M. Saadat Noury

Thanks Mr. Noury

Thanks for the information.There is controversy that he went to haj 2 times and he was pro-Islam and on the other hand,I heard he was drinking wine which make him none muslim. Please if there is such a poem I appreciate to have that in English.

Regards,

Siavash

Thank you Mr Noury

For the original farsi ..... You are a gem for this site ..... I certainly do not know some of the original farsi of translations that I have on Sadi and many other poets of East and I am going to ask you many questions from now on ....

Thank you so much 

دیباچه ی گلستان به فارسی و انگلیسی

دیباچه ی گلستان سعدی به فارسی
//ganjoor.net/saadi/golestan/dibache/

دیباچه ی گلستان سعدی به انگلیسی - ترجمه ی دکتر ایرج بشیری
//www.angelfire.com/rnb/bashiri/Sadi/SadiGulistan.pdf

Dear Soosan Khanoom

با سپاس بسیار ، در پاسخ ، با درج اصل سروده ی سعدی یادآور می شود آنچه نقل فرموده اید ترجمه ی دکتر ایرج  بشیری است

ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز
کان سوخته را جان شد و آواز نیامد
این مدعیان در طلبش بی خبرانند
کانرا که خبر شد خبری باز نیامد

ای برتر از خیال و قیاس و گمان و وهم
وز هر چه گفته اند و شنیدیم و خوانده ایم
مجلس تمام گشت و به آخر رسید عمر
ما همچنان در اوّل وصف تو مانده ایم : سعدی

در استقبال از شعر سعدی

بمناسبت وقایع اخیر سوریه
//www.bbc.co.uk/persian/world/2011/04/110426_u01_syria-iran-rice.shtml

چنان تیرباران شد اندر دمشق
همان پاسداران زدند زیر عشق

..............

O midnight bird, be like a moth in love, 
Disappear in silence, as would a worthy dove. 
While ignorant pretenders 
His knowledge claim, 
The sages profess to His exalted name.

You are the essence of creation, 
Surpassing myths, ideas, and imagination. 
Our mortal lives have reached the end, 
Our endeavor, the first letter to rend.

Sa'di

Selections From Saadi’s Gollestan

//www.fordham.edu/halsall/pwh/sadi.html

Selections From Saadi’s Bustan

//richardjnewman.com/my-books/selections-from-saadis-bustan/

More to Siavash300

This is the link to the Persian part: //ganjoor.net/saadi/golestan/gbab5/sh16/ and here is the link to the English translation: On Love & Youth  //www.art-arena.com/saadi1.htm

Most blest that happy one whose gaze intense
Rests on such face at each successive morn;
The drunk with wine at midnight may his sense
Regain; but not till the last day shall dawn
Will Love's intoxication reach its bourne

Mr. Noury, these are all in Fasi, Any poem in English?

I love to have these poem in English. is there any place to find these versus in English?

Thanks,

Siavash

Thanks again Dr. Saadat Noury

 For another lead on Robaiat of Khayyam and Mofradat sources. May your intellectual shaddow always help us to polish ourselves.

khodee 

khody

To Siavash300

There are lots of them. Please view the different parts of the following link as a sample:

//ganjoor.net/index.php?s=%22%D8%B4%D8%B1%D8%A7%D8%A8%22&author=7 

anyone knows?

Any one knows any poem from Saddi says about wine and drinking wine in English. Thanks for informing me about that poem.

Siavash

Dear Dr Parsa

Thank you for your knid comment and your very thoughtful poetical notes; please accept these in return

رباعیات سعدی
//ganjoor.net/saadi/divan/robaees/
ملحقات و مفردات سعدی
//ganjoor.net/saadi/divan/molhaghat/

Robaiiat of Saadi!

I think I am lucky to own a Kolliat Saadi that includes his entertaining pieces under Hazliaat and, yes, Robaiiat that is made up of about 240 Robaiis. However I still think of Khayyam as the master of robaiiat.The recent editions are cleaned up of such sections with no regard to free epression.

Here is one robaii that attracted my attention which I share with all of you on the occasion of Saadi's anniversary.

