VIEW

Re: INSULTING... by Zeinab Kolsoom [and associates...]

In response to your nonsense manipulation of retarded fallacy of LABELING the braves standing against the brutal religious monarchy of IRI with TREASON, I just get a little help from one of the comments:

If the majority of our nation are that naive or stupid to believe your craps, I would have to confess we are yet far behind to reach the democratic system we are fighting for and yet wouldn't deserve any better than the religious totalitarian system currently captured the country since 1979...

BUT I do personally believe what you claimed is definitely an insult to the intelligence of the majority of Iranians... fortunately they are smarter than that to buy such craps, Mr HODER...! You know why? cause the level of oppression gets higher and the sole reliable party of IR gets thinner... Theses are the symptoms of weakness bro... .

I am so sorry for you guys as things getting harder for you day by day... You have to struggle more to cover less... time betrays the games you play specially your such really fell-off-the-hood strategies... It is like a balloon with too many holes which you guys struggling to keep it up but yet have to blow more and more day by day to sustain its size... too many holes brother! too many...but don't give!!!

The unavoidable destiny of every monarch regime waiting for the IR and this is the end of the story condemned by HISTORY.

you may postpone the death but not avoid it! remember it! I am looking forward to see that day coming... SO:

Hire some smarter guys and spend more money to find better games to approach to distort the truth...

READ IT AGAIN AND AGAIN... EVERY TIME YOU WANNA ADD MORE FALLACIES MY RESPONSE TO YOU WOULD BE THE SAME AND YOU JUST CAN READ IT AGAIN... THAT WILL ANSWER YOUR TYPICAL RUSTED STRATEGIES PERFECTLY...

END OF THE BETRAYED STORY.

Re: INSULTING , IGNORANT IRANIANS

The idea of the so called opposition of Mullahs in terms of freedom fighting to get help from enemies of Iran is something new. Is that why Massoud Rajavi (and family) went to Saddam during the war and participated in killing iranians, and of course after that participated in killing Iraqis? Is that why Maryam Rajavi and MKO are taking money from Zionists and Arabs and actively participating in actions against iran so that a war can start?

Flying with Dick Cheney (as Mr Mohammadi - a student opposition in Tehran), a known enemy of iranians (and muslims in general) from Dubai to Washington DC is certainly not my idea of active opposition. It is TREASON as the original writes had pointed out.

Re: INSULTING , IGNORANT IRANIANS

Parastoo (or Shadan, if that is what you are):

If in your book, TREASON means fighting for freedom, let me break the bad news to you. Don't do it becasue you will end up like "W" -- free of intellect. In Iran you will be in Jail. AND YOU DESERVE IT.

INSULTING , IGNORANT IRANIANS

Re: RE: bu(n)ch of terorrists supported by the enemy of Iranian
by Shaboon BiDandoon (not verified) on Sun Feb 24, 2008 10:28 AM CST.

wow...You really have alot of nerve, insulting those students who have protested against the tyranny of the Islamic Republic. Those students fought for our rights, they were jailed, tortured and some killed. Now I guess you don't know all the games that go into being a political activist. Just as people like Ebrahim Yazdi were in contact with the Carter administration at all times (setting up private meetings, receiving funding...) These students have fought hard,and risked their lives to make these contacts. He wanted to go to the U.S, because he wanted to be the voice of those who are silenced at home. You are inhumane, and ignorant. STOP TRYING TO BELITTLE these people... You only belittle yourself!

Parastoo

piece of shit conspiracy theories

Anonymous! This book is a fraud. I have read it. There is no evidence whatsoever. Only speculation by a moron.

It says that British oil companies helped engineer the revolution after their contract was not renewed in NOVEMBER 1978!!!! Are you kidding? The unrests that lead to the revolution started years earlier. By November '78, it was all over for the Shah. What a joke!

What Revolution?

This nightmare was not a revolution. It was manufactured by the West to contain the Russians!
Read the following from another blog:

The IRanian revolution was a
by "Century of War" (not verified) on Mon Jan 21, 2008 10:34 AM CST

The IRanian revolution was a manufactured rebellion against the Shah by the West. Please Read the book by William Engdhal:

//www.amazon.com/Century-War-Anglo-American-P...

Here are some excerpts:

In November 1978, President Carter named the Bilderberg group's George Ball, another member of the Trilateral Commission, to head a special White House Iran task force under the National Security Council's Brzezinski. Ball recommended that Washington drop support for the Shah of Iran and support the fundamentalistic Islamic opposition of Ayatollah Khomeini. Robert Bowie from the CIA was one of the lead 'case officers' in the new CIA-led coup against the man their covert actions had placed into power 25 years earlier. Their scheme was based on a detailed study of the phenomenon of Islamic fundamentalism, as presented by British Islamic expert, Dr. Bernard Lewis, then on assignment at Princeton University in the United States.

Lewis's scheme, which was unveiled at the May 1979 Bilderberg meeting in Austria, endorsed the radical Muslim Brotherhood movement behind Khomeini, in order to promote balkanization of the entire Muslim Near East along tribal and religious lines. Lewis argued that the West should encourage autonomous groups such as the Kurds, Armenians, Lebanese Maronites, Ethiopian Copts, Azerbaijani Turks, and so forth. The chaos would spread in what he termed an 'Arc of Crisis,' which would spill over into Muslim regions of the Soviet Union.

The coup against the Shah, like that against Mossadegh in 1953, was run by British and American intelligence, with the bombastic American, Brzezinski, taking public 'credit' for getting rid of the 'corrupt' Shah, while the British characteristically remained safely in the background.

During 1978, negotiations were under way between the Shah's government and British Petroleum for renewal of the 25-year old extraction agreement. By October 1978, the talks had collapsed over a British 'offer' which demanded exclusive rights to Iran's future oil output, while refusing to guarantee purchase of the oil. With their dependence on British-controlled export apparently at an end, Iran appeared on the verge of independence in its oil sales policy for the first time since 1953, with eager prospective buyers in Germany, France, Japan and elsewhere.

In its lead editorial that September, Iran's Kayhan International stated: In retrospect, the 25-year partnership with the [British Petroleum] consortium and the 50-year relationship with British Petroleum which preceded it, have not been satisfactory ones for Iran … Looking to the future, NIOC [National Iranian Oil Company] should plan to handle all operations by itself. London was blackmailing and putting enormous economic pressure on the Shah's regime by refusing to buy Iranian oil production, taking only 3 million or so barrels daily of an agreed minimum of 5 million barrels per day.

This imposed dramatic revenue pressures on Iran, which provided the context in which religious discontent against the Shah could be fanned by trained agitators deployed by British and U.S. intelligence. In addition, strikes among oil workers at this critical juncture crippled Iranian oil production. As Iran's domestic economic troubles grew, American 'security' advisers to the Shah's Savak secret police implemented a policy of ever more brutal repression, in a manner calculated to maximize popular antipathy to the Shah.

At the same time, the Carter administration cynically began protesting abuses of 'human rights' under the Shah. British Petroleum reportedly began to organize capital flight out of Iran, through its strong influence in Iran's financial and banking community. The British Broadcasting Corporation's Persian-language broadcasts, with dozens of Persian-speaking BBC 'correspondents' sent into even the smallest village, drummed up hysteria against the Shah.

The BBC gave Ayatollah Khomeini a full propaganda platform inside Iran during this time. The British government-owned broadcasting organization refused to give the Shah's government an equal chance to reply. Repeated personal appeals from the Shah to the BBC yielded no result. Anglo-American intelligence was committed to toppling the Shah. The Shah fled in January, and by February 1979, Khomeini had been flown into Tehran to proclaim the establishment of his repressive theocratic state to replace the Shah's government. Reflecting on his downfall months later, shortly before his death, the Shah noted from exile, I did not know it then perhaps I did not want to know but it is clear to me now that the Americans wanted me out. Clearly this is what the human rights advocates in the State Department wanted What was I to make of the Administration's sudden decision to call former Under Secretary of State George Ball to the White House as an adviser on Iran? Ball was among those Americans who wanted to abandon me and ultimately my country.[1][1]

With the fall of the Shah and the coming to power of the fanatical Khomeini adherents in Iran, chaos was unleashed. By May 1979, the new Khomeini regime had singled out the country's nuclear power development plans and announced cancellation of the entire program for French and German nuclear reactor construction. Iran's oil exports to the world were suddenly cut off, some 3 million barrels per day. Curiously, Saudi Arabian production in the critical days of January 1979 was also cut by some 2 million barrels per day. To add to the pressures on world oil supply, British Petroleum declared force majeure and cancelled major contracts for oil supply. Prices on the Rotterdam spot market, heavily influenced by BP and Royal Cutch Shell as the largest oil traders, soared in early 1979 as a result.

