Archive - Sep 30, 2009 - Article

Who should lead?

The Mojahedin (MEK), Saltanat Talab monarchists, the Tudeh Party, etc. — would like to believe that they are the ones who after thirty years of impatiently waiting, now finally have a chance to go back and rule. They have lived in foreign lands and witnessed the Western democracy in action, and have access to foreign capital as well as free media which can be beamed to Iran—so they are the ones, they hope, who are best positioned to win power after the Akhoonda. In my opinion, none of them are fit for this purpose>>>

Support the people

Tomorrow, the five members of the UN Security Council plus Germany (known as the P5+1), will sit down with Iran in the latest attempt to ease increasing global anxiety over the country's nuclear programme. The threat of new sanctions hangs in the air. We have been here before: deadline after deadline, sanction after sanction, we return to the same old dance, the only real difference being that the Islamic Republic is inching ever closer to the Bomb. So perhaps now is the time to try something new. In anticipation of the October 1 meeting, the P5+1 must embrace their greatest ally in the war on nuclear proliferation: the people of Iran>>>

فقدان اقتدار حاکمیت و مذاکرات اول اکتبر

حکومت احمدی‌نژاد که در سطح ملی مشروعیت و اعتبار، و در نتیجه اقتدار، خود را از دست داده است اکنون در صحنه بین‌المللی نیز با موقعیتی مشابه با نمایندگان ۵+۱ روبرو می‌شود. اگر کشورهای غربی خرده اعتمادی نسبت به جمهوری اسلامی داشتند حال با اعلام/کشف تأسیسات غنی‌سازی هسته‌ای در کوه‌های نزدیک قم این اعتماد نیز بر باد رفته است. نمایندگان جمهوری اسلامی در روز اول اکتبر در شرایطی با کشورهای غربی (به اضافه روسیه و چین) روبرو می‌شوند که انگشت اتهام به سوی رژیم ایران نشانه رفته است و به قول و قرارهای آن اعتمادی نمی‌توان کرد>>>

ما راكجا میبرید؟­

آنچه كه همهٌ ما از چند ماه پیش شاهدش هستیم پیدایش حركت مردمی عظیمی است كه از روز تأسیس جمهوری اسلامی تا به حال سابقه نداشته است. این حركت كه نطفه اش در اعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری اسلامی بسته شد ضربه ای به نظام اسلامی وارد آورد كه از زیر بار آن كمر راست نخواهد كرد. ولی در عین حال از همان ابتدا هم روشن بود كه باید برای ادامهٌ حركت استراتژی معقولی پیدا كرد وگرنه نیرویی كه به راه افتاده است، هر قدر هم وسیع باشد، در نهایت راه به جایی نخواهد برد. نمی­توان این جریان را فقط با ذكر فجایع رژیم زنده نگاه داشت، حیات این جنبش مستلزم داشتن هدف روشن است. >>>

دلتا های از شکل افتاده

دلتاهای از شکل افتاده حجاری های فرسوده را با آب رودخانه ها در هم می آمیزند تا از سکوت، ترانه ای بسازند برای منی که، در انتهای این دشت پر ملال به انتظار رودخانه های تاریخ مصرف گذشته نشسته ام. پیچ های تو در تو را از هم باز می کنم مثل حرکت دو دستی که در شنا موج آب های دو طرف شناگر را به طرف مخالف سوق می دهد. شن های این جایی که هستم خیلی نرم و آسان برای کنده شدن نیستند. کمی آب لازم دارم تا مثل وقتی که موهای بلندت را قیچی می زدم آسان تر کارم را انجام بدهم. >>>