چون خیل تو صد باشد وخصم تو هزار

خودرابهلاک می سپاری هشدار

تابتوانی برار از خصم دمار

چون جنگ ندانی اشتی عییب مدار

If your enemy's force is a thousand and yours a hundred,

Don't confront the enemy or you will dread.

Beat the hell out of your foe when the time is ripe.

  If you're weak don't hesitate to play dead!

khodee 

khody

My two-cents worth on Saadi

 My two cents worth on Saadi discussion with inspiration from Dr. Saadat Noury whom I like to call Malekoshoara of IC and other experts.

Several years ago I came across this piece from Saadi and I was greatly touched by its wisdom and social and scientific implications. I tried to translate it and polished it a few times until now.

گلی خوشبوی در حمام روزی
رسید از دست محبوبی بدستم
بدو گفتم که مشکی یا عبیری
که ازبوی دلاویز تو مستم
بگفتا من گلی نا چییز بودم
ولی کم مدتی با گل نشستم
کمال همنشین در من اثر کرد
وگرنه من همان خاکم که هستم

My latest translation:

In a Persian bath house to my surprise one day,
 I got  a hair scrub with a strange clay,
But that clay was no ordinary dirt for it had fresh scent scent of rose,
That you smell in Shiraz rose gardens in the month of May.
I asked the clay the secret of good smell,
"Association with rose petals", I heard it say!

*As a soil scientist I have to give you a very brief account of scientific origin of this story.
From the time immemorial two kinds of clay were known. Non-expanding or thin clay like china clay that was used in making eating and drinking utensils like tea pots, etc and fat clay or expanding clay expanded upon contact with water. Later scientific discoveries indicated that clays in soil were the seat of its chemical and physical properties for plant nutrition because their microscopic crystal lattices made up of silica and oxygen held negative charges that attracted positive ions like ca, mg, etc for plants. That explains why a fertile soil should always have proper amount of clay to support life on earth.

The moral of this story is that different kinds of clay were mined in certain areas in almost pure form and used for their enormous surface areas including as what was called as Geleh Sarshoor in Farsi that acts as a natural shampoo and attracts what is excreted by the skin. Of course the rose scent or any other scent gives this shampoo added value for the public.

khodee 

khody

My two-cents worth on Saadi

 My two cents worth on Saadi discussion with inspiration from Dr. Saadat Noury whom I like to call Malekoshoara of IC and other experts.

Several years ago I came across this piece from Saadi and I was greatly touched by its wisdom and social and scientific implications. I tried to translate it and polished it a few times until now.

گلی خوشبوی در حمام روزی
رسید از دست محبوبی بدستم
بدو گفتم که مشکی یا عبیری
که ازبوی دلاویز تو مستم
بگفتا من گلی نا چییز بودم
ولی کم مدتی با گل نشستم
کمال همنشین در من اثر کرد
وگرنه من همان خاکم که هستم

My latest translation:

In a Persian bath house to my surprise one day,
 I got  a hair scrub with a strange clay,
But that clay was no ordinary dirt for it had fresh scent scent of rose,
That you smell in Shiraz rose gardens in the month of May.
I asked the clay the secret of good smell,
"Association with rose petals", I heard it say!

*As a soil scientist I have to give you a very brief account of scientific origin of this story.
From the time immemorial two kinds of clay were known. Non-expanding or thin clay like china clay that was used in making eating and drinking utensils like tea pots, etc and fat clay or expanding clay expanded upon contact with water. Later scientific discoveries indicated that clays in soil were the seat of its chemical and physical properties for plant nutrition because their microscopic crystal lattices made up of silica and oxygen held negative charges that attracted positive ions like ca, mg, etc for plants. That explains why a fertile soil should always have proper amount of clay to support life on earth.