The second oil shock of the 1970s was fully under way. Indications are that the actual planners of the Iranian Khomeini coup in London and within the senior ranks of the U.S. liberal establishment decided to keep President Carter largely ignorant of the policy and its ultimate objectives. The ensuing energy crisis in the United States was a major factor in bringing about Carter's defeat a year later. There was never a real shortage in the world supply of petroleum. Existing Saudi and Kuwaiti production capacities could at any time have met the 5-6 million barrels per day temporary shortfall, as a U.S. congressional investigation by the General Accounting Office months later confirmed. Unusually low reserve stocks of oil held by the Seven Sisters oil multinationals contributed to creating a devastating world oil price shock, with prices for crude oil soaring from a level of some $14 per barrel in 1978 towards the astronomical heights of $40 per barrel for some grades of crude on the spot market. Long gasoline lines across America contributed to a general sense of panic, and Carter energy secretary and former CIA director, James R. Schlesinger, did not help calm matters when he told Congress and the media in February 1979 that the Iranian oil shortfall was 'prospectively more serious' than the 1973 Arab oil embargo.[2][2]

The Carter administration's Trilateral Commission foreign policy further ensured that any European effort from Germany and France to develop more cooperative trade, economic and diplomatic relations with their Soviet neighbor, under the umbrella of détente and various Soviet-west European energy agreements, was also thrown into disarray. Carter's security adviser, Zbigniew Brzezinski, and secretary of state, Cyrus Vance, implemented their 'Arc of Crisis' policy, spreading the instability of the Iranian revolution throughout the perimeter around the Soviet Union. Throughout the Islamic perimeter from Pakistan to Iran, U.S. initiatives created instability or worse." --

William Engdahl, A Century of War: Anglo-American Oil Politics and the New World Order, © 1992, 2004. Pluto Press Ltd. Pages 171-174. [1][1]

In 1978, the Iranian Ettelaat published an article accusing Khomeini of being a British agent. The clerics organized violent demonstrations in response, which led to the flight of the Shah months later. See U.S. Library of Congress Country Studies, Iran. The Coming of the Revolution. December 1987. The role of BBC Persian broadcasts in the ousting of the Shah is detailed in Hossein Shahidi. 'BBC Persian Service 60 years on.' The Iranian. September 24, 2001.

The BBC was so much identified with Khomeini that it won the name 'Ayatollah BBC.' [2][2] Comptroller General of the United States. 'Iranian Oil Cutoff: Reduced Petroleum Supplies and Inadequate U.S. Government Response.' Report to Congress by General Accounting Office. 1979."

A firm deep response by Farrokh Negahdar

I do not reply to the little puppet, Hoder as this is all he is looking for-ATTENTION, I would rather invite you to read the impressive letter Mr Farrokh Negahdar wrote speaking to Mr Ali Khamenei:

فرخ نگهدار

Farrokh@homechoice.co.uk

با توجه به رفتاری که در جریان رسیدگی به صلاحیت نامزدهای مجلس هشتم، با اصلاح طلبان شده است، مایلم نگرانی‌های خود را در سطور زیر خطاب به رهبر جمهوری اسلامی ایران منعکس کنم. اما از آنجا که امیدوار نیستم پرده ساتری به نام قدرت از جلوی چشمان ایشان کنار زده شود، لذا این نوشته را برای اطلاع همگان نشر می‌دهم و امیدوار می‌مانم که روزی ایشان نیز صدای کسانی را بشنود که انتخابات را آزاد می‌خواهند.

متاسفانه در کشور ما ایران، برخلاف بسیاری کشورها، هنوز امکان گفت‌وگو با سران حکومت فراهم نیست. قبل از انقلاب هم وضع همین طور بود. آقای سید علی خامنه‌ای، گرچه به ادعا یک رهبری انتخابی است، اما ایشان تاکنون نه به مردم پاسخگو بوده و نه حتی به مجلس خبرگان. اعتقاد راسخ دارم سرانجام در کشور ما نیز این نخوت خواهد شکست. روزی خواهد رسید که کسی که به رهبری انتخاب می شود، به مجلس و مردم، به منتقدان و مخالفان، پاسخ گو باشد.

*
آیت‌الله خمینی در مراسم تحلیف بنی‌صدر، در پرهیز از نخوت، سخنانی بر زبان راند که مرا به یاد سرنوشت آخرین پادشاه ایران نیز انداخت. در طول حدود ده ساله قبل از انقلاب در زندان بودم و خوب می‌دیدم که چگونه شاه حساب دارد از دستش در می رود و خود را قدرتی شکست ناپذیر تصور می‌کند. پیام جشن‌های ۲۵۰۰ ساله هم همین بود. ۳ سال بعد، تفرعن به اوج رسید و شاه با "رستاخیز ملی" آخرین بقایای منتقدین دلسوز نظام را خاموش کرد. ساواک صاحب اختیار واقعی کشور شد و خشونت با ناراضیان از حد گذشت.

اما هنوز دو سال و نیم نگذشته بود که سران دنیا در گوادلوپ نشستند و گفتند "شاه را هوا برداشته و دیگر اندازه نمی‌فهمد"؛ هنوز بهمن نیامده بود که "کم کمک در اوج آمد پچ پچ خفته". شعار "مرگ بر شاه" ایران را لرزاند و به یک آن "بهمن" چنان عظیم شد که نه از تاک نشان ماند و نه از تاک‌نشان.

هر بار که تصاویر سفرهای استانی شما را از دریچه‌ی سیمای جمهوری اسلامی ایران می‌بینم از خود می‌پرسم که او از دیدن سیل جمعیت چه حسی در وجودش سر می‌کشد؟ قدرتِ شما قدرتی غیر رقابتی و غیر موقتی است. به همین دلیل دوست ندارید بدانید اکثریت مردم واقعا چه نظری راجع به ولایت فقیه دارند؟ تصادفی نیست که نزدیک ترین کسان به شما کارشان "دست بوسی" و "آسوده کردن خاطر مبارک" شده است. شیرینیِ هر قدرتِ دائمی و غیر رقابتی عرصه وز وز مگس‌های حریص است.

مگس‌ها مجیز می‌گویند و شما هم لذت می‌برید و باور می‌کنید که اکثریت مردم ایران به اصل ولایت فقیه ایمان قلبی دارند، برای بقای حکومت آماده شهادت‌اند، همان طور که در دوران انقلاب بودند. شما نمی‌خواهید باور کنید که دانشجویان و دانش آموختگان ایران برای جستجوها و یافته‌های عقل خود بیش از حکم شورای نگهبان و حرف ولی فقیه اعتبار قائلند.

تصور نکنید در ایران فقط ما، جمهوری خواهان عرفی، می‌خواهیم حکومت به رای مردم باشد. طیف بسیار وسیعی از یاران و همرزمان شما، حتی شماری از دلباختگان رژیم سابق، هم دریافته‌اند که اگر برای رای مردم در نظام حکومتی اهمیت بیشتری در نظر گرفته نشود ثبات سیاسی کشور و اقتدار حکومت آسیب می‌بیند. بخش بزرگی از خادمان راستین جمهوری اسلامی ایران نیز "ایران‌مداری" به شیوه سال‌های اول انقلاب را مهلک می‌بینند. هدف بنیادین اصلاح طلبیِ دوم خردادی هم اصلا همین بود. آنها می‌خواستند جمهوری اسلامی ایران را با تحولات جامعه، با درجه رشد و شعور اجتماعی شهروندان، با افزایش چشمگیر تمایل به حق انتخاب آزادانه سازگار کنند.

متاسفانه این روزها برخی اصلاح طلبان با شما همصدا شده و یاران خود را به "تندروی" متهم می‌کنند. این اتهام سخت سخیف و بدور از انصاف است. کدام "تند روی"؟ مگر در دوره اصلاح طبی قانونی تصحیح شد که صحبت از تندروی می‌کنند؟ شما که هنوز جرس بانگ برنداشته بود که فرمان ایست دادید! کجای این کارهایی که امروز می‌کنند نامش "اصلاحات معتدل" است؟ ویران کردن سازمان برنامه؟ راه اندازی چاه جمکران؟ برنامه هسته‌ای؟ سفرهای استانی؟ یا رواج دوباره سنگسار؟

بسیار متاسفم از این که موفقیت سهل و ساده شما در شکستن جوانه‌های اصلاح طلبی دوم خردادی؛ شکست‌ها و فضاحت‌های مکرر پرزیدنت بوش؛ تنگناهای دولت اسرائیل، همراه با ترقی چشمگیر قیمت نفت، شما را از تشخیص ضرورت جلب لایه‌های وسیع‌تری از جامعه به مشارکت ناتوان ساخته و رفتار شما را با منقدین و مخالفین خشن‌تر کرده است.

در طول حیات طولانی سیاسی‌ام همیشه سرکوب مخالفان حکومت برایم منشاء نگرانی و انگیزه مبارزه بوده است. اما زمانی که تیغ سرکوب مخالفان حلقوم منتقدان درونی حکومت را هم گرفته نگرانی در من صد چندان شده است. تاریخ می‌گوید سلاطینی خوف ناک‌تر‌ند که دست به تصفیه درونی زنند. لگد کردن حقوق مخالفین شیوه رایج همه خودکامگان است. اما خودکامگی دهشتناک‌تر می‌شود وقتی منتقدین درونی، خیر خواهان درون حکومت، آماج سرکوب شوند و با انگ خیانت، جاسوسی، همکاری با دشمن، ارتداد، و غیره از درگاه رانده شوند. این حقیقت را من از درون تاریخ خویش دریافته‌ام؛ از تفاوت شیوه رهبری لنین و استالین، از تفاوت در منش رهبری آقای خمینی در سال‌های اول و آخر حکومتش. اگر او به روی آن پاره تن‌اش، آن فقیه عالیقدر، دست بلند نمی‌کرد، صدور حکم قتل هزاران معصومِ در قفس نیز برایش آن قدر سهل نبود.

تفاوت لنین و استالین در نقض حقوق مخالفین حزب نیست. تفاوت آن‌ها در این است که یکی به حق حزبی‌ها برای رقابت منصفانه وفادار بود و دیگری به تصفیه خودی‌ها، به دست خودی‌ها، و نهایتا تصفیه همه به دست امنیتی‌ها، چشم داشت. کسی که خشونت با معاندان را از حد می گذراند، اگر هم از حداکثر رحمت با خودی‌ها صحبت کند، در کمین است تا، در فرصت مناسب، با آنان نیز همان کند که با معاندان کرد. کار کسانی که امروز حذف می‌کنند تا مجلسی مطیع تر داشته باشند نیکی به جای یاران نیست. اگر این بساط جمع نشود فردا نوبت اصول‌گرایان خواهد رسید. نگرانی‌ها کاملا جدی است. به خصوص کسانی امروز کار بدست اند که نامشان با "حداکثر خشونت با مخالفان"، با قتل‌های زنجیره‌ای، گره خورده است.

