Archive - Sep 23, 2009 - Article

Ahmadinejad's trap

When Mahmoud Ahmadinejad comes to the UN his biggest fear will be that the visit will be marred by international condemnations over election fraud and the massive human rights abuses taking place in Iran under his watch. If he has his way, however, the international media may forget about the killings in Iran and focus on his provocative Holocaust comments instead. Mindful of the horrific human rights abuses that have taken place in Iran in the aftermath of the stolen elections, and the continuing protests and resistance by ordinary Iranians, one would think that Ahmadinejad's lack of internal legitimacy would be the natural topic of conversation. But Ahmadinejad is not a man of limited resources>>>

Support those inside Iran

The recent statement by Iran's top leader, Ayatollah Ali Khamenei -- that he saw no proof the British or the West were behind the protests -- should encourage the United States to pursue a more assertive approach to support Iranians working for change. Nevertheless, the State Department's Iran Democracy Fund -- currently the only tool available for promoting democracy in Iran -- has been extremely cautious in its funding decisions since President Barack Obama's inauguration. Moreover, recent changes to the program are neutralizing its effectiveness>>>

زهر شیرین جام دوستی

شوت‌ها در 20 سالگی و حتا 30 سالگی هم، وقتی شلیک می‌شوند، مانند گلوله سوت می‌کشند، اما در حوالی 48 بیشتر در هوا پرسه می‌زنند. و در نزدیکی 60 سالگی تنها با آهی کوتاه از خیر همه چیز می‌گذرند. به همین دلیل می‌توان به راحتی شمار افراد شرور و غیرقانونی را که هر تیم به نسبت بی‌کلاسی‌اش از آنها بهره می‌برد، شناسائی نمود. مسابقه‌ها از لس آنجلس باید به جای دیگری منتقل شوند چون انگیزه‌ی بازیکنان برای باخت، با هر برد، بیشتر می‌شود: استراحت در سواحل جنوب کالیفرنیا + چلو کباب. >>>

خسته شدم از درد

با یک شکست تجاری آغاز شد. دنبالش برگشت به خونه‌ای که مستأجرا دربو داغونش کرده بودن و انگار دیگه عشق ازش کوچ کرده بود. یک ماه نشده بود که خبر دلخراش مرگ تنها عمویم را دریافت کردم. عمویی که برام خیلی‌ عزیز بود...خیلی‌. چهار ماه نشد که خبر خون ریزی مغزی مادرم از ایران اومد و رفتن اون به کما. مادر جراحی شد و همه چی‌ تقریبا خوب پیش رفت. چهار ماه بد خبر تصادف شدید عزیز دیگری، دختر خواهرم...صورت زیبا و معصومش خورد شده بود...اونم به خیر گذشت، اگه بشه اسمشو گذاشت خیر!>>>

عصیانی ها

این توده ی خشم قصد عصیان دارد
آهنگ بلاد ناخدایان دارد
این نهضت نو خاسته در دامن خویش
صد کاوه، دو صد رستم دستان دارد
زنهار که این توده ی خشم آلوده
تندر به گلو، به سینه توفان دارد >>>