Poetry

بازار ادویه ی اصفهان

امروز به راسته ی ادویه کوبان می روم
تا یک بار دیگر به ذرات آفتاب بنگرم
که از روزن آسمانه ی بازار به پایین می ریزند
و از مادر بپرسم که آیا می توانم
انگشت کوچکم را
در این آبشار روشن فرو کنم؟ >>>

If I were a prophet!

If I were a prophet!
Making people happy would be my prophecy,
Liberating them, my message,  
Making children laugh my miracle >>>

قه قه ه

خنده های تو پر از
خلقته
پر جک و جونور
پر از خدا،
هجوم می یارن >>>

سرود های ماندگار عشق - ۸

من چه بگویم که بیک برگ چیست؟
برگ نگو مظهر یک زندگیست

هر کسی از برگ سخن گفته است
جای سخن در ثمین سفته است
>>>

تفاوت فرهنگی!

گفتند سبب تفاوت فرهنگ است
در آب مباح است و به خشکی ننگ است

بر مرد مسلمان چو شود دنیا تنگ
بر بچه کند دست که عورت تنگ است >>>

درد پوش تماس ِشب

برگ می گذارد زمین
نوازش ِنسیم
پرنده اوج می برد    
آرام >>>

بازیگر

آنتونیو تابوکی، نویسنده ایتالیایی نه عامویم بود و نه سرورم، نویسنده ای معاصر بود که دلنشین و خواندنی می نوشت و در ماه گذشته درگذشت. رمان نویسی آنتونیو تابوکی متأثر از فرناندو پسووا و لوئیجی پیراندلو بود و او این تأثیر را هرگز پنهان نکرد. اتوفیکشن در آثار او تکنیکی است که مدام به کار می گیرد>>>

خیّامی به چند روایت

چون نیست شدی چه حاصلت زانچه که هست
از آن چه که رشته گشت یا آنچه گسست

از حکمتِ خیام  بیاموز  که  گفت
در جام مجوی سکر مستی چو شکست .
>>>

سلمانی

در کنار یکدیگر نشسته ایم
و به بازی قیچی و شانه دل بسته ایم.
صندلی چرخان، تو را با من برابر می کند
و آینه ی دیواری، ما را به هم پیوند می دهد.
>>>

آقا یعنی چه؟

رفته ای کلاب شطرنج، آقا یعنی چه؟
داده ای خانم خود رنج، آقا یعنی چه؟
پسران وطنم با تو لعب می بازند
من به صورت بزنم خنج، آقا یعنی چه؟>>>

روز روشن

آسمان تاريک نيست
بر تارک اين آبى بى انتها
لکه اى نيست از ابر سياه.
طوفان در کرانه آرامش
در کمين ننشسته است >>>

سرود های ماندگار عشق -۷

برگ مسیحا نفس آمد به بار
کز نفس اش تازه شود روزگار
سطح جهان بود مثال حباب
سبزه و برگ آمد و شد انقلاب
>>>

سبزِ اروتیک

كلاهِ سرما
تازه افتاده اما
كوچكترین شیرینترین نازكترین نازترین
تكه لباسِ تو ای دوردست >>>

آکله های اشرف

آکله های اشرف
نه راه پیش دارند نه پس
نه مسعود آدم حسابشان میکند
نه دیگر مردمان عاقل دنیا
زیرا آکله بودن را انتخاب کردند>>>

زمان، زمان حال است

در مورد خیّام و همینگوی تا آنجا که من مطالعه کرده و می دانم تاثیر و ارتباط مستقیمی در کار نبوده است و آنها با فاصله ای حدود ٩٠٠ سال در دو گوشۀ مختلف جهان می زیسته اند ولی نکته اینجاست که با وجود اختلاف زمان و مکان، دو انسان چگونه می توانند یک سان بیندیشند، جهان را به یک گونه ببینند و حقایق را به یک شیوه به زیر پوست خود حسّ کنند>>>