علیرغم همه سرکوب‌ها، اعتقاد نداشته‌ام که جمهوری اسلامی ایران تاکنون یک حکومت کاملا توتالیتر بوده است. از ویژگی‌های بارز جمهوری اسلامی رعایت نسبی و محسوس حقوق جناح‌های سیاسی درون نظام بوده است. اما اکنون فضای ترس و عدم اطمینان تا آنجا گسترش یافته که بخش‌های مهمی از استوانه‌های نظام، از کسانی که صادقانه برای استقرار همین حکومت زحمت‌ها کشیده‌اند، متهم به عدم صلاحیت، متهم به فساد و حتی متهم به خیانت و جاسوسی می‌شوند. پریروز نوبت چپ‌ها، لیبرال‌ها و ملی‌گراها بود. دیروز نوبت ملی‌مذهبی‌ها و امروز یا فردا نوبت مشارکتی‌ها و شرکاست که با همان برچسب‌ها منکوب شوند.

*
در این روزهای اخیر در پاکستان انتخابات مجلس برگزار شد و علیرغم همه دسیسه‌ها و مصیبت‌ها، به همت مردم و با حمایت موثر بین‌المللی، نظامیان از صحنه‌ی سیاست، دست کم یک گام، به عقب رانده شدند.

در این روزها امریکا یک پارچه شور و تلاش است. تمام ملت دارد به میدان می‌آید. سطح مشارکت، به خصوص حضور زنان، جوانان و کارگران شگفت‌انگیز و در طول تاریخ امریکا بکلی بی‌سابقه بوده است.

در ترکیه طی دهسال اخیر هر روز که جلو آمده‌ایم سطح مشارکت و بالاتر رفته و امید به تغییر از طریق انتخابات (حتی در مسایل قومی) محسوسا افزایش یافته و هر سال که جلو آمده ایم قدرت نظامیان محدودتر و اهمیت انتخابات بیشتر شده است. طی همین سال ها، ما هر روز که جلو آمده‌ایم جایگاه نظامیان فراخ تر و جایگاه انتخابات در سیاست کشور کمرنگ تر شده است. طی ۵ سال اخیر بخش‌های بزرگ‌تری از جامعه از حق مشارکت محروم، انتخابات کم معناتر و اقشار وسیع‌تری نسبت به نتایج آن بی‌تفاوت‌تر شده‌اند. امروز حتی بخش بزرگی از ملتزمین به نظام، با هزار ترفند از حق مشارکت پرتاب محروم و جایشان به نظامیان و امنیتی‌ها سپرده می شود و شما در ایجاد این وضعیت اگر تنها کس نباشید مسوول ترین کس هستید.

جمهوری اسلامی ایران، تحت رهبری شما، دارد در جهت ستیز بیشتر، تحجر بیشتر، سخت گیری بیشتر با ناراضیان، تحکم و تغیر بیشتر نسبت به زنان و جوانان، تبعیض بیشتر نسبت به غیر شیعیان و غیر فارس‌ها، گام بر میدارد. و در آن سوی دنیا، ایالات متحده امریکا دارد برای فاصله گرفتن از گذشته، برای مدارای بیشتر با دنیا، برای التیام بخشیدن به زخم‌های بجا مانده از سلطه نومحافظه کاران خود را آماده می‌کند. ظهور پدیده شگرفی به نام باراک حسین اوباما، و مضمون رقابت هیجان‌زای او و هیلاری کلینتون، قبل از همه نشان از عمق تحولی دارد که در نیمه دیگر کره خاک دارد رخ می‌دهد.

امکان احیای چشمگیر پرستیژ امریکا در منطقه ما و تقویت موقعیت معنوی آن در دنیا یک امکان واقعی است. زمینه دارد فراهم می‌شود که نام امریکا در اذهان مردم خاورمیانه، نه با گوانتانامو و ابوغریب، نه با حمایت از شارون‌ها و مشرف‌ها، که به عنوان بزرگ‌ترین دموکراسی دنیا، به عنوان همآیشگاه و آمیزشگاه ملت‌ها و نژادها و فرهنگ‌ها، به عنوان کلیددار صلح خاورمیانه شناخته شود.

و شما، آقای خامنه‌ای! نه جرات دیدن این افق را دارید و نه تاب تحمل آن را. دور نیست روزی که ایران دریابد: کودتای‌های نظامی، حمایت از تجاوزگر، بمباران و جنگ، زندان و شکنجه یگانه سوغات غرب نیست. دور نیست روزی که جوانان ایران ظرفیت‌های نظام سیاسی در ایران را با امریکا و غرب (و جایگاه شما را با اوباما، یا کلینتون) مقایسه کنند و علیرغم تجهیز حکومت شما به تکنولوژی هسته‌ای، همه یک صدا تغییر بنیادین در مناسبات دولت-ملت را خواستار شوند.

امروز اصلا امید نباید داشت که شما این افق را ببینید و درست تصمیم بگیرید. کسی امروز انتظار ندارد شما به دلسوزی‌های امثال آقای خاتمی توجه کنید. این گونه کارها دیر و کم فایده است و انتخابات آتی بسی بسته تر و کم رونق تر نیاز زمانه در هر حال برگزار خواهد شد. اما امید پایدار باید داشت که شما صدای این ناصحان را قبل از صدای خود مردم بشنوید. چرا؟ چون رشد جامعه مدنی، و چشم انداز چرخش در اوضاع بین‌المللی، راه‌های بهتری از انقلاب را دسترس‌پذیر ساخته است. علیرغم گرد مرگی که بر چهره این انتخابات پاشیده‌اید، هم چنان امیدوار می‌مانم که راه انتخابات از نو به روی اصلاح طلبان ایران گشوده شود و روزی نرسد که شما، همچون همه سلاطین اخیر ایران، ناگهان حیران شوید که "چرا این قدر زود دیر شد".
خیرخواهانه آرزو داشته‌ام، و هنوز هم آرزو دارم، که رهبری کشور در مقابل خواسته ملی حداقل، در مقابل تقاضا برای تصحیح قانون انتخابات نایستد و خود را با تحول اجتماعی و نیاز زمانه هم‌ساز کند. آخر مشروطه اول واقعا از مشروطه دوم خردمندانه‌تر بود و دوم خرداد نیز از ۲۲ بهمن. چرا که اولی فوران امید بود برای آشتی؛ و دومی فوران امید بود برخاسته از نفرت.

*
قانون انتخابات فعلی ناقض اعلامیه جهانی حقوق بشر، ناقض کنوانسیون الحاقی حقوق مدنی و سیاسی، و ناقض نص صریح قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است. این قانون حق مشارکت در انتخابات را به انحصار معتقدان به ولایت فقیه درآورده است. این قانون حق حذف همه مخالفان را به حکام وقت تفویض کرده است. تلاش ما برای کسب حق مشارکت در انتخابات مستلزم تغییر قانون اساسی نیست. به استناد قانون اساسی، مشارکت حق همه شهروندان است. این که حق مردم، برای انتخاب نمایندگان خود، به تائید صلاحیت آنان از سوی شورای نگهبان موکول است، خلاف قانون اساسی، خلاف اعلامیه حقوق بشر و خلاف حق، خرد و عدالت است.

برخلاف دوران مشروطه و برخلاف سال‌های اول انقلاب اکثریت ایرانیان امروز دیگر به برتری عقلی و علمی فقها اعتقادی ندارند. چه بخواهید و چه نخواهید، دنیای متمدن امروز دنیای پایبندی به ولایت فقیه نیست. رشد فرهنگی و بسط اطلاعات ذهنیت ایرانیان را تغییر داده است. امروز شمار آیات نازل از ماهواره‌ها سر به فلک می‌زند. امروز آسمان در انحصار ولایت نیست؛ عرصه یکه تازی ماهواره‌هاست.
و شما به جای توجه به این تحول، هرکس که از ضرورت اصلاحات صحبت ‌کند را با عناوین امریکایی، برانداز، برانداز نرم، ضدانقلاب، پول بگیر، جاسوس، محارب موصوف می کنید، حتی کسی که ۵ عزیزش را، یا تمام عمرش را، برای این حکومت داده است.

مدعی نیستم هر کس مخالف جمهوری اسلامی ایران ذاتا معصوم است. اما مدعی‌ام که اولا اعمال حکومت با مخالفان، بخصوص در دهه‌های گذشته، بسیار شنیع تر از گناهان برخی گروه‌ها بوده است، ثانیا تسری این نسبت‌ها به اصلاح طلبان، اعم از اسلامی یا عرفی، نشانه انحطاط اخلاقی است. این دشنام‌ها، باشد یا نباشد، اصلاح طلبانِ راستین ماهیت و هویت خویش را فدای اغراض سیاسی و کسب قدرت نکرده‌اند و نخواهند کرد. آنها هرگز از راه‌های مدنی و مسالمت آمیز، از اتکاء بر نیروی مردم، از مبنا گرفتن مصلحت مردم و منافع کشور، دست بر نخواهند داشت.

*
با رد صلاحیت گسترده اصلاح طلبان این امکان از قبل منتفی است که مجلس هشتم اصلاح طلب شود. علاوه بر این همه کسانی را که آزادی را با دین سازگار می‌بیند، و یا از بسط حق مشارکت، از صلح و تشنج زدایی صحبت می‌کند رد صلاحیت کرده اند. و این یعنی جمهوری اسلامی ایران تصمیم گرفته است که نه تنها امید به اصلاحات از طریق مجلس، بلکه امید به امکان تبلیغ اصلاحات از تربیون مجلس نیز منتفی سازد.

