوش ماندا جان!

من که شبها ره تقوی زده ام با دف و چنگ
این زمان سر بره آرم چه حکایت باشد

نفر بعدی، لطفا دال!

mim again aziz

 من با اجازه زحمت کم کنم امروز ٣ تا تولد هست

 مراد ما نصیحت بود و گفتیم

حوالت با خدا کردیم و رفتیم

ماندا جان، این هم ت صبحگاهی شما!

تا کی اندر دام وصل آرم تذروی خوش خرام
در کمینم وانتظار وقت فرصت میکنم

حالا یک میم بده!

Ali P. jan

Are you sure you don't want to be moshaareh-ing this morning? You sure have the abilities, it seems ha! :o)

سلام دوست عزیزم ! Te

allergies this morning but still good!

امید هست که روی ملال در نکشد
ازین سخن که گلستان نه جای دلتنگیست

نخیر...دوستان نمی گذارند ما به کار خودمان برسیم...

استاد یساری آمدند و ما - باقی کسبه محل- انگاری باید در دکون رو بکشیم پایین بریم بغل والده آقا مصطفی. امروز رو اقلا.

حالا اگه این وسطا وقت کردید و زلف یار و بوی عشق و چاک گریبان و سرو خرامان گذاشتند یه نوک پا بیاید اونورو یه سری به چادر چوپانی ما بزنید("لتس میک ایت اینترستینگ")

یه چای دارچین در خدمتتون باشیم.

فدوی

علی پی

سلام ماندا جان!

چطوری دوست من؟ این هم دال شما و همان الف را بدهید!

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما
چیست یاران طریقت بعد ازین تدبیر ما

سوری جان،

این ت شما و الف بده!

ترسم این قوم که بر دردکشان میخندند
در سر کار خرابات کنند ایمان را

Sobh Bekair Azizan, Saadi farmood....daal lotfan

 تا توانی درون کس مخراش     کندرین راه خارها باشد
کار درویش مستمند بر آر         که ترا نیز کارها باشد

Salam Nazy khanom khoshgel, alef baraye sher zibaaye Hafez

آن که مست آمد و دستی به دل ما زد و رفت
در این خانه ندانم به چه سودا زد و رفت
خواست تنهایی ما را به رخ ما بکشد
تنه ای بر در این خانه ی تنها زد و رفت
دل تنگش سر گل چیدن ازین باغ نداشت
قدمی چند به آهنگ تماشا زد و رفت

سلام صبح بخیر!

این هم الف از اولین شعر دیوان حافظ که چون خیلی برای من مقدس است، همهء آن را اینجا می گذارم:

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها
به بوی نافه‌ای کاخر صبا زان طره بگشاید
ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل‌ها
مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها
به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها
شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها
همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر
نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل‌ها
حضوری گر همی‌خواهی از او غایب مشو حافظ
متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها

in ham "Ye" baz az Moshiri

یکی دیوانه ای آتش بر افروخت
در آن هنگامه جان خویش را سوخت
همه خاکسترش را باد می برد
وجودش را جهان از یاد می برد

تو همچون آتشی ای عشق جانسوز
من آن دیوانه مرد آتش افروز
من آن دیوانه آتش پرستم
در این آتش خوشم تا زنده هستم

بزن آتش به عود استخوانم
که بوی عشق برخیزد ز جانم
خوشم با این چنین دیوانگی ها
که می خندم به آن فرزانگی  ها

ghabl az inkeh roghaba az khaab bidar beshand...

مرا عمری به دنبالت کشاندی
سرانجامم به خاکستر نشاندی
ربودی دفتر دل را و افسوس
که سطری هم از این دفتر نخواندی

گرفتم عاقبت دل بر منت سوخت
پس از مرگم سرشکی هم فشاندی
گذشت از من ولی آخر نگفتی
که بعد از من به امید که ماندی

Moshiri 

inham MIm for khanom ID

من آن صبحم که ناگاهان چو آتش در شب افتادم
بیا ای چشم روشن بین که خورشیدی عجب زادم
ز هر چاک گریبانم چراغی تازه می تابد
که در پیراهن خود آذرخش آسا درافتادم

چو از هر ذره ی من آفتابی نو به چرخ آمد
چه باک از آتش دوران که خواهد داد بر بادم
تنم افتاده خونین زیر این آوار شب ، اما
دری زین دخمه سوی خانه ی خورشید بگشادم

الا ای صبح آزادی به یاد آور در آن شادی
کزین شب های ناباور منت آواز می دادم
در آن شوری و بد حالی نبودم از رخت خالی
به دل می دیدمت وز جان سلامت می فرستادم

سزد کز خون من نقشی بر آرد لعل پیروزت
که من بر درج دل مهری به جز مهر تو ننهادم
به جز دام سر زلفت که آرام دل سایه ست
به بندی تن نخواهد داد هرگز جان آزادم

Ali aghaaye gol !

nabinamet enghad ehsasaati beshi ....!!!

chi shod? 