The moral of this story is that different kinds of clay were mined in certain areas in almost pure form and used for their enormous surface areas including as what was called as Geleh Sarshoor in Farsi that acts as a natural shampoo and attracts what is excreted by the skin. Of course the rose scent or any other scent gives this shampoo added value for the public.

khodee 

khody

سوری بانوی آگاه وارجمند

 با سپاس بسیار ، در پاسخ ، سروده ی از سعدی پیشکش می شود:

سلسله ی موی دوست ، حلقه ی دام بلاست
هر که در این حلقه نیست فارغ از این ماجراست
گر بزنندم به تیغ ، در نظرش بی‌دریغ
دیدن او یک نظر ، صد چو منش خونبهاست
گر برود جان ما در طلب وصل دوست
حیف نباشد که دوست، دوست ‌تر از جان ماست
دعوی عشاق را ، شرع نخواهد بیان
گونه ی زردش دلیل ، ناله زارش گواست
مایه پرهیزگار ، قوت صبرست و عقل
عقل گرفتار عشق ، صبر زبون هواست : سعدی

دیوانه ی خردمند و بزرگوا ر

با سپاس بی شمار و با تعظیمی وارسته وار ، بنظر می آید که بهترین پاسخ ، پیگیری از همان سروده ی سعدی است :

آب را، قول تو با آتش اگر جمع کند
نتواند که کند عشق و شکیبایی را
دیده را، فایده آنست که دلبر بیند
ور نبیند ، چه بود فایده بینایی را : سعدی

مگر نسیم سحر

مگر نسیم سحر بوی زلف یار منست
که راحت دل رنجور بی قرار من است
به خواب در نرود چشم بخت من همه عمر
گرش به خواب ببینم که در کنار من است
اگر معاینه بینم که قصد جان دارد
به جان مضایقه با دوستان نه کار منست
حقیقت آنکه در نه در خورد اوست جان عزیز
ولیک در خور امکان و اقتدار من است

اگر هزار غم است از جفای او بر دل
هنوز بنده ی اویم که غمگسار منست
درون خلوت ما غیر در نمیگنجد
برو که هرکه نه یار منست بار منست
ستمگرا دل سعدی بسوخت در طلبت
دلت نسوخت که مسکین امیدوار منست
وگر مراد تو اینست بیمرادیه من
تفاوتی نکند چون مراد یار منست

//www.youtube.com/watch?v=r-I0rcLwibY

لا ابالی چه کند دفتر دانایی را

با سپاس از دکتر سعادت نوری عزیز برای یاد آوری از این ستارۀ ادبیات پارسی. سعدی یکی از چند ستون ادبیات ما و همانطور که شازده گرامی فرمود از پایه گذاران فارسی نوین است. چه بسیار اوقات که این شعر او را با خود زمزمه کرده ام.  

لا ابالی چه کند دفتر دانایی را

طاقت وعظ نباشد سر سودایی را

Dear Aynak

Thank you for your poetical comment; please accept this in return

ای پیک پی خجسته که داری نشان دوست
با ما مگو بجز سخن دل نشان دوست
حال از دهان دوست شنیدن چه خوش بود
یا از دهان آن که شنید از دهان دوست: سعدی

Dear Ari

Thank you for your kind comment; please accept this in return

هر که خصم اندر او کمند انداخت
به مراد ویش بباید ساخت
هر که عاشق نبود مرد نشد
نقره فایق نگشت تا نگداخت
هیچ مصلح به کوی عشق نرفت
که نه دنیا و آخرت درباخت
آن چنانش به ذکر مشغولم
که ندانم به خویشتن پرداخت
همچنان شکر عشق می‌گویم
که گرم دل بسوخت جان بنواخت
سعدیا خوشتر از حدیث تو نیست
تحفه روزگار اهل شناخت
آفرین بر زبان شیرینت
کاین همه شور در جهان انداخت: سعدی

Dear AI

Thank you for your kind comment; please accept this in return
از درون سوزناک و چشم تر
نیمه‌ای در آتشم نیمی در آب
هر که بازآید ز در پندارم اوست
تشنه مسکین آب پندارد سراب: سعدی

Dear Red Wine

بزرگواری فرمودید، سپاس. درمورد حدیث دوستی که در سروده ی سعدی اشاره کرده اید شاید بی مناسبت نباشد از این ماجرا هم یاد شود :
روزی سعدی وارد مجلسی می شود که جمعی از دوستانش حضور داشتند و با همه سلام و احوال پرسی و خوش و بش می کند. بین آن آدم ها یکی از دوستان خیلی قدیمی سعدی نیز بود.  آن دوست  شاکی می شود که چرا سعدی با او مثل بقیه سلام و احوال پرسی نکرده که همین جا سعدی می گوید:

نه خلاف عهد کردم که حدیث جز تو گفتم 
همه بر سر زبانند و تو در میان جانی

Dear Shazde Asdola Mirza

Thank you for your kind comment; please accept this in return
چون دل ز هوای دوست نتوان پرداخت
درمانش تحمل ست و سر پیش انداخت
یا ترک گل لعل همی باید گفت
یا با الم خار همی باید ساخت : سعدی

با سپاس از انتخاب زیبای شما، سعادت نوری عزیز

آشفتن چشمهای مستت
دود دل یار مهربان است
وین طرفه که درد چشم او را
خونابه ز چشم ما روان است
دو فتنه به یک قرینه برخاست
پیداست که آخرالزمان است

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

با سپاس از شما، در قطعه بسیار زیبای سعدی:
آشفتن چشمهای مستت
دود دل یار مهربان است <===
وین طرفه که درد چشم او را
خونابه ز چشم ما روان است
دو فتنه به یک قرینه برخاست
پیداست که آخرالزمان است
+++++++++
جالب اینکه در پاسخ به نوشته اول: بین استفاده از:"تیره"
یا" دودی" دو دل بودم.   که در نهایت تیره" را انتخاب کردم،  ولی حالا "دود"
را مناسب تر هر چند "آبادانی" تر یافتم :

آفرین بر تو که از  شیخ اجل یاد کنی - عینک تیره  ما با ادبش پاک کنی 

آفرین بر تو که از  شیخ اجل یاد کنی - عینک دودی   ما با ادبش پاک کنی

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

خوب چاره نیست جز یک رباعی از سعدی که با اصل مطلب برگردیم  :

نه هر که ستم بر دگری بتواند

بیباک چنانکه می‌رود می‌راند

پیداست که امر و نهی تا کی ماند

ناچار زمانه داد خود بستاند

Thank you for the Saadi remembrance

سعدی بوستان ‌را بر وزن شاهنامه سروده‌است

بنظر میرسد که بوستان بر سبک مثنوی حماسی سروده شده و احتمالاً سعدی آن‌را به تقلید از فردوسی و بر وزن شاهنامه سروده‌است.
فردوسی می‌سراید:

برد کشتی آنجا که خواهد خدای
وگر جامه بر تن درد ناخدای

و سعدی در بوستان این گونه سراید:

خدا کشتی آنجا که خواهد برد
اگر ناخدا جامه بر تن درد

اقتباس از ویکی پدیای فارسی

...

سلام فراوان به خدمت استاد توانا ...

حال و احوال سادات نوری جان چطور است ؟ الهی که همیشه مثل خورشید بدرخشید .

از این طرفها رد میشدیم و دیدیم که حضرت عالی‌ به افتخار شیخ بزرگوار سعدی.. مجلسی ترتیب داده اید،درب منزل باز بود و گفتیم سلامی عرض کرده باشیم و در خدمت شما..فرمانبردار !

تنها همین چند سال اخیر بوده است که وقتی‌ فراهم گشت تا مطلبی از ایشان بخوانیم،پدرم از مخلصین ایشان است و همیشه (و هنوز هم!) اشعاری از سعدی را از بر می‌خواند.

این یکی‌ از اشعار ایشان است که با دستگاه شور جور آید و زیبا به گوش رسد گر با تار و تنبک نواخته شود،امید است که خوش به کامتان آید.

تو را نادیدن ما غم نباشد

که در خیلت به از ما کم نباش

من از دست تو در عالم نهم روی

ولیکن چون تو در عالم نباشد

عجب گر در چمن برپای خیزی

که سرو راست پیشت خم نباشد

مبادا در جهان دلتنگ رویی

که رویت بیند و خرم نباشد

من اول روز دانستم که این عهد

که با من می​کنی محکم نباشد

که دانستم که هرگز سازگاری

پری را با بنی آدم نباشد

مکن یارا دلم مجروح مگذار

که هیچم در جهان مرهم نباشد

بیا تا جان شیرین در تو ریزم

که بخل و دوستی با هم نباشد

نخواهم بی تو یک دم زندگانی

که طیب عیش بی همدم نباشد

نظر گویند سعدی با که داری

که غم با یار گفتن غم نباشد

حدیث دوست با دشمن نگویی

که هرگز مدعی محرم نباشد

همیشه پاینده باشید.