معنای این کارها کاستن از وسعت تکیه گاه اجتماعی حکومت و تکیه بیشتر بر نیروهای مسلح است. نهایت این راه آنست که شعار "ایران برای همه ایرانیان" تبدیل شود به شعار "همه ایران برای نظامی گرایان". حاصل انتخابات مجلس هشتم آن است که، برعکس سیر رویدادها در امریکا، جمهوری اسلامی ایران چهره‌ای تندخوتر، کهنه‌تر و خصمانه‌تر از خود نشان دهد. در این انتخابات واقع نگری و خیر و صلاح ملت مبنا نیست؛ تنگ‌تر کردن حلقه قدرت راهنمای کار است.

با این که معتقد بوده و هستم که، به خصوص در شهرستان‌ها، تا وقتی دامنه حق انتخاب به صفر نرسیده است، تاثیر گذاری بر نتایج انتخابات از طریق رای دادن عموما سودمند تر از یاس مطلق و ترک صحنه است؛ اما متاسفانه هیچ لیستی باقی نمانده است که آوای صلح و دموکراسی، حتی آوای کلی "اصلاحات"، از آن برخیزد. عموم کسانی که خیر ملت و اصلاح امور کشور را طلب می‌کنند، یا چون ما طبق قانون ارتجاعی انتخابات اصلا از حق شرکت محرومند و یا، به روشی غیر قانونی و خودسرانه، از حق مشارکت محروم شده‌اند.

از امروز پیداست که کنترل مجلس هشتم در دست همان جناحی که با شعارهای صلح و تشنج زدایی، با دموکراسی، حقوق بشر و مشارکت، به برابر حقوقی زن و مرد، و یا با رفع تبعیض از فارس و غیر فارس هیچ گاه سازگاری نداشته است. اگر عطر چنین شعارهایی، حتی کم رنگ، از یک لیست انتخاباتی برمی‌خاست، چنانکه در انتخابات شوراها دیدیم، گروه‌های وسیعی مشتاق شرکت می‌شدند و ما هم مشوق آنان. لیست‌های انتخاباتی فعلی از شعارهای برنامه‌ای و از مضامین "سیاست کلان" تهی و موضوع حمایت آزادیخواهان از این لیست‌ها عملا منتفی است.

تهی شدن عرصه انتخابات از شعارهای صلح، دموکراسی، حقوق بشر و رفع تبعیض، و محدود شدن رقابت‌ها به تلاش برای کسب قدرت، آزادی خواهان ایران را مصمم کرده است آزادی انتخابات را خواست مقدم خود قرار دهند. تامین این آزادی، در وجه حداقل، به معنای تضمین حق مشارکت نیروهای متمایل به دموکراسی و تشنج زدایی است، و در وجه کامل آن به معنای تضمین حق شرکت همه نیروهایی است که خود می‌خواهند در انتخابات شرکت کنند.

اکنون اتحاد جمهوری خواهان ایران "انتخابات آزاد" را شعار اساسی خود اعلام کرده است. ما با تمام نیرو کوشش خواهیم کرد که همه کسانی که آزادی انتخابات را خواست مقدم خود قرار می‌دهند، اعم از اسلامی یا عرفی، در همه عرصه‌های ملی و بین‌المللی اقدامات خود را همآهنگ سازند.

شما مصمم‌اید با تکیه بر سپاه و بسیج از انتخابات آزاد، از حق مردم برای گزینش آزادانه حاکمیت جلوگیری کنید و ما، با اتکاء بر اقشار مدرن و ترقی‌خواه، مصمیم حق مشارکت و "انتخابات آزاد" را در کشور برقرار کنیم و برقرار خواهیم کرد. گمان نبرید که این یک صف آرایی زود گذراست. خیر. این یک چالش تاریخی با فرجامی محرز است. شما با حذف آخرین بقایای اصلاح طلبی در حکومت کشاکش‌ها و مصلحت اندیشی‌ها در حکومت را به عرصه جامعه می‌کشانید. شما امروز مصمم‌اید تقابل را بر تحمل‌ترجیح دهید. شما فعلا مصمم‌اید کشورداری خود را به روش سعودی‌ها نزدیک‌تر کنید. اما شما در این کار قطعا شکست خواهید خورد. ایران سعودی نیست. ایران در میانه ترکیه و پاکستان است و بی هیچ تردید سرانجام راه آنان را، راه انتخابات آزاد را برخواهد گزید.

هرگاه قانون انتخابات تصحیح، حداقل آزادی‌ها تامین و دخالت شورای نگهبان و نظامیان ممنوع شود، مردم ایران قطعا ترکیبی کاملا متفاوت از تائید صلاحیت شدگان فعلی را برخواهد گزید و شما هنوز با این حقیقت لجاج می کنید. شما نمی‌خواهید ببینید که انتخابات آزاد بهترین ضامن برای انسجام و اقتدار ملی و برای اعتبار بین‌المللی کشور است. شما نمی‌خواهید باور کنید که هرگاه انتخابات آزاد شود، حمایت مردمی از حکومت نیاز کشور به سلاح‌های سنگین، برای مقابله با تهدید خارجی، را به حداقل می‌رساند.

نسل ما و شما هنوز در این جهان نبود که این چالش، چالش میان آزادی و استبداد، میان کهنه گرایی و نوگرایی، آغاز شد. اما نسل ما و شما هنوز در این جهان خواهد بود زمانی که در کشور ما نیز، مثل ترکیه و پاکستان، انتخابات آزاد برگزار شود. مدعی نیستم ما اکنون آماده انتخابات آزاد شده‌ایم. اما ما انتخابات آزاد را به مهم ترین خواست ملی تبدیل خواهیم کرد. شما به این حرف ما امروز پوزخند میزنید و برای خاموش کردن آن سراغ قفل و زندان می‌روید. اما زمان به سود ما و به زیان شماست. شما امروز این حقیقت را نمی‌بینید. زیرا که قدرت، که مثل همیشه و مثل همه جا مایه نخوت است و رادع شما در دیدن حقیقت.

فرخ نگهدار
لندن – دوم اسفندماه ۱۳۸۶ (برابر با 21 فوریه 2008)

با آقاي خامنه اي در زندان شاه

I like you read this and compare how much we made progress in the aspect of respecting the very fundamental rights of a citizen in comparison with before revolution:

با آقاي خامنه اي در زندان شاه

هوشنگ اسدي hooasadi@yahoo.fr
پنجشنبه 25 بهمن 1386 2008.02.14

خبر ديدار آقاي خامنه اي را از "موزه عبرت" خواندم که نام جديد کميته مشترک است. بي اختيار به چنين روزهائي در ‏‏33 سال پيش برگشتم که هر دو در اين زندان مخوف هم سلول بوديم و شرح مفصلش را در کتاب خاطراتم نوشته ام که ‏اميدوارم به زودي منتشر شود.‏

نگهبان مرا به داخل هدايت کرد و در را محکم بست. وقتي بلند شدم، کتم‎ ‎‏ را برداشتم و عينکم را زدم. مرد خيلي لاغري ‏که ريش سياه بلندي داشت و عينک به چشم، را ديدم که روي کپه پتوهاي سياه نشسته بود. از عمامه اي که با پيراهن ‏لباس زندان براي خودش درست کرده بود، فهميدم آخوند است. او با ديدن من برخاست و با لبخند شيريني خوش آمد ‏گفت. دستش را جلو آورد و اسمش را گفت:‏
‏- سيد علي خامنه اي...‏

اولين بار در زندگي بود که با يک آخوند از نزديک برخورد مي کردم. آخوند براي من بالاي منبر بود و با ذهنيتي که ‏هزاران سال نوري از من فاصله داشت. کافر بالقوه وجود من نمي دانم از کجاي تاريخ در من خانه کرده بود و نسب به ‏کدامين ژن در اجدادم مي برد. ‏

دستم را دراز کردم و بي اراده گفتم:‏
‏- من چپي هستم... اسمم هم...‏
هم سلولي جديد من خنده شيريني کرد و مرا کنارش روي پتوها نشاند. حالا که شرح زندگيش را روي اينترنت مي ‏خوانم، مي فهمم که درست ده سال از من بزرگ تر است. در آن موقع من وارد بيست و پنج سالگي شده بودم. و او 35 ‏سالگي را پشت سر مي گذاشت. 32 سال پيش.‏

سر و صدا که خوابيد پتوها را تقسيم کرديم. هر کسي 2 پتو بيشتر نداشت، يکي براي رو و يکي براي زير. نمي دانم ‏چرا اين همه پتو در آن سلول جمع شده بود. هر کدام بقول آقاي خامنه اي صاحب بارگاهي شديم که خيلي زود آن ها را ‏از دست داديم. وقتي به دستشويي مي رفتيم، نگهبان ها "اضافي" ها را بردند. نگهبان ها بيشتر سرباز بودند و مرتب ‏عوض مي شدند، چند تايي هم نگهبان دايم داشتيم. آقاي خامنه اي با طنزي که در کلامش جاري بود و با خنده دايمي اش ‏مي آميخت، هر کدام از آنها را نامي داده بود:‏
‏- سگ باد اول‏
‏- سگ باد دوم‏

ايام طولاني و سرد را به حرف زدن مي گذرانديم. وقتي نوبت دستشويي مي رسيد، آقاي خامنه اي پيراهن زندان را به ‏صورت عمامه بر سرش محکم مي کرد. بيشتر نگهبان ها که شايد دستوري را اجرا مي کردند، آن را از سرش مي ‏گرفتند و با توهين از سلول بيرونش مي بردند. يک بار هم سگ باد اول موهايش را گرفت و کشان کشان تمام طول ‏راهرو را برد. او در دستشويي وضو مي ساخت، سخت با اخلاص. اغلب، و هميشه غروب ها، رو به پنجره بلند مي ‏ايستاد. زير لب قرآن تلاوت مي کرد، نماز مي خواند و بعد هاي هاي مي گريست، طولاني و تلخ. يک پارچه در خدا گم ‏مي شد. در اين رفتار روحانيتي بود که بر دل مي نشست. هر وقت اندوه بر من غلبه مي کرد و گوشه اي کز مي کردم، ‏صدايم مي زد:‏
‏- هوشنگ پاشو به گردش برويم....‏

