Archive - Jan 11, 2010 - Article

The State of the Opposition is Strong

In Wednesday’s New York Times, the Leveretts—Flynt and his wife Hillary Mann—were at it again. As the title of the piece suggests, they take on the mantle of prophets and predict: “Another Iranian Revolution? Not Likely.” They claim that they know that “much of Iranian society was upset by protesters using a sacred day to make a political statement.” They seem to have forgotten that the 1979 revolution was made precisely by using sacred days for political ends. They claim to know that the opposition in Iran “do[es] not represent anything close to a majority.” >>>

Mission impossible

In the past thirty years, the power structure of the Islamic Republic of Iran has moved from populism to clientelism, and now to militarism. The triangle of power that includes Supreme Leader Khamenei, the Islamic Revolutionary Guards Corps (IRGC), and President Mahmoud Ahmadinejad is much more fragile as opposed to the previous power structures. Why? During the first decade’s populism, power rested in the hands of the unrivaled and charismatic leader Ayatollah Khomeini. Very few people, if any, could act against his will and his policies>>>

نقد خام دینخوئی

برخی منتقدین دین تصور میکنند دینداری یا باصطلاح یکی از آنها "دینخوئی" مستلزم تقلید و تکرار و تعطیل عقل است. علت چنین تصور باطلی جهل مرکب اینگونه منتقدان دین است که تئولوژی و تاریخ عقاید دینی را در خور مطالعه جدی نمیدانند و نقد بیرونی و ابزار عقل روشنگرانه قرن هجدهم با چاشنی کمی لودگی را برای تخطئه دین کافی میشمرند. نمونه این روش مشی کمدین موفق و مشهور به دین ستیزی آمریکائی "بیل مار" است که فیلمی بنام "ریلی جیلیس" دراثبات ابلهانه بودن دین و ساده لوحی دینداران ساخته است. در سراسر این فیلم اثری از یک محقق دین نیست>>>

اندیشه یک تصویر

و همه به دنبال یک تصویر بودیم. تصویری که بجای مانده از ناشناسی آشنا بود. شاید بیش از یک نفر آن را کشیده بود. شاید هر کس تنها نقطه ای از رنگ دلخواهش را بر آن نقش کرده بود. هر چه بود تک تک آنها نیز تصویر را در خیال خود نقش کرده بودند. گذاشتن نقطه ای اتفاقی نمی تواند پدید آور تصویری به زیبایی روح آزاد پرنده باشد. پرنده ای که یکی میگفت پروازش را به خاطر بسپار. پرنده ای که تجلی اش در پروازش بود و پروازی که فقط حس می شد. پرواز ارتباط پرنده و آسمان است ، و تصویر پرواز را در خود داشت>>>

کبوتری پریده‌ام

به ره نشسته‌ای چو من، نترسد از ملامتی
ز جان گذشته کی‌ کند، هراسی از شماتتی

ز دست یار بی‌ خبر، که کرده سر به زیر پر
دگر به جان مختصر، نمانده استقامتی >>>