Javad Yassari

چشم ایراندخت خانم.

اما، نکند شما از طرف بانو ژاله و بانو سوری مامور شده باشید که مچ مرا با این ی بگیرید؟  اما من استقامت می کنم!

یارب آن آهوی مشکین بختن باز رسان

وان سهی سرو خرامان بچمن باز رسان

دل آزردهء ما را بنسیمی بنواز

یعنی آن جان ز تن رفته بتن بازرسان

لطفا نون مرحمت بفرمایید.

ممنون آقای یساری این هم شعر زیباییست

ولی‌ من دست بردار نیستم

در هر دو جهان دلبر و یارم تو بسی
زیرا که به هر غمیم فریاد رسی
کس نیست بجز تو ای مه اندر دو جهان
جز آن که ببخشیش باکرام کسی

IRANdokht

باشد ایراندخت خانم.

اما چون آن دو عزیز الان نیستند، من نمیتوانم یارب آن نوگل خندان را بنویسم!  پس این یکی چطور است؟

یاد باد آنکه رخت شمع طرب می افروخت

وین دل سوخته پروانهء ناپروا بود

 لطفا دال مرحمت بفرمایید.

باز هم ی چون سوری و ژاله خوابند

;-)

در دل نگذارمت که افگار شوی
در دیده ندارمت که بس خار شوی
در جان کنمت جای نه در دیده و دل
تا در نفس بازپسین یار شوی

IRANdokht

دست شما درد نکند. لطفا دال عنایت بفرمایید.

یاد باد آنکه چو چشمت بعتابم می کشت

معجز عیسویت در لب شکر خا بود

این هم نون برای همون ی

نومید نیم گرچه ز من ببریدی
یا بر سر من یار دگر بگزیدی
تا جان دارم غم تو خواهم خوردن
بسیار امیدهاست در نومیدی

IRANdokht

آقای یساری با اجازتون اول 'و' را تقدیم می‌کنم

وقف است مرا عمر در این مشتاقی
احسنت زهی طراوت و رواقی
من کف نزنم تا تو نباشی مطرب
من می نخورم تا نباشی ساقی

IRANdokht

با تشکر، این ز برای بانو ایراندخت.

زین شمعهای سرنگون، زین پرده های نیلگون

خلقی عجب آید برون تا غیبها گردد عیان

زین چرخ دولابی ترا آمد گران خوابی ترا

فریاد ازین عمر سبک! زنهار ازین خواب گران!

لطفا نون مرحمت بفرمایید.

ر برای بانو ایراندخت و لطفا واو عنایت بفرمایید.

رقص از تو آموزد شجر، پا با تو کوبد شاخ تر

مستی کند برگ و ثمر بر چشمهء حیوان تو

گر باغ خواهد ارمغان، از نو بهار بی خزان

تا برفشاند برگ خود بر باد گل افشان تو

ز برای شعر بسیار زیبای آقای یساری

دل بر سر تو بدل نجوید هرگز
جز وصل تو هیچ گل نبوید هرگز
صحرای دلم عشق تو شورستان کرد
تا مهر کسی دگر نروید هرگز

IRANdokht

سلام خدمت نازی خانم و بانو ایراندخت عزیز

مستی سلامت می کند، پنهان پیامت می کند

آن کو دلش را برده ای، جان هم غلامت می کند

ای نیست کرده هست را، بشنو سلام مست را

مستی که هر دو دست را پابند دامت می کند

ای آسمان عاشقان! ای جان جان عاشقان!

حسن میان عاشقان نک دوستکامت می کند

شعر زیبایی‌ بود اینم میم لطفا ر بدین

:-)

مجنون و پریشان توام دستم گیر
سرگشته و حیران توام دستم گیر
هر بیسر و پای دستگیری دارد
من بیسر و بی‌پای توام دستم گیر

IRANdokht

این هم کاف من و لطفا میم!

کمان ابرویت را گو بزن تیر
که پیش دست و بازویت بمیرم
غم گیتی گر از پایم درآرد
بجز ساغر که باشد دستگیرم
برآی ای آفتاب صبح امید
که در دست شب هجران اسیرم

نازی جان

کاف لطف بفرمایید

:o)

در بحر صفا گداختم همچو نمک
نه کف و ایمان نه یقین ماند و نه شک
اندر دل من ستاره‌ای شد پیدا
گم گشت در آن ستاره هر هفت فلک

IRANdokht

مرسی ایراندخت جان. باز هم دال بده.

نازنین تر ز قدت در چمن ناز نرست
خوشتر از نقش تو در عالم تصویر نبود

سلام نازی جان

خسته نباشید

دیدم رویت بتا تو روپوش مکن
پنهانی ما تو باده‌ها نوش مکن
هر چند دراز کرده بد گوی زبان
ای چشم و چراغ عاشقان گوش مکن

IRANdokht

سلام بر آقای یساری و دوستان عزیز

آقای یساری جان. ببخشید در بلاگ قبلی شرکت نکردم. گرفتار بودم.

ما جفا از تو ندیدیم و تو خود نپسندی
آنچه در مذهب ارباب طریقت نبود

لطفا دال.

last one? already?

یک جرعه ز جام تو تمامست تمام
جز عشق تو در دلم کدامست کدام
در عشق تو خون دل حلالست حلال
آسودگی و عشق حرامست حرام

Jaleh jan I was listening to the same song

//www.youtube.com/watch?v=Kx2BUrQyb3o

IRANdokht

in ham "T" baraye akharin sher emshab...see you tomorrow

تا سرانجام دل خون شده چون خواهد بود
سرنوشتی ز خط جام بخوان ای ساقی
دور کجدار و مریز است و دلم می لرزد
چون توان زیست چنین دل نگران ای ساقی
نه دلی ماند و نه دینی ز پی غارت عشق
آه ازین فتنه که برخاست ، امان ای ساقی
رستمی بر سر سهراب یلی می گرید
نوشداروی امیدی برسان ای ساقی
چشم مستت چه طلب می کند از سایه ؟ بگو
به فدای لب شیرین تو جان ای ساقی

سلام بر دوستان!