در اين گردش هاي هر روز آن قدر طول يک متري سلول را مي رفتيم و مي آمديم که خسته مي شديم. گاه اين گردش ‏در بلوار کشاورز تهران اتفاق مي افتاد، زماني به طرف شانديز مي رفتيم. من از کودکيم، خانواده ام و کار روزنامه ‏نگاري مي گفتم. او هم بيشتر از خانواده.‏

من، شب آخر بزرگ ترين عشق زندگيم را واگذاشته و براي هميشه آمده بودم. هنوز نمي دانستم که او کمي بعد از ‏دستگيري من براي ادامه تحصيل به انگلستان رفته است. اما برايم ديگر عشقي بر باد رفته بود. وقتي از او گفتم، هم ‏سلولي ام به سخن آمد. ماجراي آشنايي عاشقانه و ازدواجش با همسرش را تعريف کرد. از آن بلوار بزرگي گفت که ‏روزي در پاي درختي و کنار چشمه اي بر آن سفره گشاده نان و سبزي، قصدش را از ازدوج گفته بود. در آن زمان دو ‏پسر داشت، گمانم مصطفي و احمد. خيلي زودتر از زود، محبتي غريب بين اين چپي جوان ساده دل و آن عاقله مرد کار ‏کشته سياست به وجود آمد. ‏

من نمي دانستم اين محبت را چگونه تفسير کنم و آقاي خامنه اي يک بار به من گفت:‏
‏- در قلب تو حضور خدا را مي بينم...‏

هنوز هم که سال هاي دراز از ان روزها مي گذرد و من تبعيدي "در غربت" هستم و آقاي خامنه اي د رمقام " ولايت" ‏آن روزهاي مهرباني از دلم نرفته است. آنچه را در باره نقش او در سياست مي گويند، عقلم مي پذيرد و احساسم رد مي ‏کند. ‏

علاقه و آشنايي من به ادبيات و به ويژه شعر زمينه مناسبي براي صحبت هاي طولاني بود و در آنجا متوجه شدم او ‏تسلط خاصي به ادبيات امروز و به ويژه شعر دارد. هر چند از اينکه فروغ و شاملو را دوست نداشت، دلگير بودم. اما ‏در علاقه عاشقانه اش به اخوان و سايه همراه مي شدم. هدايت را هم دوست نمي داشت و من که عاشق هدايت بودم، مي ‏کوشيدم قانعش کنم. از من مي خواست داستان هايي را که نخوانده بود برايش بگويم يا شعرهايي را که آن زمان حفط ‏بودم، تکرار کنم. خود اوهم تعداد زيادي شعر از حفظ داشت. ‏

گاه هم مي شد که سرودهاي انقلابي را که در زندان اهواز ياد گرفته بودم، مي خواندم و او با لذت گوش مي داد. بچه ها ‏روي ترانه "بار ديگر ساقي ميخواران" که ويگن خوانده بود، براي شانزده آذر سرودي ساخته بودند: "بار ديگر ‏شانزدهم آذر..." اقاي خامنه اي به سرود گوش مي داد و وقتي به شوخي ترانه اصلي را مي خواندم، مي خنديد و مي ‏خواست که آن را نخوانم.‏

چند بار هم درس روزنامه نگاري گذاشتم و آنچه را مي دانستم به صورت تئوريک بيان کردم. با علاقه گوش مي داد و ‏سوال هاي دقيقي مطرح مي کرد. يکي از آموزش هاي من اين بود:‏
‏- به تيترها توجه نکنيد، در داخل مطالب دنبال حرف هايي بگرديد که به شکل هاي گوناگون زده مي شود....‏

به دقت گوش مي کرد و "سفيد خواني" را مي آموخت. سخت دلبند سيگار بود. هر زنداني روزي يک نخ سيگار داشت. ‏من سيگاري نبودم و سيگارم را به او مي دادم. دو سيگار را با دقت به شش قسمت تقسيم مي کرد و هر بار يکي از آنها ‏را با لذت تمام آتش مي زد.‏

گاه جوک هم مي گفتيم. شوخي هاي لطيف را برمي تابيد و با صداي بلند مي خنديد. يک بار هم سگ دوم، صداي خنده ‏ما را شنيد. در سلول را باز کرد و هر کدام چکي نصيب مان شد. اما شوخي هايي را که کمي "خاکي" مي رفت، برنمي ‏تابيد و رو ترش مي کرد. و من گاهي به عمد شوخي هايي تعريف مي کردم که از لطافت خارج مي شد. مرز اين لطافت ‏ورود به مسائل جنسي بود. چند بار هم، آقاي خامنه اي برايم لطيفه گفت و خاطره... ‏

سلول انفرادي که ما دو نفر در آن بوديم، يک ماهي را در اين فضا پشت سر گذاشت. يکي دو بار آقاي خامنه اي را ‏براي بازجويي بردند و يک بار هم مرا صدا زدند. ‏

نيمه شبي در سلول باز شد و کسي را به درون انداختند. جوان کوچک اندامي بود که پاهايش آش و لاش بود. جايي ‏برايش درست کرديم. هر چه مي پرسيديم، جواب نمي داند و فقط فرياد مي زد. تا صبح بيدار مانديم و از اولين نگهباني ‏که براي دستشويي ما را مي برد، کمک خواستيم. هيچ توجهي نکرد. جوان را کشان کشان تا دستشويي برديم و ‏برگردانديم. تا عصر آن روز هر چه در زديم و نگهبان را خواستيم، کسي جواب نداد. سرانجام يک نفر آمد و در را باز ‏کرد. آقاي خامنه اي گفت:‏
‏- اين دارد مي ميرد...‏

نگهبان نگاهي به جوان انداخت و گفت:‏
‏- به جهنم...‏

و رفت. يادم نيست سرانجام کي آمدند، او را بردند و با همان پاهاي باندپيچي شده برگرداندند. بعدها که چند کلمه حرف ‏زد، فهميديم " ساسان" از هواداران فدائيان است. او به شدت کتک خورده بود. دچار حمله عصبي شده بود. نه حرف مي ‏زد، نه مي خوابيد، نه بدتر از همه غذا مي خورد. شروع کرديم راه هاي مختلف غذا دادن به او را آزمودن. سرانجام ‏دريافتيم که از تهديد کتک لحظه اي به خود مي آيد و دندان هايش را که قفل شده باز مي کند. بعد از کشف اين راه حل، ‏وقتي غذا را آوردند که معمولاً يک کاسه مسي بزرگ پر از آب با يک تکه گوشت بود، و ما مجبور بوديم آن را بدون ‏قاشق بخوريم، اقاي خامنه اي دستش را در کاسه مي کرد و گوشت را درمي آورد و من نقش بازجو را به عهده مي ‏گرفتم. ‏

‏"ساسان" را تهديد به زدن مي کردم. به محض اينکه دهانش باز مي شد، آقاي خامنه اي گوشت را دهانش مي گذاشت. او ‏به اين ترتيب زنده ماند. بعد از انقلاب هم يک بار او را ديدم. هوادار حزب توده شده بود. ‏

نيمه شبي ديگر در باز شد و اين بار جوان بلند بالايي را به داخل سلول انداختند. او را هنگامي که با يک ساک براي ‏منفجر کردن مجسمه شاه به داخل ميدان اصلي بروجرد مي رفت، دستگير کرده بودند. در زندان همان شهر بازجويي ‏پس داده و حالا براي اعدام به تهران منتقل شده بود. او با ديدن آقاي خامنه اي بسيار با احترام برخورد کرد. چنددقيقه بعد ‏همه چيز را درباره اش مي دانستيم. نامش علي حسيني بود که بعدها در غربت عکس او را جزو اصلاح طلبان مجلس ‏ششم ديدم. دادگاه به عنوان ضديت با نظام احضارش کرده بود. جوان 18 ساله و بلندبالاي 1353 مرد مو ريخته سال ‏‏1382 با اندوه از خاطره زندانش گفته بود و اينکه بعد از انقلاب آزاد شده و به جبهه رفته و جنگيده و چند سالي هم در ‏اسارت عراق بوده است. ‏

اکنون او از اصلاحات و نرمش مي گفت. اما در آن نيمه شب زمستان سال هاي دور، هر چه از او مي پرسيديم، يک ‏جواب مي داد:‏
‏- مبارزه يعني تق تق...‏

و انگشت هايش را به شکل هفت تير درمي آورد. و ما مي خنديديم، بيشتر از همه آقاي خامنه اي مي خنديد. حالا 4 نفر ‏بوديم و در يک سلول انفرادي. آنقدر جا بود که ما دو چپي و دو مذهبي دور ظرف غذا چمباتمه بزنيم و يا به پهلو ‏بخوابيم. کنار هم بوديم و زندگي آماده مي شد تا در برابر هم قرارمان بدهد. از "ساسان" خبر ندارم. سه نفر بقيه هر کدام ‏در يک جبهه ايم امروز و من چقدر دلم مي خواهد زمستان سرد 1353 بود و کنار هم بوديم هنوز.‏

همه چيز مدام سخت تر مي شد. اوج دوران سرکوب جنبش چريکي بود. خبر نداشتيم که بيرون از زندان شاه تشکيل ‏حزب رستاخير را اعلام کرده است.‏