Thanks for the nice expression. Agree, we should be proud of our country and its rich culture and literature.

Fly on the wall

To all commentators on this blog:

   Many, many of the poems you mentioned here, I had never heard, or read; the curse of leaving the homeland at 17.

Your posts take me to the blue skies of Iran, and I cannot begin to tell you the thrill.

Is there anything more beautiful than Persian poetry?

If there is, I have not found it yet.

Too weak to run with the masters,  I do love to watch you carry the torch.

 Yours,

Ali P.

آقای یساری عزیز

من هم با شما هم عقیده ام. این مشاعره‌های شما پناه گاهیست از بدی‌ها بد زبانی‌ها و دشمنی ها... اگر کسانی هستند که حالا به هر دلیلی‌ در این مشاعره شرکت نمیکنند، اشکالی‌ ندارد، ولی‌ آن‌هایی‌ که قدرش را نمیدانند از نادانی خود می‌گویند و بس.

دیگه چشمام آلبالو گیلاس میچینه، با اجازتون این هم شعر آخر من
با کمال تشکر از محبت و یکدلی شما دوست گرامی‌. شبتون به خیر و وعده ما تا فردا

ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم
جامه کس سیه و دلق خود ازرق نکنیم
عیب درویش و توانگر به کم و بیش بد است
کار بد مصلحت آن است که مطلق نکنیم
رقم مغلطه بر دفتر دانش نزنیم
سر حق بر ورق شعبده ملحق نکنیم
شاه اگر جرعه رندان نه به حرمت نوشد
التفاتش به می صاف مروق نکنیم
خوش برانیم جهان در نظر راهروان
فکر اسب سیه و زین مغرق نکنیم
آسمان کشتی ارباب هنر می‌شکند
تکیه آن به که بر این بحر معلق نکنیم
گر بدی گفت حسودی و رفیقی رنجید
گو تو خوش باش که ما گوش به احمق نکنیم
حافظ ار خصم خطا گفت نگیریم بر او
ور به حق گفت جدل با سخن حق نکنیم

IRANdokht

بانو ایراندخت عزیز

این نظر لطف بی پایان شما نسبت به بنده است.  خیلی ها معتقدند که most discussed یعنی آنی که در آن مباحثه و مناظره صورت گرفته باشد و این شامل حال مشاعره نیست.  بنده البته شخصا معتقدم که مناظره ای به قدمت تاریخ ایران و زبان پارسی در مشاعره صورت می گیرد !  ایضا هیچیک از این  مولفه های سایت برای تعیین موفقیت  خانوادهء ایرانین دات کام  ملاک  واقعی نیست.  من می توانم بگویم که پر عشق ترین و صلح آمیز ترین و شاد ترین فضای این سایت اینجاست، اما متاسفانه هیچ مولفه ای برای most peaceful و یا most loving هنوز تعیین نشده است!

با تشکر از حسن توجه شما، میدانم حتما خسته هستید و من خداحافظی می کنم اما مدتی بیشتر بیدار می مانم که اگر خواستید باز مشاعره کنیم.  در غیر این صورت خداحافظ تا فردا.  شب شما خوش!

تو گواه باش، خواجه، که ز توبه توبه کردم

بشکست جام توبه، چو شراب عشق خوردم

لطفا میم عنایت بفرمایید.

ت لطف بفرمایید

چه جالب! ممنون از شما آقای یساری این یکی‌ را نمیدونستم

من آن توام کام منت باید جست
زیرا که در این شهر حدیث من و تست
گر سخت کنی دل خود ار نرم کنی
من از دل سخت تو نمیگردم سست

جناب متوجه هستید که بلاگ‌های مشاعره شما در مدتی‌ کمتر از ۱۲ ساعت به لیست most discussed میرسه؟

اگر امروز در ایرانیان دات کم رای بگیرند شما انتخاب میشوید بی‌ چون و چرا!

IRANdokht

ت خدمت بانو ایراندخت و میم مرحمت بفرمایید.

 با سپاس از توجهات ادیبانهء شما، این شعر مولانا را خدمت شما تقدیم می کنم که یکی از ضرب المثل های معروف ایرانی  را در خود جای دارد.  هیچ می دانستید؟

تو ز من ملول گشتی که من از تو نا شتابم

صنما، چه می شتابی؟  که بکشتی از شتابم

چه شود اگر زمانی بدهی مرا امانی؟

که نه سیخ سوزد ای جان نه تبه شود کبابم

ماموریتی در کار نبود...

ولی‌ ماشالله به شما من که کم آوردم این هم نون، لطفا ت لطف بفرمایید
نی با تو دمی نشستنم سامانست
نی بیتو دمی زیستنم امکانست
اندیشه در این واقعه سرگردانست
این واقعه نیست درد بیدرمانست

IRANdokht