این دال سوری خانم اما شعرش برای ژاله خانم است:

در طریقت رنجش خاطر نباشد می بیار

هر کدورت را که بینی چون صفایی رفت رفت

Thanks dear Hajmin, for this great poem

درین کنج غم آباد نشانش نتوان دید
اگر طالب گنجید به ویرانه بگردید
کلید در امید اگر هست شمایید
درین قفل کهن سنگ چو دندانه بگردید
رخ از سایه نهفته ست ، به افسون که خفته ست ؟
به خوابش نتوان دید ، به افسانه بگردید
تن او به تنم خورد ، مرا برد ، مرا برد
گرم باز نیاورد ، به شکرانه بگردید

شب دوستان خوش!

جناب یساری، من کی‌ به کار "ی " شما کار داشتم؟! من اصلا با نوبت گرفتن و شعر تکراری نگفتن و جدی گرفتن مشاعره مخالفم، چون کمی‌ تفریح رو به هم میزنه. تا دلتان می‌خواهد بگویید "یارب این نوگل خندان که سپردی به منش" اگر دیدید من حرفی‌ زدم  :-)

ایراندخت جان، شعر اول شما عشق من است و شجریان زیبایی‌ آنرا دو چندان می‌کند. عوض مشاعره، رفتم و به آن گوش کردم، به به!

‫سوری خانم

‫چقدر قشنگ و زیبا خاطراتتون تعریف کردید، خیلی از خواندن داستانتون لذت بردم.

‫این یک دال، برای یک دال دیگر از عطار

دي پير من از كوي خرابات برآمد

وز دلشدگان نعره هيهات برآمد

شوريده به محراب فنا سر به برافكند

سرمست به معراج مناجات برآمد

چون دردي جانان به ره سينه فرو ريخت

از مشرق جان صبح تحيات برآمد

چون دوست نقاب از رخ پر نور برانداخت

با دوست فرو شد به مقامات برآمد

آن ديده كزان ديده توان ديد جمالش

آن ديده پديد آمد و حاجات برآمد

مقصود به حاصل شد و مطلوب به تعين

محبوب قرين گشت و مهمات برآمد

بد باز جهان بود بدان كوي فروشد

واقبال بدان بود كه شهمات برآمد

دين داشت و كرامات و به يك جرعه مي عشق

بيخود شد و از دين و كرامات برآمد

عطار بدين كوي سراسيمه همي گشت

تا نفي شد و از ره اثبات برآمد

I know it is tekraari :) but Hafez is never tekrari

دیدی ای دل که غم عشق دگربار چـه کرد
چون بـشد دلـبر و با یار وفادار چـه کرد
آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخـت
آه از آن مست که با مردم هشیار چـه کرد
اشـک من رنگ شفق یافت ز بی‌مهری یار
طالـع بی‌شفقت بین که در این کار چه کرد
برقی از مـنزل لیلی بدرخـشید سـحر
وه کـه با خرمن مجنون دل افگار چـه کرد
ساقیا جام می‌ام ده کـه نـگارنده غیب
نیسـت معـلوم که در پرده اسرار چه کرد
آن کـه پرنـقـش زد این دایره مینایی
کـس ندانست که در گردش پرگار چه کرد
فکر عشق آتش غم در دل حافظ زد و سوخت
یار دیرینـه بـبینید کـه با یار چـه کرد

با تشکر از الطاف خانم ماندا و خانم سوری،

من همان روز ز فرهاد طمع ببریدم

که عنان دل شیدا بلب شیرین داد

گنج زرگر نبود کنج قناعت باقیست

آنکه آن داد بشاهان بگدایان این داد

please give a MIm

دیشـب بـه سیل اشک ره خواب می‌زدم
نـقـشی بـه یاد خـط تو بر آب می‌زدم
ابروی یار در نـظر و خرقـه سوخـتـه
جامی بـه یاد گوشـه مـحراب می‌زدم
هر مرغ فکر کز سر شاخ سخن بجـسـت
بازش ز طره تو بـه مـضراب می‌زدم
روی نـگار در نـظرم جـلوه می‌نـمود
وز دور بوسـه بر رخ مـهـتاب می‌زدم

این نون و لطفا دال عنایت بفرمایید

نمی خورید زمانی غم وفاداران

ز بی وفایی دور زمانه یاد آرید

خواهش میکنم اقای یساری

از خاطرات رویایی و شیرین شما واقعا لذت بردم. متشکر از بلاگ عالیتون.

Love you Monda joon

And thank you so much for your nice words. I'm very flattered. Yes,  Mr Yassari's childhood is something very special for all of us.

Indeed, He IS a very special person to us.

Mr Yassari , kheili ghamghineh, vali khob

می روی اما گریز ِ چشم وحشی ِ رنگ تو
راز این اندوه ِ بی آرام نتواند نهفت
می روی خاموش و می پیچد به گوش ِ خسته ام
آنچه با من لرزش ِ لب های بی تاب ِ تو گفت
چیست ای دلدار ! ... این اندوه ِ بی آرام چیست
کز نگاهت می تراود نازدار و شرمگین ؟
آه می لرزد دلم از ناله ای اندوه بار
کیست این بیمار در چشمت که می گرید حزین ؟