اول علي را بردند، بعد "ساسان" را. هر دو به زندان محکوم شدند و تا پيروزي انقلاب اسلامي در زندان ماندند. و ما ‏دوباره تنها شديم. مانند گذشته به گردش مي رفتيم و خاطره مي گفتيم. شب هاي دراز در سرماي سخت زمستان زير پتو ‏مي لرزيديم. صداي فرياد مدام از راهرو ها مي آمد. روزها هفته مي شد. حالا هم سلولي من به انکه به طور مشخص از ‏کسي نام ببرد يا از جرياني دفاع کند، از برنامه اسلام مي گفت. من گوش مي دادم و صحبت را با شوخي مي بريدم. در ‏دنياي ساده ذهني من اسلام و دين جايي نداشت. ‏

سه ماه کم و بيش گذشته بود؛ سه ماهي که عمقي بيشتر از سه سال داشت. ديگر تکرار نشد که زماني به اين کوتاهي به ‏کسي دل ببندم يا حتي نزديک شوم. روزي در باز شد. نگهبان اسمم را گفت:‏
‏- پتوهاتو بردار و حاضر باش...‏
معنايش اين بود که جايم را عوض مي کنند. قرار و مدارهاي ديدار را در صورت آزادي بارها گذاشته بوديم و نشاني هم ‏سلولي را هنوزبعد از اين همه سال به ياد دارم:‏
‏- مشهد، گنبدسبز کوچه فريدوني، پلاک 4...‏

همديگر را در آغوش گرفتيم و گريستيم. احساس کردم هم سلولي، سخت مي لرزد. گمان بردم از سرماي زمستان است، ‏ژاکتم را در آوردم و به اصرار به او دادم. نمي پذيرفت. نمي دانم چرا گفتم:‏
‏- فکر کنم آزاد بشوم..‏

و او گرفت و پوشيد. همديگر را در آغوش گرفتيم. اشک هاي گرم را حس کردم که مي ريخت و صدايي که هنوز در ‏گوشم زنگ مي زند:‏
‏- در حکومت اسلامي، قطره اشکي از چشم بيگناهي نمي ريزد.‏‎.‎‏.‏

نگهبان گفت:‏
‏- بيا بيرون...‏

کتم را روي سرم انداختم و بيرون آمدم. از راهرو گذشتيم و از پله ها بالا رفتيم. ‏

چقدر دلم مي خواست در ديدار آقاي خامنه اي در کميته مشترک بودم که نام جديدش "موزه عبرت" است. مي رفتم و در ‏سلول 11 بند يک را باز مي کردم ومي پرسيدم:‏
‏- آن روزها يادتان هست؟ کامل آن را در خاطرات زندانم نوشته ام که بزودي منتشر مي شود و مختصرش را اينجا ‏آوردم که درحوصله اينترنت باشد.‏

بعد به شما مي گفتم- نه بعد از انقلاب به شما گفتم - که روز فتح کميته مشترک من هم همراه مردم بودم. رفتم و به ‏سلولمان سر زدم. بعد جمهوري اسلامي آمد و شما رئيس جمهور شديد. ماموران حکومت شما باز هم مراگرفتند و به ‏همان بندبردند، اما به سلول 15.‏

‏ به شما گفته اند که با من و ما چه کردند؟ صداي فريادهاي مستانه رسولي يادتان هست؟ چکي راکه ازغدي به ما زد ‏بخاطر داريد؟ بازجويان حکومت جمهوري اسلامي کاري کردند که آنها روسفيد تاريخ شدند. مرا 666 روز در انفرادي ‏نگه داشتند. از صبح 19 بهمن 1361 تا 12 فروردين1362 زير شکنجه بودم. جزء به جزء را درکتابم نوشته اند. ‏شب هاي دراز از دست ياپا آويزانم کردند. سه بار خودکشي کردم. وقتي از ناچاري الکل را داروي مرگ پنداشتم و ‏براي خودکشي خوردم هشتاد ضربه شلاق ديگر برايم بريدند. برادر حميد و برادر رحيم و برادر مجتبي و برادر محمود ‏و برادر هيکل مسخره ام مي کردند که در زندان جمهوري اسلامي عرق خورده ام.‏

‏ برادر حميد بازجويم مي خواست من اعتراف کنم که جاسوس انگلستان هستم و بعد جاسوس شوروي و همه اين ‏اعترافات را از من گرفت. از سقف آويزانم کردند و ببخشيد مدفوعم را بخوردم دادند.‏

نمي دانم اصلا مشغله ولايت اجازه مي دهد حرف هاي هم سلولي خود رابخوانيد يانه. نمي خواهم شرح سه ماه شکنجه ‏را بدهم. درکتابم آمده است. مي توانم نشاني بازجويم را هم بدهم که کاملا اتفاقي موفق به زيارت عکسش شدم. شما ‏خوب او را مي شناسيد. شايع است وقتي گزارش قتلهاي زنجيره اي را به شما داد بر او نهيب زديد. درآن زمان گويا ‏معاون وزارت اطلاعات بود و بعد سفير ايران شد در تاجيکستان. بله برادر ناصر سرمدي پارسا را مي گويم. مي توانيد ‏از او بپرسيد که با من چه کرد.‏

‏ وايکاش فقط من بودم. هزاران هزار زن و مرد سرنوشت مرا پيدا کردند. تازه من شانس آورد ه ام که از دادگاه مرگ ‏گريختم. هزاران نفر را، مادران را، پسران نوجوان را، پيرمرهاي کمر خميده را از دار آويختند.‏

‏ چقدر دلم مي خواست در راهروهاي کميته که قدم مي زديد، برايتان مي گفتم که بر پا کنندگان زندان عبرت، ادامه ‏دهندگان همانانند که تاريخ ستمشان را موزه کرده اند.‏

اما بيشتردلم مي خواست درست مثل همين روزها در زمستان 1353 زنداني ستمي بوديم که براي براندازي آن دست در ‏دست داشتيم. باورکنيد دوستي ما از ولايت شما و غربت من دلنشين تر بود...‏

POPULIST PARTY OF AHMADINEJAD...BY HODER

I like mention to a part of Mr Derakhshan's article which implies exactly manipulation of an old political phenomena called POPULISM by Mr Ahmadinejad!!! :

Ahmadinejad, an outsider to the Iranian establishment who was never taken seriously by journalists and politicians alike, won the election. Compared to his main rivals, he had lower religious credentials, less support from the elite, less money for campaigning, and gave zero promises to normalize relations with the U.S. Instead, he travelled much more around the country and met face-to-face with the forgotten majority of Iranians, talked more about economic equality, and promised more of a serious war on corruption.

RE: Thanks You Hoder

In response to your sincere appreciation of yourself I just get a little help from one of the comments:

If the majority of our nation are that naive or stupid to believe your craps, I would have to confess we are yet far behind to reach the democratic system we are fighting for and yet wouldn't deserve any better than the religious totalitarian system currently captured the country since 1979...

BUT I do personally believe what you claimed is definitely an insult to the intelligence of the majority of Iranians... fortunately they are smarter than that to buy such craps, Mr HODER...! You know why? cause the level of oppression gets higher and the sole reliable party of IR gets thinner... Theses are the symptoms of weakness bro... .

I am so sorry for you guys as things getting harder for you day by day... You have to struggle more to cover less... time betrays the games you play specially your such really fell-off-the-hood strategies... It is like a balloon with too many holes which you guys struggling to keep it up but yet have to blow more and more day by day to sustain its size... too many holes brother! too many...but don't give!!!

The unavoidable destiny of every monarch regime waiting for the IR and this is the end of the story condemned by HISTORY.

you may postpone the death but not avoid it! remember it! I am looking forward to see that day coming... SO:

Hire some smarter guys and spend more money to find better games to approach to distort the truth...

Good luck bro!

Thanks You Hoder

Thanks Hoder for your thoughtful artcile. I am glad you see things the way majority of Iranians do see them.
You talk about exiles and ithe like, my advice: Screw them. They are either paid by their membership in "$75M Club" or some other source by our enemies. Who cares what they say.

RE:To: Student !!! (From: Ahmad BiAdabi)

Screw MKO... Who the heck are MKOS?!!! who care on the MKO?!!! I do speak for myself however this is also another fallacy you are manipulating WHERE:
In stead of responding to the causes I brought up you try to label me...

I have finalized my response to you all in my latest personal reply to you...

READ IT AGAIN AND AGAIN... EVERY TIME YOU WANNA ADD MORE FALLACIES MY RESPONSE TO YOU WOULD BE THE SAME AND YOU JUST CAN READ IT AGAIN... THAT WILL ANSWER YOUR TYPICAL RUSTED STRATEGIES PERFECTLY...

END OF THE BETRAYED STORY.

To Hoder, What a bunch of Crap!

This article is full of crap and lies. Hossein, why don't you go back to Iran if it is so great! while you try to live there maybe you can study how the real "Hossein" destroyed Iran, like his other Arab ancestors!

Re: RE: Shaboon and to other copycats... (To: Student)

That is the point YOU are missing "student". In every country there are people who spend time in jail for breaking the laws of that country. If someone (in this example Mr. Mohammadi - a student)has so clear connection to our enemies that their VP flies to Dubai to save him, our government (that is IRI) has done the right thing to jail him, and I would have HANNGED HIM. It is not the issue of "FREEDOM" but "TREASON".

MKO Nabashid

RE: Shaboon and to other copycats...

All the copycats of BiAdabi and... also you brother, Shaboon can find your respond in my last reply...

I just add the last thing here:
The fact that I have to see an Iranian has to flee to another country because of his or her believes and ideology would approve this undeniable fact that an oppressing regime has rubbed the authority of my homeland; this sole fact is enough for me to disqualify their legitimacy which they dont have and they know they don't...

look for more fact? as far as we do not feel secure to express ourselves by releasing our real identity it already approves our very basic rights been violated by a totalitarian regime even not loyal to its own retarded constitutional laws... open your eyes...

I have not seen some one being fled from the US to Iran due to demanding their bill of rights...

I don't have time for your retarded fallacies... get my final respond in my last posted reply.

Evey time you respond, just read the last reply I posted which would answer all your possible coming fallacies for sure.

To: Student !!! (From: Ahmad BiAdabi)

Student Man,
Why are you avoiding the issues I am writing about in resposne to your article? Spewing garbage like you do is the hallmark of MKO membership. I hope you are not one, because everyone inside and outside Iran HATES them..

Re: RE: bu(n)ch of terorrists supported by the enemy of Iranian

Lets not forget that one of these so called "students" was said to have "fled to Dubai from Evin Prison"!!!!. The next day Dick Cheney was on the plane to Dubai bringing him to the USA. I forget his name now (was it Mohammadi? -- he is interviewed on VoA TV sometimes), but I am sure some archives have him too. Should we value this mr. mohammadi (or whatever his name is -- a "student") just because he was held in jail by Mullahs? I would say NO WAY. He was obviously connected to iranian nation's enemies (why else should Mr Dick Cheney go all the way to Dubai with his bad heart to bring him to the USA on AIR FORCE II !!!!)? So, my child, be smart and get smart. Don't just go with some story becasue someone says so. You will find out mullahs are the BEST option we have right now. They are by no means the best for us Iranians, we deserve better, but who else?

RE:Re: RE: Ahmad BiAdab (TO: -\/-)

That was A Hoder style crap either by him or his master any ways, It does not really matter...

If the majority of our nation are that naive or stupid to believe your craps, I would have to confess we are yet far behind to reach the democratic system we are fighting for and yet wouldn't deserve any better than the religious totalitarian system currently captured the country since 1979...

BUT I do personally believe what you claimed is definitely an insult to the intelligence of the majority of Iranians... fortunately they are smarter than that to buy such craps, Mr HODER...! You know why? cause the level of oppression gets higher and the sole reliable party of IR gets thinner... Theses are the symptoms of weakness bro... .

I am so sorry for you guys as things getting harder for you day by day... You have to struggle more to cover less... time betrays the games you play specially your such really fell-off-the-hood strategies... It is like a balloon with too many holes which you guys struggling to keep it up but yet have to blow more and more day by day to sustain its size... too many holes brother! too many...but don't give!!!

The unavoidable destiny of every monarch regime waiting for the IR and this is the end of the story condemned by HISTORY.

you may postpone the death but not avoid it! remember it! I am looking forward to see that day coming... SO:

Hire some smarter guys and spend more money to find better games to approach to distort the truth...

Good luck bro!

Re: RE: bu(n)ch of terorrists supported by the enemy of Iranian

Lets not forget that one of these so called "students" was said to have "fled to Dubai from Evin Prison"!!!!. The next day Dick Cheney was on the plane to Dubai bringing him to the USA. I forget his name now (was it Mohammadi? -- he is interviewed on VoA TV sometimes), but I am sure some archives have him too. Should we value this mr. mohammadi (or whatever his name is -- a "student") just because he was held in jail by Mullahs? I would say NO WAY. He was obviously connected to iranian nation's enemies (why else should Mr Dick Cheney go all the way to Dubai with his bad heart to bring him to the USA on AIR FORCE II !!!!)? So, my child, be smart and get smart. Don't just go with some story becasue someone says so. You will find out mullahs are the BEST option we have right now. They are by no means the best for us Iranians, we deserve better, but who else?

RE: buch of terorrists supported by the enemy of Iranian people

In response to Mr Dehkhoda and BiAdabi manipulating the expired rusted pretext of "Conspiracy Theory" inspired by the typical masters of the IR in oppression- Russia, The old Chile and North Korea and almost all other communist monarchies oppressing their own nation with that pretext...: Almost every body is the enemy of the state which is not ofcourse representing the majority of the people; it is true...the more you get weak the more you get paranoid... so here are more of such types of labeled voices already been filtered by the party of the Religious Monarchy struggling to conceal their reality:

GET THE MOST UPDATED NEWS ON THE STUDENTS IN PRISON FROM:"Iranian Political Prisoners Association" //iranppa.blogspot.com/

I do ALSO refer a report published within the same site you're on,IRANIAN.COM, however it is not the most recent news:
//iranian.com/main/singlepage/2007/studen...

Students in prison

Security agents arrest 28 students

Iranian Political Prisoners Association: On Tuesday the 4th of December, Security police and masked intelligence agents arrested 28 students during a demonstration against the Iranian government. Some of them are detained in solitary confinement in the notorious high security lockup of 209 and some in the small lockup of the intelligence agency in central Tehran called Tracking office (Daftare Peygiri).

The names of the arrested students, which were published by the website of the student base, are as follows:

From the University of Mazandaran;
Milad Moeeni,
Behrang Zandi,
Hamed Mohammadi,
Arash Pakzad,
Nader Ahsani
and Hassan Moarefi.

Saeed Habibi whom was a prior member of the central council of solidarity strengthening (Shoraye markaziye daftare tahkime vahdat).

From the university of Tehran;
Anooshe Azadfar,
Behrooz Karimizade,
Mehdi Gerayloo,
Rouzbeh Safshekan
and Rouzbehan Amiri.

From the Polytechnic University;
Ali Salem
and Mohsen Ghamin.

From the Alíame University;
Nasim Soltanbeigi
and Saeed Agham-Alikhalili.

From the Shahed University;
Yasser Pirhayati.

From the Industrial university of Sharif;
Keyvan Amiri-Alyassi.

From the Central Tehran Azad University;
Ilnaz Jamshidi,
Mahsa Mohabi,
Ali Kallayi,
Amir Mehrzad,
Hadi Salaari,
Farshid Farhadi Ahangaran,
Amir Aghayi,
Milad Omrani>>>

Who's your Iranian of the day? EMAIL PHOTO

from Victoria Azad
07-Dec-2007

NANG BA RANGE KALAAME SHOMA PAAK NEMISHAD

Re: RE: Ahmad BiAdabi (To: student)

Hey Student Man,
We are all after the facts. However, when the so called "facts" come from the mouth of a group of terrorists like MKO and their memership who are supported by the Iranian nation's enemies, we have to say "No thank you". That is because historically speaking they have always been lying and "facts" are the last thing they speak of. In fact we need freedom in our motherland, BUT NOT AT ANY PRICE. Some would have said "Shaboon Bimokh"'s style of coup by CIA was better than mullahs, I say NO. We are better off with mullahs and with homegrown movements and democracy discipline by our nation, rather than one funded by the CIA and Zionists or their Arab colleagues. They are our enemies, and so are the MKO.

RE: Asghar Dehkhoda =BiAdabi

I dont need any source better than the prisoners themselves still in their sells with no way out...

The copy of that letter has been forwarded to so many official offices in Iran so there is no way any one could deny that...

I dont need you to believe anything or question the validity of a source... youre not a sincere person looking for the truth but more seems like an agent desperately trying to distort the truth...

Who the heck are Maryam @ Masoud?!!! You are a jerk trying to pollute the fact... I am talking on the Iranian students imprisoned and tortured and yet not released and you mention on the craps of Enemy of Iranian people( with your trashy English)!!!
Enemy of Iranian people are first, guys like you who sold their spirit of freedom and then the IR itself not any thing else... .

You instead of reasoning talking about the baseless and totally irrelevant issues which either their validation or invalidation wouldnt disapprove the fact I brought up... If you like to fool yourself keep on... But let me tell you the last fact:

If you do not want to believe he truth, no one can help you... keep yourself in the illusion of denials you make...

RE: Ahmad BiAdabi

I dont need any source better than the prisoners themselves still in their sells with no way out...

The copy of that letter has been forwarded to so many official offices in Iran so there is no way any one could deny that...

I dont need you to believe anything or question the validity of a source... youre not a sincere person looking for the truth but more seems like an agent desperately trying to distort the truth...

Who the heck are Maryam @ Masoud?!!! You are a jerk trying to pollute the fact... I am talking on the Iranian students imprisoned and tortured and yet not released and you mention on the craps of Enemy of Iranian people( with your trashy English)!!!
Enemy of Iranian people are first, guys like you who sold their spirit of freedom and then the IR itself not any thing else... .

You instead of reasoning talking about the baseless and totally irrelevant issues which either their validation or invalidation wouldnt disapprove the fact I brought up... If you like to fool yourself keep on... But let me tell you the last fact:

If you do not want to believe he truth, no one can help you... keep yourself in the illusion of denials you make...

RE: Majid Khan...

Mr Ahmad BiAdabi

Majid Tavakoli is still in prison like so many other students... how can you ridicule them who are still in pain and torture solely because of what they believe.

I love to see the face of people like you when the tide
turns...

At least be fair those could be one of your relatives too... You never know

Re: RE:Re: A Letter from Prison -By Majid Tavakoli -01.21.2008

Obviously your original source is a known MKO establishment (roozonline) and not credible. Why should we believe it?
If you haven't gotten the news yet, MKO are buch of terorrists supported by the enemy of Iranian people (Zionists, CIA, Arab governments, etc.) They say anything. Just need to be careful about believing them. Maraym Khanoom sleeps with Eurpean leaders in Paris to pass anti-iranian people resolutions. Where is Massoud the leader?

RE:Re: A Letter from Prison -By Majid Tavakoli -01.21.2008

TO: by Ahmad BiAdabi

Adamforush, First question something then judge and accuse... Here is not the IR!

This is the translation of his letter from prison, did you get it idiot?! Both the origina and the english version are available at www.roozonline.com

The copy of the letter had also been forwarded to:

Copies to:‎
‎1.‎ Ayatollah Seyed Ali Khamenei, Supreme Leader of the Islamic Republic
‎2.‎ Ayatollah Hashemi Shahrudi, head of the Judiciary branch of government
‎3.‎ Mr. Dr Haddad Adel, Speaker of the Majlis‎
‎4.‎ Mr. Hashemi Rafsanjani, head of the State Expediency Council‎
‎5.‎ Head of the Majlis Judiciary Committee
‎6.‎ Head of Article 90 (of the Constitution) Commission
‎7.‎ Head of the UN Human Rights Council
‎8.‎ European Commission of Human Rights
‎9.‎ Amnesty International
‎10.‎ Human Rights Watch
‎11.‎ Human Rights Committee Islamic Association of Polytechnic University
‎12.‎ Mr. Aghayi, head of the Judiciary of Tehran Province‎
‎13.‎ Human Rights Commission of the Judiciary of the Islamic Republic of Iran
‎14.‎ Association for the Defense of Prisoners’ Rights
‎15.‎ Center for the Protection of Human Rights

However youre not idiot you just trying to distort the truth and this is your job but a nation is paying the price... shame on you.

//www.roozonline.com/english/archives/2008/01...

Re: A Letter from Prison -By Majid Tavakoli -01.21.2008

Majid Khan
For a prisoner in IRI jails, you write very good English!!!!. Is it possible that you are "Dick Man's" English tutor? Are you sure you were not spending your time at the white house all those years? Just wonder!

A.B

Ben (bi) Madadi, a member of "$75M Club"

Ben (bi)Madadi is a member of "$75M Club" and therefore has to defend his masters' positions (zionists and the CIA). Therefore let him pay his mortgage and bills and don't worry about what he says.

__/\__

Hoder your are so badly misunderstood.

I know you have the noble intent of wanting to unite the opposition against the IRI but your are being careful with your words so as not to alienate the Islamists and the left.  In your defense I have re-written a large portion of your disguised essay, the way you would have wanted to write, had it not been for this fear and added some of my own comments in square brackets.   Twenty nine winters later, the Islamic Republic of Iran is more independent [of any moral obligations, human principles and modern societal norms and values], stable [compared to Afganistan and Iraq], confident [as a suicidal lunatic would be, on the edge of a cliff] and technologically advanced than ever [just kidding, wanted to see if you are attentive], while it has remained as the most serious and continuous challenge to the U.S. hegemony in the world. [This is as comical as I will ever get in writing]   

But what can explain the survival of the outcome of such revolt? What will the future look like for Iran, whose most of its young population now have no first-hand experience of that revolt?

If Western journalist leave the Northern part of Tehran more often, they will be able to observe how much Ahmadinejad represents [or does not] a passionate revival of the core values of the uprising. They will also discover how Islam is functioning as the best, but not the only, carrier of those values.  [30 years after people revolted to seek justice and freedom they are still after those “core values].

The rise of the first non-cleric president of Iran, Mahmoud Ahmadinejad [a mullah without an abaa and a coliflower on his head], can point to some answers [he can tell us where the hidden Imam is, and because he is a Mohandes, and as he reminds us, he calculates everything, then rest assured we will know for certain when and where the hidden Imam will appear].

For sixteen years, Iranian government was in the hands of the Euro-American educated bureaucrats [like Bazargan, who believed that the concept of jen was the equivalent of what the Western scientists believe to be the Atom, and Rajaie were dragging us into the abyss of the decrepit of this modernity, and] who were gradually departing from the specific subjectivity (rejection of the universals [like human values and norms of human decency], in Foucult's term) which brought about the Iranian uprising of the 1979.” 

 The spectre of modernity slowly started to dominate everything, from the economy to the politics, and the two consequtive administrations picked up a similar project of modernization which the shah had previously failed to continue, and with it, the gloomy consequences started to wane in too: corruption, incompetence, and socio-economic inequality.  [He is very clever here.  He has to disguise his next paragraph with this negation of the Shah’s effort, in order to prevent the left and the Islamists in attacking him for the credit he is giving the Shah.]

The elite's vision of economic and political "reform" was transforming Iran into a very similar country [to Western countries] under the shah, only with an Islamic posture [another clever defensive statement]. At the same time, the Europe and the U.S. were not only happily watching as Iran was practically undoing its revolt, but even assisting and accelerating the process. 

This doesn't mean I don't see the unfortunate intolerance the Iranian government sometimes shows toward dissent and difference. But I argue that such intolerance is a direct consequent of the existential threat that the big powers have posed toward Iran since the day it succeeded in its revolt. [What he is saying, really, is that the same powers that helped the revolution to triumph are now helping oppress and torment the Iranian nation so the regime can be stronger, to serve the purposes for which they helped it triumph, in the first place] 

Then came the shock. [out of the ashes of waning intellectualism rose this bastion of modern thinking and this symbol of the unlimited and untapped resources of human intelligence,] Ahmadinejad, an outsider to the Iranian establishment [just kidding, he was blessed by the rahbar, himself] who was never taken seriously by journalists [because he looked stupid] and politicians [because he was making impossible to keep promises] alike, won the election [with the help of the basiji and paasdaar brothers and their families]. Compared to his main rivals, he had lower religious credentials [he did not wear an abaa to], less support from the elite [he wanted to be the elite], less money for campaigning, and gave zero promises to normalize relations with the U.S. [the same God forsaken country that IRI should normalize relations with so the regime does not become stronger as a result of their hegemony and oppress Iranians, more.  But he did cleverly argue that women’s dress code should not be an issue].  Instead, he travelled much more around the country and met face-to-face with the forgotten majority of Iranians, talked more about economic equality, and promised more of a serious war on corruption.  [Why doesn’t any one see the point?   Hoder says he TALKED and PROMISED, he doest say he meant to implement any of it.]

He simply pledged a return to the abandoned values of the 1979 uprising, with independence [from all obligations to morality, Human values, norms and rules of modern societies], freedom and justice at the centre [he is referring to the freedom square and the Hall of Justice in the city center]. (His promises about a more relaxed attitude toward religious code are reflected in its talks with the British rocker Morrissey to have one of the first non-Iranian rock acts after 1979.).  [Listen people!  He started talks with Morrisey, so give him time, he will eventually get to talking with Britney Spears and Hanna Montana.  Come on people! Give him a chance].

I have finally realised what it was that the entire Iranian nation revolted in order to achieve and how valuable this subjectivity is to empower the world of the marginalised, the poor and the oppressed. [Finally, after 30 years he has realized how valuable it is to empower the marginalized, the poor and the oppressed who are still suffering.  He wants your help to emancipate the Iranian nation.]

As a post-revolutionary Iranian, who is not religious a single bit [this represents a digital bit out of a 32 bit digital word], I am proud of what my parents' generation did in 1979 [they played the roles of convenient idiots, and let the Islamists and the leftists have their way] and I do whatever I can to protect and improve the Islamic Republic of Iran in its promises of independence [from all human values obligations], freedom [from all moral and societal attachments] and justice.[and I will promise to do all of that from exile, so I don’t risk the wrath of Islamic justice] 

This has predictable made me being labelled as an "agent of the regime", by many exiled Iranians who always do that to anyone with whom disagrees with. But you will see millions like me if you ever visit Iran [of coarse not all in one visit.  It may take you a life time of visitations to see millions of people with your own eyes] and not be trapped in those parties in Northern Tehran. [same parties the Western journalists are in, which is making them miss seeing the poor and the disenfranchised who are still in search of the core values of the revolution].

 I believe you Hoder.  You are completely misunderstood.  Judging by the way the regime operates, you are not an agent, although the regime has played evrygame you could ever conceive of.  Have you heard of Jamshid Tafreshi?   He confessed to having been paid by the regime to smear the opposition and play a role in keeping them divided and fighting each other, and named contacts and agents of the regime.

//www.iranprobe.com/Serving%20the%20Ayatoiiahs/letters'/jamshid%20tafrishi.htm

 After his defection, another person, Mahmoud assudi, purportedly defected in 2002, revealing the names of the same characters as Tafreshi had done, but in addition named Alireze Noorizadeh as a paid agent of the IRI.  Anyone who knows Noorizadeh is going to argue that this second person is an imposter and by association, Tafreshi must be a fake too, since his sources are the same as the fake defector’s.   The regime has played these games before and so don’t take it personal if people think you are an agent of the regime.   They don’t question your vocation.  They mistrust the regime. 

I am so proud of :The Shutting or Suspension of 113 NGOs

See how the sincere IR brothers solely for the enefit of our nation detected alot of NUFUZIs... It just reminds me a jock by Ebrahim Nabavi: Akheh cheghadr nufuzi!!! Inghadr nufuzi ziad shodeh keh tu hamin shahre khodemun az har 100 nafar 90 nafar 2 ta kam, nufuzi hastand! begirid in nufuziha ro!!!
The Shutting or Suspension of 113 NGOs
Government’s Record for Civil Society - 2008.02.22
During the past Iranian year (ending in March 21, 2008), Iran's
government has shut or suspended the work of some 113 NGOs, 118 of
which had their licenses revoked.‎
The news of the work suspension of 25 NGOs and termination of licenses of 88 others ‎was brought up in a speech presented by an NGO activist and also at the second election ‎session at the Ministry of Interior’s Election Supervision Board to elect representatives of ‎public organizations while the performance record of the first term of the Election ‎Supervisory Board was read out. The latter meeting was held a month ago at the Ministry ‎in the presence of representatives from 82 non governmental organizations.‎
Regarding the reasons for shutting down the work of these many NGOs, this informed ‎source said that some of the organizations had refrained from presenting their annual ‎financial and performance report to the Ministry, while others said that they had been ‎threatened by the ninth Islamic government currently in office.